บทที่ 89 บ้าคลั่ง (2)

หลังจากที่คุยกับคุณหมอแล้วนั้น ระหว่างทางกลับ วิลล่า เธอกับคีรินต่างก็นั่งเงียบ

แต่นั่งไปสักพัก ญาดาก็พึ่งรู้ว่าไม่ได้กลับวิลล่าแต่ไป ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแทน

เขาสั่งอาหารมามากมาย แต่ทั้งเธอกับเขาต่างก็ไม่ อยากจะกินเท่าไหร่

คีรินตักเกี๊ยวกุ้งมาให้เธอ “กินเยอะๆหน่อย เมื่อกี้ เจาะเลือดไปตั้งเยอะ คุณหมอบอกแล้วว่าลูกอาจจะไม่เป็น ภาวะเม็ดเลือดแดงอายุสั้นก็ได้ ตอนนี้ลูกก็แข็งแรงดี เรา กรุ๊ปเลือดrhเหมือนกัน บางทีอาจจะไม่ต้องกังวลขนาดนั้น ก็ได้ !

ญาดาจับที่หน้าท้องของตนเอง ทุกอย่างก็คงต้อง

ปล่อยให้โชคชะตาพาไป !

อาจจะเป็นเพราะว่าเธอเตรียมใจแต่แรก ว่าวันที่เด็ก คนนี้ลืมตา เธอก็ตกยกให้รษาแล้ว มันเลยทำให้เธอเสียใจ น้อยลง แต่เธอก็ยังรู้สึกเจ็บไปทั้งหัวใจอยู่ดี

อย่างน้อยก็ดีกว่าการที่มาตรวจแล้วรู้ว่าลูกผิดปกติด ตอนนี้ยังไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าลูกจะเป็นภาวะเม็ดเลือด แดงอายุสั้นสักหน่อย
ญาดาปลอบใจตนเอง

หลังจากที่เธอกินเกี๊ยวกุ้งแล้วนั้น ก็เริ่มรู้สึกอยาก อาหารจึงกินเข้าไปอีกหลายอัน คีรินมองหน้าเธอนิ่ง “คุณ ดูกินได้อย่างมีความสุขดีหนิ ดูไม่กังวลเรื่องของลูกเลย สักนิด ผมลืมไปว่าคุณคือผู้หญิงไม่มีหัวใจ ขนาดลูกตัวเอง ยังทำแท้งได้ลงคอ ! ”

เธอรู้ว่าเขาเป็นห่วงทายาทของตน แต่นั่นก็ไม่ใช่ เหตุผลที่เขาต้องมาพูดแบบนี้

คีรินมองหน้าญาดาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้า คุณยอมให้ลูกคนแรกได้เกิดมา ตอนนี้เขาก็จะอายุใกล้จะ หนึ่งขวบแล้ว ญาดา อายุครรภ์สี่เดือนนั้น เด็กเริ่มเป็นรูป เป็นร่างแล้ว คุณทำลายชีวิตเขาได้ยังไง คุณมันผู้หญิง ไม่มีหัวใจ ! ”

คีรินทุบโต๊ะเสียงดัง

เขาหยิบเอาเรื่องเก่าๆออกมาพูด ถ้าตอนนั้นเขาไม่ ได้พูดว่าต่อให้เธอท้อง เขาก็จะให้เธอไปทำแท้ง เธอก็คง ไม่ตัดสินใจทำแบบนั้น

ตอนนี้เธออยากจะถามเขามากว่าผู้ชายที่แต่งงาน แล้วอย่างเขา มีสิทธิอะไรมาบอกให้นางบำเรออย่างเธอมีลูกให้

“คุณคีริน ฉันรู้สึกว่าตนเองไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าเด็ก ในท้องเป็นอะไรขึ้นมา มันก็ไม่ใช่ความผิดของฉัน คุณต่าง หากที่ควรจะรู้สึกผิดกับฉันบ้าง คุณเอาแต่ทรมานฉันอยู่ ทุกวัน ถ้าเวรกรรมมีจริง คุณอย่างคุณก็คง…….

ญาดาเลือกที่จะไม่พูด ตอนนี้เธอยังท้องอยู่ จึงไม่ อยากพูดอะไรที่เป็นอัปมงคล

“คนอย่างผมจะทำไม??”

ญาดาวางช้อนลง “อย่ามาขู่ฉัน ตอนนี้ชีวิตของฉัน ก็ไม่ต่างกับคนตายทั้งเป็น ไม่ว่าเด็กคนนี้จะเกิดมาแข็ง แรงดี หรือเขาจะเป็นอะไรไป ฉันก็จะไปจากคุณ ไปจาก ขุมนรกนี้ ! ”

“นี่คุณกำลังขู่ผมหรอ?” คีรินถามกลับ

ญาดาส่ายหน้า “ฉันไม่ได้ขู่คุณ ฉันพูดจริงๆ”

หลังจากที่กินข้าวเสร็จนั้น ขณะที่เธอกับเขากำลังจะ เดินออกไปจากร้าน โจเซฟก็เดินเข้ามา

ญาดาพึ่งสังเกตุว่าร้านอาหารแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากบริษัทเท่าไหร่ การที่จะได้เจอคนรู้จักนั้น จึงไม่ใช่เรื่อง แปลก

เธอเดาว่าคีรินจงใจพาเธอมากินข้าวที่นี่ พอเขา

อารมณ์ไม่ดี ก็อยากให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัด

ญาดาไม่อยากให้เขารู้เรื่องสกปรกๆของเธอกับคีริน ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้คีรินแต่งงานแล้ว

ญาดาก้มหน้าลง ใจหนึ่งก็หวังว่าเขาจะไม่เห็นเธอ แต่คีรินที่เห็นเธอทำแบบนั้น กลับหัวเราะออกไป เขาเรียกชื่อโจเซฟเสียงดัง

โจเซฟหันหน้ามา ก็เห็นคีรินกำลังจับที่หัวไหล่ของ เธอ เขาเห็นท้องที่โตขึ้นของญาดา สายตาของเขาดู ลนลานขึ้นมา อีกทั้งยังโกรธเล็กน้อยด้วย

โจเซฟเคยชอบเธอมาก่อน เขาเคยจีบเธอ แต่เธอ ปฏิเสธเขาไป หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ไปทำงานที่บริษัท อีกเลย เขาโทรมาหาและส่งข้อความมาหาเธอยู่หลายครั้ง แต่ญาดาไม่รับสาย จนสุดท้ายเธอเปลี่ยนเบอร์ จึงไม่ได้ ติดต่อกับเขาอีก
ญาดาไม่รู้ว่าคีรินรู้เรื่องที่โจเซฟชอบเธอรึเปล่า

“ร้านนี้อาหารอร่อย อยากกินอะไรสั่งเลย แล้วมาเบิก ที่ผม ! ” คีรินจับมือของญาดาเอาไว้ แล้วเดินไปหาโจ เซฟ

ญาดาก้มหน้าลงด้วยความอาย เธอไม่กล้ามองหน้า โจเซฟ เขาคือคนฉลาด คงจะเดาออกว่าเธอเป็นอะไรกับคี

ริน

ก่อนหน้านั้นเขาเคยถามเธอว่าชอบคีรินรึเปล่า หรือ คีรินชอบเธอรึเปล่า ญาดาจึงตอบไปว่าระหว่างเธอกับเขา นั้นมีแต่ความเกลียดชังกันเท่านั้น

เงียบอยู่นาน โจเซฟก็พูดขึ้น “ผมไม่หิวเท่าไหร่ครับ กินขนมปังก็อิ่มแล้ว ขอตัวนะครับท่านประธาน”

หลังจากที่เขาไปนั้น ญาดาจึงจะกล้าเงยหน้าขึ้น แต่ โจเซฟก็หันกลับมามอง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความ รังเกียจและผิดหวัง

ในสายตาของเขาเธอคงจะเป็นผู้หญิงที่เห็นแก่

ตอนที่มาร์วินรู้ว่าเธอกับคีรินเป็นอะไรกัน สายตาของเขาก็ไม่ต่างจากโจเซฟในตอนนี้

“เสียใจขนาดนั้นเลยหรอ ผู้หญิงอย่างเธอก็สมควร เจอแบบนี้ ! ”

พูดจบเขาก็พาเธอออกไป

เธอสะบัดมือของเขาทิ้ง แล้วพูดกับเขาเสียงเรียบ “คุณคือผู้ชายที่เลวที่สุด ทั้งๆที่แต่งงานแล้ว แต่กลับไม่ ยอมปล่อยฉันไป แล้วยังบังคับฉันมีลูกให้กับคุณ ! ใช่ คุณ คีรินฉันไม่ได้เป็นคนดีอะไร แต่คุณก็ไม่ใช่คนดีเหมือนกัน อย่างน้อยที่ฉันเป็นแบบนี้เพราะถูกคุณบีบบังคับ แต่คุณ มันเลวในสายเลือด !! ”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราโจเซฟเห็นเธอกับคีรินหรือเพราะ อะไร ทําให้เธอหมดความอดทนกับเขา

“…….นี่คงเป็นธาตุแท้ของคุณสินะญาดา ก่อน หน้านี้ที่คุณเหมือนลูกกระต่ายก็คงเป็นแค่การแสดง ! ”

คีรินหัวเราะในลำคอ ญาดาไม่สนใจเขาแล้วเดินข้าม ถนน ตอนนี้เธออยากอยู่เงียบๆคนเดียว

แต่จู่ๆเขาก็วิ่งมากอดเธอจากด้านหลัง
“คนบ้ารึเปล่า ไม่เห็นว่ารถมันเยอะหรือไง อยาก ตายท้องกลม?”

คีรินตวาดใส่เธอ

ญาดาตะโคกกลับใส่เขา “ตายท้องกลมก็ดีออกหนิ คะ ชีวิตแบบนี้ฉันก็อยู่จนเบื่อแล้ว ฉันจะได้จบชีวิตบ้าๆนี้สัก ที ตอนนี้ทุกลมหายใจของฉันมันเจ็บปวดไปหมด ฉันไม่ ได้หัวเราะมานานจนฉันจำไม่ได้แล้วว่าเคยมีความสุขครั้ง สุดท้ายเมื่อไหร่ ตอนนอนฉันก็ไม่เคยหลับสนิท คุณรู้ไหม คะว่าเพราะอะไร เพราะตอนที่ฉันนอนฉันก็เอาแต่ฝันว่า อยากจะฆ่าคุณ แต่วันฉันไม่กล้าและไม่ต้องการให้คุณตาย ง่ายๆแบบนั้น ฉันอยากให้ชีวิตของคุณต้องจมอยู่ในคุก ฉัน คิดหาทุกวิถีทางเพื่อที่จะทำลายชีวิตคุณ แต่ฉันกลับทำ อะไรไม่ได้เลย คนอย่างฉันไม่เคยมีชีวิตอยู่ตั้งแต่แรก ไม่สิ ฉันเหมือนตายตั้งแต่วันที่คุณข่มขืนฉันแล้ว การตายน่าจะ เป็นการหลุดพ้นที่ดีที่สุด ! ” ด!”

วินาทีเธอเหมือนคนบ้า เธอไม่รู้ว่าเพราะอะไรจู่ๆสติ เธอถึงแตกแบบนี้

คีรินพยายามจับเธอเอาไว้แน่น แล้วลากเธอขึ้นรถ แต่เธอก็ยังไม่หยุด

คีรินกลัวว่าเธอจะทำให้ลูกเป็นอันตราย จึงตะหวาดเสียงดัง “บ้าพอรึยัง ! “