บทที่ 161 ทำตัวเองให้ยิ่งใหญ่

เส้นชัยของเส้นชัยเหมือนทำให้เธอไม่อยากจะเชื่อ จริงๆ แม่ของเธอกับพี่ของเธอมีความสัมพันธ์แค่นาง โสเภณีกับลูกค้าเท่านั้น

ดังนั้นเธอกับเลยไม่เคยคิดถึงว่าตัวเองจะมีพี่น้องต่าง แม่ เธอก็ไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้ว่าตัวเองยังมีญาติพี่น้องหลง เหลืออยู่บนโลกใบนี้ หรือพูดง่ายๆก็คือเธอไม่มีทางไปนับ ญาติกับคนพวกนั้น เพราะพวกเขาเกี่ยวข้องกันแค่พี่น้อง ในสายเลือดเดียวกันเท่านั้น!

“ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?”

เส้นชัยเอานิ้วชี้ไปที่รูปพลางพูดขึ้น “คุณก็ดูจากรูป เองสิ!”

ญาดาพูดขึ้น “แค่นี้ก็ทำให้ฉันเชื่อแล้วหรอ เพราะว่า ฉันกับภรรยาคุณอยากจะเป็นพี่น้องต่างแม่ คุณก็จะช่วยฉัน งั้นหรอ? ภรรยาคุณยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอย่างฉันอยู่บนโลก ใบนี้ แล้วคุณจะทำแบบนี้ไปทำไม เพราะโลกนี้มันสำคัญ ที่ความสัมพันธ์ในใจของคนแต่ไม่ได้สำคัญตรงที่สาย เลือด!”

ต่อให้คนเราจะหน้าตาเหมือนกันมากแล้วมันจะทำไม ในเมื่อเราไม่มีความสัมพันธ์กันเลยสักนิด มันก็เหมือนกับ คนแปลกหน้า
“ภรรยาของผมป่วยตายเพราะมะเร็งเม็ดเลือดขาว เพราะไม่สามารถหากระดูกอ่อนที่เหมาะกับร่างกายของ เธอ ผมต้องเห็นเธอจากไปกับตา และตอนที่ผมรู้ว่าเธอมี ญาติอยู่บนโลกใบนี้มันก็สายเกินไปแล้ว ตอนที่ผมหาคุณ เจอเธอก็ได้เสียชีวิตไปแล้ว ก่อนเธอจะตาย เธอบอกผม ว่าถ้าหากน้องของเธอเจอ ก็ฝากผมดูแลเธอด้วย เพราะว่า เธอหลงเหลือแค่ญาติคนเดียวในโลกใบนี้”

“ตอนที่ผมมาหาคุณอีกทีคุณก็ได้จากคีรินไปแล้ว ผม เห็นว่าอยู่เดนมาร์ก จากนั้นก็ไปอยู่เยอรมัน ชีวิตของคุณ มีความสุขอยู่แล้ว ผมเลยไม่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าคุณ แต่ ตอนนี้คุณกลับมาอยู่กับคีรินอีกครั้ง ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ยิน ยอมที่จะอยู่กับเขา เพราะแบบนี้ ผมเลยหวังว่าผมจะช่วย คุณได้ นั่นเป็นเพราะความปรารถนาของภรรยาผม ญาผม ไม่ได้คิดอย่างอื่นจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าอยากจะทำให้ ความปรารถนาของภรรยาสมจริง ผมก็คงไม่จําเป็นต้องบิน มาจากสิงคโปร์แล้วมาอยู่ที่นี่”

เส้นชัยพูดแบบนี้ ทำให้เธอกึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ เพราะ ว่าเห็นรูปพวกนี้ที่หน้าตาเหมือนเธอ เธอคิดว่าต้องมีความ สัมพันธ์ทางสายเลือดถึงจะเหมือนกันแบบนี้

“เธอ…….ก็คือภรรยาคุณ ถ้าเธอยังอยู่ ปีนี้อายุเท่า ไหร่แล้ว”
“ปีนี้เธออายุสามสิบ เธอถูกคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งใน สิงคโปร์รับเลี้ยง ตอนทีเธอป่วย ผมได้สืบหาข้อมูลเกี่ยว กับครอบครัวของเธอ พ่อของพวกคุณจากไปตั้งนานแล้ว แม่เธอเสียก็เสียไป ดังนั้นเธอเลยมีแค่ญาติคนเดียว แต่ เสียดายที่ตอนผมหาคุณเจอ เธอก็อาการโคม่าแล้ว”

น้ำเสียงของเส้นชัยฟังดูทรมานมากๆ

“ถ้า…….วันข้างหน้ามีโอากาส ฉันหวังว่าฉันจะได้ ไปเยี่ยมเธอที่สุสาน” ญาดาพูดขึ้น

สําหรับพี่สาวที่หน้าเหมือนเธอมากๆ ในใจของเธอก็ รู้สึกอะไรบางอย่างกับเธอขึ้นมาอย่างน่าแปลก

เพราะว่าพวกเธอไม่ใช่แฝดกัน แต่ยังต่างแม่ด้วย แต่ สามารถเกิดมาหน้าตาเหมือนกันขนาดนี้

นี่คงจะเป็นความอัศจรรย์ของความสัมพันธ์ทางสาย เลือด ถ้าเป็นไปได้ เธอหวังว่าเธอจะได้เจอพี่สาวเธอ เธอ คิดว่าเธอต้องเป็นผู้หญิงที่สุภาพและอ่อนโยนมากแน่ๆ เพราะก่อนที่เธอจะจากไป เธอรู้ว่าเธอมีน้องสาวอยู่บน โลกใบนี้ แล้วยังฝากสามีเธอดูแล งั้นเธอต้องเป็นผู้หญิงที่ จิตใจดีมากแน่ๆ!

“สุสานของเธออยู่ที่สิงคโปร์ ถ้ามีโอกาสผมสามารถพาคุณไป ผมคิดว่าเธอต้องดีใจแน่ๆ เพราะเธอไม่มีญาติ คนอื่น พ่อแม่บุญธรรมของเธอก็จากไปเร็ว เธอคงจะเหลือ คุณคนเดียวที่เป็นญาติที่ยังอยู่บนโลกใบนี้”

เธอพยักหน้า ถ้ามีโอกาสเธอต้องไปแน่นอน เพราะ ยังไงนั่นมันก็คือพี่น้องทางสายเลือดของเธอ

“เราจะไม่พูดถึงพี่สาวคุณอีก คุณบอกผมมาก่อน สถานการณ์ที่คุณต้องเจอตอนนี้ ผมจะได้รู้ว่าจะช่วยคุณยัง ไง! คุณอยากจะหลุดพ้นจากเขาแล้วยังอยากจะ……”

เส้นชัยไม่ได้พูดประโยคข้างหลัง แต่เธอรู้ว่าเขาจะ พูดอะไร

“ฉันอยากจะแก้แค้น แก้แค้นที่ฉันต้องทุกข์ทรมาน มาหลายปี และเรียกความเป็นธรรมกลับมา” นัยน์ตาของ เธอเต็มไปด้วยความเคียดแค้น ตอนที่เธอพูดคำว่าเกลียด มันไม่ได้โกหกเลยสักนิด เธอจะไม่เกลียดได้ยังไง ในเมื่อ ตั้งแต่ห้าขวบยันยี่สิบห้า เธอทรมานมา 20 ปี

“ถึงผมจะไม่รู้เรื่องระหว่างพวกคุณ แต่ก็ได้ยินจาก ปากคนอื่นมากมาย หลายปีมานี้ต้องอยู่อย่างลำบากมาก

เธอยิ้มอย่างขมขื่นพลางส่ายหัวด้วย “ลำบากไม่ ลำบากมันก็ผ่านไปแล้ว ฉันแค่คิดว่าเรื่องอนาคต”
“งั้นคุณแพลนไว้ว่ายังไง?”

“ไม่รู้ ค่อยๆเดินทีละก้าวไป!” เธอพูดขึ้น

“คุณอยากจะสู้กับเขา ก่อนอื่นตัวเองต้องยิ่งใหญ่ ก่อน วันนี้คุณขโมยเอกสารของเขาแล้วเอาให้คนอื่น พรุ่ง นี้ก็ทำแบบนี้ต่อๆกันไป ถ้าวันไหนเขาไม่ได้สนใจในตัวคุณ แล้ว เขาจะฟ้องคุณว่าคุณต้องขโมยก็ได้ วันข้างหน้าคุณ อาจจะต้องไปนั่งในคุก พฤติกรรมของคุณตอนนี้มันไม่ได้มี ประโยชน์กับตัวคุณ”

เรื่องที่เธอขโมยเอกสาร เส้นชัยรู้

“คุณรู้ได้ยังไง!”

“แค่มีเงินมีอำนาจก็รู้ได้แล้ว” พูดจบเขาก็พูดขึ้นต่อ “ญา คุณต้องทำตัวเองให้ยิ่งใหญ่!

เธอยอมรับว่าเขาพูดได้มีเหตุผล เธอก็รู้ว่าอยากจะ ต่อต้านเขา ก็ต้องทำตัวเองให้ยิ่งใหญ่อย่างเดียว แต่เขา เป็นท่านประธานบริษัทที่ใหญ่โตขนาดนี้ เธอที่เป็นแค่ บุคคลธรรมดา จะเก่งและยิ่งใหญ่กว่าเขาได้ยังไง

แต่ว่าตอนนี้เธอสงสัยเรื่องหนึ่งคือ ทำไมเส้นชัยรู้จัก เธอตั้งนานแล้ว ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน ทำไมต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเธอ!

“เส้นชัย ฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่เราเจอกัน ทำไมคุณ ถึงทำเป็นไม่รู้จักฉัน!”

Ps: กลับมาแล้วนะ นักอ่านทุกคนนนนนนน ขอโทษ ที่หายตัวไปหลายวัน เดี๋ยวจะอัพให้หนำใจไปเลย รออ่าน กันนะที่รักกกกกกกก เรื่องกำลังจะกลับมาเข้มข้นอีกครั้ง แผนการที่ญาดาอยากจะแก้แค้น มันกำลังเริ่มขึ้นแล้ว รอ ลุ้นอีกทีนะคะว่าเส้นชัยจะเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆหรือ เปล่า หรือแค่อยากจะหลอกญาดาเท่านั้น