บทที่ 261 เขาผิดหวังเป็นอย่างมาก (2)

เช้าวันที่สอง คีรินปลุกเธอตื่น

ญาดาถามเขาด้วยความงัวเงีย “ตอนนี้กี่โมงแล้ว คะ?”

เธอมองดูคีรินในตอนนี้ ซึ่งอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย แล้ว ในมือของเขาถือเสื้อผ้าของเธอเอาไว้ “ญาดา ตื่นได้แล้วครับ ตอนนี้เจ็ดโมงกว่าแล้ว เราต้องไปโรง พยาบาลกันแต่เช้า”

ญาดารู้สึกว่าตอนนี้ยังเช้ามาก เธอไม่อยากตื่น นอนแม้แต่น้อย

ญาดางัวเงียไม่ยอมลุก

คีรินปลุกเธออีกครั้ง “เมื่อคืนคุณนอนตั้งแต่สาม ทุ่ม ตอนนี้เจ็ดโมงเช้า คุณนอนไปตั้งเกือบสิบชั่วโมง ยัง ไม่อิ่มอีกหรอ ผมว่าคุณต้องท้องแล้วแน่ๆ ผมเคยได้ยิน มาว่าคนท้องจะเอาแต่นอนทั้งวัน”

ขณะที่คีรินพร่ามยาวอยู่นั้น ญาดาก็ตื่นขึ้น

เธอมองหน้าเขาแล้วคลายยิ้ม จากนั้นเดินไปอาบน้ำ

หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จแล้วนั้น คีรินก็ช่วย เปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับเธอ ตอนออกจากบ้านก็ไม่ลืมที่จะเอารองเท้าผ้าใบมาให้เธอใส่

เขาไม่อยากให้เธอใส่รองเท้าส้นสูง เพราะกลัวว่า เธอจะหกล้ม

คีรินเป็นสามีที่ใส่ใจในรายละเอียดจริงๆ

“ญาครับ ไว้ตรวจครรภ์เสร็จ ผมจะรีบส่งคุณกลับ มานอนพักผ่อนที่บ้านนะ” คีรินพูดแล้วคลายยิ้ม

“จริงด้วย ตอนนี้คุณไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว เดี๋ยว ผมจะสั่งให้คนมาปูพรมที่บ้าน ผมกลัวว่าคุณจะลื่นล้ม”

ญาดาคลายยิ้ม “ค่ะ แต่อันที่จริงคุณยังไม่ต้องทำ ถึงขั้นนี้ก็ได้ เรายังไม่แน่ใจเลยนะคะ ว่าฉันท้องหรือ เปล่า”

“คุณเชื่อผมสิ ผมคิดว่าคุณต้องท้องแน่ๆและที่ผม ทำแบบนี้ก็เพราะคุณหมอเคยบอกกับผมว่า ถ้าคุณท้อง อีกครั้ง มีโอกาสสูงที่จะแท้ง ดังนั้นเราจึงต้องระมัดระวัง ตัวเป็นพิเศษ ”

“ค่ะ ฉันรู้ ถ้าอย่างนั้นฉันเอาแต่นอนบนเตียงไม่ลุก เดินเลยดีไหมคะ?”

ญาดาพูดประชดเขา แต่คีรินกลับคิดจริงจัง “แบบ นั้นก็ไม่ได้ ถ้าคุณไม่ได้ลกเดินออกกำลังกาย จะไม่ดีทั้งกับคุณและลูกในท้อง”

พูดจบ เขาก็ขับรถพาเธอไปที่โรงพยาบาล

เมื่อไปถึงโรงพยาบาล คุณหมอก็ตรวจเล็กของเธอ

และฉี่ของเธอ

คีรินถามขึ้น “ตรวจแค่สองอย่างเองหรอครับ?”

“ใช่ค่ะ แค่สองอย่างค่ะ แค่นี้เราก็จะรู้ว่าคนไข้ตั้ง ครรภ์รึเปล่าค่ะ”

เมื่อคุณหมอเดินไปนั้น ญาดาก็พูดขึ้น “คุณไม่ต้อง ตื่นเต้นแบบนี้ได้ไหมคะ? ไม่อายคนอื่นหรือไง”

คีริน “แล้วคุณไม่ตื่นเต้นเลยหรอ?”

“ตื่นเต้นสิคะ แต่เดี๋ยวผลตรวจก็ออกมาแล้ว หน้าที่ ของเราคือทำได้แค่รอเท่านั้นค่ะ”

คีรินจับมือเธอเอาไว้ ในเวลาเดียวกัน ญษดารู้สึก ร้อนขึ้นมาตรงระหว่างขาของเธอ

ประจำเดือนของเธอมาแล้ว……

“คุณคีรินคะ ฉันว่าเราไม่ต้องรอฟังผลตรวจแล้วค่ะ”

คีรินหันมามองด้วยความสงสัย “ทำไมละครับ?”

“เหมือนประจําเดือนของฉันจะมาแล้ว ฉันขอตัวไป เข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

“คุณแน่ใจหรอ??” คีรินถามขึ้น สีหน้าของเขาใน ตอนนี้ดูเสียใจมาก

“คุณคีรินคะ ฉันประจำเดือนมาสิบกว่าปีแล้ว จะ ไม่แน่ใจได้ยังไง เรากลับกันเถอะค่ะ”

คีรินจับแขนเธอเอาไว้ “บางทีคุณอาจจะท้อง คืน วันนั้นที่เราทะเลาะกันอาจมีผลกับเด็กในท้องก็ได้นะ”

ญาดารู้สึกว่าคีรินบ้าไปแล้ว เธอสะบัดมือเขาทิ้ง “คุณอย่าทำแบบนี้ได้ไหมคะ? ฉันจะไม่รู้ได้ยังไงว่าตัว เองแท้งลูกหรือประจำเดือนมา การที่คุณทำแบบนี้มาน่า อายนะคะ”

“ถ้าฉันแท้งขึ้นมาจริงๆ ฉันไม่มีวันยืนพูดแบบนี้ หรอกค่ะ ฉันต้องปวดท้องมาก

ขณะที่เธอกับเขากำลังพูดอยู่นั้น พยาบาลสาว เดินเข้ามาให้ไปพบแพทย์
“คุณคีรินคะ หลังจากที่เราตรวจเลือดแล้ว ภรรยา ของคุณไม่ได้ตั้งท้องค่ะ”

ญาดารับผลตรวจมา “ขอบคุณนะคะคุณหมอ ฉัน บอกแล้วว่าไม่ได้ท้อง แต่สามีของฉันเขาไม่สบายใจ ก็ เลยต้องมาตรวจใหแน่ชัด”

ญาดาส่งสายตาให้คีริน เธออยากจะรีบกลับไป ไม่ อย่างนั้นประจำเดือนได้เปื้อนกางเกงของเธอแน่

เมื่อไปถึงที่รถ คีรินเงียบอยู่นาน จากนั้นถอน หายใจแล้วพูดขึ้น “ผมดีใจไปเสียเปล่าจริงๆ เฮ้อ…”

คีรินจับมือของญาดาเอาไว้ “ผมคงเป็นอย่างที่คุณ พูด เพราะผมคาดหวังมากเกินไป ทำให้ผมผิดหวังมาก ผมไม่ได้อยากจะกดดันคุณหรอกนะ ผมก็แค่อยากจะมี ลูกกับคุณมากก็เท่านั้น คุณอย่าเครียดล้ะ”

ญาดามองบนให้เขา สีหน้าท่าทางของเขาทำให้ เธอกดดันมาก แต่เขากลับบอกให้เธอว่าไม่ต้องเครียด ไม่ต้องกดดัน?

เมื่อกลับไปถึงที่บ้านนั้น คีรินเอาแต่เงียบและทำ หน้าเศร้า เขาในตอนนี้กับตอนเช้าต่างกันราวฟ้ากับเหว

เขาคงเสียใจมาก ญาดาได้แต่บอกกับตัวเองแบบนี้
วันนี้คีรินกินข้าวไปแค่ครึ่งถ้วย เมื่อป้าแม่บ้านเห็น แบบนั้น จึงคิดว่าอาหารไม่ถูกปาก เธอเอ่ยถามคีรินว่า อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม เธอจะรีบไปทำให้ แต่คีริน กลับตอบด้วยความรำคาญ “ไม่เป็นไรครับ ผมไม่หิว”

ป้าแม่บ้านยังคงถามไม่หยุด “เมื่อคืนกินไปแค่นิด เดียวเองหนิคะ ทำไมเช้านี้ถึงไม่หิวเลยคะ?”

คีรินปรายตามอง “ป้าไม่ต้องถามมากได้ไหมครับ ไปทํางานของป้าเถอะ”

ญาดาไม่เคยเห็นคีรินพูดน้ำเสียงแบบนี้กับคนของ เขามาก่อน ปกติเขาจะใจดีกับทุกคน

หลังจากที่ญาดากินอาหารเช้าเสร็จนั้น คีรินถาม ขึ้น “ปวดท้องไหม ผมได้ยินมาว่าเวลาประจำเดือนมาผู้ หญิงจะปวดท้องมาก”

“ค่ะ นิดหน่อย ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วงฉัน ถึง แม้ว่าฉันจะไม่ได้ท้อง” ญาดาแกล้งพูโไปแบบนั้น เธอ รู้สึกเหมือนเขาคิดจะแต่งงานกับเธอก็เพื่อให้เธอมีลูกให้ กับเขา