บทที่ 273 เพื่อนสนิทสารภาพรักกับสามี
ญาดากับคีรินกลับบ้าน ป้าจางได้ต้มโจ๊กไว้ให้คีริน เพราะเขาเป็นโรคกระเพาะ ดื่มเหล้าทีไรก็ต้องมีอาหาร ตกเข้าท้อง เพราะว่าเธอโกหกเขาเลยรู้สึกละอายใจ พอกินข้าวเสร็จ เลยไปเปิดน้ำลงอ่างให้เขา
เขาที่ใส่แค่กางเกงในหนึ่งตัวเดินไปเดินมา แต่เธอ ก็ไม่สนใจและไม่ไปมองเขา
คีรินเดินมาใกล้เธอแล้วอุ้มเธอไปนั่งลงอ่าง เขา อยากทำอะไร เธอรู้ดี เลยเอามือไปจับหน้าอกของเขา แล้วผลักเขาออก “วันนี้คุณดื่มเหล้าและสูบบุหรี่ ถ้าเกิด คุณมีอะไรกับฉันขึ้นมา หรือจะให้ฉันกินคุมอีก?”
คีรินเอามือเล็กๆของเธอไปนวด “ผมไม่ทำอะไร คุณ ผมแค่อยากจะจูบคุณไม่ได้หรือไง?”
เธอพูดขึ้นเสียงเบา “แค่จูบ?”
คีรินพยักหน้า “ผมรักสุขภาพของคุณมากกว่าที่ คุณรักตัวเองอีก”
เขาเลยดึงเธอเข้าไปใกล้ แล้วประกบจูบลงบน ริมฝีปากที่แดงฉ่ำของเธอ คีรินจูบเธออย่างดุเดือดใน ห้องน้ำ จากนั้นเขาก็ดูดซอกคอของเธอจนเป็นรอย แดงแล้วปล่อยเธอออกจากห้องน้ำ จากนั้นก็อุ้มเธอมา ไว้บนเตียง “เมื่อกี้ท่าทีของคุณเหมือนภรรยาของผม จริงๆ คนที่ตามผมกลับบ้าน เปิดน้ำลงอ่างให้ ญา ผมจะเปลี่ยนแปลงเพื่อคุณ”
เขาพูดแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกละอายใจมากขึ้น แค่ ตอนนี้เธอเชื่อใจเขาไม่ได้ทั้งหมด ยังไงเธอก็ต้องเก็บ สัญญานั้นไว้
เธอพูดขึ้น “ทำไมปกติฉันไม่เหมือนภรรยาคุณ
หรอ?”
เขาส่ายหัว “ไม่ใช่ แค่เมื่อกี้คุณทำให้ผมรู้สึก อบอุ่นใจ จริงๆนะ!”
เธอเลยพูดขึ้น “งั้นวันข้างหน้าฉันจะเปิดน้ำลงอ่าง ให้คุณทุกวันเลย”
เขาพยักหน้าด้วยความดีใจ “ได้สิ”
“รีบไปอาบน้ำเถอะ!”
ไม่นานเขาก็อาบน้ำ ไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ ตอนที่ เขาออกมา เธอยังสงสัยว่าเขาวิ่งผ่านน้ำหรือเปล่า เลย ถามขึ้น “คุณแปรงฟันแล้วหรอ?”
เขาเลยเป่าลมใส่เธอ “คุณจะลองดมดูไหม”
เธอตบหน้าเขาเบาๆ “หอมจริง”
เขาเลยขยับเข้ามาหอมเธอไม่กี่ที จากนั้นก็นอนลง ไปบนเตียง
เธอพึ่งนึกได้ว่ามีเรื่องสำคัญต้องถามเขา ก็คือเรื่อง ของเขาและรินดา เพราะเซ้นท์ของผู้หญิงมันน่ากลัว
เธอเลยสะกิดแขนของเขา เขาที่ทําท่าทีที่ง่วงนอน จึงถามขึ้นอย่างสลึมสลือ “ทำไม หิวน้ำหรอ ผมจะลุก ขึ้นไปเทน้ำให้”
คีรินพูดไปเลยยื่นมือไปเอากางเกงมาแล้วกำลังจะ ลุกขึ้น เธอเลยดึงเขาไป “ไม่ ฉันไม่หิว แค่มีเรื่องอยาก ถามคุณ”
เขาถามขึ้น “เรื่องอะไร? สำคัญไหม? ถ้าไม่สำคัญ พรุ่งนี้ได้ไหม ผมง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นแล้ว”
คีรินหาวไม่หยุด ทำให้เธอเห็นแล้วรู้สึกเอ็นดู แต่ผู้ หญิงก็เป็นแบบนี้ ถ้ามีอะไรสงสัยในใจก็จะนอนไม่หลับ ทั้งคืน
“ไม่ได้ ถามแบบนี้ ฉันรอพรุ่งนี้ไม่ไหว”
เขาที่หาวไม่หยุดก็ได้แต่ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง จาก นั้นก็ยื่นมือมาดึงเธอเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดเขา แต่สัมผัส กับอะไรบางอย่างเขา เพราะตอนนี้เขาเปลือยกายอยู่ แต่เธอจำได้ว่าเขาไม่เคยมีความเคยชินที่ถอดเสื้อผ้าแล้วนอน แล้วชอบใส่ชุดกีฬานอนหลับ แต่ตอนนี้ เขาใส่แค่กางเกงในแค่ตัวเดียว เธอรับไม่ได้
“พูดมาสิ! รีบๆหน่อยนะ ทีแรกผมดื่มเหล้ามาก็ง่วง นอนอยู่แล้ว แม้แต่จะมีอะไรกับคุณผมยังไม่มีอารมณ์”
คนอย่างเขาช่างหน้าไม่อาบจริงๆ เธอเลยบีบตรง นั้นของเขาเบาๆ เขาเลยจ้องหน้าเธออย่างหงุดหงิด “รน หาที่ตายใช่ไหม!
น้อยครั้งมากที่เธอจะแตะจุดๆนั้นของเขา ที่แท้ก็ เป็นจุดที่ไวต่อความรู้สึกที่สุดของผู้ชาย!
“คุณบอกว่าคุณกับรินดามีเรื่องอะไรกัน วันนี้ฉัน ไปเจอเธอมา รู้สึกแปลกใจที่ทำไมตอนพูดถึงคุณแล้ว เธอดูดีใจมาก”
เขาเลยหาวพลางตอบกลับ “ผมกับเธอจะมีอะไร กันได้ ผู้หญิงคนนั้นน่ารำคาญจะตาย ถ้าไม่ใช่เพราะ เธอเป็นเพื่อนคุณ ผมคงจะไล่เธอออกไปแล้ว”
เธอยกมือขึ้นแล้วตบหน้าอกของเขา “พูดอะไรอยู่ เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉันนะ ตอนคุณทิ้งฉันไว้ที่ท่าเรือ เธอยังเป็นผู้มีบุญคุณกับฉัน”
“เพื่อน?? ผู้มีบุญคุณ?? เหอะๆ……
เขาแสยะยิ้มขึ้น เธอเลยตบเขาอย่างหงุดหงิดอีกที “ยิ้มนี้หมายความว่าอะไร?”
“ใช่หรือไม่ใช่เพื่อนคุณหรือผู้มีบุญคุณกับคุณผม ไม่รู้ ผมจำได้ว่าผมเคยบอกคุณ ตอนนั้นที่เธอไปรับคุณ เพราะผมสั่งให้เธอไป”
เธอพยักหน้า “คุณเคยพูด แต่ยังไงเธอก็เลือกที่จะ ไม่ช่วยฉันก็ได้ ยังไงก็ถือว่าฉันติดค้างเธอไว้”
เขาเลยจับมือทั้งสองข้างของเธอไว้แน่นๆ จากนั้น ก็หอมมือเธอไม่หยุด “ตอนนั้นผมสัญญาว่าจะเพิ่มเงิน เดือนและเลื่อนตำแหน่งให้เธอ หลังจากนั้นผมยังเลี้ยง ข้าวเธอไปหลายมือ เรื่องนี้เธอบอกคุณไหม?”
รินดาไม่ได้บอกเรื่องพวกนี้ให้เธอฟัง
“ทำไมคุณใช้สายตาแบบนั้นมองผม คุณคิดว่า ผมมีอะไรกับเพื่อนคุณหรอเพื่อที่จะทำให้ความสัมพันธ์ ของพวกคุณแย่ลง?”
เธอเลยรีบพูดขึ้น “ตอนนั้นที่รินดารู้เรื่องระหว่าง เรา เธอก็ไม่อยากให้ฉันยุ่งกับคุณ นี่เธอคิดเผื่อฉัน นี่มัน จะมีอะไรได้?”
เขาตอบกลับ “ก็คงไม่มีอะไร เพราะยังไงเธอก็หวัง ว่าเราเลิกกัน”
“คุณหมายความว่าอะไร?”
เขาจึงพูดขึ้นด้วยเสียงเรียบเฉย “ไม่ได้ หมายความว่าอะไรหรอก แค่เพื่อนสนิทและผู้มีบุญคุณ ของคุณ ได้สารภาพรักกับผู้ชายของคุณไปเจ็ดครั้ง เท่านั้น”
น้ำเสียงของเขาเหมือนจะดูถูกเล็กน้อย
ทำให้ของเขาทำให้เธอไม่อยากจะเชื่อว่ารินดาจะ ทำเรื่องแบบนี้
“คุณอย่าพูดอะไรเรื่อยเปื่อยสิ!” เธอจ้องคีรินด้วยสีหน้าที่โมโห
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
