บทที่ 190 เธอจะเชื่อใครกันแน่

เธอยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกไม่เข้าใจคนอย่างเส้นชัย ก่อน หน้านี้เขาเคยพูดมา มันไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง ในห้องของเขาไม่มีรูปภรรยาของเขาสักรูป

เธอเลยรีบแอบเข้าไปในห้องทำงานของเขา แล้ว เห็นเอกสารที่วางบนโต๊ะ ไม่รู้ว่าเป็นหลักฐานฉบับจริง ในการจับกุมมือคีรินหรือเปล่า

เส้นชัยคุยโทรศัพท์เสร็จ เลยรีบมาตามตัวเธอ “คุณทําอะไรอยู่?”

เธอจึงทำเป็นมองรอบๆห้องของเขา “ฉันชอบการ ดีไซน์ภายในของคุณ สวยดี”

เส้นชัยเดินมาตรงหน้าเธอ จากนั้นก็เอาเอกสารบน โต๊ะ “นี่เป็นหลักฐานฉบับจริงทั้งหมด คุณคงตามหาสิ่ง นี้อยู่หรือเปล่า!!

เธอเลยพูดขึ้นอย่างไม่อ้อมค้อม “หลักฐานตัวจริง เอาไว้ที่ฉัน น่าจะเหมาะสมกว่า”

เขาเลยมองเอกสารพวกนั้น “ถ้าคุณอยากได้ก็เอา

ไป!”

เส้นชัยจึงโยนเอกสารให้ญาดา และทำสีหน้าที่ พอใจมากนัก
“ทำไมไม่เชื่อหรือไงว่านี่เป็นฉบับจริง อย่างที่คุณ พูด ผมกับคีรินไม่ได้มีเรื่องที่เคียดแค้นต่อกัน ทำไมผม ต้องเปิดโปงเขา ผมจะหาเหาใส่หัวไปทำไม”

เส้นชัยพูดแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ แล้ว ทําไมเขาต้องมาช่วยเธอ ถ้าคีรินเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาก็ คงหนีไม่พ้นความผิดนี้

คำพูดของเขากำลังคัดแย้งกันหรือเปล่า?

เหมือนเขาจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เขาเลยพูดขึ้น “เรื่องบางเรื่องผมไม่ออกหน้าออกตา ก็คงจะมีคนที่ จ้องทำร้ายคีริน เพราะเขามีศัตรูเยอะขนาดนั้น อย่าง เช่นหลักฐานพวกนี้ถ้าผมไม่ปล่อยมันออกไป ก็มีคนรอ ปล่อยไปออกไปแน่นอน”

“ฉันกลับก่อน ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ขอบคุณที่ช่วย

ฉัน”

พูดจบเธอก็ออกจากบ้านเขา ระหว่างทางกลับบ้าน เธอก็ได้ส่งไลน์ให้เขา และรบกวนให้ช่วยทำเรื่องๆหนึ่ง

ตอนนี้เอกสารฉบับจริงบนมือของเธอ ถึงเขาจะ บอกว่าเป็นฉบับจริง เธอก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นฉบับจริง ไหม เธอรู้สึกตอนนี้ทุกอย่างอยู่เหนือการควบคุมของ เธอไปแล้ว
ถ้าเส้นชัยอยากทำอะไรคีรินขึ้นมา……

รู้สึกเครียดมากจริงๆ เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไง ตอนนี้หลักฐานทั้งหมดอยู่ในมือของเธอ เรื่องนี้มันรับมือ ได้ยากจริงๆ

เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไง จะไม่แก้แค้นดี หรือ ว่าจะแก้แค้นก็ไม่กล้าลงมือ ตอนนี้ก็เห็นว่าคีรินเสียใจ แค่ไหนที่เขาเสียลูกไป

จู่ๆเธอก็รู้สึกเกลียดตัวเองที่ทำไมไม่กล้าลงมือทำ

เวลาผ่านไปเร็วมาก ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่คีรินเก็บ เสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางให้เธอ

“เดือนนี้ไปเดนมาร์กไม่เห็นแสงเหนือ น่าเสียดาย จริงๆ” เขาพูดขึ้นในขณะที่กำลังจะเก็บกระเป๋าเดินทาง จนเสร็จ

จากนั้นก็อุ้มเธอไปนั่งบนเตียงแล้วยื่นมือมาจับหน้า ท้องของเธอ “ลูกรักจะได้ไปเที่ยวเดนมาร์กกับแดดดี้ และหม่ามี้แล้ว คุณว่าลูกจะดีใจไหม?”

เธอดึงมือของเขาออก “คีรินฉันมีอะไรอยากถาม คุณ คุณต้องตอบความจริงกับฉัน”

คีรินเห็นสีหน้าของเธอดูจริงจังขึ้นมา เลยลุกขึ้นจากพื้นแล้วไปนั่งข้างเธอ “เรื่องอะไร ทำไมต้องจริงจัง ขนาดนั้น”

มีเรื่องบางอย่างเธอไม่ถามไม่ได้ แต่ว่าเธอรู้สึกเก็บ ไว้ในใจก็รู้สึกอึดอัด

ถ้าถามออกมาน่าจะรู้สึกดีกว่า

“เรื่องการตายของแม่ฉัน เป็นเพราะป่วยจริงๆ หรอ?”

เธอลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองเขาจากข้างบน

คีรินขมวดคิ้วเป็นปมแล้วมองหน้าเธอ “นี่คุณกำลัง สงสัยผมอยู่หรอ?”

เธอครุ่นคิดสักพัก “ไม่ใช่สงสัย แค่ฉันเห็นอะไร บางอย่าง คีริน ก่อนที่ฉันจะไป แม่ของฉันยังดีๆอยู่เลย ทำไมจู่ๆถึงเป็นโรคมะเร็งแล้วตายกะทันหันแบบนี้?”

เขายิ้มเยาะขึ้น “คุณไม่สงสัยผมงั้นหรอ? ญา คุณ ไม่จําเป็นต้องทําเรื่องแบบ ลับหลังคูณ ถ้าผมอยากให้ แม่ของคุณตายไปจริงๆ ทำไมคุณต้องรอถึงตอนนี้”

เธอนึกถึงคำพูดของเส้นชัย เพราะว่าเธอออกประเทศไป เขารู้สึกทรมานแม่แค่คนเดียวนั้นไม่มีความ สุข เลยตั้งใจฆ่าเรื่องของเธอให้สิ้นเรื่อง

“ไม่ใช่เพราะว่าฉันออกจากชีวิตคุณ แล้วคุณรู้สึก ไม่มีใครให้กลั่นแกล้งและทรมาน และแม่ของฉันก็ไม่ เข้าตาตั้งแต่แรก คุณเลยฆ่าแม่ของฉันใช่ไหม?” จึงพูดขึ้นอย่างเจ็บปวด ญาดา

คีรินเลยมองเธอด้วยความตื่นตระหนก “ทำไมคุณ ถึงคิดแบบนี้ออกมาได้ หรือคุณเห็นผมเป็นโรคจิต?”

คีรินจึงทํานัยน์ตาที่เจ็บปวดและผิดหวัง

หรือว่าเขาไม่ได้เป็นคนฆ่าจริงๆหรือไง แต่ว่าแม่ ของเธอที่ยังแข็งแรง ในเวลาสั้นๆแค่ปีเดียว ก็กลายเป็น มะเร็งแล้วตายจากไปอย่างกะทันหันขนาดนี้เลยหรอ? เธอไม่อยากเชื่อ

ถึงแม้เขาจะบอกว่าแม่ของเธอจะเป็นมะเร็งระยะ สุดท้าย แต่เธอคิดว่ามันก็คงไม่ตายเร็วขนาดนั้น แต่ยัง ไงก็ตาม คำพูดของเส้นชัยเธอก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือน กัน

ระหว่างพวกเขา เธอสมควรเชื่อใครกันแน่

คีรินก็ได้ลุกขึ้นจากเตียง จากนั้นก็จับไหล่ของเธอ ไว้ “ญา ผมรู้สึกตั้งนานแล้วว่าผมมีความรู้สึกดีๆกับคณผมอยากอยู่กับคุณ แล้วคุณคิดว่าผมจะไปกล้าแตะ ต้องแม่ของคุณไหม?”

เธอเอามือเขาออกพลางพูดอย่างโกรธเคือง “อย่ามามาไม้นี้กับฉัน คุณรู้สึกดีกับฉันตั้งนานแล้ว แล้ว ทำไมยังทรมานฉันปางตายแบบนี้ นี่หรือความรักที่คุณ มีให้ฉัน และคุณจะให้ฉันเชื่อได้ไงว่าการตายของแม่ฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ”

เพราะในความทรงจำของเธอ คีรินเป็นผู้ชายที่ กล้าทำกล้ายอมรับ โดยไม่แคร์อะไรใดๆเลย

แต่ปัญหาคือตอนนี้เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว เธอ สามารถดูออกว่าตอนนี้เขาทำอะไรก็มักจะคิดถึงความ รู้สึกของเธอ

เขากลัวเขาจะเสียเธอไป ดังนั้นเรื่องการตายของ แม่เธอ เขาอาจจะปิดบังเธอไว้ก็ได้

แต่คำพูดของเส้นชัยเธอก็ไม่สามารถเชื่อได้หมด