บทที่ 129 แน่ใจได้ยังไงว่าฉันนอนกับคุณแค่คนเดียว

พอหมอให้น้ำเกลือญาดาเสร็จ คีรินก็ออกจากห้องผู้ ป่วยไปสักพัก ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกันแน่

หรือว่าเขาอยากจะไปพบหมอ แล้วถามอาการของ เธอ หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเครียดเลยออกไปสูบบุหรี่

ตอนที่เขากลับมาอีกครั้ง ตัวของเขามีแต่กลิ่นบุหรี่ แสดงว่าเขาไม่ได้สูบแค่มวนเดียว

เขานั่งอยู่ข้างเตียงเธอ แล้วมองเธอ หลายครั้งที่เขา อยากจะเอ่ยปากพูดอะไร แต่ไม่รู้ว่าเขาจะพูดยังไงกับเธอ

เธอเลยหันไปมองเขา

ผ่านไปสักพัก เขาก็ขยับริมฝีปากแล้วพูดขึ้น “อย่า กังวลเลยนะ ผมไปถามหมอมาแล้ว มะเร็งปากมดลูกส่วน มากก็เกิดจากสาเหตุที่ผู้หญิงมีเพศสัมผัสเร็วเกินวัย อีก อย่างยังมีคู่นอนเยอะ ผมคิดว่าคุณก็น่าจะมีเพศสัมพันธ์กับ ผมคนเดียว ตอนนั้นคุณก็อายุยี่สิบสามแล้ว ก็ถือว่าโตแล้ว และก่อนที่ผมยังไม่ได้มีอะไรกับคุณ ผมก็ไม่เคยมีผู้หญิง คนอื่น วันข้างหน้าผมจะทะนุถนอมคุณตอนเซ็กซ์ จะไม่ ทําให้คุณบาดเจ็บนะ”

เขาบอกเธอว่าก่อนที่ยังไม่มีเธอ เขาไม่เคยมีผู้หญิง คนอื่นเลย เขาพูดความจริงหรือไม่เธอไม่รู้ เธอรู้แต่ว่าตอนนั้นเขามีว่าที่ภรรยา แต่อันที่จริงเธอก็ไม่เคยเห็นเขาไปมีผู้ หญิงคนอื่นจริงๆ

คีรินพูดจบก็มองหน้าเธอ สองมือของเขากำหมัดไว้ แน่นๆ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

เมื่อกี้เขาอาจจะไปถามหมอมาจริงๆ แบบนี้ เขาถึงจะ รู้สึกว่าเขาไม่ได้ทำร้ายเธอขนาดนั้น มากสุดก็แค่เซ็กซ์ โหดและรุนแรงไปหน่อย

ทำแบบนี้จะได้ทำให้ตัวเองรู้สึกสบายใจขึ้นหน่อย เขามักจะหาข้ออ้างเพื่อที่จะลบร้างความผิดของตัวเอง

“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันนอนกับคุณคนเดียว?”

เธอตั้งใจยั่วโมโหเขา จริงๆเธอเป็นอย่างที่เขานี่ แหละ เธอไม่เคยนอนกับผู้ชายคนอื่นเลย เธอแค่อยากจะ ทำให้เขารู้สึกรังเกียจ

ดังที่คาด สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที “นี่คุณ หมายความว่าอะไร?”

เธอมองเขาด้วยสีหน้าที่เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวก็หุบยิ้ม “คีริน คุณฉลาดขนาดนั้น คำพูดง่ายๆแค่นี้คุณฟังไม่ออกหรือ ไง?”
คีรินยื่นมือออกมาจับคางเธอ “คุณพูดอีกรอบสิ ! ”

เขาผุดลุกขึ้นอย่างรุนแรง จนไปสะกิดโดนสายน้ำ เกลือของเธอ ทำให้เข็มที่ฉีดเข้ามือของเธอนั้นเบี้ยว

จนหลังมือของเธอบวมขึ้นมาทันที เธอรู้สึกเจ็บจน เปลือกตากระตุก แค่คีรินมองไม่เห็นอาการของเธอเท่านั้น

เขาจับคางเธอไว้แรงๆ แล้วถามคำพูดที่เธอพูดว่า เป็นความจริงหรือไม่

“ต่อให้ต้องพูดเป็นหมื่นรอบ ฉันก็หมายถึงแบบนั้น แหละ ฉันเป็นอะไรกับคุณ แล้วคุณเป็นอะไรกับฉัน! ทำไม ฉันต้องรักนวลสงวลตัวเพื่อคุณด้วย?”

เธอรู้สึกว่าเขากำลังเล่นตลกจริงๆ หรือว่าเขานึกว่า เธอจะซื่อสัตย์กับเขาแค่คนเดียว

มันช่างตลกจริงๆ

คีรินจึงโมโหจนเส้นเอ็นตรงหน้าผากผุดเป็นเส้นสี เขียวอย่างชัดเจน ตอนที่เขาโมโหนน่ากลัวมากจริงๆ

“ใช่แล้ว ฉันลืมบอกให้คุณ ทางที่ดีที่สุดคุณควรตรวจ DNA กับใส่ใจด้วย เพราะว่าฉันไม่รู้ว่าลูกคนนี้ฉันไปมีกับผู้ชายคนไหน คุณใสซื่อเกินไปหรือเปล่า คิดว่าฉันจะมีคุณ แค่คนเดียวงั้นหรอ? คุณคิดว่าฉันจะทำแบบนั้นไหม?”

แค่เรื่องที่คีรินรู้สึกเจ็บปวด หรือคำพูดที่กระเทือนใจ เขา เธอก็จะพูดจะทําทุกอย่าง

คีรินจับคางเธอไว้แล้วเลื่อนไปจับคอของเธอ “คุณ เชื่อไหมว่าผมบีบคอคุณตายได้!”

เขาออกแรงมือจริงๆ เธอรู้สึกหายใจลำบากมาก แต่ก็ แสยะยิ้มออกมาอย่างสะใจ “เชื่อสิ ทำไมถึงไม่เชื่อ”

มือของคีรินยิ่งออกแรงมากขึ้นเท่าไหร่ เธอก็ค่อยๆ หลับตาลงแล้วรอให้เขาบีบคอเธอตาย

และตอนที่เธอคิดว่าตัวเองกำลังจะสิ้นลมหายใจ คีริน ก็ปล่อยมือออก และมองเธออย่างทุกข์ทรมาน “ทำไมคุณ ต้องทำแบบนี้กับผม ทำไมตอนที่ผมทำดีกับคุณแล้ว และ จะไม่ทำร้ายคุณอีก คุณถึงทำแบบนี้กับผม คุณจะเอายังไง กันแน่ ญาดา คุณอยากจะยั่วโมโหผมจนผมขาดสติแล้วฆ่า คุณ คุณถึงจะพอใจหรือไง”

เธอดึงสายน้ำเกลือออกจากมือที่แดงบวมจนมีเลือด ไหลออกมา
แล้วนั่งลงตรงหัวเตียงแล้วไอไม่หยุด “ทำร้ายก็ ทำร้ายไปสิ ไม่งั้นคุณก็ปล่อยฉันไป ไม่อย่างนั้นคุณก็ฆ่า ฉันเลย หรือไม่เราก็ทรมานซึ่งกันและกัน ถ้าจะให้ฉันใช้ ชีวิตกับคุณอยู่ดีๆ คีรินฉันจะบอกคุณนะ ฝันไปเถอะ!”

เธอตะคอกเสียงต่ำอย่างโมโห

เขาเลยลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องผู้ป่วยโดยเร็ว เธอรู้ว่าสามตัวเลือกที่เธอพูดออกมา เขาไม่อยากเลือก สักอัน เวลานี้ คิดว่าเขาแค่อยากจะหลบเลี่ยงปัญหาที่พบ เจอ เขาใช้วิธีหลบเลี่ยงเพื่อบอกให้เธอรู้ เขาจะใช้ชีวิตดีๆ ไปกับเธอ และเขาก็คงจะบอกตัวเองว่า แค่เขาเริ่มทำดีกับ เธอ ก็จะได้รับการอภัยจากเธอ

เหอะๆ…….แต่ปัญหาคือตอนนี้เขาทำดีกับเธอหรือ

ยัง

เธอจึงกดกริ่งฉุกเฉิน แล้วเรียกพยาบาลเข้ามา พอ เธอเห็นว่ามือของเธอเต็มไปด้วยเลือด แล้วมือยังบวมแดง อีกด้วย

พยาบาลจึงพูดขึ้นอย่างเห็นใจ “สามีของคุณหน้าตา ดีขนาดนี้ นึกไม่ถึงว่าจะโหดเหี้ยมขนาดนี้ คุณทนอยู่อย่าง นี้มันก็ไม่ใช่เรื่องดี ดิฉันว่าคุณไปติดต่อสมาคมสหพันธ์ สตรีเถอะ”
เธอเลยส่ายหน้าแล้วยิ้มอย่างขมขื่น “สมาคม สหพันธ์สตรีคงไม่มีประโยชน์หรอก รบกวนคุณพยาบาล สุดสวยฉีดยาให้ดิฉันใหม่ก็พอ!”

นางพยาบาลจึงฉีดสายน้ำเกลืออันใหม่ให้แล้วถอน หายใจใส่เธอเบาๆ “ผู้หญิงอย่างเราก็มักจะเป็นฝ่ายที่ อ่อนแอเสมอ ถ้าได้สามีดี ชีวิตนี้ก็คงมีความสุข แต่ถ้าได้ สามีชั่วๆ ชีวิตนี้ก็จะเต็มไปด้วยความทุกข์”

เธอจึงยิ้มอ่อนแล้วตอบกลับ “อย่างนั้นแหละ!”

เธอไม่ได้อธิบายให้คนอื่นฟัง เรื่องความสัมพันธ์ที่ ซับซ้อนระหว่างเขากับเธอ และคนอื่นก็มักจะเข้าใจผิดว่า พวกเขาเป็นสามีภรรยากัน และเธอก็ไม่อยากอธิบาย

ไม่ใช่เพราะว่าเธอยอมรับในความสัมพันธ์ของพวก เขา เธอแค่รู้สึกเหนื่อย ไม่อยากจะอธิบาย และต่อให้ อธิบายไปแล้วมันจะมีประโยชน์อะไร? บอกว่าเขาไม่ใช่ สามีเธอ เธอมาหาหมอแผนกสูติเวช ก็เพราะเรื่องเซ็กซ์

ถ้าบอกว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่สามีของเธอ คนอื่นก็คง คิดว่าเธอเป็นคู่นอนของเขาเท่านั้น พูดตามตรง เธอรู้สึก อับอายที่ได้เกิดมาเป็นคู่นอนของใคร