บทที่ 109 คําดูถูก

เธอกับเอเชียเดินเข้าไปในห้อง ก็ได้ยินเสียงคนเขว้ง ข้าวของลงบนพื้นจากห้องตรงข้าม ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร

เอเชียพูดขึ้น “ผมไม่อยากกลับ เห็นได้ชัดว่าเขา ชอบญา ผมอยากจะอยู่ที่นี่คอยปกป้องญา ไม่อย่างนั้นเขา คงต้องรังแกญาแน่ๆ”

“ญากเคยคิดว่าคีรินชอบญามาก่อน แต่หลายๆอย่าง มันทําให้ญารู้ว่าเขาไม่ได้ชอบญา ระหว่างญากับเขามัน เต็มไปด้วยความแค้น ญาย้ายไปอยู่บ้านเขาตั้งแต่ห้าขวบ ตั้งแต่ตอนนั้นเขาก็คอยรังแกญามาโดยตลอด ญาเหนื่อย กับชีวิตแบบนี้จริงๆ”

ญาดาเงยหน้าขึ้นมองเขา “ญาเคยตั้งท้องสองครั้ง ครั้งแรกญารู้ตัวตอนที่ท้องได้สี่เดือน ตอนนั้นญาจึงตัดสิน ใจทำแท้ง ครั้งที่สองญาพลาดเองที่ไม่ได้ทำแท้ง คีริน ขอให้ญาเก็บลูกเอาไว้ แล้วพอลูกคลอด เขาจะปล่อยญา ไป แต่ก็เกิดเรื่องขึ้นมาก่อน เอเชียญาเป็นผู้หญิงที่สกปรก คุณดีเกินไป ญาไม่คู่ควรกับคุณหรอก”

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เธอถึงกล้าพูดทุกอย่างให้เขาฟัง เขาอายุแค่ยี่สิบสาม แล้วเขาจะรับเรื่องพวกนี้ได้

หรอ?
เอเชียไม่ได้ถอยหนี ตรงกันข้าม เขาเดินมาข้างหน้า เรื่อยๆ จากนั้นก็กดเธอจนชิดประตู เขาก้มหน้าลงมาจูบ เธออย่างแผ่วเบา พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ในสายตาผม คุณยังคงบริสุทธ์ คุณไม่ผิด เรื่องที่เกิดขึ้นไม่เกี่ยวกับคุณ ญาอย่าขังตัวเองไว้ในความมืดเลยนะ รับปากผมได้ไหม ครับ?”

น้ำตาไหลลงมา

“ค่ะ ญาจะไม่ขังตัวเองว่าในความมืด ขอบคุณที่คุณ ไม่รังเกียจญา แต่ว่าตอนนี้ญาไม่สามารถให้คำตอบคุณได้ ญาขอโทษนะเอเชีย”

เอเชียเช็ดคราบน้ำตาบนหน้าของญาดา “ไม่เป็นไร ผมรอคุณได้ ยังไงผมก็รอคุณมาปีหนึ่งแล้ว จะรออีกสักปี ก็คงไม่เป็นไร แต่ญาอย่าลืมที่ผมเคยบอกนะว่าบางทีคน เราอาจจะรอได้ไม่นานขนาดนั้น ถ้าหัวใจของคุณยังมีผม คุณคงไม่อยากให้ผมรอนานเหมือนกัน”

“อั้ม หลังจากที่ญาตรวจดีเอ็นเอเสร็จ ถ้าเด็กคนนั้น เป็นลูกของญา ญาจะขอสิทธิเลี้ยงดู จากนั้นญาจะกลับไป หาคุณที่เยอรมันนะ แต่ว่า เอเชียคุณอย่าอยู่ที่นี่กับญาเลย นะ ญาไม่อยากให้คุณต้องเห็นมุมแย่ๆในชีวิตของญา ญา อยากให้คุณจดจำญาในด้านที่ดีเท่านั้น…”
“แต่ผมกลัวว่าเขาจะ….”

เอเชียยังไม่ทันพูดจบ ญาดาก็เอามือไปแตะที่ริม ฝีปากทรงกระจับของเขา “ไม่หรอก เขาไม่กล้าทำแบบนั้น หรอกเชื่อญาสิ”

เอเชียทำได้แค่รับปากสิ่งที่ญาดาขอร้อง

หลังจากที่ล้างหน้าให้สดชื่นแล้ว เธอกับเขาก็คิดว่า จะไปหาร้านข้างทางเพื่อกินมื้อเย็น

ตอนเปิดประตูออกไป คีรินเองก็เปิดประตูออกมา พร้อมกัน

เธอกับคีรินเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้ง เรื่องนี้เอเชียรู้ดี ดัง นั้นญาดาจึงไม่อยากให้เอเชียต้องเจอหน้าคีริน

“พวกคุณจะออกไปกินข้าวหรอ?” คีรินถาม

ญาดาจับมือของเอเชียเอาไว้ แล้วเดินผ่านคีรินไป โดยไม่สนใจเขา

ถ้าจะบอกว่าคีรินมีสิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง ก็คงจะ เป็นความไร้ยางอายของเขา
เขาเดินตามเธอกับเอเชียไปติดๆ

ญาดานั่งลงตรงร้านข้างทางที่ดูไม่ค่อยสะอาดเสีย เท่าไหร่ เธอเห็นสีหน้าของคีรินแล้วก็อดหัวเราะเยาะไม่ ได้

คีรินนั่งลงบนโต๊ะเดียวกับญาดาและเอเชีย

พวกเขาสั่งบะหมี่เหลืองมากิน ซึ่งเป็นเมนูที่พอจะกิน

ได้ของที่นี่

เธอกับเอเชียกินด้วยความเอร็ดอร่อย เพราะวันนี้เธอ ไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้า ส่วนเอเชียเองก็ขับรถมาทั้งวัน

ตรงกันข้ามกับคีริน ซึ่งตอนนี้แทบจะกินไม่ลง

เมื่อใกล้จะกินหมดไปถ้วยหนึ่งเอเชียก็ถามขึ้น “เอา เพิ่มอีกถ้วยไหม ผมกลัวคุณจะหิวตอนกลางคืน”

ญาดาพยักหน้า “ได้ค่ะ ญาก็รู้สึกว่าถ้วยเดียวคงไม่

อิ่ม”

คีรินจู่ๆก็พูดขึ้น “ตอนกลางคืนก็แค่นอนไม่ได้ออก กำลังกายสักหน่อย แล้วจะหิวบ่อยๆได้ยังไง หรือว่าพวก คุณอยากจะทำอะไรกัน”
ญาดาวางตะเกียบลงบนโต๊ะเสียงดัง “คุณคีริน การที่ คุณเงียบก็ไม่มีใครหาว่าเป็นใบ้หรอกนะคะ”

“ป้ง ! “คีรินตบโต๊ะเสียงดัง ทำให้บะหมี่หกใส่ญาดา และเอเชีย

เอเชียรีบอุ้มญาดาไปอีกทาง จากนั้นวางเธอลง แล้ว หันไปมองหน้าคีรินด้วยความไม่พอใจ “รังแกผู้หญิงตัว เล็กๆ เขาไม่เรียกว่าลูกผู้ชายหรอกนะครับ ถ้าคุณยังชอบ เธอ ก็มาตามจีบเธอแข่งกับผมอย่างลูกผู้ชาย ไม่ใช่เอาแต่ ทําพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้”

” …” คีรินหัวเราะในสําคอ “คุณไม่รู้จริงๆหรือ แกล้งไม่รู้กันแน่ว่าผมกับญาดาเป็นอะไรกัน เธอท้องลูก ของผมมาแล้วสองคน คุณอยากได้ของเหลือจากผมมา เลยสินะ? ผู้หญิงบนโลกใบนี้มีตั้งเยอะแต่คุณกลับไม่เลือก ดันมาเลือกผู้หญิงที่ถูกผม…..

“ผลัก ! “คีรินยังพูดไม่จบเอเชียก็ต่อยไปที่หน้าของ เขา จนเลือดไหลลงมาจากจมูก

“คุณยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า ถึงได้พูดจาแบบนี้กับผู้ หญิงที่มีลูกให้คุณ สมน้ำหน้าที่ญาไม่รักผู้ชายเลวๆอย่าง คุณ!
คำพูดของเอเชียนั้นแทงใจดำคีริน เขากำหมัดแน่น แล้วต่อยไปที่หน้าของเอเชีย “ไม่ว่าญาดาจะรักหรือไม่รัก กู เขาก็เคยเป็นผู้หญิงของกูมาก่อน ในท้องของเธอก็เคย มีลูกของกู แล้วมึงอ่ะเป็นแค่ตัวอะไร”

คีรินพ่นคําหยาบออกมา จนไม่เหลือคราบคนดีที่เขา ฉาบมันเอาไว้

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คีรินดูถูกเธอ แต่ครั้งนี้เขากลับดูถูก เธอต่อหน้าเอเชีย ญาดาได้แต่ถามพระเจ้าในใจ ว่าเธอทำ ผิดอะไร ทำไมชีวิตของเธอถึงต้องมาเจอผู้ชายเลวๆอย่าง คีรินด้วย

ญาดาหยิบถ้วยบะหมี่ขึ้นมา จากนั้นราดใส่บนหัวของ

เขาหันมามองหน้าเธอ แล้วมองเธออย่างไม่เชื่อ

สายตา

“หึหึ……”เขาหัวเราะในลำคอ

เอเชียรีบดึงตัวญาดาเข้าไปใกล้ “ญาเป็นอะไร เปล่า ! ”

คีรินหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก “สวัสดีครับ เจ้าหน้าที่ตำรวจใช่ไหมครับ มีคนกำลังทำร้ายผม ตอนนี้ผมอยู่ที่…….