บทที่ 111 ที่แท้ที่ทรมานเธอมาหลายปี เพราะรัก

คีรินไม่ได้ถามญาดาสักคำ ก็พาเธอไปที่ห้องของเขา จากนั้นเขาก็ล็อกประตูโดยเร็ว จากนั้นเขาก็กดตัวเธอชิด กับประตู แล้วก้มหน้าลงและประกบปากของเขามากัดริม ฝีปากของเธอ จากนั้นก็พยายามหยอดลิ้นเข้ามาในปาก ของเธอ แต่เธอกัดฟันไว้แน่นๆ ไม่ยอมให้เขาเข้ามา และ ไม่ยอมให้เขาเอาชนะเธอ

“อ้าปาก!” ตอนนี้น้ำเสียงของเขาฟังดูหิ่นมาก

เธอไม่ยอมอ้าปาก คีรินเลยทำได้แค่ปากริมฝีปาก ของเธอ เพื่อทรมานเธอ จนเขาค่อยๆเลื่อนจูบไปหอมตรง ซอกคอของเธอ

มือของเขาก็ลูบไล้เรือนร่างของเธอไปทั่ว เขาทำถึง ขนาดนี้แล้ว เธอรู้ดีว่าเขาต้องการทำอะไร

จากนั้นเธอก็มองเส้นผมอันดำเงาของเขาที่กลาง ตรงอกของเธอ น้ำเสียงของเธอเรียบเฉย “คีริน คุณชอบ โสเภณีอย่างฉันตลอดนั้นเลยใช่ไหม?”

คีรินจึงหยุดการกระทำลง แล้วเงยหน้าขึ้น สีหน้าของ เขาดูเจ็บปวด “หุบปาก! ผมจะไม่ยอมให้คุณว่าตัวเองแบบ นั้น”

“เหอะๆ…….” เธอรู้สึกตลกมากๆ เขาสามารถว่าเธอแบบนั้น แต่เธอกลับว่าตัวเองแบบนั้นไม่ได้ นี่เขาเป็นบ้า อะไรของเขา?

“ในสายตาของคุณฉันเคยเป็นคนที่ไหนล่ะ คุณก็ เห็นฉันเป็นของเล่นแก้อารมณ์อยากได้ของคุณตลอด มา…….และชอบว่าฉันเป็นผู้หญิงสกปรกไม่ใช่หรือไง”

คีรินจึงปล่อยเธอออก จากนั้นก็เดินถอยหลังไปไม่กี่

ก้าว

สีหน้าของเขาดูเจ็บปวดมาก

“คุณอย่าว่าตัวเองแบบนั้น ผมไม่เคยจะข่มเหงคุณ คุณก็รู้ดี พอผมโกรธก็มักจะพูดจาแรง ผมไม่ได้พูดจาก ใจจริง ผม. .” คีรินอธิบายขึ้นอย่างอึกๆอะๆ และฟังดูไม่ ชัดเจนสักเท่าไหร่

“ขอบคุณนะ ญา คำพูดที่ดูถูกเหยียดหยามที่ผมเคย ว่าคุณ ผมขอโทษจริงๆ

คีรินพูดไปก็นอนลงบนที่นอน จากนั้นเขาก็บีบมือของ ตัวเอง ดูเหมือนเขาจะทรมานจิตใจจริงๆ

“คีริน ทำไมคุณต้องขอโทษฉันด้วยล่ะ เพราะว่า อยากจะให้ฉันอภัยให้คุณงั้นหรอ?” เธอเดินไปอยู่ตรงหน้าเขา จากนั้นก็ก้มหน้าลงมองเขาที่นอนอยู่บนเตียง

เธอเงยหน้าขึ้นมองเธอ จากนั้นก็มองด้วยความ เสียใจ “งั้น…..คุณอภัยให้ผมได้ไหม?”

เธอแสยะยิ้มออกมา “อภัยงั้นหรอ? คุณคิดว่ายังไง ล่ะ?”

เขายิ้มอย่างขมขื่นแล้วส่ายหน้า “ไม่มีทาง ผมจะ เรื่องที่ไม่น่าอภัยไว้มาก ทำไมคุณต้องให้อภัยผมด้วยล่ะ? ผมแค่หลอกตัวเองไปงั้นๆ แต่ต่อให้คุณไม่ให้อภัยผม แล้ว มันจะทำไม ทีแรกผมก็อยากจะปล่อยคุณไปนะ แค่พอ เห็นคุณไปตกหลุมรักผู้ชายคนอื่น ผมรู้สึกไม่พอใจ คุณ สามารถตกหลุมรักผู้ชายคนอื่นอย่างง่ายดาย แต่นอกจาก ผม คุณไม่มีทางรักผมเลยใช่ไหม?”

น้ำเสียงของเขาฟังดูเหมือนกำลังบังคับเธอตอบว่า ทําไมเธอถึงไม่รักเขา

ตลกจริงๆ…….

“แต่ก่อนฉันมักจะถามคุณว่าคุณชอบฉันใช่ไหม คุณ เลยถามฉันกลับว่า ฉันไปเอาความมั่นใจมาจากไหน งั้นวัน นี้ฉันถามคุณอีกที คุณชอบฉันไหม? ไม่งั้นฉันนึกไม่ออก จริงๆ ที่คุณทรมานฉันมาตลอดแบบนี้ คุณก็คงจะทรามานฉันมามากพอแล้ว ตอนนี้คุณสามารถทําให้ฉันตายจาก โลกนี้ไปได้แล้ว ไม่ต้องทรมานฉันมาหลายปีแบบนี้หรอก คุณไม่รู้เบื่อหรือไง?

คีรินจึงรีบผุดลุกขึ้น เขายกมือขึ้นแล้วอยากจะแตะ ต้องตัวเธอ และก็ไม่เชื่อ สุดท้ายก็ไม่ได้แตะเนื้อต้องตัว เธอ

“คุณฉลาดขนาดนี้ คุณไม่ใช่ว่ามองออกตั้งแต่แรก แล้วหรอว่าผมคิดยังไงกับคุณ ไม่งั้นคุณคงไม่ตั้งใจเรียก ชื่อมารวินออกมาตอนมีอะไรบนเตียงกับผม ระหว่างเรา ใครทรมานใครกันแน่

ครั้งแรกที่เธอได้ยินเขาเรียกชื่อเต็มของน้องชายเขา ปกติ เขาแค่เรียกวิน เพราะน้องชายของเขาเป็นคนสำคัญ ที่สุดในใจของเขา และไม่มีใครสามารถแทนที่มาร์วินได้

เขาพูดแบบนี้ แสดงว่าเขาต้องเห็นความสำคัญของ เธอมากกว่าน้องชายเขา แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกดีใจหรอกที่ เขารักเธอขนาดนี้

เขาเลยพูดขึ้นต่อ “ใช่ ผมชอบคุณ ผมรักคุณ แต่แล้ว จะทำยังไงได้ คุณไม่ได้รักผม ต่อให้คนทั้งโลกนี้มีผู้ชาย แก่ผมคนเดียว คุณก็ไม่มีทางรักผม ผมเลยทำอะไรไม่ได้ เลยต้องทำให้คุณท้อง ผมคิดว่าถ้าเรามีลูกด้วยกัน คุณอาจจะมีผมในใจบ้างก็ได้ แต่ไม่ใช่แบบนั้นเลย พอคลอด ลูกออกมา ไม่แม้แต่จะถามว่าลูกตายไปจริงๆแล้วหรอ ผม คิดว่าคุณคงอยากจะให้เด็กตายๆไปใช่ไหม คุณจะได้ไม่ ต้องข้องเกี่ยวกับผมอีก

จู่ๆเขาก็หัวเราะขึ้นอย่างน่ากลัว เหมือนเป็นโรคจิต จากนั้นเขาก็ยื่นมือมาจับไหล่ของเธอไว้

และพูดขึ้นด้วยน้าเสียงที่เย็นชา แต่เสียใจด้วยนะ ที่ ทําให้คุณผิดหวังอีก ลูกของเรายังไม่ตาย แต่เธอเข้มแข็ง มาก เธอผ่านการผ่าตัดครั้งใหญ่มาห้าครั้ง เพื่อที่จะมีชีวิต อยู่ต่อ เธอไม่เหมือนคุณ เธอไม่ได้ใจร้ายเหมือนกัน เธอ รู้ว่าผมรักเธอและใส่ใจเธอมากแค่ไหน เธอเลยเลือกที่จะ มีชีวิตอยู่ต่อ คุณคิดว่าเด็กน้อยที่น่ารักขนาดนี้ ถ้าไม่ให้ ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบนี้กับเธอก็คงไม่ดี ญา ครอบครัว ของเรา ยังขาดคุณอีกคนนะ ไหนๆคุณก็กลับมาแล้ว ก็อย่า ได้จากไปไหนอีกเลย

ชีวิตที่เหลือของเขาต้องมีเธออยู่ เขากำลังบังคับเธอ อยู่เคียงข้างเขา

เธอเลยผลักมือเขาออก แล้วส่ายหัว “ฉันต้องทุกข์ ทรมานมายี่สิบปี ชีวิตที่ยังแย่กว่าหมาแมวที่บ้านคุณ จู่ๆ ตอนนี้คุณกลับมาบอกฉันมาคุณรักฉัน คีริน นี่เป็นความรัก ของคุณหรอ? กระทำชำเราจนร่างของฉันไม่บริสุทธิ์ และทำให้ชื่อเสียงของฉันป่นปี้ขนาดนี้ นี่หรอที่บอกว่ารัก คุณ ไม่ได้รู้สึกตลกหรือไง?

เธอหัวเราะออกมาเหมือนคนบ้า “ฮ่าๆ……. คีรินคุณ ทําทุกอย่างกับฉัน ก็เพราะว่าฉันรัก เขารักฉัน? ฮ่าๆๆ.………

จากนั้นคีรินก็ดึงเธอไปกอด แล้วเรียกชื่อเธอไม่หยุด อย่างบ้าคลั่ง “ญา ญา ญา…ผมผิดไปแล้ว ผิดไปแล้ว วันข้างหน้าผมจะไม่ทำแบบนั้นกับคุณอีก ผมจะทำดีกับ คุณ เรื่องที่ผ่านมาก็ปล่อยให้มันผ่านไปได้ไหม วันนี้และ อนาคตผมจะชดใช้ให้คุณเป็นร้อยเท่าพันเท่า เรามีลูกด้วย กันแล้ว คุณไม่รู้ว่าใส่ใจน่ารักขนาดไหน

หน้าของเธอเหมือนเปียกน้ำอะไรบางอย่าง มันไหล ออกมาจากคางของเขา นั่นคือน้ำตา คีรินกำลังร้องไห้

เหอะๆๆ…..เขาร้องไห้ เขากำลังขอร้องอ้อนวอนให้ เธอกลับมา?

ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะสามารถอยู่ด้วยกันได้

หรอ?

ความทุกข์ทรมานแบบนั้น บอกให้ลืมๆกันไป แล้วมัน จะลืมได้จริงๆหรอ? บอกว่าอย่าถือสาก็ไม่ถือสาได้จริงๆ หรือไง? เธอไม่ใช่แม่ชี เธอทำไม่ได
“คีริน คุณยังอยากจะให้ฉันเป็นเมียน้อยของคุณอีก หรือไง?” เธอมองเขาแล้วถามอย่างเย็นชา

คีรินเลยส่ายหัวอธิบายให้เธอ “ไม่ ผมจะแต่งงานกับ คุณ แล้วจะให้คุณเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย และ จะให้คุณมีหน้ามีตา จริงๆผมกับริษาแต่งงานกันเพราะว่า สัญญาทางธุรกิจเท่านั้น คุณไม่เคยเป็นเมียน้อยนะ คุณ เป็นแม่ของลูก คุณเป็นผู้หญิงที่ผมรัก ที่ผ่านมาผมเลวเอง วันนี้และต่อจากนี้ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีก”

เธอผลักเขาออก “คุณแน่ใจหรอว่าจะสู่ขอฉัน?”

เขาทําสีหน้าที่ดีใจมาก เขานึกว่าตอนที่เธอได้ยินว่า เขาจะสู่ขอเธอ เธอจะรู้สึกโชคดีหรือไง ได้เป็นภรรยาและ มีหน้ามีตา ฐานะที่เธอกำลังจะมีเป็นความปรารถนาของแม่ เธอมาตลอด

“ผมรักคุณ ผมต้องแต่งงานกับคุณอยู่แล้ว ผมไม่เคย คิดจะแต่งงานกับใครอยู่แล้ว ญา ต่อจากนี้ผมจะรักลูกและ คุณให้มากๆเลยนะ จะไม่ให้คุณต้องเสียน้ำตาอีกแม้แต่ หยดเดียว”

เขาจูบจมูกและริมฝีปากของเธออย่างมีความสุข จาก นั้นก็จูบปากเธออย่างดูดดื่ม แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สะใจพอ เลยอุ้มเธอไปไว้บนเตียง จากนั้นก็ดูตื่นเต้นและมีความสุขมาก แล้วค่อยๆถอดเข็มขัดของเขา

เขาถอดเสื้อของเธอ แล้วลูบไล้เรือนร่างและจูบทุก ซอกทุกมุมของเธอ

เขาก้มหน้ามาจูบซอกคอของเธอ เธอไม่ได้ตอบ สนองอะไรใดๆ ได่แต่นิ่งและปล่อยให้เขากลืนกินเธอ

ตอนที่เขากำลังยื่นมือมาถอดเสื้อชั้นในของเธอ เธอ ส่งยิ้มให้เขา เขาก็ส่งยิ้มให้เธออย่างมีความสุข เธอไม่เคย เห็นคีรินในสภาพแบบนี้มาก่อน เขายิ้มแย้มเหมือนเด็ก น้อย แล้วเรียกชื่อเธออย่างอ่อนโยน “ญา ญา ผมจะทำ ดีกับคุณแน่นอน ยกโทษให้ผมและอย่าเกลียดผมอีกได้ ไหม?”

เธอพยักหน้า “ได้สิ!”

เขากำลังก้มหน้าจูบริมฝีปากเธออย่างอ่อนโยน แต่ตอนที่ริมฝีปากของเขากับเธอห่างกันแค่ไม่ถึงหนึ่ง มิลลิเมตร เธอก็เอ่ยปากเรียกขึ้น “มาร์วิน มาร์วิน

จู่ๆสีหน้าของคีรินก็โมโหจนดวงตาแดงก่ำ เขาชก ลงข้างหูของเธออย่างแรง แล้วตะโกนออกมาอย่างเสียง สิงโต “ญาดาคุณหุบปากเดี๋ยวนี้!
PS: นักอ่านที่น่ารักทุกโคนนนน……….าแต่ละคน คงอยากจะให้ไรท์อัพเยอะๆ ช่วงนี้ไรท์ยุ่งๆกับงานที่บ้าน หน่อย เลยไม่มีเวลามาอัพเยอะๆ ต้องขอโทษด้วยนะคะ ร้ากก แต่พยายามจะอัพทุกวันนะ แต่ตอนจะน้อยหน่อยๆ อย่าพึ่งโวยวายนะคะ! ไว้ยุ่งกับงานเสร็จจะมาอัพให เหมือนเดิมนะคะ ใครที่รออ่านเรื่องนี้ไม่ไหว ไรท์แนะนำ ให้ไปอ่านเรื่องการแต่งงานคือสายฝน: ภรรยาสุดรักของ ประธานาธิบดี และอย่าหยิ่งนักคุณชาย ก็สนุกเหมือนกัน นะ>< แต่ถ้าใครอยากอ่านเรื่องสั้นๆ ก็แนะนำยิ่งรักยิ่ง แค้นและเพราะรักจึงร้ายนะ ฝากติดตามกันต่อนะคะ