บทที่ 201 ฉันคิดถึงคุณ

แววตาของเส้นชัยดูอ่อนลงมา เหมือนว่าตอนนี้เขา จะเห็นเธอเป็นภรรยาของเขาแล้ว

“คุณชัยคะ คุณออกไปก่อนได้ไหมคะ เมื่อกี้ฉัน ตกใจมาก เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้ดีไหมคะ?”

เส้นชัยคลายยิ้ม รอยยิ้มของเขาในตอนนี้ดูมีความ

สุขมาก

แต่เขาคือโรคจิต โรคจิตที่ฆ่าคนที่ตัวเองรัก เพราะ เธอไม่รักเขา

“นานา คุณมาหาผมหน่อยสิ ให้ผมกอดคุณหน่อย ได้ไหม? ผมคิดถึงคุณ” 11

เส้นชัยอ้าแขนกว้างแล้วพูดขึ้น

ญาดาตกใจ หัวใจของเธอใตอนนี้แทบจะหยุดเต้น

ญาดาเก็บความกลัวเอาไว้ในใจ เม้มปากแน่น

เธอค่อยๆเดินเข้าไปกอดเขา ทุกก้าวที่เดินเข้าไป ญาดารู้สีกเหมือนกําลังเสี่ยงกับความตาย

ยิ่งเธอเข้าใกล้เขามากเท่าไหร่ เธอก็ทำตัวเหมือน นกน้อยที่โผเข้ากอดเส้นชัย “คุณชัยคะ ฉันคือนานา เอง”
เสียงของเธอนั้นอ่อนโยน จนตัวเองยังรู้สึกขนลุก

เส้นชัยกอดเธอเอาไว้ ตอนนี้เขาดูไม่มีเหมือนคน โรคจิตที่ขาดสติแล้ว

“นานา นานาของผม ในที่สุดคุณก็กลับมาหาผม แล้ว ช่วยบอกรักผมหน่อยได้ไหม”

ญาดาสูดลมหายใจเข้า

“คุณชัยฉันกลับมาแล้วค่ะ ฉันรักคุณ หลังจากนี้ ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้ว” ญาดาพยายามคล้อยตามเขา

แต่จู่ๆเส้นชัยกลับผลักเธอออก “คุณไม่ใช่นานา

ของผม”

เส้นชัยเหมือนเด็กที่ตื่นมาจากความฝัน ญาดาจึง รีบพูดขึ้น “คุณชัยคะ ฉันคือนานา ฉันจะไม่หนีไปไหน อีกแล้วค่ะ”

“คุณไม่ใช่นานา นานาไม่มีวันพูดว่ารักผม เธอ เอาแต่คิดอยากจะหนีไปจากผม”

สีหน้าของเส้นชัยในตอนนี้ดูเจ็บปวดมาก เหมือน กําลังตกอยู่ในฝันร้าย

ญาดารู้สึกว่าเขาน่าสงสาร แต่ยังไงก็ตามนี่ไม่ใช่เวลาที่เธอจะมาสงสารใคร จู่ๆเส้นชัยก็โผเข้ามาบีบคอ เธอ

“นานา ทำไมๆ ทำไมคุณถึงไม่รักผม ทำไมคุณ ต้องไปรักผู้ชายที่ไม่มีอะไรดี เขาสู้อะไรผมได้บ้าง คุณ ถึงคิดอยากจะหนีไปกับเขา ผมจะตีคุณให้ขาหัก คุณจะ ได้หนีไปไหนไม่ได้อีก”

จู่ๆญาดาก็คิดบางอย่างขึ้นได้ ถ้าเธอมีโอกาสได้ บอกกับคีริน เธออยากจะบอกเขาว่า “คุณคีริน ฉันไม่ เกลียกคุณแล้ว อย่างน้อยตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน คุณ ก็พยายามทำดีกับฉันเพื่อชดใช้ความผิด ฉันไม่น่าหลง เชื่อคนอย่างเส้นชัยเลย”

ขณะที่ญาดาคิดว่าตัวเองต้องตาย จู่ๆเส้นชัยก็ คลายมือ แล้วผลักเธอล้มลงกับพื้น

ญาดารู้สึกขอบคุณพระเจ้า ที่ไม่ปล่อยให้เธอตาย แบบนี้

เส้นชัยมองมาที่เธอด้วยสาตาพิลึก จากนั้นเขาก็ ออกไป เหมือนกำลังหนีบางอย่าง

ญาดารีบล็อคประตูห้อง แต่ถึงยังไงที่นี่ก็บ้านของ เขา มันไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะหาวิธีเปิดประตูเข้ามา ญาดาจึงเอาเก้าอี้กับโต๊ะมาวางไว้
เธอล้มตัวลงนอน สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นั้นน่ากลัวมาก

เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่าตัวเองจะโชคร้ายแบบนี้ เธอ หนีมาจากคีรินแต่กลับต้องมาเจอคนอย่างเส้นชัย อย่าง น้อยๆคีรินก็มีจิตใจที่ปกติมากกว่าเขา คีรินไม่ได้โรคจิต ถึงขั้นฆ่าภรรยาตัวเองและตามหาผู้หญิงที่น่าเหมือน ภรรยา เพื่อมาทดแทน

สิ่งที่เส้นชัยทำนั้น เรียกว่าทั้งบ้าและโรคจิต

จู่ๆ ญาดาก็รู้สึกคิดถึงคีรินขึ้นมา

ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะรู้สึกกลัวมาก แต่ว่าตอนนี้ ไม่ใช่เวลาที่เธอต้องกลัว

สิ่งที่เธอต้องทำคือสงบสติอารมณ์ ญาดาลุกขึ้นไป หยิบโทรศัพท์ของตัวเอง

ตอนนี้ญาดาไม่รู้ว่าเธอควรจะทำยังไงดี โทรแจ้ง ความ? ญาดาคิดว่าคงไม่มีประโยชน์ เธอคิดว่าเขาต้อง เป็นคนที่มีอำนาจมาก

อีกอย่างเธอเองก็เป็นต่างชาติ เธอไม่รู้จักใครที่นี่ ไม่แน่ตำรวจอาจจะไม่มาช่วยเธอก็ได้

ญาดาครุ่นคิด เธอสามารถโทรหาใครได้บ้าง?
เธอนึกถึงเอเชีย แต่เขาอยู่ตั้งเยอรมัน อีกอย่าง เขาเองก็เป็นแค่นักศึกษาเท่านั้น เขาไม่มีอำนาจและ ไม่มีอิทธิพล ถ้าเธอโทรไปขอความช่วยเหลือจากเขา สุดท้ายจะเป็นการทําร้ายเขาเสียมากกว่า

ดังนั้นคำตอบในใจของเธอตอนนี้มีแค่คีริน

เขามีทั้งอำนาจและเงินทอง ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน เขาต้องหาเธอเจออย่างแน่นอน