บทที่ 219 ใช้ชีวิตในแบบที่ไม่เคย

เธอกับเฌอเอมสูบบุหรี่ด้วยกันแบบนั้นสักพัก เรา เล่าเรื่องของกันและกัน

ญาดาพึ่งรู้ว่าเธอคืออาจารย์สอนเปียโน รายได้ เดือนละเป็นแสน คอนโดนี้เป็นของเธอ เป็นสมบัติที่พ่อ แม่ทิ้งเอาไว้ให้ก่อนจากไป

ทั้งเธอและเฌอเอมต่างก็ไม่มีใคร

เฌอเอมบอกกับเธอว่าให้ใช้ชีวิตอย่างมีความ สุข ถ้าทำแบบนั้นแล้วจะได้ไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนน่า สงสาร

ใช้ชีวิตที่มีขีดจำกัดนี้ให้สุดเหวี่ยง

เธอบอกกับญาดาว่า การเป็นผู้หญิงไม่ดีในสายตา คนอื่นเป็นเรื่องที่น่าสนุก

ญาดาเองก็เห็นด้วย เธออยากจะลองใช้ชีวิตให้สุด

เหวี่ยง

เฌอเอมยังพูดอีกว่า อันที่จริงการสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า ควงผู้ชาย ก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายอะไร เพราะถึงยังไงเรา ก็โสดและเราก็ไม่ได้ไปทำลายชีวิตครอบครัวใครด้วย

ต่อให้ต้องอยู่คนเดียว ก็ควรจะอยู่คนเดียวให้มีความสุข
ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ ขอเพียงไม่ใช่การปล้น ฆ่าก็พอแล้ว เพราะในทางกฎหมายการใช้ชีวิตของเธอ ถือว่าไม่ผิดกฎหมาย

ญาดาเห็นด้วยกับความคิดนั้น เธอไม่คิดเลยจริงๆ ว่าตัวเองจะเห็นด้วยกับความคิดแบบนี้

หลังจากที่คุยกันสักพัก คืนนี้เฌอเอมก็ชวนเธอ ออกไปสังสรรค์ เฌอเอมให้ญาดาใส่เสื้อผ้าของเธอ เป็นชุดเสื้อหนังเข้ากับกระโปรงสั้นเข้ารูปสีแดง

เฌอเอมมีรายได้สูง ทำให้ผับบาร์ที่เธอไปนั้น ถึง แม้จะไม่ได้หรูมากแต่ก็ไม่ได้กระโหลกกระลาเช่น เดียวกัน

ญาดาอยากจะลองไปที่แบบนี้ดู ถึงแม้ว่าเธอจะ ไม่มีเงินมากมาย แต่ก็อยากลองปลดปล่อยตัวเองสัก ครั้ง

หาผู้ชายหน้าตาดีสักคน แล้วดื่มฉ่ำกับความสุข

ของชีวิต

จากนั้นค่อยกลับไปทำงาน หลังปีใหม่ก็แล้วกัน

ช่วงเวลานี้ญาดาไปเที่ยวกับเธอหลายครั้ง แต่ ที่ผ่านมาเธอมักจะนั่งฟังเพลงและนั่งหลบอยู่ในมุม มากกว่า แต่วันนี้เฌอเอมบอกให้เธอลองใช้ชีวิตเหมือนตนสักครั้ง ญาดาจึงแต่งหน้าแต่งตัวอย่างจัดเต็ม

เมื่อเข้าไป ก็มีคนเข้ามาทักเธอ เฌอเอมพูดขึ้น “คนที่นี่ล้วนถูกคัดมาอย่างดี พวกเขาไม่กล้าทำอะไร มั่วซั่ว นี่คือสวรรค์ของผู้หญิง ต้องเป็นสมาชิกเท่านั้น ถึงจะเข้ามาได้ อีกอย่างผู้ชายที่เข้ามาที่นี่ทุกคนล้วน ต้องเป็นคนโสด ถ้าไม่ชอบก็บอกไปตรงๆไม่มีใครฝืนใจ ใคร เราต่างก็มาสนุกเหมือนกัน พี่ต้องเที่ยวให้สนุก ฉัน ขอตัวไปล่าเหยื่อก่อน”

พูดจบเฌอเอมก็เดินหายไปในฝูงชน

ผู้ชายที่เข้ามาทักเธอ ชวนเธอออกไปเต้น ญาดา เองก็เต้นตามอย่างเก้ๆกังๆ

เขาเต้นประชิดตัวเธอขึ้นมา จนญาดาทำตัวไม่ถูก

ผู้ชายคนนั้นก็กระซิบที่ข้างหูของเธอ “คนสวย อย่าเกร็งสิครับ เดี๋ยวคุณจะติดใจเอง”

ญาดาคล้อยตาม เธอเริ่มปล่อยตัวเองไปตาม จังหวะเสียงเพลง

ยังไงชีวิตนี้เธอก็ต้องโสดไปจนแก่ อย่างน้อยตอน นี้เธอยังสาวยังสวย

เธอขอใช้ชีวิตให้เต็มที่ก็แล้วกัน
ญาดาคล้องไปที่คอของผู้ชายตรงหน้า จากนั้น เต็มไปตามเขา เขามองมาที่หน้าอกของเธอ ญาดารู้สึก อึดอัดแต่ก็พยายามบอกตัวเองให้ผ่อนคลาย

เธอเองก็โตพอแล้ว อีกอย่างก็ยังไม่ได้แต่งงาน

การมาเที่ยวแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ผิด ขณะที่เธอกำลังเต้นกับเขาอยู่นั้น เฌอเอมก็เดิน

เข้ามากระซิบข้างหู

“ญาดา วันนี้ฉันจะคนที่ถูกใจแล้ว กำลังจะไปเปิด ห้อง ถ้าเธอไม่ถูกใจใครก็กลับก่อนได้เลย ฉันไปก่อน นะ” พูดจบเธอก็เดินไป

ผู้ชายที่เต้นกับญาดาถามขึ้น “วันนี้คุณรู้สึกถูกใจ ผมบ้างไหมครับ?”

ถ้าจะพูดตามตรง เขาหน้าตาดีมาก แต่ไม่ใช่สไตล์ ที่เธอชอบ

ขณะที่ญาดาคิดอยู่นั้น จู่ๆก็มีใครบางคนชกผู้ชาย ตรงหน้าเธอ จนล้มลงกับพื้น

ญาดาตกใจแล้วหันไปมอง แต่สิ่งที่เธอเห็นกลับ ทำให้เธอตกใจมากกว่า

คนที่ชกผู้ชายคนนั้นคือ คีริน!!
เขาหันมามองเธอ แล้วคว้าแขนเธอเอาไว้ แรงบีบ นั้นทำให้ญาดารู้สึกเจ็บ

เธอพยายามสบัดมือเขาออก แต่ก็ไม่สามารถสู้แรง

เขาได้

คีรินพาเธอเดินออกมาจากบาร์แห่งนั้น ญาดา รวบรวมแรงแล้วสบัดมือเขา “คุณคีริน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ นะ

คีรินมองมาที่เธอด้วยสายตารังเกียจ “คุณรู้ตัว เปล่าว่าตอนนี้สภาพคุณเป็นยังไง?”

เธอจะเป็นอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขา

“ฉันอยากจะทำอะไรก็เรื่องของฉัน มันเกี่ยวอะไร กับคุณคะ?”

“ผมทนเห็นคุณทำแบบนี้ไม่ได้” เขาตะคอกเสียง

ดัง

“นี่คือชีวิตของฉัน อีกอย่างเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง กัน คุณอย่ามายุ่งกับฉันเลยดีกว่า!”

พูดจบญาดาก็เดินชนไหล่เขา แล้วก้าวเท้ายาวๆ ออกไป
ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเขาต้องมายุ่งกับเธอด้วย