บทที่ 148 ความอ่อนโยน

คีรินที่พึ่งเลื่อนวันแต่งงานเข้ามา ก็ต้องเลื่อนกลับ ไปเป็นวันเดิม เพราะถ้าเธอต้องแต่งงานในวันที่เขาเลื่อน เข้ามานั้น คงได้เป็นเจ้าสาวที่มีรอยมืออยู่ตรงหน้าอย่าง แน่นอน

สําหรับญาดาแล้วเป็นเรื่องที่ดีสำหรับกาาเลื่อนงาน

แต่งงาน

เธอจินตนาการไม่ออกเลยจริงๆ ว่าผู้ชายคนนี้จะต้อง มาเป็นสามีตนเอง

คืนนั้นเพราะความเจ็บร้อนบนใบหน้า ทําให้ญาดา นอนไม่หลับพลิกตัวไปมาตลอดทั้งคืน คีรินเองจึงนอนไม่ หลับไปด้วย เขาเอื้อมมือเข้ามากอดเธอ

“ทําไมถึงนอนไม่หลับหรอ คิดอะไรอยู่รึเปล่า”

คีรินถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“เปล่าค่ะ ฉันแค่เจ็บหน้า”

คีรินเปิดไฟตรงหัวเตียง แล้วจับที่หน้าของเธอเบาๆ “ผมขอโทษนะ ที่ทำให้คุณต้องเจ็บตัว”

ญาดาผลักเขาออก “ฉันยังไม่ง่วง คุณนอนก่อนเถอะ จับขอไปดทีวีที่น้องนั่งเล่นอ่อน”
ญาดาเลือกไปดูทีวีที่ห้องนั่งเล่นเพราะจะได้ไม่ต้อง รบกวนคีริน

คีรินหยิบรีโมตขึ้นมาเปิดทีวี “คุณอยากดูเรื่องอะไร ดู ในห้องนี่แหละ เดี๋ยวผมดูเป็นเพื่อนเอง”

“พรุ่งนี้คุณต้องไปทำงานแต่เช้า รีบนอนเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันไปดูที่ห้องนั่งเล่นได้”

ญาดาเตรียมจะลุกขึ้นจากเตียง แต่คีรินกลับกอดเธอ จากด้านหลัง

“ไม่เป็นไร ผมอยากนั่งดูทีวีกับคุณ เราไม่เคยทำ อะไรแบบนี้ด้วยกันมาก่อน” เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อน โยน

ญาดารู้สึกใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่ชอบ เวลาที่ตัวเองเป็นแบบนี้

ญาดาในตอนนี้ไม่มีอารมณ์ดูทีวีแล้ว อันที่จริงเธอ แค่ไม่อยากอยู่ในห้องกับเขา เธออยากออกไปเดินเล่นใน

สวน

แต่ถ้าเธอบอกเขาตอนนี้ว่าไม่อยากดู เขาคงคิดว่า เธอกวนประสาทอย่างแน่นอน
ทั้งๆที่เธอแสดงออกชัดเจนแล้วว่าไม่ได้รักเขา แต่ คีรินกลับเหมือนไม่เคยรับรู้ หรือเขาตั้งใจจะหลอกตัวเอง เธอเองก็ไม่แน่ใจ

คีรินเปิดไปแต่ละช่อง แล้วหันมาถามเธอทุกครั้งว่า อยากดูช่องนี้ไหม

สุดท้ายเราก็จบลงที่การดูซีรีย์ฝรั่งเศส ซึ่งญาดาฟัง

ไม่รู้เรื่อง

คีรินจะคอยแปลให้เธอฟังเป็นระยะๆ

ญาดารู้ดีว่าเขามีความสามารถด้านภาษา ไม่ถ้าจะ พูดให้ถูก คีรินเก่งทุกอย่าง

เขาพูดภาษาจีน อังกฤษ เยอรมัน ฝรั่งเศสและภาษา

ลาตินได้

เรื่องที่เธอนั่งดูกับเขานั้นเป็นซีรีย์เกี่ยวกับความรัก เปิดเรื่องมาด้วยฉากร้อนอารมณ์

ญาดามองดูแล้วรู้สึกอึดอัด แต่คีรินกลับลอบกลืน น้ำลาย ญาดากลัวจริงๆว่าถ้าเขายังดูต่อไปจะอดใจไม่ไหว แล้วขึ้นค่อมเธอ
แต่โชคดีที่เขาดูเหมือนจะควบคุมตัวเองได้ เพราะ เขาแค่ลูบไล้ตัวเธอและหอมแก้มเธอเท่านั้น

คีรินดูด้วยความตั้งใจ แต่สักพักเขากลับบอกเธอว่า เหนื่อยแล้วนอนกันเถอะ

ญาดานึกสงสัย แต่เธอก็ปิดทีวีลงแล้วหันไปบอกคีริน

“ฉันลงไปดื่มน้ำก่อน เดี๋ยวขึ้นมานะคะ”

คีรินตอบรับเสียงเบา

ญาดาเดินลงมา เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาเรื่องย่อ ของซีรีย์เรื่องนั้น เพราะเธอเห็นคีรินตั้งใจดูอยู่ตั้งนาน แต่ สุดท้ายกลับบอกว่าง่วงอยากจะนอนอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

เธอไม่เข้าใจภาษาฝรั่งเศษ ทำให้ไม่รู้ว่าเขาพูดอะไร

กัน

ในที่สุดเธอก็หาเรื่องย่อของซีรีย์เรื่องนั้นเจอ เป็น เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงถูกผู้ชายข่มขืน

โดยนางเอกของเรื่องกับพระเอกใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แต่ว่าเพราะเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น ทำให้เธอนึกถึงเรื่องใน อดีต จึงไปขึ้นโรงขึ้นศาลฟ้องร้องเขา เพราะเธอรู้ว่าเขา ข่มขืนเธอ เธอจึงเลือกที่จะปกป้องสิทธิของตัวเอง
ญาดาเข้าใจแล้วว่าทำไมจู่ๆคีรินถึงบอกว่าง่วงนอน แล้วปิดทีวีลง ที่แท้เธอคงกลัวว่าเขาจะไปฟ้องร้องเขา สินะ

แต่ชีวิตจริงกับละครมันไม่เหมือนกัน เพราะในความ เป็นจริงเธอไม่มีวันชนะคดีความหรอก

เหมือนอย่างที่เขาเคยบอก ว่าเธอไม่มีหลักฐานใดๆ ยืนยันได้ว่าเขาข่มขืนเธอ

เขาเอาแต่บอกว่าสิ่งที่เขาทำกับเธอไม่เรียกข่มขืน แต่ญาดารู้ดีที่สุด ว่าสิ่งนั้นมันเรียกว่าการขึ้นใจ

ญาดาเหลือบไปเห็นบุหรี่ในซองหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะ บอกว่าเลิกบุหรี่แล้ว แต่เพราะช่วงนี้ไม่ได้มีอะไรกัน ทำให้ เขากลับมาสูบอีกครั้ง

ญาดาจำได้ว่าเขาเป็นคนติดบุหรี่มาก เธอเห็นเขาสูบ

บุหรี่ทุกวัน

ญาดาหยิบมันขึ้นมา แล้วจุดสูบ

ก่อนหน้านี้เธอเคยแพ้บุหรี่นักมาก แต่เธอก็อยาก ลองสูบสักครั้ง ไม่รู้ว่าเพราะอะไร พอเธอค่อยๆลองสูบนั้น อาการที่เคยหายใจลำบากเวลาได้กลิ่นบุหรี่ก็ลดลง