บทที่ 124 ฝันกลางวัน
“เก่งจริงๆ สุดยอดมาก ในที่สุดก็ได้เป็นตัวจริงสัก ที ฉันได้ยินแผนกนั้นเม้าท์กัน ท่านประธานจะจัดงานแต่ง เร็วๆนี้ แกว่าท่านประธานจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ หรอ?”
เลขาสาวอีกคนพูดต่อ “ฉันว่าเป็นความจริงแหละ ได้ยินว่าผู้หญิงคนนั้นมีลูกกับท่านประธานแล้วด้วย ฉัน เคยเห็นรูปท่านประธานในแฟนเพจของเขา ท่านประธาน กำลังอุ้มเด็กอยู่ในโรงพยาบาล คิดว่าน่าจะปลอดภัยทั้งแม่ และลูกแหละ !
คีรินเป็นผู้ชายที่หน้าตาดี เขามีแฟนคลับเยอะกว่าดา ราหลายๆคนเสียอีก
เธอเองก็เคยเข้าไปส่องแฟนเพจเขา แต่นั่นก็เรื่อง เมื่อหลายปีที่แล้ว เธอเข้าไปด่าเขาในแฟนเพจ
แต่คนอย่างคีรินคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ หรอก เพราะเขาไม่ได้สนใจโซเชี่ยลอยู่แล้ว
ดังนั้นญาดาจึงกล้าด่าเขาในแฟนเพจ เรียกได้ว่าเป็น นักเลงคีย์บอร์ดเลยก็ว่าได้
แต่สุดท้ายเธอกลับถูกแจ้งแสปม แฟนคลับของคีริน
น่ากลัวจริงๆ
ทั้งที่แต่งงานแล้วแต่ยังมีชู้ เขากลับไม่ถูกด่าว่าเป็น ผู้ชายระยำ
ตรงกันข้ามเขายังมีแฟนคลับที่ชอบเขามากมาย
โลกใบนี้เป็นสังคมที่ดูแค่เงินและหน้าตาจริงๆสินะ
“รูปในเพจที่เห็น เหมือนท่านประธานกำลังอุ้มเด็กผู้ หญิง ฉันเห็นเด็กคนนั้นใส่ชุดหมีสีชมพู” เลขาคนหนึ่งพูด
“จริง ฉันก็คิดว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกัน คนที่ได้ แต่งงานกับท่านประธานนี่โชคดีจริงๆ ทั้งที่คลอดลูกผู้ หญิงแต่ก็ยังได้แต่งงานเข้าบ้าน ทำไมเราถึงไม่โชคดี แบบนี้บ้าง?”
พนักงานอีกคนพูดด้วยความอิจฉา
ความคิดของพวกเลขา แตกต่างกับญาดามาก
ถ้าพวกเธอคิดว่าการแต่งงานกับคีรินนั้นโชคดี พวก เธอคงคิดผิด
ญาดาถูกเขาทรมานสารพัด เธอไม่เคยรู้สึกโชคดีเลย สักครั้งที่คีรินเข้ามาในชีวิตของเธอ
หลังจากที่พวกเลขาเดินผ่านไปนั้น ญาดาก็เดินไป นั่งรอคีรินในห้อง
ญาดาอยากจะเปิดคอมพิวเตอร์ของคีรินมาก แต่เธอ ก็อดใจเอาไว้ เพราะเธอเชื่อว่าคีรินต้องติดกล้องวงจรปิด เอาไว้ในห้องอย่างแน่นอน
ญาดานั่งรอเขาจนเผลอหลับไป สักพักคีรินก็เดินเข้า
มา
คีรินเคาะที่หัวของญาดาเบาๆ “เพลียหรอ ขอโทษ ด้วยนะ ที่ผมไปสะนานเลย
ญาดาลุกขึ้นนั่งแล้วส่ายหน้า “ไม่ค่ะ คุณเคลียร์งาน เสร็จรึยัง?”
คีรินก้มหน้าลงมาประทับจูบที่ริมฝีปากของเธอ “งาน ของผมไม่มีวันทำหมดหรอก เมื่อก่อนผมอยากจะทำงาน จนตายไปข้างหนึ่ง แต่ตอนนี้ผมคิดได้แล้ว เงินหาเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันพอ ผมต้องการแค่มีเวลาอยู่กับคุณและลูกก็เพียง พอแล้ว”
คีรินพูดแล้วอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนโต๊ะทำงาน จากนั้น เชยคางเธอขึ้นแล้วจูบลงมาอย่างอ่อนโยน
ญาดารีบผลักตัวเขาออก “คุณคิดจะทำอะไร? อยกา จะไลฟ์สดหรือไงคะ?”
ญาดาพูดอย่างโมโห
เธอคิดว่าต้องมีคนคอยดูกล้องวงจรปิดอย่างแน่นอน
คีรินกลับไม่ยอมให้เธอปฏิเสธเขา “ไม่ต้องกังวล ผม ติดกล้องวงจรปิดเอาไว้หน้าออฟฟิศ ในห้องทำงานไม่ได้ ติด อีกอย่างผมไม่ได้อยากจะทำอะไร แค่อยากจะจูบคุณก็ เท่านั้น คุณสวยจนผมอดใจไม่อยู่”
ญาดาไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด มันจะเป็นไปได้ยังไงที่ เขาไม่ติดกล้องเอาไว้ในห้อง
“ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะไม่ติดกล้องวงจรปิดเอาไว้ใน ห้องทำงาน คุณไม่กลัวคนอื่นมาขโมยความลับบริษัทหรือ ไงคะ?”
คีรินหันมามองหน้าเธอ “ไม่มีใครกล้าเข้าถ้ำเสื้อ
หรอก”
พูดจบเขาก็กดตัวเธอลง จากนั้นขึ้นมาค่อมเธอ เขา ปลดกระดุมเธอออก พรมจูบลงมาตรงซอกคอของเธอ
ถาดามองไปรอบๆ ถ้าไม่ได้ติดกล้องวงจรปิดเอาไว้จริงๆ เมื่อกี้ก็เป็นโอกาสดีของเธอนะสิ!
แต่น่าเสียดายที่เธอพลาดมันไป แต่ว่าเธอยังมี โอกาสมาออฟฟิศเขาอีกมากมาย
แต่ถ้าของในออฟฟิศหายขึ้นมา เธอคงเป็นคนที่น่า สงสัยที่สุด
นอกจากเธอ ก็ไม่มีใครกล้าเข้าถ้ำเสื้อแล้ว !
คีรินเลื่อนจูบมาที่ปากของเธอ “มองไปทั่วแบบนี้ กำลังคิดจะทำเรื่องไม่ดีอะไรอีก?”
ญาดาผลักเขาออก แล้วยืดตัวขึ้นนั่ง “คุณเห็นฉัน เป็นผู้หญิงแบบไหนกัน ที่อยากจะขึ้นค่อมเมื่อไหร่ก็ได้?”
คีรินยิ้ม “ผมเห็นคุณเป็นผู้หญิงของผมไงครับ”
เขาอุ้มเธอลงมาจากบนโต๊ะ
จากนั้นนั่งลงบนเก้าอี้ และไม่ลืมที่จะอุ้มเธอให้ไปนั่ง บนตักของเขา
“ญาดา ผมมีบางอย่างอยากจะให้คุณดู”
คีรินพโแล้วเปิดคอมพิวเตอร์ของตนเอง รูปเดสทอปของเขาเป็นรูปที่ถ่ายตอนอยู่มัธยมปลาย เธอใส่ชุด นักเรียนเอาไว้ รูปนี้ถ่ายตอนที่เธอเรียนจบ
ญาดาไม่ค่อยมีรูปถ่ายเต็มตัวเท่าไหร่ นี่เป็นรูปแรกที่
เธอถ่ายเต็มตัวคนเดียว
“คุณมีรูปนี้ได้ยังไงคะ?”
ญาดาถาม
ญาดาจำได้ ว่ารูปนี้เธอเอาให้มาร์วินไป
คีรินมองหน้าญาดา จากนั้นก็หยิกแก้มของเธออย่าง เบามือ “อยากรู้หรอว่าผมเอามาจากไหน?”
ญาดาหัวเราะในลำคอ “จากน้องชายสุดแสนจะดี ของคุณใช่ไหม?”
คีรินส่ายหน้า แล้วพูดขึ้น “ถ้าผมบอกความจริงคุณ คงไม่เชื่อ ผมเจอรูปนี้ในถังขยะเมื่อสามปีก่อน มาร์วินคง ไม่อยากเก็บเอาไว้เลยโยนทิ้งไป แต่ผมกลับเก็บมันเอาไว้ อย่างดี”
สิ่งที่คีรินพูด ก็คงจะสื่อให้เธอรู้ว่าสำหรับมาร์วินเธอก็ เป็นแค่ขยะ แต่สำหรับคีรินนั้นเธอเหมือนไข่ในหิน
ญาดาจําได้ว่าเมื่อสามปีที่แล้ว เธอทะเลาะกับมาร์วิน เขาในตอนนั้นบอกว่าไม่อยากจะเห็นหน้าเธออีก
ดังนั้นรูปถ่ายของเธอทั้งหมดที่เคยให้เขา เขาโยน
มันทิ้งลงถังขยะจนหมด ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้รักเขาแล้ว แต่การที่เขาเอารูปเธอทิ้งขยะ มันก็ทำให้เธอรู้สึก
เสียใจไม่น้อย
ญาดาไม่รู้ว่าเธอกำลังหลอกตัวเองหรือเปล่า หลอก ว่าเธอไม่รักเขาแล้ว
“คุณในรูปถ่ายยิ้มได้สดใสมาก ผมเก็บรูปนั้นเอาไว้ที่ บ้านประเทศอังกฤษ คุณในตอนนั้นมีลักยิ้มนิดหน่อยและ ยิ้มอย่างมีความสุข แบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
เขาหมุนตัวเธอเข้าหาตนเอง เธอกับเขามองหน้ากัน คีรินยีผมของเธออย่างแผ่วเบา “ญาดา คุณช่วยยิ้มให้ผม เหมือนในรูปได้ไหม? ผมอยากเห็น”
ญาดาทำได้แค่ฝืนยิ้ม…
สีหน้าของคีรินดูไม่ดีเท่าไหร่ “ช่างเถอะ คุณไม่ต้อง ยิ้มหรอก คุณยิ้มได้น่าเกลียดกว่าตอนร้องไห้เสียอีก”
จากนั้นเขาก็หมุนตัวเธอไปดูภาพในคอมพิวเตอร์
เขาเปิดรูปออกมา
เป็นรูปชุดแต่งงาน
ญาดามองดูรูปชุดแต่งงานพวกนั้น หรือว่าเขาจะ แต่งงานกับเธอเหมือนที่เลขาพวกนั้นเม้าท์กัน
คีรินจะแต่งงานกับเธอจริงๆหรอ? เขาจะให้เธอเป็น ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย
“คุณลองดูสิ ว่าชอบชุดแต่งงานชุดไหน ผมจะสั่งตัด มาให้คุณ เราจะแต่งงานกันในวันวาเลนไทน์นี้”
คำพูดของคีรินเหมือนแค่บอกเธอ แต่ไม่ได้ปรึกษา หาลือกับเธอ
ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งเดือนกว่า
“คุณพูดจริงๆหรอคะ?”
ญาดาถาม
คีรินพยักหน้า “ผมพูดจริงๆ แม่ของคุณท่านก็พึ่งเสีย ไป ช่วงนี้ก็ไม่มีฤกษ์ด้วย ไม่อย่างนั้นผมไม่อยากจะรออีกเดือนเลยจริงๆ แต่ว่าเราหาเวลาว่างไปจดทะเบียนสมรส กันก่อนได้นะ”
คีรินตัดสินใจทุกอย่างด้วยตนเอง
“เอ่อ……นี่ฉันกำลังได้ดีเพราะลูก? ฉันจำได้ว่ามี ใครบางคนเคยบอกฉันว่าอย่าเอาเรื่องนี้มาเพ้อฝัน”
ญาดาจำได้ว่าตอนที่คีรินพูดแบบนี้กับเธอ เขากลัวว่า เธอจะปล่อยให้ตัวเองท้อง แล้วเอาลูกมาขู่เขา
“แหะๆ……”
“ไม่ใช่สักหน่อย อีกอย่างใส่ใจก็เป็นผู้หญิงไม่ใช่ ผู้ชาย แล้วคุณจะได้ดีเพราะลูกได้ยังไงละ ที่ผมแต่งงาน กับคุณเพราะผมรักคุณ” คีรินพูดต่อ “แต่ว่าคนระดับผม ต้องการลูกผู้ชายมาสืบทอดตำแหน่ง ดังนั้นคุณต้อง พยายามเข้านะ ผมจะได้ทำให้คุณพ่อกับคุณย่าหมดห่วง”
เมื่อพูดถึงตรงนี้คีรินคงกลัวญาดาจะหาว่าเขารักลูก ผู้ชายมากกว่า เขาจึงรีบอธิบาย “ผมรักใส่ใจมากนะ เพราะ เธอหน้าตาสวยเหมือนคุณ แต่น่าเสียดายที่เธอสุขภาพไม่ แข็งแรง ผมกลัวว่าจะไม่มีคนคอยปกป้องใส่ใจ อีกอย่าง ธุรกิจของครอบครัวเราก็ใหญ่มากด้วย ผมไม่อยากให้ ใส่ใจต้องทำงานเหนื่อยคนเดียว ผมอยากให้ลูกใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ดังนั้นเราต้องมีน้องชายให้ใส่ใจ ตอนนี้ ผมเองก็อายุสามสิบห้าแล้ว ยิ่งมีลูกเร็วก็ยิ่งดี”
คีรินงับมาที่ใบหูของเธอ
ญาดาคิดในใจ เธอพึ่งกินยาคุมฉุกเฉินไปเมื่อหนึ่ง ชั่วโมงที่แล้ว ตอนนี้เขากลับบอกเธอว่าอยากมีลูกกับเธอ
ฝันกลางวันชัดๆ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ