บทที่ 176 สั่งที่เธอตัดสินใจ มันถูกแล้วจริงๆใช่ไหม

เมื่อก่อนคีรินเป็นคนไม่รักเด็ก ญาดาจำได้เวลาที่มีลูก ของญาติๆมาที่บ้าน ต่อให้เด็กกำลังร้องไห้ เขาก็จะหันไป มองนิ่งๆ

ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาทำกับใส่ใจ เขาดูรักและ ทะนุถนอมเธอมาก

ถ้าจะพูดถึงคำว่ารัก ญาดารู้สึกว่าเขารักลูกมากกว่า แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอไม่รักลูก การที่เธอออกไปทำงานนอกบ้าน ไม่ได้หมายความ ว่าเธอไม่รักลูก

เธอ

“ทำไมการที่ฉันออกมาทำงาน ถึงหมายความว่าฉัน ไม่รักลูกคะ? ทั้งๆที่คุณเองก็ทำงานไม่มีเวลาให้ลูกเหมือน กัน”

ถ้าเธอไม่รักลูก เธอคงไม่คิดที่จะพาลูกไปอยู่กับเธอ

หรอก

สําหรับเธอ ใส่ใจคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต วันหนึ่ง ถ้าเธอไปจากเขา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอก็จะพาใส่ใจไป ด้วย
คีรินเงียบอยู่นาน แล้วพูดขึ้น “อาจจะเป็ฯเพราะ หน้าที่การดูแลลูกเป็นของผู้หญิงมาโดยตลอด ส่วนหน้าที่ ของผู้ชายคือการทำงานหาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัว”

คีรินพูดเหมือนสิ่งที่ตัวเองทำนั้นคือการเสียสละ อย่างมาก

“เงินที่คุณมี สามารถเลี้ยงดูคนทั้งจังหวัดได้อยู่แล้ว อย่าพูดเหมือนคุณทำงานหนักเพื่อเราสองแม่ลูกเลยค่ะ”

“ผมไม่อยากชวนคุณทะเลาะ คุยกับคุณทีไร ผมพูด อะไรก็ผิดไปหมด”

หลังจากที่กินเสร็จ เขาก็พาเธอเดินออกมาจากร้าน โดยไม่บอกลาเพื่อนตัวเองสักคำ

“หลังจากที่ผมเคลียร์งานเสร็จ เรากลับไปกรุงเทพ เพื่อจดทะเบียนสมรสกันเถอะ แล้วถ่ายรูปพรีเวดดิ้งด้วย ตอนแรกผมอยากจะพาคุณไปถ่ายพรีเวดดิ้งที่ต่างประเทศ แต่ตอนนี้คุณท้อง ผมไม่อยากพาคุณเดินทางไปไกล เรา ถ่ายในประเทศก็ได้ ถ้าคุณไม่ชอบไว้รออนาคตลูกโตอีก หน่อย เราค่อยพาลูกไปถ่ายรูปด้วยกันที่ต่างประเทศ”

คีรินพูดเองเออเองทุกอย่าง ญาดามองบน
“คุณคิดที่จะแต่งงานกับฉันจริงๆหรอคะ?”

ตอนแรกญาดาคิดมาตลอดว่าเขาจะแค่จัดงาน แต่งงานกับเธอ แต่ไม่คิดที่จะจดทะเบียนสมรส

เพราะถ้าจดทะเบียนสมรสขึ้นมา เธอก็จะมีส่วนได้ใส ทรัพย์สินของเขา

“ทำไมคุณพูดแบบนี้หล่ะ เรามีลูกด้วยกันสองคนแล้ว ถ้าไม่แต่งงานกับคุณ จะให้ลูกของผมเป็นลูกนอกสมรส หรือไง?”

ระหว่างที่จอดติดไฟแดง เขาจับมือของเธอเอาไว้ แน่น “เรามีลูกด้วยกันสองคนแล้ว ญาดาคุณต้องรู้ว่าตัว เองเป็นแม่คน ทำอะไรต้องคิดให้มากนะ”

“คุณพูดเหมือนตัวเองไม่ได้ทำความผิดอะไรไว้” ญาดาอยากจะดึงมือกลับ แต่เขาจับมือของเธอเอาไว้

แน่น

“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ผมทำทุกอย่างดีที่สุด เท่าที่ผมจะทำได้แล้วต่างหาก”

ญาดากรอกตามองบน แล้วเงียบไป
เขาขับรถไปสักพัก แต่ทางที่เขาขับไปนั้นไม่ใช่ทาง กลับบ้าน “คุณจะพาฉันไปที่ไหนคะ?”

“ไปเดินห้าง ผมอยากซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆให้คุณกับลูก” คีรินพูดขึ้น

“ฉันไม่อยากได้เสื้อผ้าใหม่ อีกอย่างคุณเองก็ไม่ชอบ

ให้ฉันแต่งตัวสวยๆออกไปข้างนอกไม่ใช่หรอคะ?”

เวลาที่เธอแต่งตัวสวยนิดหน่อย คีรินก็จะมองค้อน เธอทุกครั้ง

“ผมจะไปซื้อชุดคลุมท้องให้คุณ”

“มันไม่เร็วไปหน่อยหรอคะ? ฉันพึ่งท้องได้เดือนกว่า

เองนะ”

“คนท้องก็ควรจะใส่ชุดของคนท้องสิ”

เขากระตุกยิ้มมุมปาก เหมือนรอยยิ้มของคนชนะ

เขาไม่ชอบให้เธอแต่งตัวสั้นหรือรัดรูป เธอจำได้ว่ามี ชุดเดรสตัวหนึ่งที่มันรัดรูปหน่อย เธอใส่ไปแค่ครั้งเดียว จะ กลับมาใส่อีกครั้งก็ฉีกขาดไปหมด

เขาชอบให้เธอแต่งตัวเหมือนแม่ชี
“คุณคีริน ถ้าใส่ใจโตขึ้น คุณก็จะไม่ให้ลูกแต่งตัว สวยๆหรอคะ?”

ญาดาคิดว่าคนอย่างเขาคงต้องห่วงลูกสาวมากอย่าง

แน่นอน

“แน่นอน ผมจะไม่ให้ลูกมีแฟนก่อนอายุยี่สิบห้า และ จะไม่ให้แต่งงานกับใครก่อนอายุยี่สิบห้า

“งั้นคุณอยากให้ใส่ใจเป็นแม่ชีหรือไงคะ?” ญาดา ถามด้วยความสนใจ รู้สึกว่าบางทีคีรินก็มีมุมน่ารักเหมือน เด็กๆ

“แล้วถ้าลูกโตขึ้น คุณจะให้ลูกแต่งเข้าหรือแต่งออก คะ?” ญาดาถามขึ้น

“ผมจะให้ลูกแต่งเข้า” คีรินบอก

“แบบนี้มันจะดูไม่ให้เกียรติผู้ชายรึเปล่าคะ ถ้าลูกไม่ ยอมขึ้นมาละ?”

คีรินพูดโดยไม่คิด “ถ้าลูกไม่ยอม ผมก็จะพาคุณย้าย ไปอยู่กับลูกที่บ้านสามี ถ้ามีผมอยู่ ไม่ว่าใครก็ไม่กล้ารังแก ลูกหรอก”

ยาคาหมดคำจะพูด “ใส่ใจบีพ่ออย่างคณ ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่”

คีรินคลายยิ้ม “ผู้หญิงทุกคนที่อยู่กับผมต่างก็คือคน โชคดี คนที่ได้เป็นภรรยาของผมว่าโชคดีแล้ว เด็กที่เกิด เป็นลูกของผมยิ่งโชคดีกว่า ”

คีรินมีทั้งอำนาจ เงินทอง หน้าที่การงานที่ดี เขาไม่ใช่ คนเจ้าชู้และไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ถ้าเขากับเธอไม่มีความ แค้นต่อกัน การที่ได้เป็นภรรยาของเขาถือเป็นเรื่องที่โชค ดีจริงๆและเป็นความฝันของผู้หญิงหลายๆคนด้วย

“ฉันไม่ได้โชคดีเหมือนใส่ใจ เกิดมาเป็นเด็กกำพร้า พ่อ ก็เลยถูกพวกผู้ชายรังแก”

ใส่ใจมีพ่ออย่างคีริน ชีวิตนี้ลูกคงไม่ถูกใครรังแก อย่างแน่นอน

แต่ถ้าเธอทําลายคีริน แล้วใส่ใจจะทำยังไง

ถ้าเธอพาลูกหนีไปกับเธอ หนีไปจากอำนาจและเงิน ทองของพ่อ ใส่ใจจะกลายเป็นเด็กที่ถูกรังแกเหมือนเธอ เปล่า

การที่เธอพาใส่ใจไปด้วย มันไม่ได้หมายความว่า

ใส่ใจอยากจะไปกับเธอ
ลูกจะคิดว่าเธอเห็นแก่ตัวรึเปล่า

ที่พาลูกหนีไปจากพ่อที่มีทุกอย่างแบบนี้……