บทที่ 85 เด็กในท้องยังอยู่

ญาดามองไปบนเพดาน บนเพดานห้องนั้นเป็นโคม ไฟแบบกระจก ทําให้สะท้อนให้เห็นเธอและคีริน

เธอเห็นผมสีดาๆของเขา เห็นสีหน้าเรียบเฉยของ

ตนเอง

“คุณวางแผนมานานแล้วใช่ไหม ให้ผมเป็นคนฆ่าลูก ตัวเอง ให้ผมรู้สึกผิดกับเรื่องนี้ แล้วรู้สึกผิดกับคุณ?”

คีรินเชยคางเธอขึ้น

“คุณจะรู้สึกแบบนั้นหรอคะ? คุณไม่มีทางรู้สึกผิดกับ ฉันหรอก บางทีคุณอาจจะอยากมีลูก แต่คุณไม่อยากมีลูก ที่เกิดจากคนอย่างฉันหรอกค่ะ คุณเคยบอกว่าเด็กที่อยู่ ในท้องของฉันเป็นมารหัวขน ถ้าฉันท้องเมื่อไหร่ก็ให้ไป ทําแท้ง ยังไงฉันก็ต้องทำแท้งอยู่ดี การแท้งด้วยวิธีแบบ ไหนมันแตกต่างกันด้วยหรอคะ? คุณไม่มีวันเสียใจเพราะ เสียลูกไปหรอกค่ะ และคุณก็ไม่มีวันรู้สึกผิดกับฉันด้วย เพราะคุณคือคนที่เกลียดฉันที่สุด ฉันรู้เรื่องนี้ดีค่ะ ฉันจะ กล้าคลอดลูกของคุณออกมาได้ยังไง จริงไหมคะ?”

น้ำตาของเธอค่อยๆไหลลงมา เธอไม่ได้แสแสร้ง แต่ มันไหลลงมาด้วยตนเอง

คีรินไม่ได้มองหน้าเธอ เธอก็แค่พูดในสิ่งที่เขาเคยพูดเอาไว้มันผิดหรือไง?

ญาดารู้ว่าพวกผู้ชายมันบ้า พวกเขาไม่อยากให้ผู้ หญิงอย่างเธอคลอดลูกของเขาออกมา แต่กลับไม่อยาก ได้ยินผู้หญิงอย่างเธอพูดว่าฉันไม่อยากคลอดลูกของคุณ

คีรินก็เป็นหนึ่งในผู้ชายพวกนั้น

สีหน้าของคีรินดูเศร้ามาก ญาดาไม่เข้าใจว่าเขาจะ เศร้าทำไม การที่เธอแท้งลูกไปมันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ เขา ควรจะดีใจต่างหาก !

เขาแต่งงานแล้ว แน่นอนว่าลูกของเขาต้องเกิดกับ ภรรยาที่เขารัก ไม่สมควรเกิดมาจากผู้หญิงที่เป็นนาง คําเรออย่างเธอ

เธอคงตาฝาดไป ที่เห็นว่าเขาทำหน้าเศร้าๆ

“คุณอยากให้เด็กคนนี้เกิดมาไหม?” นานอยู่ครู่หนึ่ง คีรินถามขึ้น

ญาดาจับที่ท้องน้อยของตนเอง ยังไงเธอก็มีหัวใจ เธอรักลูกในท้อง แต่เธอไม่เคยคิดเรื่องที่จะให้กำเนิดเขา

ญาดาเคยคิดว่าในอนาคตเธอจะแต่งงานกับผู้ชาย คนที่ไม่สนใจอดีตของเธอ และเธอจะสร้างครอบครัวที่มี ความสุขกับผู้ชายคนนั้น จะมีลูกกับเขา แล้วใช้ชีวิตที่เรียบ ง่าย

แต่เธอไม่เคยคิดว่าตนเองจะมีลูกให้คีรินมาก่อน

ญาดาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หันหน้าหนีคีริน เธออยากจะให้เด็กคนนี้เกิดมา

“อยากค่ะ แต่ทําไม่ได้ เพราะคนเราควรจะรู้ว่าตนเอง เป็นใคร” ญาดาพูด

ประโยคนี้คือสิ่งที่เขาชอบย้ำเตือนกับเธออยู่บ่อยๆ

“แสดงว่าคุณอยากให้เด็กคนนี้เกิดมาใช่ไหม?” เขา ถามอีกครั้ง

“แต่ฉันให้กำเนิดเขาไม่ได้ คุณคีรินฉันรู้ว่าคุณอยาก ทรมานฉัน แต่อย่างน้อยช่วยเห็นแก่ลูกที่แท้งไปแล้ว หน่อยได้ไหม อย่าเอาเกลือมาโรยบนแผลฉันอีกเลยได้ ไหมคะ?”

ตอนนี้ เธอไม่อยากพูดถึงลูกในท้องอีก

เธอเจ็บไปทั้งหัวใจ
“คุณบอกว่า การที่ผมทรมานคุณ มันจะทำให้ผมมี ความสุข คุณใช้อะไรคิดทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ หัวจหรอ?” มือของคีรินแตะมาที่หน้าอกของเธอ

ญาดาไม่ตอบ เพราะสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง

แต่ท่าทีของเขามันกลับทำให้เธอรู้สึกว่าตนเองเป็น คนผิด เธอไม่สามารถที่จะขัดความต้องการเขาได้ ไม่ อย่างนั้นคนที่เจ็บที่สุดก็คือเธอ ประสบการณ์มันสอนเธอ มาแบบนี้

เขาทำให้เธอไม่รู้ว่าที่จริงๆแล้วตัวตนของเธอเป็นยัง ไง ญาดาลืมไปว่าเธอคือใคร และไม่รู้ว่าตนเองกำลังคิด อะไรอยู่ ถึงปล่อยให้ชีวิตเดินมาถึงจุดนนี้ได้

คีรินหัวเราะในลำคอ “ผมลืมไป ว่าคุณเป็นคนไม่มี หัวใจ หัวใจของคุณเอาไปให้คนอื่นแล้ว ดังนั้นคุณจึง กลายเป็นผู้หญิงที่ไม่มีหัวใจ”

คำพูดตัดพ้อของเขามันไม่เข้ากับอายุเขาเลยสักนิด

ญาดาไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่ คีรินนับวัน ก็ยิ่งพูดจาแปลกๆกับเธอ ณคีริน คุณตกหลุมรักฉันใช่ ไหม ! ญาดาถามตัวเองในใจ
ตกหลุมรัก? จะเป็นไปได้ยังไง? การที่เรารักใครสัก คน เราคงไม่ทำให้เขาต้องเสียใจ และจะไม่ทำให้เขาต้อง รู้สึกแย่ !

คีรินเดินไปมา เธอไม่เข้าใจว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ตัวเขาเองก็เดินจนรำคาญตนเอง เขานั่งลงข้างๆของ ญาดา จากนั้นมือหนาก็จับมาที่ท้องน้อยๆของเธอ การกระ ทำของเขาทำให้ญาดาตกใจเล็กน้อย

“ลูกในท้องยังอยู่ ! ”

คีรินมองมาที่ญาดา สายตาของเขานั้นไม่เหมือนคน กำลังโกหก ญาดาหัวใจเต้นแรง แล้วถามด้วยความตกใจ “คุณ……บอกว่าอะไรนะคะ??”

ท่าทางของเธอ คงทำให้คีรินไม่พอใจเท่าไหร่ เขา มองมาที่เธอด้วยสายตาเย็นชา

“เด็กในท้องยังอยู่ คุณอยากคลอดเขาออกมาไม่ใช่ หรอ? งั้นก็ปล่อยให้เขาเกิดมาเถอะ !!

คำพูดของเขาทำให้หูของญาดาดับไป

เธอมองไปที่คีริน
ผ่านไปนานหลายนาที ญาดาควบคุมสติ แล้วถามเขา อีกครั้ง “ลูกยังอยู่?”

คีรินพยักหน้า “หมอบอกว่าเด็กคนนี้แข็งแรงมาก ทั้งที่เสียเลือดไปเยอะ แต่เขายังรอดได้ ในเมื่อเป็นแบบ นี้ คุณก็ให้เขาเกิดมาเถอะ คนอย่างผมมีปัญญาเลี้ยงดูลูก ได้”

แน่นอนว่าเขามีปัญญาเลี้ยงดูลูกด้วย ต่อให้เขามีลูก เป็นร้อย เป็นพันคน เขาก็มีปัญญาเลี้ยง

แม้ว่าเขาจะยอมให้เธอคลอดเด็กคนนี้ออกมา แต่เธอ ก็ไม่สามารถคลอดเขาออกมาได้ เด็กคนนี้เลือกเกิดผิดที่ เขาเลือกมาเกิดกับพ่อและแม่ที่ใจร้าย

ถ้าเขาลืมตาขึ้นมาบนโลกใบนี้ ชีวิตของเขาก็จะไม่มี ความสุข เพราะว่าพ่อของเขาคือคีริน คนที่แม่ของเขา เกลียดที่สุดในชีวิต แล้วเธอ จะให้ลูกในท้องเกิดมาได้ยัง ไง

ญาดาเงียบอยู่นาน ไม่ได้ตอบคำถามเขา “ทำไม สิ่ง ที่คุณพูดเมื่อกี้ก็แค่ทำให้ตัวเองดูดีใช่ไหม พอรู้ว่าเสียลูก ไป เลยพูดให้ตนเองดูสวยหรู”

มือของเขายังอยู่บนท้องน้อยของเธอ เพียงแต่เขาค่อยๆ หมัดแน่น เขาเหมือนซาตานที่มาจากขุมนรก “ถ้า ผมชกท้องคุณ ก้อนเนื้อนี้ก็จะกลายเป็นเลือด จะเอาหรือ ไม่เอาเด็กไว้ ผมเคารพในคำตัดสินใจของคุณ”

ญาดามองดูคีรินที่กำหมัดแน่น เธอรู้ว่าถ้าเขาชกท้อง เธอ ลูกในท้องก็จะจากเธอไปจริงๆ ญาดาเสียใจที่คีรินทำ แบบนี้

คงเพราะเด็กในท้องเป็นลูกของเธอ เขาจึงทำได้โดย ไม่ลังเลเลยสักนิด

เด็กคนนี้ไม่ควรมีชีวิตอยู่

“คุณคีริน ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากให้ฉันท้อง แต่อย่าง น้อยฉันก็อยู่กับคุณมานานแล้ว ฉันขอไปทำแท้งแบบถู ต้องได้ไหม ถ้าคุณชกลงมาแบบนี้ ฉันกลัวว่า…….

เธอยังพูดไม่จบ เขาก็ชกลงมา แต่ไม่ใช่ที่ท้องของ เธอ แต่เป็นข้างๆหูของเธอ

เสียงหมัดกับเตียงกระทบกัน

ญาดาตกใจ แล้วมองนิ่งไปที่เขา

คีรินจับที่คางของเธออย่าางแรง “หึ ญาดา เธอมันเลวมาก !

พูดจบ คีรินก็เดินออกไป