บทที่ 68 ความลับที่เธอไม่รู้

ญาดานั่งรถไปที่บริษัท เลขาของเขามายืนรอด้าน นอก ซาร่ายิ้มแล้วทักทายญาต ญาดา ไม่เจอกันนาน เลยนะ !

ทำไมเธอถึงรู้สึกว่ารอยยิ้มนี้ไม่จริงใจเลยสักนิด

ที่ผ่านเธอไม่ค่อยชอบเลขาคนนี้ของครินสักเท่าไหร่ เธอรู้สึกเหมือนซาร่าเป็นคนสองหน้า แต่ญาดาก็ไม่รู้ว่า ตนเองคิดมากเกินไปรึเปล่า

“ค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลย ท่านประธานอยู่ที่ห้อง ทำงาน? หรือว่าอยู่ที่ห้องประชุมคะ? ญาดาถาม

“อยู่ที่ห้องประชุมค่ะ ญาดาเอาเอกสารมาให้ฉันเลย ก็ได้ เดี๋ยวท่านประธานกลับมาที่ออฟฟิศ ฉันจะได้เอาให้ ท่านเลย ถ้าไม่มีธุระอะไร ญาดาก็กลับไปได้เลยนะ!

ญาดาพูดแล้วยื่นมือมาเอาเอกสาร แต่ญาดาหันไป อีกทาง ไม่ได้ยื่นให้เธอ “นี่อาจจะเป็นเอกสารสำคัญก็ได้ นะคะ เดี๋ยวฉันเอาให้ท่านประธานเองดีกว่าค่ะ ฉันไปรอที่ ออฟฟิศของท่านประธานด้วยตนเองดีกว่าค่ะ ! ” พูดจบ เธอก็เดินไปที่ออฟฟิศของคีริน โดยไม่รู้เลยว่าซาร่ามอง เธอด้วยสายตาที่ไม่ชอบใจนัก

ญาดานั่งรอเขากว่าครึ่งชั่วโมง
คีรินเดินเข้ามา เมื่อเห็นญาดานั่งอยู่ที่โซฟาเขาก็พูด ขึ้น “เดี๋ยวอย่าพึ่งกลับนะ อยู่กินมื้อเที่ยงกับผมก่อน”

ญาดาชี้ไปบนโต๊ะของเขา “เอกสารฉันวางเอาไว้บน โต๊ะนะคะ ฉันเอามาถูกหรือเปล่า?”

เขาเปิดออกดู “อั้ม อันนี้แหละ เดี๋ยวผมต้องไปค งานกับลูกค้า คุณอย่าพึ่งกลับละ เดี๋ยวผมคุยงานเสร็จเรา ไปกินข้าวด้วยกัน”

ญาดาพยักหน้าเข้าใจ “ค่ะ คุณไปทำงานเถอะ เดี๋ยว ฉันนั่งรอที่นี่ ! ”

คีรินหยิบเอกสารแล้วเดินออกไป ญาดานั่งรอเขา ประมาณสี่สิบนาที เขาก็กลับมา เขายื่นมาจับมือของเธอ “หิวหรือยัง วันนี้คุณอยากกินอาหารฝรั่งเศสหรืออาหาร จีนดีล่ะ?”

“อะไรก็ได้ค่ะ คุณชอบกินอะไรฉันก็กินอันนั้น แหละ ! ” ญาดาตอบแล้วยิ้มหวานให้เขา

“ดีมาก เป็นเด็กดีไม่เลือกกิน ไม่เหมือนมาร์วิน ตอน เด็กๆมาวินไม่ชอบกินข้าว ผลไม้กับผักก็ไม่กิน ผมนิ เครียดมากเลย ผมจำได้ว่าคุณตอนเด็กๆคุณกินทุกอย่าง ถ้าในอนาคตผมมีลูก ผมก็อยากให้ลูกของผมเป็นเหมือนคุณ จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการกิน”

คีรินร่ายยาว

ตอนเด็กๆเธอจะเลือกกินได้ยังไง? ลำพังกินข้าวที่ มีอยู่ก็จะไม่อิ่มแล้ว การเลือกกินอาหารก็มีแต่ลูกคนรวย เท่านั้นแหละที่ทำได้ คนจนอย่างเธอไม่มีสิทธิเลือกกิน หรอก

“เหมือนฉันไม่ดีหรอกค่ะ ต้องเหมือนคุณต่างหาก ถึงจะดี ! เป็นเด็กฉลาดและน่าเอ็นดู ใครเห็นใครก็รัก ไม่ เหมือนฉันที่ไม่มีใครรักตั้งแต่เด็ก”

ญาดาบอก แล้วมองไปข้างหน้าด้วยสายตาที่เหม่อ

คีรินเงียบ สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูไม่พอใจเท่าไหร่

จากนั้นเขาก็ขับรถพาเธอออกไปกินข้าว

คีรินเงียบมาตลอดทาง จนรถค่อยๆจอดเทียบหน้า ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เขาเดินลงจากรถแล้วเข้าไปในร้าน โดยไม่สนใจเธอ ญาดาจึงรีบปลดเข็มขัดนิรภัยออก แล้ว รีบวิ่งตามเขาไป เธอไม่รู้ว่าตนเองพูดอะไรผิดไป ทำไมเขาถึงต้องดูโมโหแบบนี้ อารมรณ์ของเขาขึ้นๆลงๆจนญา ดาเองก็ยากที่จะคาดเดา

ร้านที่เขาพานั้นเป็นร้านอาหารสไตล์ออสเตรเลีย อัน ที่จริงญาดาไม่ค่อยชอบกินอาหารแนวนี้สักเท่าไหร่ แต่คื รินชอบทานมาก

เมื่อเดินเข้าไปในร้าน ก็เจอคนรู้จักของคีรินทันที น่า จะเป็นประธานบริษัท ZD ญาดาจำได้เพราะเธอเคยเห็น เขาที่งานเลี้ยงตอนที่ไปออกงานกับคีริน

ญาดาได้ยินชื่อเสียงด้านแย่ๆของเขามามาก เธอ ได้ยินมาว่าภรรยาของเขาดมาก แต่เขายังกล้าเลี้ยงอีหนู อยู่ด้านนอก ประเด็นสำคัญคือไม่ได้มีแค่คนเดียว เขามี หลายคนมาก !

แต่ญาดาก็ไม่รู้ว่ามันคือเรื่องจริงหรือเปล่า แต่พวก ผู้ชายก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่ เธอดูก็รู้แล้วว่าตาแก่คนนี้ ไว้ใจไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ

เพราะเธอเองก็เป็นมือที่สามของคีริน เธอไม่มีสิทธิ ไปว่าคนอื่น

สงกรานต์เห็นหน้าคีรินแล้วดูดีใจไม่น้อย เขารีบเข้า มาทักทายคีรินทันที “คุณคีรินในที่สุดผมก็ได้เจอคุณผมไปหาคุณหลายครั้งที่บริษัท แต่เลขาก็บอกว่าคุณไม่ อยู่ ผมไม่แน่ใจว่าคุณไม่อยู่จริงๆหรือไม่อยากเจอผมกัน แน่ !

คีรินทักทายเขาแล้วพูดเสียงเรียบ “ช่วงนี้ผมยุ่งนิด หน่อยครับ !

“ครับ คุณเป็นนักธุรกิจใหญ่ แน่นอนว่าต้องงานยุ่ง ไม่เหมือนกับผมที่เป็นแค่นักธุรกิจเล็กๆคนหนึ่ง ในเมื่อเรา เจอกันแล้ว มาร่วมโต๊ะกันดีกว่าครับ !

คีรินมองไปที่ญาดา เธอเข้าใจได้ไหมว่าเขากำลัง ถามความคิดเห็นของเธออยู่

“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่อยากมาทานมื้อเที่ยง ไม่อยาก คุยเรื่องงาน คุณเชิญกินข้าวตามสบายเลยครับ !

คีรินพูดแล้วเดินไปด้านหน้า แต่เสียงของสงกรานต์ ก็ตามไล่หลังมา “คุณคีรินคิดจะถีบหัวส่งหรอครับ !

ญาดาแปลกใจเล็กน้อย คีรินทำอะไรที่เธอไม่รู้นั้น

ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น สงกรานต์ก็พูดขึ้น “ข้าราชการคนนั้นที่คุณเคยรู้จัก เขาถูกจับได้ว่าคอรัปชั่นไปแปดร้อยล้าน นี่คือจำนวนเงินที่ไม่น้อยเลยนะครับ เรื่อง นี้คุณคีรินทราบรึยังครับ?”

คีรินหยุดเดินไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินต่อไปด้านหน้า ไม่ได้สนใจสงกรานต์ แต่สงกรานต์นั้นก็ยังคงไม่หยุด “คุณคีรินได้ครอบครองที่ดินในเมืองนี้ ผมได้ยินมาว่าเขา เป็นคนคอยสนับสนุนคุณ ! คุณคีรินไม่กลัวว่าความลับ ของคุณจะถูกเปิดโปงหรอครับ?”