บทที่ 206 อำานาจและอิทธิพลของคีริน

คีรินลืมตาขึ้น ผ่านไปหลายวินาที เขาก็เอ่ยเบาๆ “ไปทางทิศเหนือ ”

ญาดารู้สึกเศร้า ที่คีรินต้องเป็นแบบนี้เพราะมาช่วย

เธอละอายแก่ใจ จึงถามขึ้น “คุณคีรินคะ เป็นยังไง บ้างคะ?”

คีรินยังคงเงียบแล้วไม่ตอบคำถามเธอ

บอร์ดี้การ์ดของเขาพูดขึ้น “คุณญาดาไม่เห็นหรอ

ครับ?”

ญาดาเงียบไม่กล้าพูดอะไร ใจจริงเธอเองก็รู้สึก เป็นห่วงคีรินไม่น้อย

แต่ความเป็นห่วงของเธอ อาจจะดูจอมปลอม สำหรับพวกเขา

ญาดามองดูหน้าที่ขาวซีดของคีริน เธอรู้สึกปวดใจ

ผู้ชายคนที่เธอเกลียดและเครียดแค้นมาตลอด ชีวิต มาวันนี้เขากลับยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอ

เขาเหมือนอัศวินขี่ม้าขาวเข้ามาช่วยชีวิตเธอเอาไว้ แล้วพาเธอหนีออกมาจากผู้ชายโรคจิตคนนั้น
ตอนนี้ญาดารู้สึกหวั่นไหว เธอคิดว่าระหว่างเธอกับ เขาไม่มีอะไรติดค้างกันอีก

เธอไม่เกลียดเขาแล้ว

ไม่นานฮอของเขาก็ค่อยๆลงจอด เลือดของคีริน ไหลออกมาจํานวนมาก จนเขาแทบจะทนไม่ได้แล้ว

เขาหันไปบอกกับบอร์ดี้การ์ดตนเอง “นายพาเธอ หนีไป ฉันกับกัปตันจะไปทางอื่น แยกกันเป็นสองทาง เพื่อหลอกพวกมัน”

บอร์ดี้การ์ดของเขาหันไปบอกกับคีริน “บอส กลายเป็นแบบนี้เพราะเธอ จะไปแคร์ทําไมว่าเธอจะเป็น ยังไง การที่บอสทําดีกับเธอ ผมไม่เห็นว่าเธอจะรู้สึก ขอบคุณแม้แต่น้อย”

สิงหาเป็นคนที่ปกติไม่พูดไม่จา ไม่ว่าคีรินจะสั่งให้ เขาทำอะไร เขาก็ไม่เคยพูดอะไรทั้งนั้น

นี่เป็นครั้งแรกที่ญาดาเห็นบอร์ดี้การ์ดกล้าตะคอก

ใส่เจ้านาย

แต่สิ่งที่สิงหาพูดนั้น เป็นเพราะเขาเป็นห่วงเจ้านาย

ของตนเอง

คีรินขมวดคิ้ว “ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ฟังสิ่งที่ฉันพูดแล้วหรือไง?”

สิงหาพูดเสียงเบา “ผู้หญิงคนนี้ทำให้บอสเกือบ ตาย ทําไมบอสยังหน้ามืดตาบอดครับ?”

คีรินจับแผลของเขาเอาไว้ “การที่ฉันช่วยเธอ เป็น เพราะติดค้างเธอมากเกินไป หลังจากที่พาเธอกลับไป เมืองไทยอย่างปลอดภัยแล้ว ฉันก็จะไม่ยุ่งกับเธออีก”

“สิงหา ตอนนี้ฉันถูกยิงแล้ว ฉันไม่อยากให้การถูก ยิงในครั้งนี้สูญเปล่า”

สิงหามองไปที่คีริน แล้วโยนปืนของตัวเองให้เขา “บอสเอานี่ไปใช้เถอะครับ ผมจะพาเธอไปซ่อนตัว หลัง จากที่เราปลอดภัยแล้ว ผมจะติดต่อไปหาบอส”

สิงหาดึงตัวญาดาลงไป ญาดามองไปที่คีริน

“แล้วคุณจะไม่เป็นอะไรจริงๆหรอคะ?”

คีรินหัวเราะในลำคอ ‘หึ ผมซึ้งจริงๆที่คุณเป็นห่วง ผม แต่สบายใจได้แค่นี้ผมไม่ตายหรอก คุณกลับไปกับ สิงหาเถอะ เขาจะจัดการทุกอย่างให้คุณกลับไทย หลัง จากกลับไทย ผมจะไม่ยุ่งกับคุณอีก”

ญาดาพยายามจะอธิบาย “ฉันไม่ได้หมายความว่า แบบนั้น ฉันกลัวว่าคุณจะ……”
“ไปเถอะ! »

พอเขาพูดจบ สิงหาก็พาเธอกระโดดลงมา ญาดา เงยหน้าขึ้นมองคีรินที่ไกลออกไป

สิงหามองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ จากนั้นกระชาก แขนของเธอ “รีบไปเถอะ ด้านหน้าก็ปลอดภัยแล้ว ถ้า คุณปลอดภรัย ผมจะได้ไปรับท่านประธานได้”

ญาดาทำตามอย่างว่าง่าย

ด้านหน้าเป็นแม่น้ำ สิงหาหันมาถามเธอ “คุณว่าย น้ำเป็นไหม?”

“เป็น….เป็นนิด.……….”

ญาดายังไม่ทันพูดจบ สิงหาก็พาเธอลงน้ำไปแล้ว

“ถ้าจะเดินอ้อมไปนั้นมันไกลเกินไป ว่ายน้ำนี่ แหละเร็วที่สุด”

สิงหาพาเธอว่ายน้ำไป

พอว่ายไปได้ครึ่งหนึ่ง ญาดาก็แทบจะหมดแล้ว สิง หาพยายามพาเธอว่ายไป

เมื่อไปถึงฝั่ง เขาก็พูดขึ้นด้วยสีหน้ารังเกียจ “ไร้ประโยชน์จริงๆ”

ญาดารู้ ว่าสิงหาคงจะเกลียดเธอมาก

แต่ต่อให้เขาจะเกลียดเธอยังไง เขาก็ช่วยเธอตาม ที่เจ้านายสั่ง

เขาพาเธอวิ่งเข้าไปในป่า ไม่นานก็เจอรถที่ถูกจอด เอาไว้ แต่ในเวลาเดียวกัน คนของเส้นชัยก็กำลังตามมา

สิงหาพาเธอวิ่งขึ้นไปบนรถนั้นด้วยความรวดเร็ว

ญาดาถามขึ้นด้วยความกังวล “เราปลอดภัยรึยัง คนของเส้นชัยตามมาแล้ว”

สิงหาตวาดใส่เธอ “หุบปาก”

ดูท่าเขาคงจะเกลียดเธอมาก

รถขับออกไปด้วยความเร็วสูง จากนั้นก็จอดใน บ้านหลังหนึ่ง

สิงหาพาเธอเดินเข้าไป แล้วพูดกับผู้หญิงคนที่ออก มาต้อนรับ “ป้าเฉินครับ เธอคือเพื่อนของท่านประธาน รบกวนป้าช่วยดูแลเธอด้วยนะครับ”

พูดจบ สิงหาก็ขับรถออกไปในทันที
ญาดารู้ว่าเขาไปตามหาคีริน เธอเองก็เป็นห่วงคีริน

มาก

ถ้าคีรินเป็นอะไรขึ้นมาเพราะเธอ เธอคงรู้สึกผิดไป ตลอดชีวิต ญาดาได้แต่ภาวนาขอให้พระเจ้าคุ้มครอง เขา

ป้าเฉินพาเธอเดินเข้าไปด้านใน “ตอนนี้ปลอดภัย แล้วนะคะ คุณเข้ามาพักด้านในก่อนเถอะค่ะ”

ญาดาพยักหน้า แล้วเดินตามป้าเฉินเข้าไป

ญาดาคิดไม่ถึงว่าคีรินจะมีบ้านอยู่ที่สิงคโปรด้วย

ป้าเฉินพาเธอเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้น ก็ทำอาหารมาให้เธอกิน ญาดารู้สึกตื้นตันใจมาก

ตอนนี้เธอทั้งหิวและหนาว ถึงแม้ว่าในใจจะเป็น ห่วงคีรินมากแค่ไหน แต่เธอก็หิวมาก จึงกินเข้าไปอย่าง รวดเร็ว

แต่ใจหนึ่งก็รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัว เพื่อช่วยชีวิต เธอคีรินยังตกอยู่ในอันตราย แต่เธอกลับกินข้าวอยู่ที่นี่ ด้วยความสบายใจ

มีคำถามมากมายที่เธออยากจะถามเขา ญาดา อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงมาช่วยเธอ ทั้งๆที่เธอติดต่อเขาไม่ได้ อีกอย่างก่อนหน้านี้เขาก็เกลียดเธอแล้วไม่ใช่ หรอ?

แล้วทำไม แล้วทำไมเขาต้องมาช่วยเธอด้วย?

ญาดารู้สึกขอบคุณเขา รู้สึกชอบคุณจากใจจริง