บทที่ 227 รู้สึกอุ่นใจ (2)

คีรินไม่ได้สนใจว่าเธอกำลังเขินอายอยู่ สายตา ของเขาจับจ้องไปยังท่อนล่างที่กำลังเปลือยอยู่ “ตอนนี้ ยิ่งอยู่คุณใส่เสื้อผ้ายิ่งน้อยแล้วนะ แม้แต่กางเกงในก็ไม่ ใส่แล้วหรอ?”

คีรินเหมือนกำลังดูถูกเหยียดหยามเธอว่าช่วงนี้เธอ แต่งตัวโป๊แล้วไปเที่ยวผับบ่อย จากนั้นเธอจึงผลักเขา ออก “นี่คุณหมายความว่าอะไร?”

คีรินจึงเธอผลักออกอย่างรุนแรง จนล้มลงบนพื้น เขาบอกเธอแล้วพูดขึ้น “นี่คุณทำอะไรของคุณ?

เธอเอาเสื้อมาคลุมท่อนล่างของตัวเอง แล้วมอง เขาด้วยสีหน้าที่โมโห “คีริน คำพูดเมื่อกี้ของคุณกำลัง ดูถูกฉันอยู่ใช่ไหม ไหนๆคุณให้ความสำคัญกับเรื่อง พวกนี้มาก แล้วมาหาฉันทำไม ยิ่งไปกว่านั้นฉันไม่ได้ไป มีอะไรกับใคร ทำไมคุณต้องดูถูกฉันด้วย”

เธอคิดว่าเธออยู่กับคีรินคงเป็นเรื่องยาก เวลาผ่าน ไปไม่นาน พวกเขาก็ทะเลาะกันแล้ว วันนี้เขาเอาเรื่องที่ เธอแต่งตัวเซ็กซี่ไปยั่วผู้ชายมาดูถูกเธอ พรุ่งนี้เขาก็คง เอาเรื่องอื่นมาตำหนิเธออีก

เมื่อกี้เธอรู้สึกซาบซึ้งจากใจจริงๆ แต่ตอนนี้เธอ กำลังต่อต้านเขาอย่างจริงๆจังๆ

คีรินลุกขึ้นแล้วถอนหายใจยาวๆ จากนั้นก็เดินออกจากห้องแล้วปิดประตูลง เธอนึกว่าเขาคงโมโหจนออก จากบ้านเธอไปแล้ว

แต่ว่าเธอกลับไม่ได้ยินเสียงประตูใหญ่เปิดออก เธอจึงรีบใส่กางเกงแล้วเดินออกไปข้างนอก และไม่มี อารมณ์ทายาอีกต่อไป พวกเขายังไม่ทันได้เคลียร์กัน เขาก็เดินจากไปแบบนี้ ถ้าไม่อยากอยู่กับเธอก็ไป เธอ ไม่เห็นจะแคร์เขาเลย

จังหวะที่เธอเปิดประตูออกมา มือสองข้างของเขา ก็ได้มาจับไหล่ของเธอแล้วดึงเธอไปกอด และเขาก็เอา คางวางพาดบนหัวของเธอ “ขอโทษ ผมรู้ว่าผมไม่ควร พูดอะไรแบบนั้นออกมา ผมแค่รู้สึกอิจฉา ความอิจฉา มันทำให้คนควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ เลยพูด แบบนั้นออกไป เกิดขึ้นอีก ” ญา ขอโทษนะ คราวหน้าจะไม่มีแบบนี้

คีรินจึงหอมหน้าผากของเธอ พอถูกเขาเกลี้ย กล่อมแค่ไม่กี่คำ ทีแรกเธอยังอยากจะเสียอารมณ์ใส่ เขา แต่ตอนนี้กลับพูดอะไรไม่ออก

“อย่าโกรธเลยนะ กลางเที่ยงผมจะทำกับข้าวมื้อ ใหญ่ให้คุณกิน ผมจะไปซื้อวัตถุดิบ ถึงเวลาคุณเป็น ลูกมือของผมได้ไหม?”

คีรินทำเหมือนกำลังกล่อมเด็กอยู่ เขาขยี้ผมของ เธอ แล้วอ้มเธอเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง จากนั้นก็มองยาที่ยังไม่แกะ “เดี๋ยวผมทาให้เอง!”

เขาพูดไปก็กำลังจะมาดึงกางเกงเธอลง แต่เธอ ก็ดึงกางเกงตัวเองไว้ เขาจึงเอามือเธอออก “ผมเป็น ผู้ชายของคุณ ทุกซอกทุกมุมของคุณ ผมก็ได้เห็นมา หมดแล้ว”

เขาจึงดึงกางเกงของเธอลง เธอรู้สึกอายเลยไม่ กล้ามองไปที่จุดซ่อนเร้นนั้น จริงๆเขาได้เอามือไปแตะ ตรงกลีบดอกไม้ของเธอแล้ว แต่สีหน้าของเขากลับไม่ สบอารมณ์อะไรเลย และไม่ได้ทำท่าทางตื่นกราม

พอเขาทายาเสร็จ มือของเขายังคงวางอยู่ตรงนั้น เธอรู้สึกตอนนี้อารมณ์ทางเพศทางเริ่มขึ้น แต่เขากลับ ไม่ได้มีอารมณ์เหมือนเธอ ได้แต่มองไปที่กลีบดอกไม้ ของเธอที่มีไฝจุดหนึ่งอยู่ในนั้น จู่ๆเธอก็นึกถึงตอนนั้น ที่เธอเคยโกหกคีรินเพื่อยั่วโมโหเขา ที่บอกว่ามาร์วินก็ รู้สึกตรงกลีบดอกไม้มาไฝเม็ดหนึ่ง ตอนนี้เหมือนเขา กำลังคิดอะไรอยู่หรือเปล่า

เธอเลยคิดว่าไหนๆตัวเองก็ตัดสินใจจะเริ่มต้นใหม่ กับเขา และมาร์วินก็เป็นน้องชายเขา เธอเลยไม่อยาก ให้เขาเข้าใจผิดอีกต่อไป

เธอจึงเอามือเขาออกแล้วหนีบขาไว้ แล้วพูดขึ้น ด้วยเสียงที่ไม่ได้ดังมากนัก “ก่อนหน้านี้ฉันโกหกคุณ จริงๆฉันกับมาร์วินไม่เคยมีอะไรกัน คณอย่าคิดอะไรเรื่อยเปื่อย”

คีรินจึงยิ้มอ่อนขึ้น “ผมรู้น่ะ ผมไม่ได้คิดอะไร แค่ รู้สึกแปลกว่าทำไมที่นี่ถึงมีไฝได้”

เขาพูดไปด้วยก็เอากระเป๋าเดินทางที่วางอยู่ตรง มุมปากเปิดออก ในใจของเธอจึงรู้สึกอึดอัด หรือว่าเขา เคยมองกลีบดอกไม้ของผู้หญิงอื่น

“ทำไมคุณถึงรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่มีไฝที่นั่น มันน่า แปลกขนาดนี้เลยหรอ?”

คีรินจึงหยุดการกระทำลง แล้วหันไปมองเธอ “คุณหึงผมอยู่หรือเปล่า?”

เธอจึงละสายตาไปทางอื่น “ใครหึงคุณ อย่าคิดไป

เอง

คีรินจึงเอากางเกงในสีดำโยนให้เธอ “ผมยอมรับ ว่าก่อนหน้านี้ผมมีผู้หญิงคนอื่น แต่ผมยังไม่เคยมีอะไร กับใครบ่อยขนาดนี้ นอกจากคุณ อย่าคิดมาก เราไม่ มองถึงเรื่องในอดีต เรามองแค่อนาคต”

ระหว่างเรานั้นย้อนมองอดีตไม่ได้จริงๆ ถึงแม้คีริน จะยอมรับว่าเคยมีผู้หญิงคนนั้น เธอก็รู้สึกไม่สบายใจใน ใจ และถึงแม้เธอจะเคยไปนัวเนียกับผู้ชายคนอื่น และ เธอก็ไม่เคยนอนกับใคร นอกจากเขา
แต่คีรินไม่ได้มีเธอแค่คนเดียว

“ตอนผมมาพัวพันกับคุณ อายุของผมก็ 31 แล้ว ญา คุณอย่าคิดว่าผู้ชายวัยนี้จะยังบริสุทธิ์อยู่สิ อย่า เรียกร้องอะไรที่ไม่ควรเรียกร้องได้ไหม”

จากนั้นเขาก็ดึงกางเกงเธอขึ้น เขาเหมือนรู้ว่าเธอ คิดอะไรอยู่ เขาพูดถูก อายุของเขาเยอะขนาดนั้นแล้ว ก็ต้องผ่านเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดา

“ฉันคิดไว้ว่าจะกลับวันที่ 6 วันที่ 5 ฉันจะไปไหว้ พ่อแม่ที่สุสาน นี่เป็นประเพณีของบ้านฉัน ไหนๆฉันก็ กลับมาแล้ว ก็ต้องจัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จค่อยกลับ

คีรินจึงพยักหน้า “ งั้นผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ เอง คุณเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว พักอยู่ที่นี่คนเดียวก็ อันตราย”

คีรินสามารถอยู่เป็นเพื่อนเธอได้ เธอก็รู้สึกดีใจอยู่

แล้ว

แต่คำพูดของเขาเธออยากจะเถียงกลับ “คุณไม่ มา ฉันยังรู้สึกปลอดภัยกว่าอีก พอคุณมาปุ๊บ ฉันเสียตัว เลย เมื่อคืนคุณยังกลืนกินทุกซอกทุกมุมของฉัน พอกิน ฉันเสร็จ แม้แต่เสื้อผ้ายังไม่ให้ฉันใส่”

“ผมกลืนกินคุณ?? อันนี้ผมยอมรับ แต่ผมไม่ยอมรับว่าผมเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เพราะครั้งนี้คุณเป็นฝ่าย ที่อยากจะเอาผมก่อนหรือเปล่า?”

คีรินเอาเสื้อผ้าของตัวเองออกจากกระเป๋า แล้วก็ ลื้อฟื้นถึงเรื่องเมื่อคืน เธอรู้ตัวว่าครั้งนี้เธอเป็นฝ่ายเริ่ม ก่อนจริงๆ