บทที่ 84 ตั้งครรภ์ (2)

หลังจากที่เธอบอกเขาไปนั้นว่าอยู่ที่ไหน

เขาก็ตัดสาย จากนั้นน้ำตาของเธอก็ไหลลงมาอีก ครั้ง เธอพึ่งรู้ตัวว่าตนเองโง่มาก ในกระเป๋าของเธอไม่มี กระดาษทิชชู่ ต้องใช้ผ้าปูที่นอนมาเช็ดน้ำตากับน้ำมูกของ ตนเอง

จากนั้นเธอก็เก็บเสื้อกันหนาวขนเป็ดลงไปในตู้ เพื่อที่จะลงไปนั่งรอคีรินมารับตรงล็อบบี้ด้านล่าง

ที่นี่ห่างจากวิลล่าของคีรินไม่มาก แต่ก็ไม่ไกล ประมาณยี่สิบนาทีก็มาถึง

ตอนที่เธอเปิดประตูออกไปนั้น คีรินก็เดินเข้ามา สีหน้าของเขานั้นซีดเซียว ขอบตาของเขาดำคล้ำ

เขาคงไม่ได้นอนหลับเต็มอิ่มมาหลายคืน สงสัยเธอ กับภรรยาคงจะสวีทกันน่าดู คงจะทำสงครามรักอยู่ทั้งวัน ทั้งคืน หน้าของเขาจึงซีดแบบนี้

แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ภรรยาของเขาป้อนเขาจนอิ่ม จะ ได้ไม่ต้องมาหาเศษหาเลยกับเธอ

“คิดยังไงถึงมาที่นี่” คีรินถามขึ้น ด้วยสีหน้า เคร่งขรึม
ญาดาก้มหน้าลง “ฉันกลัวว่าไม่ได้เข้ามานาน ของที่ อยู่ด้านในห้องจะส่งกลิ่น ก็เลยมาเปิดหน้าต่างให้อากาศ ถ่ายเท

คีรินไม่ได้พูดอะไร เขาปิดประตูห้องลง จากนั้นก็ช้อน ตัวเธอขึ้น แล้วโยนเธอลงบนโซฟา

เขาขึ้นค่อมเธอ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาอยากจะทำอะไร สภาพเขาในตอนนี้ยังอยากจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธออีก งั้นหรอ? ญาดาคิดในใจ

เธออยู่กับเขามาก็สักพักแล้ว เธอไม่รู้ว่าคีรินมีผู้ หญิงคนอื่นอีกหรือเปล่า แต่เขาจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ สัปดาห์ละห้าครั้ง มีเฉพาะวันจันทร์กับวันศุกร์เท่านั้นที่ให้ เธอได้พักบ้าง

บางครั้งถ้าเขามีความสุขก็จะทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จ สามถึงสี่รอบ แต่ถ้าหงุดหงิดขึ้นมาก็เสร็จแค่หนึ่งถึงสอง รอบ แล้วเดินไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที

ตอนที่เธออยู่กับเขานั้น เขาไม่ได้เป็นผู้ชายที่ตื่นมาก แต่เขาที่พึ่งแต่งงานก็ทำเรื่องอย่างว่ากับภรรยาจนหน้าซีด ขาว แต่พอเจอเธอกลับมีแรงมาขึ้นค่อม เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเขาเอาแรงมาจากที่ไหนตั้งมากตั้งมาย
ตอนนี้ญาดารู้สึกรังเกียจเขา เพราะเธอกำลังใช้ผู้ชาย ร่วมกับผู้หญิงคนอื่น

“คุณกำลังคิดอะไรอยู่?” คีรินกัดที่ปากของเธอแล้ว

ถามขึ้น

การที่เธอเหม่อลอยนั้นทำให้คีรินไม่พอใจเท่าไหร่ เวลาที่ทำเรื่องอย่างว่ากับเขานั้น ไม่เพียงแค่เขาที่ต้อง ตั้งใจ แต่เธอเองก็ต้องตั้งใจ และร่วมมือกับเขา

“ตอบคำถามผมมา ! “คีรินกัดที่ปากของเธอจนมี เลือดไหลซิบๆ กลิ่นคาวของเลือดแตะจมูก

เขามักจะทำแบบนี้กับเธอ มันคือการเสพความสุข อย่างหนึ่งของคนรวยแบบเขา

ครั้งนี้เขากัดแรงไปหน่อย ทำให้เลือดไหลไม่หยุด

ญาดาแลบลิ้นมาเลียริมฝีปากของตนเอง แล้วขมวด คิ้ว “ฉันไม่ได้คิดอะไรค่ะ หน้าของคุณซีดๆ คุณแน่ใจนะว่า ไม่อยากพักก่อน?”

มือหนาของคีรินลูบไล้อยู่ตรงระหว่างขาของเธอ เขา ก้มหน้าลงมาจุมพิตที่ปากของเธอ แล้วพูดเสียงเบา “คน ไม่มีหัวใจ”
ญาดายังไม่ทันได้คิดว่าเขาหมายความว่าอย่างไร เขาก็เอาแก่นกายของเขานั้นเข้ามาในร่างกายของเธอ ตอนนี้ประจำเดือนของเธอไม่มาสิบกว่าวันแล้ว ถึงแม้ว่า เธอจะไม่ได้ไปตรวจ แต่เซนท์ของผู้หญิง มันบอกกับเธอ ว่าเธอท้องแล้ว

การกระทำของคีรินนั้นรุนแรงมาก คนที่เกลียดเธอ มากๆอย่างเขา ถ้าเธอไม่ตาย เขาก็คงไม่ยอมเลิกทรมาน

เธอ

ท้องน้อยของเธอเจ็บแปล๊บขึ้นมา ญาดาคิดว่า การที่ ลูกต้องตายด้วยวิธีนี้ก็ดีเหมือนกัน ตายเพราะพ่อของเขา เป็นคนฆ่าเขาเอง

ญาดาเชื่อว่าวันหนึ่งพระเจ้าต้องลงโทษคนอย่างคีริน

การกระทำของคีรินนั้นยิ่งอยู่ก็ยิ่งรุนแรง ญาดารู้ว่า เขาใกล้จะเสร็จแล้ว มือหนาจับที่เอวของเธอแน่น ญาดา ที่ปวดท้องมากทำให้ตอนนี้สติของเธอเริ่มเลือนลาง เธอ ปวดท้องจนเหงื่อออกท่วมตัว

ตอนนี้ญาดาคิดว่าเธออาจจะตายเพราะเลือดหมดตัว

ท้องน้อยของเธอปวดมากขึ้น จนเธอทนไม่ได้ เธอรีบทุบไปที่หลังของคีรินเพื่อบอกให้เขาหยุด

น่าเสียดายที่ตอนนี้ภาพตรงหน้าขาวไปหมด เธอไม่ เห็นสีหน้าของคีรินตอนที่เลือดของเธอไหลออกมา

บางที เขาอาจจะยืนขึ้น แล้วล้างตัวให้สะอาด จากนั้น ก็โทรบอกให้ผู้ช่วยของเขามาจัดการ หรือถ้าเขาใจดีกว่า นั้นอีกสักนิด อาจจะเรียกรถพยาบาลมารับเธอ

วินาทีที่เธอหมดสติลงไปนั้น เขายังคงขย่มเข้ามาใน ตัวของเธออย่างแรง เขาในตอนนี้ไม่เหมือนคนที่ไปฮันนี มูนกับภรรยาเลย

ตอนที่ญาดาตื่นมานั้น เธอมองดูรอบๆห้อง รู้ได้ทันที ว่านี่คือห้องผู้ป่วยส่วนตัวของคีริน

เพราะการที่เขาต้องมาทำงานที่เชียงใหม่ เขาจึง เหมาห้องพิเศษในโรงพยาบาลเอาไว้หนึ่งห้อง เธอเคยมา กับเขาแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนั้นเขาตัวร้อนและเป็นหวัด เธอ มาเยี่ยมเขาที่นี่กับพ่อบ้าน

การที่เขาให้เธอพักห้องพิเศษของตนเองนั้น เป็น เพราะรู้สึกผิด? เพราะนางบำเรอคนนี้ถูกเขากระทำจนแท้งถ้าเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป คงจะเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์ อย่างแน่นอน

ในห้องมีญาดาอยู่คนเดียว ท้องน้อยของเธอยังเจ็บ

เธอจับที่ท้องของตนเอง ในใจก็รู้สึกเศร้าๆ เธอเสีย ลูกไปอีกคนแล้ว

หลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาไม่นานนั้น คีรินก็เดินเข้ามา ใบหน้าของเขาซีดขาว ดวงตาของเขามีรอยแดง

สายตาของเขาในตอนนี้ที่มองมานั้นเย็นชามาก เธอ จึงหันหน้าหนีไปอีกทาง ถึงแม้ว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกชาย ของเขา ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ตัวว่าท้อง แต่เธอกลับไม่ยอม ผลักเขาออก เพราะเธออยากให้เขารู้สึกเจ็บ

แต่วินาทีที่เสียลูกไปนั้น หัวใจของเธอก็เจ็บปวดมาก เหมือนกัน เพราะยังไงเด็กในท้องก็เป็นลูกของเธอ เธอไม่ ได้เลือดเย็นจนถึงขั้นฆ่าลูกตนเองได้

ญาดารับรู้ได้ว่าคีรินเดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ

เขานั่งลงตรงเตียง หัวใจของญาดาเต้นด้วยความ กลัว เธออยากรู้มากว่าเขาจะพูดอะไร
เธออยากให้เขารู้สึกผิดสักบ้าง อย่างน้อยเธอจะได้

รู้สึกดีขึ้น

เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ญาดา คุณรู้มานานแล้ว ใช่ไหมว่าตนเองท้อง? แล้วตั้งใจทำแบบนี้?”

ญาดาคิดไม่ถึงว่าเขาจะถามเธอแบบนี้

สิ่งที่คนอย่างเขาควรถามเธอนั้นน่าจะเป็นคำพูดที่ว่า ยังปวดท้องอยู่ไหม? บอกมาสิ ว่าอยากได้อะไร

เพราะครั้งที่แล้วตอนที่บุหรี่ของเขาโดนต้นขาของ เธอนั้น เขาก็ใช้เงินฟาดหัวเธอ

ญาดาคิดว่าครั้งนี้เขาก็จะทำแบบนั้นเสียอีก