เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 266 ถูกภรรยาเก่าเยาะเย้ย



บทที่ 266 ถูกภรรยาเก่าเยาะเย้ย

คีรินมองริษาด้วยความเกลียดชัง เขาดึงมือของ เธอไว้แล้วเดินอ้อมริษาไป พวกเขาจะรู้สึกโกรธแค่ไหน ก็ไม่ควรไปเรียกร้องอะไรกับคนท้อง

แค่ผู้หญิงอย่างริษา ถ้ายอมเธอตลอด เธอก็ไม่มีวัน รู้จักขอบคุณ เธอเลยตะโกนเสียงดังจากข้างหลัง “คีริน รอให้ลูกชายของฉันครบเดือน ฉันจะส่งการ์ดเชิญไปให้ อย่าลืมพาแฟนคุณมาด้วย ถ้าตัวเองมีลูกเองไม่ได้ก็มา ดูลูกของคนอื่นแล้วกัน”

คีรินจับมือของเธอไว้แล้วออกแรงขึ้น เธอรู้ว่าตอน นี้เขาโมโหมาก จริงๆเธอก็รู้สึกไม่ต้องไปสนใจกับคนที่ ตั้งใจจะยั่วโมโหตัวเอง

“คีริน ฉันเจ็บ” ญาดาพูดขึ้น

คีรินจึงปล่อยมือออกด้วยความรู้สึกผิด “ขอโทษ ทีนะ ผมออกแรงเยอะไปหน่อย ทำให้คุณต้องรู้สึกเจ็บ เดี๋ยวผมจะนวดให้”

เธอรู้ว่าคีรินเห็นแก่อะไร เขาเห็นว่าภรรยาเก่าของ ตัวเองไปแต่งงานมีลูกแล้ว จากนั้นก็ยังเอาลูกมาอวด เขาอีก แล้วตอนนี้พวกเขาก็มีลูกด้วยกันไม่ได้ อายุ ของเขาก็ไม่น้อยแล้ว ยังไงก็ต้องรีบมีลูกเพื่อสืบทอด ทายาท

แค่เรื่องของเด็ก ไม่ใช่ว่าอยากมีอยากได้เมื่อไหร่ก็มาได้ ถ้าทำได้เธอก็หวังว่าจะคลอดลูกชายหนึ่ง ลูกผู้ หญิงหนึ่งให้เขา แต่ปัญหาคือเธอมีได้ไหม?”

คีรินจึงรู้สึกเครียดขึ้นมาทันที

“ไปกันเถอะ” เธอจูงมือเขาแล้วเดินไป

เขาเลยถามขึ้น “ไปไหน?”

เธอเลยชี้ไปยังรถไมบัคที่จอดอยู่ไม่ไกล “ขึ้นรถสิ ตอนนี้ก็เที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินกันเถอะ!”

คีรินขับรถพาเธอไปกินข้าว เธออยากกินราเม็ง คี รินจึงพาเธอไปร้านอาหารญี่ปุ่น พวกเขาจึงได้ราเม็งไป สองชาม จากนั้นก็สั่งเครื่องเคียงอื่นๆมาด้วย ดูคีรินกิน ไปไม่กี่คำ สงสัยยังรู้สึกเครียดอยู่

เธอจึงพูดขึ้น “คีริน คุณใส่ใจคำพูดของภรรยาเก่า คุณมากขนาดนั้นเลยหรอ”

คีรินรู้สึกโมโหจึงพูดขึ้น “เธอไม่ใช่ภรรยาเก่าของ ผม ผมกับเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่เป็นคู่สามีภรรยา กัน คุณอย่าพูดอะไรมั่วๆ ”

ความสัมพันธ์ของคีรินกับริษา เขาไม่ใช่พูดกับเธอ ไปแค่ครั้งเดียว เขาเกลียดที่เธอชอบพูดว่าพวกเขามี ความสัมพันธ์กัน
เธอเลยพยักหน้าขึ้นมาทันที “ได้ๆๆ ฉันรู้แล้วๆ คราวหน้าฉันจะไม่พูดอะไรเรื่อยเปื่อยอีก ใช่แล้วคุณ ไม่ใช่ว่าจะคุยเรื่องของรินดาไม่ใช่หรอ เธอเป็นอะไร ไป”

เพราะว่าเธอพูดถึงริษาไม่กี่คำ เขารู้สึกอารมณ์ไม่ ดี เลยพูดขึ้น “กลับบ้านค่อยคุยกัน!”

พอถึงบ้าน เธอกับคีรินก็ได้เดินเข้าไปในบ้าน เขา ไม่ได้เดินจูงมือเธอ เลยทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเล็ก น้อย จู่ๆเธอก็คิดถึงคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ เขาบอก ว่าจะรักเธอ เขายิ่งรักที่จะให้เธอมีลูกกับเขา ถ้าคู่สามี ภรรยากันใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆก็อาจจะตัดขาดกันได้ แต่คู่สามีภรรยาที่มีลูกไม่มีวันแยกออกจากกันได้

คีรินจึงอยากจะมีลูกมากๆ ทำให้เธอรู้สึกกดดัน

คีรินมีนิสัยที่รักสะอาด ตอนที่เขาออกบ้านข้าง นอกแล้วกลับมา สิ่งแรกที่ทำก็คือเข้าห้องน้ำไปอาบ น้ำ เธอจึงนั่งอยู่ตรงริมหน้าต่างในห้อง พูดตามตรง การ แต่งงานครั้งนี้ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกมีความสุขเลย เพราะ ว่าคีรินเป็นคนที่ไม่คารมณ์ดี และเขาก็เห็นแก่ลูกเกินไป วันนี้ริษาพูดอะไรกับเขาแบบนั้นก็ทำให้เขาไม่มีความ สุขแล้ว ถ้าวันหลังริษามาพูดอะไรเขาอีก ชีวิตของพวก เขาจะดำรงไปได้อย่างไร?

ปากมันเป็นของคนอื่น เขาอยากจะพูดอะไร เราก็คงจะห้ามปากใครไม่ได้

ทําไมเธอต้องแตกต่างจากคนอื่นด้วย ตอนเด็ก ไม่มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ตอนโตมาไม่มีคนรักที่ จริงใจกับเธอจริงๆ บอกว่าจะทิ้งเธอไปก็ทิ้งเลย ไม่ ง่ายเลยที่จะทิ้งความแค้นที่สะสมมายี่สิบกว่าปีแล้วมา แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ ให้เขากลายเป็นสามีของตัวเอง และเธอก็กลายเป็นภรรยาของเขา สุดท้ายสามีของ เธอกลับต้องโศกเศร้าเพราะเรื่องของลูก และทำหน้า เครียดใส่เธอไปทุกวัน!

เธอรู้สึกเหนื่อยจริงๆ การแต่งงานไม่ใช่เวลาที่เกิด ขึ้นสั้นๆ แต่เธอต้องใช้ชีวิตแต่งงานตลอดไป

พอคีรินอาบน้ำออกมา ผมของเขายังคงมีน้ำเปียก แฉะอยู่ จากนั้นเขาก็ตบไหล่เธอ “ผมไปห้องทำงาน ก่อนนะ คุณไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวผมกลับมา”

พูดจบเขาก็มาจับหน้าอกเธอ เธอรู้ว่าเขา หมายความว่าอะไร แค่ตอนนี้เธอไม่มีอารมรณ์

เธอเลยลุกขึ้น “ฉันไปอาบน้ำก่อน อาบเสร็จฉัน อยากนอนแล้ว คุณไปทำงานเสร็จก็กลับมาพักผ่อน วัน นี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น”

น้ำเสียงของเธอไม่ค่อยดีมากนัก คีรินจึงจับข้อมือ ของเธอไว้ “คณปฏิเสธผมอยู่หรอ?”
เธอพยักหน้า “ใช่ คีรินคุณเปลี่ยนตัวเองหน่อย เถอะ ถ้าคุณไม่เปลี่ยน ฉันจะเหนื่อยมากรู้ไหม ถ้าฉัน ทนไม่ไหวแล้วฉันจะออกจากชีวิตคุณ” คีรินทำสีหน้า ที่ไม่เข้าใจ “นี่คุณหมายความว่าอะไร? ทนไม่ไหวแล้ว จะหนีจากไปหรอ ทําไมคุณอยากจะหย่ากับผมอีกแล้ว หรอ?”

เธอมองคีริน “ไม่ใช่ว่าฉันอยากหย่า แต่ปัญหามัน อยู่ที่ตัวคุณ เพราะว่าคุณไม่เคยคิดจะเปลี่ยนนิสัยของ ตัวเอง ฉันคิดผิดตั้งแต่แรก คุณก็ยังเป็นคีรินคนเดิม การ เปลี่ยนแปลงของคุณเป็นแค่เรื่องชั่วคราว เป็นสิ่งที่เอา มาดึงดูดฉัน”

คีรินใช้สายตาที่เฉียดคมมองเธอ “ปัญหามันอยู่ ที่ตัวผม ผมก็แค่อยากจะมีลูก นี่อายุของผมก็เยอะ แล้ว ผมผิดตรงไหน? เหอะๆ……คุณรู้สึกว่าผมกดดัน คุณอีกแล้วใช่ไหม ใช่ ผมอยากจะกดดันคุณ ถ้าไม่ใช่ เพราะว่าคุณทำแท้งลูกคนแรกไป ลูกชายผมคงได้ไป เรียนอนุบาลแล้ว ลูกคนที่สองก็เพราะคุณถึงได้แท้งไป อย่านึกว่าผมไม่รู้ว่าคุณนอนดึกตอนที่คุณกำลังท้อง เด็กในครรภ์อ่อนแอมาก แค่ร่างกายคุณไม่แข็งแรง เด็กก็มีสิทธิ์ตายได้ตลอดเวลา คุณเป็นคนที่ไม่ให้ผมมี ลูกชายและลูกสาว ตอนนี้กลับทำเป็นไม่อยากมีลูกให้ ผมงั้นหรอ? ถ้างั้นผมก็แค่บอกริษาว่าผมไม่มีทายาท แม้แต่คนเดียว ญาดา คุณไม่มีคิดจะเป็นภรรยาที่ดีของ ผมเลยสักนิด”
จากนั้นเขาก็กระชากผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ตรงคอ ของเขา แล้วโยนลงพื้นไปด้วยความโกรธ จากนั้นก็หัน หลังแล้วเดินออกจากห้องไป

เธอเลยทรุดตัวลงไปนั่งบนพื้น เธอรู้สึกเธอผิดไป แล้ว ผิดตั้งแต่แรก ทุกครั้งที่เขาเสียอารมณ์ก็มักจะไม่ นึกถึงความรู้สึกของเธอ เมื่อครู่เขาตะคอกเสียงดังใส่ เธอ มันต่างอะไรกับคีรินคนเก่า

เขาเอาความผิดโยนใส่ตัวเธอหมด เธอเสียใจจริงๆ เธอไม่อยากจะอยู่กับเขาแล้ว แค่คำๆนั้นของริษา ทำให้ เขาโมโหขนาดนี้

เธอนึกไม่ถึงจริงๆว่าเขาจะเป็นผู้ชายแบบนี้ ตอนที่ เขาพูด เขาเคยนึกถึงความรู้สึกของเธอบ้างไหม?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ