บทที่ 185 ลูกของคุณได้ตายจากไปตั้งแต่อยู่ในท้อง

ในวันที่ได้รับผลตรวจ DNA คีรินทำสีหน้าที่โหด เหี้ยม แล้วกําลังจะเปิดผลตรวจด

ญาดาสั่งให้แม่บ้านพาใส่ใจออกไปข้างนอก เธอกลัว ว่าคีรินจะทำอะไรใส่ใจ เพราะตอนเขาโมโห เขาไม่เคย ควบคุมตัวเองได้เลยสักนิด

ถ้าใส่ใจไม่ใช่ลูกของเขา แล้วเขาจะรักได้ยังไง? เธอเข้าใจคีรีนเป็นอย่างดี เขาไม่มีทางรักใครถ้าไม่ได้ เกี่ยวข้องทางสายเลือดกับตัวเองแน่นอน

คีรินเห็นว่าเธอสั่งให้คนพาใส่ใจออกไป เลยพูดขึ้น “ทําไม ละอายหรอ?”

เธอส่ายหัว “รอให้ความจริงถูกเปิดเผย คุณก็จะรู้เอง ว่าฉันไม่จําเป็นต้องละลายใจ”

“ให้เด็กอยู่ที่นี่แหละ!” คีรินตะโกนออกมาเสียงดัง จนใส่ใจตกใจและร้องไห้ออกมา

คีรินเป็นผู้ชายที่ไม่มีหัวใจอยู่แล้ว ตอนที่เขามั่นใจ ว่าใส่ใจไม่ใช่ลูกของเขา เขาก็ไม่เคยมีท่าทีที่ดีเหมือนแต่ ก่อนอีกต่อไป

“เรื่องของผู้ใหญ่ไม่เกี่ยวกับเด็ก คุณให้แม่บ้านอุ้มเด็กออกไป มีอะไรก็ลงที่ฉัน ไม่ต้องไปลงที่เด็ก”

เธอเลยพูดกับแม่บ้าน “พาใส่ใจออกไปข้างนอก หรือว่าป้าอยากจะเห็นฉากที่ใส่ใจโดนคุณผู้ชายของป้า โยนลงมาจากชั้นสอง

แม่บ้านเป็นคนที่ฉลาด เธอรู้ว่าญาดากำลังพูดอะไร จึงกล้าขัดคำสั่งของคีรินแล้วอุ้มใส่ใจออกไป

“เหอะๆ ดีมาก ดีมาก ดูๆแล้วใส่ใจคงไม่ใช่ลูกของผม

สินะ”

คีรินพูดจบจึงวางเอกสารไว้บนโต๊ะแรงๆ

“รอให้คุณดูผลตรวจก่อน แล้วค่อยมาอารมณ์เสียใส่ ฉันก็แล้วกัน”

เธอชี้ไปยังผลตรวจ DNA บนโต๊ะแล้วพูดขึ้น

คีรินไม่ได้มองเธอแม้แต่นิดเดียว จากนั้นจึงรีบดึง เอกสารออกมาดู มือของเขายังคงสั่นเทาเล็กน้อย

คีรินจึงเปิดดูชุดแรกแล้วแล้วปาเอกสารใส่เธอ จาก นั้นก็ดึงผลตรวจอีกชุดออกมาแล้วปาใส่เธอเรื่อยๆ เพราะ วันนั้นเขาจะได้ศูนย์วิจัยมาเอาผลเลือดและเส้นผมของเขากับใส่ใจไปตรวจหลายเจ้า

จากนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้ นัยน์ตาของเขาแดงก่ำพลาง ถามเธอขึ้นมา “ทำไม ทำไม?”

เธอที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา มองเห็นเขาทำสีหน้าที่ ผิดหวังมากๆ จึงกอดอกแล้วยิ้มเยาะขึ้น “คุณถามฉันว่า ทำไม?? ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?”

ยังไงคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องที่ เธอทํา แล้วทำไมถึงต้องมาถามเธอ

เธอกลับจากเยอรมัน จู่ๆลูกสาวของเธอก็โผล่ออกมา จากไหนไม่รู้ เธอก็อยากรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร?

อาจจะเป็นเพราะคำพูดของเธอทำให้สะเทือนใจของ เขา จากนั้นเขาจึงผุดลุกขึ้นแล้วมาบีบคอของเธอ

“ทำไมคุณต้องสวมเขาให้ผม พ่อของใส่ใจเป็นหมา ที่ไหน ฉันจะไปฆ่ามัน”

ครั้งนี้เขาตัดสินใจจะฆ่าเธอให้ตายจริงๆ

เธอรู้สึกหายใจลำบากมาก วินาทีต่อไป เธอก็คงตาย

แน่นอน
เธออยากจะเอ่ยปากพูดว่าใส่ใจก็ไม่ใช่ลูกของเธอ เหมือนกัน เธอน่าจะบอกเขาให้เร็วกว่านี้ ตอนนี้เขากำลัง จะบีบคอเธอตาย เธอคงไม่อยากตายเพราะถูกเข้าใจผิด แบบนี้!

วินาทีต่อมา คีรินจึงปล่อยมือออกแล้วดึงหัวของเธอ ไปกระแทกกับพื้น หน้าผากของเธอจึงมีเลือดไหลออกมา ทันที

คีรินจึงได้นั่งลงบนพื้น แล้วกระชากผมของเธอ ตอน นี้เธอรู้สึกเหมือนหนังศรีษะกำลังจะหลุดจากหัว

“บอกว่า ไอ้ผู้ชายคนนั้นคือใคร?”

คีรินตะคอกเสียงดังใส่เธอเหมือนเสือร้องคำราม

เธอรู้สึกเจ็บจนน้ำตาไหลพรากลงมาไม่หยุด “ผู้ชาย คนไหน ฉันไม่ได้มีลูกกับผู้ชายคนไหนเลย คีริน คนอย่าง คุณไม่สมควรที่จะได้มีลูก คุณมันสารเลวเกินไป แม้แต่ลูก คุณยังไม่สมควรได้มี

เด็กทั้งสองคนต้องตายไปเพราะเขา……..

“ทำไมคุณถึงปากแข็งขนาดนี้ วันนี้ ถ้าคุณไม่พูดว่า ใครเป็นชู้ของคุณ ชีวิตนี้ อย่าหวังว่าคุณจะได้มีชีวิตที่ดีกับ ใส่ใจแน่นอน
คีรินไม่ได้ข่มขู่เธอ เขาพูดความจริง

เธอถูกทําร้ายก็คงไม่เป็นไร แต่ใส่ใจไม่ได้ทําอะไร ผิด ใส่ใจต้องพรากจากพ่อแม่ตั้งแต่เกิด

ทําไมเขาต้องทำร้ายใส่ใจด้วย

“ฉันบอกว่าไม่มีชู้ เหอะๆ……. ลูกของคุณตายไป ตั้งแต่ที่ผ่าออกมาจากท้องแล้ว ไม่สิ คุณของฉันต้องตาย ตั้งแต่อยู่ในท้องแล้ว ตอนนั้นที่คุณทำแบบนั้นกับฉัน คุณ ปล่อยข่าวแสฉัน ทำไมคุณคิดไม่ถึงลูกบ้าง?”

เธอร้องไห้พลางหัวเราะในขณะเดียวกัน

นิ้วของคีรินกระชากผมของเธอไว้จนเธอเจ็บจนไม่ สามารถบรรยายได้ ตัวนตัวของเธอสั่นงันงกไปหมด

เธอต้องทนเจ็บแล้วหันไปมองเขา “คุณยังไม่เข้าใจ อีกหรอ? ลูกของคุณได้ตายไปให้ท้องของฉัน ตอนฉัน คลอดลูกออกมาเด็กก็ตายไปแล้ว เด็กคนนี้ ฉันไม่ได้เป็น คนคลอด ใส่ใจเป็นลูกของน้องสาวกลไก”

คีรินมองเธออย่างไม่น่าเชื่อ “คุณโกหก ผมได้เอา เส้นผมของคุณกับใส่ไปตรวจมาแล้ว ไม่ใช่คุณคลอดเด็ก คนนี้ แล้วจะเป็นใคร ยังจะกล้าโกหกผมอีกหรอ คุณคิดว่าคุณพูดแบบนี้แล้วผมจะปล่อยคุณกับชู้คุณไปหรือไง?”

คีรินพูดขึ้นอย่างโมโห และเอาเท้าถีบโต๊ะ จนโคมฟ้า ล้มลงมากระแทกใส่หัวของเธอ แผลบนหัวที่ไม่ค่อยใหญ่ ของเธอ ตอนนี้กลับมาเลือดไหลออกมาไม่หยุด

คีรินทําร้ายร่างกายเธออีกครั้ง ตอนนี้แผลในใจของ เธอก็ยิ่งลึกขึ้น ความแค้นที่เธอมีต่อเขาก็ยิ่งมากขึ้น

“คุณโง่เองที่โดนคนอื่นหลอก ฉันสงสัยตั้งนานแล้ว ว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ของฉัน ก่อนที่รษาจะมาพูดความจริง กับคุณ ฉันก็รู้แล้วว่าใส่ใจไม่ใช่ลูกสาวของฉัน ตอนนี้ฉัน โดนโจมตีสักขนาดนั้น ตอนที่ฉันคลอดลูก ก็เหมือนได้ยิน หมอบอกว่าเด็กไม่หายใจแล้ว หลังจากฉันกลับประเทศ มา คุณกลับมาบอกว่านั่นเป็นลูกของฉัน ฉันเห็นคุณรัก ใส่ใจขนาดนั้น ฉันเลยไม่ได้สงสัยอะไร แต่ตั้งแต่ที่ฉันเห็น น้องสาวของกลไกล ฉันจึงสังเกตเห็นว่าหน้าตาของเธอ เหมือนใส่ใจมาก ฉันก็รู้สึกมาตั้งนานว่าหน้าตาของใส่ใจ ไม่เหมือนฉันเลย คีริมคุณไม่ใช่ฉลาดมากหรือไง ทำไม แค่นี้ก็มองไม่ออก?”

เธอจับหน้าผากของตัวเองไว้ มือของเธอเต็มไปด้วย คราบเลือดสด

คีรินจึงเข่าอ่อนและลงไปนั่งบนพื้น จากนั้นก็จับหน้าของตัวเองไว้ เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ รู้แค่ ว่ามันสะใจมากๆ

และตอนนี้เธอเองก็เหมือนจะทนความเจ็บตรงหน้า ผากไม่ไหวแล้ว แล้วกลัวว่าตัวเองจะสลบไป

“คีริน คุณไปตรวจDNAของฉันกับใส่ใจ ฉันก็ต้อง เป็นแม่ใส่ใจอยู่แล้ว เพราะรษาเป็นคนวางแผนเรื่องนี้ และ จะใช้เรื่องนี้มาทำลายฉัน แค่นี้คุณก็คิดไม่ได้หรือไง”

คีรินไม่ได้สนใจเธอ เขาลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจาก นั้นก็มีคนใช้มาทำแผลและห้ามเลือดให้เธอ

คีรินหายไปหลายวัน เธอคิดว่าเขาน่าจะไปสืบหา ความจริงอยู่

พอเห็นเขากลับมาอีกทีก็ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์แล้ว คน ที่ตามเขากลับบ้านก็คือกลไก

เธอคิดว่าเขาน่าจะรู้ความจริงทุกอย่างแล้ว

กลไกพาใส่ใจกลับบ้าน เธอและแม่บ้านที่คอยดูแล ใส่ใจต่างก็น้ำตาตกเพราะเสียใจที่ใส่ใจจะไม่ได้อยู่วิลล่า แล้ว คีรินที่เคยรักและดูแลใส่ใจอย่างดี ไม่ได้มองหน้าเด็ก น้อยแม้แต่นิดเดียว
เธอก็เคยบอกแล้วว่าเขาเป็นคนไร้จิตใจ นอกจากลูก ของตัวเอง เขาไม่มีทางรักลูกของคนอื่นเด็ดขาด