บทที่ 271 ไปรับเขากลับมา

คีรินจึงแสดงท่าทีที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ญาดา เราเป็นสามีภรรยากันนะ ต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ?”

ญาดาจึงพูดขึ้น “แน่นอนสิ เพราะมันใช้ได้ผล สำหรับผู้ชายอย่างคุณ จะชอบปฏิเสธอในสิ่งที่ตัวเอง เคยพูด”

เขาอยากจะโต้แย้งกลับมาก แต่เขาก็ไม่มีทางที่จะ โต้ตอบใดๆ เขาก็เป็นผู้ชายแบบนี้แหละ

เธอเลยลากเขาไปที่ห้องทำงาน แล้วเอาปากกา ออกมา “ฉันบอกให้คุณเขียน คีริน ฉันแต่งงานกับคุณ ฉันรู้สึกไม่มีอะไรมารักษาความปลอดภัยให้ฉันเลย แล้ว ปล่อยให้คุณรังแกฉันมาตลอด ฉันจะให้คุณเขียนสิ่ง หนึ่ง ฉันจะได้รู้สึกสบายใจ”

เขาเงยหน้ามองเธอ “คุณจะให้ผมเขียนอะไร ได้ นอกจากบริษัท ทั้งบ้าน เงิน และทรัพสมบัติที่ผมมี ผม จะโอนเป็นชื่อของคุณหมด แบบนี้ทำให้คุณสบายใจขึ้น ไหม”

เขาพูดแบบนี้ทำเหมือนเธอแต่งงานกับเขาเพราะ

เงิน

“คีริน คุณคิดว่าฉันแต่งงานกับคุณเพราะเงินงั้น หรอ?” ถ้าเขาคิดแบบนี้ เธอคิดว่าเธอคงเสียใจมาก
เขายกมือขึ้นแล้วอยากจะจับหน้าเธอ เธอกลับเอา มือเขาออก เขาเลยยิ้มพูดขึ้น “ถ้าหวังเงินของผมจริงๆ ก็คงดี ผมจะได้ไม่ต้องกลัวว่าคุณจะหนีไปทุกวัน ผม รู้คุณต้องอยู่กับผมแน่นอน เพราะว่าผมรักคุณแค่คน เดียวและไม่มีทางปล่อยคุณไปไหน จริงๆเรื่องพวกนี้ ผมรู้ดี แค่ว่าผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องให้ผมเขียน สัญญาอะไรบ้าๆด้วย แล้วส่วนมากภรรยาทุกคนก็มักจะ หวังให้สามีเขียนสัญญาว่าจะโอนทรัพสินทั้งหมดของ ตัวเองให้ภรรยา”

สิ่งที่เขาพูดนั่นมันผู้หญิงคนอื่น แค่ผู้หญิงพวกนั้น

ไม่ใช่เธอ

“ฉันไม่ได้สนใจเงินของคุณ ฉันเองก็มีมือมีเท้า ฉัน ไม่ต้องการเงินของคุณ ฉันจะให้คุณเขียน” เธอพูดขึ้น

” งั้นว่ามา” เขายกปากกาขึ้น

เธอพูดขึ้น “ผม คีรินสัญญากับญาดาว่า ถ้า ระหว่างชีวิตการแต่งงาน ผมทำในสิ่งที่ญาดารับไม่ ได้ อย่างเช่น บังคับให้ญาดาไปทำกิ๊ฟ ไม่ให้ญาดาไป ทำงานข้างนอก และอื่นๆ ถ้าญาดาจะขอหย่า ผมต้อง ยินยอม ห้ามบังคับให้ญาดาอยู่ต่อด้วยวิธีใดๆ

“แคร๊ก!” จู่ๆปากของเขาจับก็หักเป็นสองครึ่ง

เธอเลยจ้องเขาด้วยความโมโห “คีริน นี่คุณหมายความว่าอะไร?”

เขาโยนปากกาที่หักไว้บนโต๊ะ แล้วลุกขึ้นมอง เธอที่อยู่ที่ต่ำกว่า “ผมอยากถามคุณมากกว่า นี่มัน หมายความว่าอะไร?”

เธอเงยหน้ามองเขา “ไม่ยอมเขียน? ที่แท้คุณก็คือ คนที่ไม่ซื่อสัตย์”

เขาแสยะยิ้มมองเธอ “ญาดา คุณเห็นผมว่าตัว อะไร แล้วเห็นบ้านนี้เป็นอะไร คุณป้องกันตัวจากผม วัน นี้ผมพูดจาแรงกับคุณไปหน่อยใช่ไหม พรุ่งนี้ผมไม่ให้ คุณออกจากบ้าน คุณก็จะหย่าใช่ไหม แล้วต้องให้ผม สมยอมใช่ไหม? ใช่ไหม? ญาดา!”

“ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนี้ แค่กลัวว่าคำพูด เมื่อกี้ของคุณ คุณจะไม่ยอมรับภายหลัง เลยจะให้เขียน เป็นสัญญาไว้ ทำไมคุณต้องใจร้อนขนาดนี้ คำพูดเมื่อกี้ ของคุณก็เอามาหลอกฉันอีกแล้วใช่ไหม?”

เธอรู้สึกใจหายกับความใจร้อนของเขาอีก

“คุณหมายความว่าแบบนี้แหละ ทำไมกลัวผมจะ บังคับให้คุณอยู่ต่อใช่ไหม? ได้ งั้นผมจะเขียนสัญญา เป็นลายลักษณ์อักษรออกมา”

เขาเลยเขียนขึ้น “หลังจากนี้ ถ้าญาดาอยากหย่าผมจะสมยอม แล้วจะรีบไปหย่าที่อำเภอโดยเร็วที่สุด”

เขียนเสร็จ เขาก็ปั๊มลายนิ้วมือของตัวเอง แล้วเอา กระดาษตบตรงหน้าอกของเธอ “เอาไว้ดีๆ จำไว้พรุ่งนี้ รีบเอาไปที่สำนักงานกฏหมายไปเก็บหลักฐานหน่อย ไม่ งั้นจะไม่มีผลทางกฎหมาย ระวังตอนถึงเวลาผมจะไม่ ยอมรับอีก”

พูดจบเขาก็ปิดประตูห้องทำงานออกไปแรงๆ เธอ มองตัวหนังสือพวกนั้น รู้สึกปวดใจมาก เธอกับเขา ทะเลาะกันอีกแล้ว ทำไมเราถึงไม่คุยกันดีๆ ชอบเอาแต่ ทะเลาะกัน

ตั้งแต่ที่จดทะเบียนสมรสมาเขาก็ไม่อ่อนโยนกับ เธออีกเลย ยิ่งทำให้เธอต้องป้องกันตัว และมักจะคิดว่า เขาเลว จริงๆนอกจากเรื่องของลูก อย่างอื่นเขาก็ดีกับ เธอ

ตอนกลางคืนยังตื่นมาเทน้ำให้เธอ แล้วอุ้มเธอขึ้น มาป้อนน้ำให้เธอ เธอนอนอยู่หน้าอกเขาอย่างสบาย

จริงๆเขาดีกับเธอมาก แต่เธอกลับใช้คำว่าต้องหย่า มาทำร้ายจิตใจเขา เธอรู้สึกตัวเองก็ทำเกินไปจริงๆ

แต่ยังไงเธอก็จะเก็บหลักฐานนี่ไว้ดีๆ แล้วจะเอา ไปขึ้นให้ถูกกฏหมายเธอยอมรับว่าเธอไม่ได้ทำหน้าที่ ภรรยาให้ดีเลย
ระหว่างพวกเขามีปัญหาเยอะเกินไป

ตอนที่ลงจากชั้นบน ป้าจางก็มองเธออย่างไม่มี ความสุขพลางพูดขึ้น คุณผู้ชายขับรถออกไปแล้ว เขายังดื่มเหล้าอีก แล้วไม่ยอมให้คนขับไปส่ง คุณญา ดาทะเลาะกันอีกแล้วหรอคะ ทำไมพึ่งแต่งงานก็ชอบ ทะเลาะกันแบบนี้ คุณญาดาคุณต้องเข้าใจหน่อยสิ เขา เป็นคนที่เอาแต่ใจ เพราะมักจะมีคนล้อมรอบเพื่อเชิดชู เขามาตลอด คุณต้องรู้สึกพอใจหน่อยสิที่เขาเลือกคุณ ทั้งๆที่มีผู้หญิงอีกมากมายที่อยากได้เขาเป็นสามีป่า ป้าก็แค่คนรับใช้ แต่ป้าแค่สงสารคุณผู้ชาย ช่วงนี้ดูเขา ผอมไปมาก เห็นแล้วป้าก็ปวดใจ

ถึงแม้คำพูดของป้าทำให้เธอฟังแล้วไม่สบายใจ แต่ ก็คือเรื่องจริง ผู้ชายอย่างเขามีแต่สาวสวยชาติตระกูล คอยจับจ้องอยู่

ทีแรกเธอจะเถียงกลับ แต่ตอนนี้เธอเป็นภรรยา จองคิริน ไม่ใช่คนรับใช้ระดับเดียวกัน

“เขาจะไปไหนได้ ป้ารู้ไหม?” ป้าติดตามคีรินมา สามสิบปี ก็คงจะเข้าใจเขามากกว่าเธอ

“ปกติตอนที่คุณผู้ชายมีเรื่องเครียดก็มักจะสูบ บุหรี่เยอะดื่มเหล้าและยังเมาแล้วซิ่งรถอีกด้วย แต่ก่อน เคยเกิดอุบัติเหตุขึ้นหนึ่งครั้ง ไม่รู้ว่าคุณรู้ไหม?” ป้าพูดขึ้น

เขาเกิดอุบัติเหตุ? เธอไม่รู้จริงๆ

“คุณว่าตอนนี้เขาจะไปไหนได้ ฉันจะไปหาเขา เขาดื่มเหล้ากลับมาแล้วออกไปอีก คงไม่ไปดื่มเหล้าอีก หรอกมั้ง เพราะว่าท้องไส้ไม่ดี ฉันจะไปตามเขากลับ มา

พูดจบ ป้าคนใช้ก็เผยยิ้มออกมาพลางพูดขึ้น “ป้า คิดว่าคุณผู้ชายน่าจะไปผับWTB ตอนที่เขาอารมณ์ไม่ ดีก็มักจะไปดื่มที่นั่น ฉันกับคนขับเคยไปรับเขาที่นั่น”

เธอพยักหน้า “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ไปตามคนขับให้ที

“คุณญาดา พวกคุณสามีภรรยาทะเลาะ คุณต้อง ยอมๆหน่อย แล้วปล่อยให้มันผ่านไป”