บทที่ 128 ไม่รักก็คือไม่รัก ไม่จําเป็นต้องมีข้ออ้าง
เราเดินช้อปปิ้งกันจนห้างใกล้ปิด ถึงจะกลับ
บนรถ คีรินพูดขึ้น “งานแต่งของเราจะมีในธีมหรูหรา แต่ถ้าคุณไม่ชอบเราสามารถเปลี่ยนเป็นธีมเทพนิยาย แต่ง ที่สนามหญ้า หรือชาดหาด ตามที่คุณต้องการได้ เดี๋ยวผม จะให้คนจัดการเอง”
ญาดาสงสัยมาก คีรินจะแต่งงานกับเธอ แล้วคนใน ครอบครัวเขาไม่มีใครพูดอะไรเลยหรอ?
“คุณคีริน พ่อกับคุณย่าของคุณไม่ชอบฉัน แล้วบอก เขายอมให้คุณแต่งงานกับฉันได้ยังไง?”
“ชอบหรือไม่ชอบก็เรื่องของพวกเขา ผมเป็นคนดูแล ครอบครัว ไม่มีใครกล้าขัดใจผม รวมถึงคุณด้วยเข้าใจ ไหม?”
เขาพูดแล้วตบหน้าของญาดาเบาๆ จากนั้นก็ขมวดคิ้ว “ทำไมตัวร้อนจัง?”
“คงจะไข้ขึ้นนิดหน่อยค่ะ”
เขาเอามือมาแตะที่หน้าผากของเธอ “ทำไมไม่บอก ผมตั้งแต่แรก ตัวร้อนมากเลย เดี๋ยวผมจะพาคุณไปโรง พยาบาล”
คีรินดูเป็นห่วงเธอมาก แต่ญาดาไม่รู้ว่านี่คือการ แสดงหรือความรู้สึกจริงๆของเขา แต่ไม่ว่ายังไง มันก็ไม่ สําคัญกับเธอ
คีรินพาเธอไปโรงพยาบาล
ตอนนี้ญาดารู้สึกขาอ่อนไปหมด ถ้าไม่ใช่เพราะเขา พยุงเธอเอาไว้ เธอคงล้มลงกับพื้นอย่างแน่นอน
“ฉันอยากพบคุณหมอสูติ ! ”
ญาดาบอกกับคีริน
คีรินขมวดคิ้ว “คุณเป็นไข้ไม่ใช่หรอ? แล้วจะพบหมอ สูติทำไม?”
เธอรู้ดีว่าเพราะอะไร เธอถึงเป็นไข้แบบนี้
“สิ่งที่คุณทํา มันทำให้ช่องคลอดของฉันอักแสบ ก็ เลยไข้ขึ้น”
สีหน้าของคีรินเปลี่ยนไป “คุณเจ็บมากไหม?”
ญาดาอยากจะบอกให้เขาหุบปาก การที่เขาเอาท่อน เหล็กมาเสียดสีกับส่วนนั้นของเธอ มันจะไม่อักแสบได้ยังไง?
“ใช่ค่ะ ฉันเจ็บมากๆๆ และฉันก็กำลังอดทนอยู่ ตอน คุณลงโทษฉันสําเร็จแล้ว คุณอยากให้ฉันเจ็บไม่ใช่หรอ ฉันเจ็บทุกก้าวเวลาเดิน คุณพอใจ ยัง”
คีรินมองเธอด้วยสายตาที่รู้สึกผิด สายตานั้นไม่ เหมือนเป็นการแสแสร้ง
“แล้วทำไมคุณไม่บอกผม ผมไม่ได้อยากทำร้าย
คุณ”
พูดจบ เขาก็พาเธอไปแผนกหมอสูติพร้อมโทรหาใคร บางคน
พยาบาลสาวเดินเข้ามาถาม ใครคือคุณคีรินคะ?”
คีรินลุกขึ้น “ผมครับ”
หมอทำหน้างง “ทำไมถึงเป็นผู้ชายล่ะ!
ญาดามองหน้าหมอ เขาไม่เห็นเธอที่นั่งอยู่ข้างๆคีริน เลยหรือไง?
“ภรรยาของผมไม่สบายครับ !
คีรินพยุงเธอลุกขึ้น เมื่อเดินเข้าไปด้านในห้องตรวจ “รู้สึกไม่สบายตรงไหนคะ !
ญาดาหน้าแดงด้วยความอาย “ฉันรู้สึกแสบร้อน บริเวณจุดซ่อนเร้นค่ะ”
คุณหมอมองหน้าคีริน แล้วเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง
“ตามหมอเข้ามาด้านในค่ะ เดี๋ยวหมอขอตรวจดู
หน่อยนะคะ”
คีรินนําหน้าไม่พอใจเท่าไหร่
“ต้องถอดกางเกงดูเลยหรอครับ?”
หมอทำหน้าเอือมระอา “ถ้าคุณไม่ให้หมอดูส่วนนั้น ของภรรยา แล้วหมอจะรู้ได้ยังไงคะ ว่าเป็นยังไงบ้าง?
ญาดาบอกกับคุณหมอ “อย่าถือสาเขาเลยค่ะ เดี๋ยว ฉันตามเข้าไปนะคะ”
คีรินไม่ยอมให้ใครดูส่วนนั้นของเธอ แต่จะทำยังไง ได้ ก็ในเมื่อมันอักแสบ โชคดีที่คุณหมอเป็นผู้หญิง ถ้าเป็น หมอผู้ชาย คีรินคงไม่ยอมแน่ๆ”
อันที่จริงญาดาไม่ชอบการมาตรวจภายในแบบนี้เลย
สักนิด
เปิดขาให้คนอื่นดูของของตน เธอรู้สึกอายมาก
คุณหมอสวมถุงมือ แล้วเริ่มตรวจ เธอขมวดคิ้วแล้ว พูดขึ้น “ทำไมถึงฉีกขาดแบบนี้ค่ะ หมอรู้ว่าคนหนุ่มคนสาว แรงเยอะ แต่อย่ารุนแรงถึงขั้นนี้เลยค่ะ คนส่วนมากที่เป็น มะเร็งปากมดลูก ก็เพราะการมีเพศสัมพันธ์ที่รุนแรงจนเกิน ไป”
คุณหมอพูดจนญาดาเริ่มกลัว
“อักแสบมากไหมคะคุณหมอ?”
คุณหมอมองบนใส่เธอ หมอคงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ เห็นเรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องสนุกสินะ
“ห้ามมีเพศสัมพันธ์หนึ่งเดือน หยอดยาแก้อักแสบ สามวัน แล้วทาครีมนะคะ ตอนนี้ช่องคลอดของคุณมันเละ หมดแล้วคุณคิดว่ารุนแรงมากไหมละคะ?”
หมอพูดจบแล้วเดินออกไป
คีรินเดินเข้ามา แล้วช่วยพยุงเธอลุกขึ้น ญาดาพูด เสียบรียบ “ลดอย่าแตะต้องอับอีกได้ไหมคะ? ฉันเป็นขั้นนี้แล้ว”
“ผมขอโทษ ผมแค่อยากพยุงคุณก็เท่านั้น”
คีรินพูดเสียงอ่อน ญาดาเดาว่าเขาคงจะได้ยินทุก
อย่าง
“ตั้งแต่ฉันกลับมา ฉันได้ยินคำขอโทษจากคุณนับ ครั้งไม่ถ้วน”
“ผมก็ไม่อยากทำแบบนี้กับคุณ แต่คุณไม่เคยเชื่อฟัง ผมเลย คุณตั้งใจประชดผม ถ้าคุณยอมอยู่กับผมดีๆ ผม ไม่มีวันทำแบบนี้กับคุณแน่นอน !
“ไม่รักก็คือไม่รักค่ะ พวกผู้ชายอย่างคุณเลิกเอาข้อ อ้างร้อยแปดมาปกป้องตัวเอง ถ้าวันไหนภรรยาเป็นมะเร็ง ขึ้นมา คำว่าขอโทษของคุณมันจะยังมีประโยชน์อยู่ไหม?” คุณหมอพูดขึ้น เสียงของเธอดังมาจากด้านนอก
วินาทีที่เขาได้ยินคำว่ามะเร็ง หน้าของเขาก็ถอดสีใน
ทันที
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
