บทที่ 284 ยืนหยัดของตัวฉัน

เรื่องนี้ที่คีรินขอเธอไม่มีทางตอบตกลงได้ เธอไป ทํางานที่บริษัทของเขาแล้วเธอจะได้รับอิสระหรอ?

เธอไม่มีเพื่อนไม่มีสังคมของตัวเองเหมือนเดิม

“ไม่ได้ ฉันไม่อยากไปทำงานบริษัทคุณ ฉันจะไป หางานทำเอง เรื่องงานของฉันคุณอย่ามายุ่งได้ไหม?” แต่ก่อนคีรินมักจะชอบมายุ่ง ตอนนี้เธอแต่งงานกับเขา แล้ว เขายุ่งกว่าเดิมอีก ดังนั้น การที่จะเชื่อคำพูดของ ผู้ชายนั้นมันยากกว่าที่จะเชื่อว่าลูกสามารถปีนขึ้น ต้นไม้ซะอีก

“คุณเคยคิดไหมถ้าไปทำงานที่บริษัทอื่น จะมีแรง กดดันแค่ไหน โดยเฉพาะคุณที่ทำงานออกแบบ นี่มันไม่ ดีต่อสุขภาพของคุณ ญา ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดของเราก็ คือการมีลูก เรื่องอื่นให้มันยืดเยื่อออกไปก่อนเถอะ”

เธอรู้ว่าคีรินกำลังพยายามอดกลั้นอารมณ์โกรธข องตัวเอง และเพื่อให้ตัวเองสงบสติแล้วคุยกับเธอ แค่ เธอต้องยืนหยัดในความคิดของตัวเองก็พอ

“ข้างนอกมีผู้หญิงมากมายที่กำลังตั้งครรภ์แล้วยัง นั่งรถไฟฟ้าไปทำไม ทำไมฉันถึงทำไม่ได้ คีรินตอนที่ ฉันไม่มีคุณ ฉันก็ยังสามารถใช้ชีวิตที่ยากลำบากได้ ฉัน ทำได้ทุกอย่าง ทำไมตอนนี้กลับไม่ได้ พูดไปแล้วคุณ แค่ไม่อยากให้ฉันออกไปทำงานข้างนอก และฉันก็ไป ถามหมอมาแล้ว เรื่องที่สำคัญที่สุดคือสภาพจิตใจ คุณทำตามที่ฉันต้องการไม่ได้ สุขภาพของฉันก็ต้องแย่ลง กว่าเดิม”

“ให้คุณออกไปทำงานเพื่อให้คุณสมดั่งใจหวัง?”

คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการประชดประชัน เธอ ฟังออก เธออยากจะเสียอารมณ์ใส่เขา แต่คิดๆแล้วก็ ช่างมันเถอะ ระหว่างพวกเขาไม่อยากจะใช้การทะเลาะ มาแก้ไขปัญหา

ถ้าทะเลาะกันไปแบบนี้ มีแต่จะทำงานความ สัมพันธ์ของสองสามีภรรยาแย่ลงกว่าเก่า

“ใช่ ก็เพราะแบบนี้ คุณเคยบอกว่าคุณจะดีกับ

ฉัน”

คีรินมองหน้าเธอ “ใช่ ผมบอกว่าผมจะทำดีกับคุณ จริงๆ หรือที่ผมทำมาทุกอย่างมันยังไม่ดีพออีกหรอ?”

“ใช่ คุณทำดีเสมอมา แต่ปัญหาคือคุณรู้สึกและ ไม่ใช่ว่าฉันจะรู้สึกดีเสมอไป ดังนั้นฉันไม่ดีใจ ไม่ใช่ว่า ทุกคนที่จะชอบชีวิตที่สุขสบาย อย่างน้อยนั่นไม่ใช่ชีวิต ที่ฉันต้องการ ฉันอยากมีชีวิตของตัวเอง และกลับบ้านก็ ยังสามารถมีบทบาทเป็นภรรยาของคุณได้ วันข้างหน้า ฉันก็ยังสามารถเป็นแม่ของลูกได้ อยู่บ้านก็มีหน้าที่ของ บ้าน ออกไปข้างนอกฉันก็อยากเป็นตัวของตัวเอง เรื่อง นี้ฉันไม่ได้มาปรึกษาคุณ แค่จะมาแจ้งให้คุณได้ทราบเท่านั้น”

พูดจบเธอก็เชิดหน้าใส่เขา เธอคิดว่าสีหน้าของเขา ต้องดูแย่มากๆ ในใจของเธอรู้สึกสะใจเบาๆ เธออยาก จะรวบรวมความกล้าแล้วทําให้เขาเห็นว่าเธอก็เป็นคน ที่แข็งแกร่ง เขาทำอะไรเธอไม่ได้ เขาก็คงไม่มีทางที่จะ ขังเธอไว้บ้านพักแห่งนี้ตลอดไป ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงทำให้ สุขภาพของเธอไม่ดีเปล่าๆ

เขาจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องนอนไป “คุณ ตัดสินใจเองไปแล้วแล้วยังจะมาบอกผมทำไมอีก ถ้า ผมไม่เห็นด้วยคุณก็หาว่าผมทำไม่ดีกับคุณ หาว่าผมไม่ รักษาความมั่นสัญญาก่อนแต่งงาน ญา ตอนนี้คุณยิ่งอยู่ ยิ่งฉลาดแล้วนะ ต่อไปคุณอยากทำอะไรก็แล้วแต่เลย ผมจะไม่ยุ่งอีก ยังไงผมก็ไม่มีสิทธิ์อยู่แล้ว” ”

คีรินจึงละสายตาไปทางอื่น “ตอนนี้คุณดื่มยาลง ไปได้ไหม?”

เธอพยักหน้า “ได้ ฉันยังอยากจะมีลูก ”

“เหอะ……”

คีรินยิ้มอย่างประชดประชัน เขาต้องรู้สึกว่าเธอ กำลังเอาเรื่องลูกมาข่มขู่เขา แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ข่มขู่เธอ อยู่หรอ เธออยากออกไปทำงาน แล้วยังต้องทะเลาะกับ เขาอีกถึงจะได้
เธอจึงลงไปชั้นล่างอย่างเชื่อฟังแล้วดื่มยา สมุนไพรที่ป่าจางยกมาให้จนหมด คีรินก็รีบยื่นลูกอมมา ให้เธอ “ผมรู้ว่ายามันขม ไม่มีใครอยากกิน แต่ญาเราก็ จะอะไรไม่ได้ ผมสัญญากับคุณ ผมสัญญากับคุณว่าผม ไม่เอาลูกผู้ชายก็ได้ ได้ผู้ชายก็เอา ได้ผู้หญิงก็เอา”

ป้าจางที่อยู่ข้างๆก็พูดขึ้น “ได้ยังไงกันค่ะ คุณ ผู้ชาย คุณต้องมีทายาทเป็นผู้ชายสิค่ะ ไม่งั้นใครจะ สานต่อจากบริษัทที่ใหญ่โตขนาดนั้นของคุณ”

ป้าจางพูดแบบนี้จึงทำให้เธอไม่สบายใจเล็กน้อย “ทําไมหรอ หรือว่าผู้หญิงไม่สามารถรับช่วงต่อจาก บริษัท?”

นี่มันยุคอะไรแล้ว มันไม่ใช่ยุคที่เห็นผู้ชายเก่งกว่า ผู้หญิงแล้ว

ป้าจางถูกเธอหงุดหงิดใส่จนต้องมองหน้าคีริน คีริน เลยบอกป้าแม่บ้าน “ป้ารีบไปยุ่งกับงานของป้าเถอะ!”

ป้าจางจึงมองเธอด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย คีริน จึงเทนมให้เธอ “คำพูดของป้าจาง คุณก็อย่าไปใส่ใจ เลย ผมอายุป่านนี้แล้ว จะคิดถึงเรื่องลูกชายอะไรอีก แค่ทำให้คุณสามารถมีลูกที่น่ารักให้ผมสักคน ผมก็ พอใจแล้ว คุณอย่ากดดันนะ เราต้องการลูกแค่คนเดียว ดูคุณสิ ต้องทรมานแค่ไหนกว่าจะตั้งครรภ์ได้ ผมเห็นก็ รู้สึกเจ็บปวดใจ!”
คีรินพูดแบบนี้ เธอก็รู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมา

“คีริน นี่เป็นคุณจริงๆหรอ?” ทำไมเธอถึงรู้สึกว่า เขาไม่ได้พูดความจริง

เขาจึงมองบนอย่างสุดคำบรรยาย “คุณน่ะ ผมไม่รู้ ว่าจะพูดอะไรจริงๆเลย ผมพูดอะไรออกมาคุณก็หาว่า ผมโกหก ผมไม่น่าไว้วางใจขนาดนี้เลยหรอ?”

เธอจึงเบะปากเล็นน้อย “อย่าหาว่าฉันไม่เชื่อใจ คุณเลย นี่เป็นสิ่งที่คุณทำขึ้นทั้งหมด ก่อนแต่งงานก็ บอกว่าฉันจะทำอะไรก็ได้ หลังแต่งงาน นี่ก็ไม่ได้นั่นก็ ไม่ได้ รู้แบบนี้ฉันก็คง………

เธอยังพูดไม่จบ คีรินก็พูดแทรกขึ้น “รู้แบบนี้คุณ คงไม่แต่งงานกับผมใช่ไหม?”

เธอเห็นเขาทําสีหน้าที่ไม่พอใจจึงรีบส่ายหัว “ฉัน ยังไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย”

คีรินจึงพูดขึ้นอย่างน้อยใจ “คุณไม่พูดแต่คุณก็ หมายถึงแบบนี้ ต่อไป คุณจะทำอะไรก็ทำไป แค่คุณรู้ ว่าคุณเป็นภรรยาของผมก็พอ”

เธอตบหน้าอกของตัวเองแล้วให้คำมั่นสัญญา กับคีริน “คุณวางใจเถอะ ไม่ว่าฉันจะไปไหนฉันก็จะ จดจำฐานะที่ฉันมี และรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงของใคร จะคงระหว่างห่างกับเพศตรงข้ามไว้ แบบนี้คุณพอใจหรือ ยัง?”

“รู้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงของใคร? งั้นคุณบอกหน่อย ว่าคุณเป็นผู้หญิงของใคร?” เขาพูดไปด้วยแล้วกระตุก คิ้วขึ้นไปด้วย

เธอรู้ว่าเขาตั้งใจทวนคำพูดของเธอ เพราะอยาก ได้ยินว่าเธอพูดว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา

“ก็ของคุณไง ฉันเป็นผู้หญิงของคุณ พอใจหรือ ยัง! คุณไม่ใช่ว่าอยากได้ยินคำพูดนี้หรือไง ฉันจะพูดให้ คุณฟัง