เจ้านายสั่งให้พนักงานอย่างฉันทําอะไร ก็ ต้องทำตาม ต่อให้อาชีพที่เธอมี เธอไม่อยากได้ มันสักแค่ไหนก็ตาม แค่ก็ต้องฝืนใจทำมันให้ดี ที่สุด

พอกินอาหารเช้าเสร็จ คีรินก็บอกให้เธอ อยู่วิลล่าไปก่อน อย่าออกไปไหน ส่วนเขาก็จะ ไปพบปะกับเพื่อนๆ และไม่สะดวกพาเธอไปด้วย เธอก็ไม่ได้ถามอะไร ยังไงเธอก็มีแผนที่อยาก จะแอบตามหาห้องใต้ดินของเขาว่ามีอะไรซ่อน อยู่

หลังจากที่คีรินออกจากวิลล่า เธอก็ไม่มี อะไรทำเลยเดินไปเดินมาในวิลล่าของเขา วิลล่าของเขาใหญ่มากๆ ถ้าเธอเดินไปไหนมา ไหนแล้วไม่จำทางก็จะหลงทาง และเธอเดินอยู่ ในวิลล่าตั้งนาน แต่กลับไม่เห็นห้องใต้ดินที่รพี ภัทรบอกเธอ

สุดท้ายเธอก็แอบถามคนใช้ว่าที่ไหนมีห้อง เก็บไวน์บ้าง เพราะว่าส่วนมากที่บ้านของเศรษฐี ก็มักจะมีชั้นใต้ดินที่เก็บไวน์ไว้
เธอเลยคิดว่าคีรินเองก็คงจะมี!

คนใช้เลยบอกเธอว่า ที่นี่ไม่มีห้องเก็บไวน์ แต่ว่าชั้นสามมีตู้เก็บไวน์ และเป็นไวน์ที่มีชื่อ เสียงแล้วหมักมาเป็นเวลานานหลายสิบปี

เป็นไวน์ที่คีรินสะสมมา เขาเลยถามเธอว่า อยากจะดื่มไวน์หรอ? เธอเลยบอกว่าไวน์ของ รินแพงเกินไป เธอไม่แตะต้องของล้ำค่าของคื รินจะดีกว่า

เธอจึงรู้สึกกังวลใจขึ้นมา แล้วเธอจะหาวิธี ยังไงเพื่อหาห้องใต้ดินที่ลึกลับนั่น

จากนั้นพอเขาเดินออกจากวิลล่า ก็เห็นฝัน ป่าเล็กๆที่อยู่ด้านหลังของวิล่า เธอดูจากสภาพ ของผืนป่าเล็กๆนั้นดูลึกลับและน่ากลัวหน่อยๆ เธอเลยค่อยๆเดินเข้าไป อยากจะเข้าไปในฝัน ป่านั้นเพื่อดูว่ามีอะไรแอบซ่อนอยู่หรือไม่

รอบๆผืนป่ามีลวดเหล็กล้อมรอบอยู่ เธอไม่ เข้าใจว่าทำไมต้องล้อมรอบที่นั่นไว้ ข้างในมันมีอะไรกันแน่?

เธอมองไปรอบๆผืนป่าที่ใหญ่ประมาณหนึ่ง ไร่ ก็ไม่เห็นว่าจะมีทางเข้าเลย หลายปีมานี้เธอ ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ปกติเธอก็เปลี่ยนหลอดไฟ และท่อน้ำคนเดียว เลยต้องปืนที่สูงและมุดที่ ต่ำอยู่ตลอดเวลาๆ ลวดเหล็กที่ล้อมรอบผืนป่า นี้ก็ดูปีนเข้าไปง่าย เธอเลยปีนเข้าไปข้างใน พอ เข้าไปถึงผืนป่าก็ได้กลิ่นเหม็นเน่า

กลิ่นเหม็นเน่า? เธอเลยเบิกตากว้าง หรือ ว่าที่นี่จะมีคนตาย…….

คีรินกำลังทำอะไรกันแน่ ในวิลล่าของเขา กำลังต้องมีผืนป่าที่ล้อมรอบด้วยลวดเหล็ก ข้าง ในยังมีกลิ่นเหม็นเน่า ที่นี่ต้องเป็นสถานที่ลึกลับ ที่เขาแอบซ่อนอะไรไว้แน่นอน

เธอยอมรับว่าตัวเองสามาาถจินตนาการ และโยงทุกอย่างให้เชื่อมต่อกันได้ แต่ความ จริงอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดก็ได้ แต่หลักฐาน ทุกอย่างที่เธอเห็น มันยืนยันว่าคีรินไม่ใช่คนธรรมดา

เธอเลยเดินเข้าไปในตำแหน่งที่ยิ่งอยู่ยิ่งได้ กลิ่นเหม็นเน่านั้นแรงมากขึ้น และตอนนี้ใจของ เธอก็เต้นอย่างรัวๆ

นิ้วสิบนิ้วของเธอกำเป็นหมัดไว้แน่นๆ เหมือนกำลังบอกตัวเองให้สงบนิ่งและตั้งสติ อย่าได้ทำให้ตัวเองต้องตกใจ

ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงเสียงหอนหมาป่า เธอเห็นนัยน์ตาสีเขียวที่กำลังจับจ้องมาทางเธอ พอเธอรู้ตัวว่ามันคืออะไร เลยรีบวิ่งหนี

แค่ความเร็วที่เธอวิ่งจะเร็วกว่าหมาป่าได้ อย่างไร หมาป่าสองตัวกำลังวิ่งพุ่งเข้ามาหาเธอ

ครั้งนี้เธอไม่เพียงแต่ไม่ได้ล้วงความลับ ของคีริน แต่กลับต้องเสียสละชีวิตของตัวเอง

ตอนที่เธอยังไม่ทันวิ่งไปถึงลวดเหล็กที่ ล้อมรอบผืนป่านี้ไว้ หมาป่าสองตัวก็วิ่งทันเธอแล้ว หนึ่งตัวอยู่ข้างหน้าเธอ และอีกตัวอยู่ข้าง หลังเธอ

จากนั้นหมาป่า หอนขึ้นอีก เธอไม่อยาก จะคิด วินาทีต่อไปเธอก็คงจะกลายเป็นอาหาร เลี้ยง หมาป่าล่าได้

ในใจของเธอรู้สึกหวาดกลัวและตกใจ มากๆ เธอตกใจจนปาสั่น ฟันของเธอก็กำลัง กระทบกัน

เธอหวังว่าเวลานี้จะมีใครมาช่วยชีวิตเธอได้ ต่อให้คนๆนั้นเป็นคีรินก็ไม่เป็นไร พูดตามตรง เธอไม่อยากตาย เธอยังใช้ชีวิตไม่พอ แล้วยังไม่ ได้บรรลุเป้าหมายชีวิตของเธอ เธอยังไม่ทันได้ แก้แค้น และเรียกความเป็นธรรมให้กับตัวเอง

แต่วินาทีที่หมาป่าสองตัวค่อยๆเดินเข้ามา ใกล้เธอ และอ้าปากกว้างเหมือนกำลังจะกัดกิน

เธอ

พอเธอจินตนาการว่าแค่หมาป่ามากัดคอเธอจนเธอตาย จากนั้นก็กลืนกินศพของเธอ เธอก็กลัวมากแล้ว

เธอกลัวจนต้องกรีดร้องเพื่อขอความช่วย

เหลือ

จากนั้นก็เหมือนหมาป่าจะตกใจในเสียง กรีดร้องของเธอ แล้วกำลังจะกระโดดมากัดตัว เธอ จู่ๆเสียงปืนก็ดังลั่นกลางป่า

จากนั้นเธอก็เห็นหมาป่าที่กำลังกระโดดมา หาเธอถูกยิงจนต้องล้มลงบนพื้น และค่อยๆนอน อาบเลือดของตัวเอง

คีรินจึงถือปืนแล้วเดินมาหาเธอ “เจี๊ยะ!! เขาตบหน้าเธอแรงๆ

จากนั้นก็ถามเธอขึ้น “ใครสั่งให้คุณเข้ามา ที่นี่? คุณไม่กลัวตายหรือไง?”

เธอถูกหมาป่าสองตัวและเสียงปืนที่ดังลั่น เมื่อกี้ทำให้เธอตกใจมากๆ จนทั้งตัวของเธออ่อนแรง และลงไปนอนกองอยู่บนพื้น

จากนั้นเขาก็เอามือมาโอบเอวของเธอ แล้ว พยุงเธอขึ้นมา

“พูดมา ทำไมถึงมาที่นี่!!

สายตาอันโกรธเคืองของเขาจับจ้องเธอไว้ เธอเลยหาข้ออ้างมาเรื่อยเปื่อย เขาต้องไม่เชื่อ เธอแน่นอน หรือว่าจะให้เธอพูดว่า เธอนึกว่าเขา ฆ่าคน เลยเอาศพมาทิ้งในผืนป่าแห่งนี้

ถ้าเธอพูดว่าเธอมาหาหลักฐานที่เขากระทำ ความผิด ถ้าเธอพูดจบก็คงมีปืนนัดที่สามดังขึ้น แน่นอน

“ฉัน……..ฉันเบื่อ เลยเห็นที่นี่มันลึกลับดึ ฉันเลยเข้ามาดู” เหตุผลของเธอมันตลกมากๆ แต่เธอก็ยังจะพูดออกมา เพราะเธอไม่รู้ว่าจะข้อ อ้างอะไรมาพูดแล้ว

“รู้สึกเบื่อ เลยอยากจะเข้ามาดูอะไรแปลกๆ งั้นผมถามคุณ คุณเข้ามาได้ยังไง!”

น้ำเสียงของเขาเลือดเย็นมากๆ เหมือน กําลังเอามีดมาดเนื้อของเธอ

“ฉัน……ฉันปืนลวดเหล็กเข้ามา!” เธอ ตอบตามความจริง

เขาเลยมองลวดเหล็กที่อยู่ข้างหลัง แล้ว ยิ้มอย่างเลือดเย็น “คุณต้องรู้สึกเบื่อแค่ไหน แปลกใจแค่ไหน ถึงได้ปืนลวดเหล็กที่สูงขนาด นี้ ผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างคุณยังกล้าปืนเข้า 11

เธอรู้ว่าคีรินกำลังตำหนิเธออยู่ เวลานี้เธอ ต้องคงความเงียบเอาไว้ จึงจะเป็นวิธีที่ฉลาด ที่สุด

ที่แท้ทางเข้าผืนป่านี้เป็นหลบมุมมากๆ มี กล้าล่ะ เธอจึงหาไม่เจอ จึงต้องปืนลวดสูงๆเพื่อ เข้ามาที่นี่
คีรินเลยพาเธอออกจากผืนป่าเล็กๆแห่ง นี้ พอกลับไปถึงที่ห้องนอน เขาก็ฆ่าเธอด้วย สายตาอันเลือดเย็นอีกครั้ง “ญาดา ทางทีนี่ คุณควรเลิกคิดอะไรโง่ๆ อย่าคิดว่าทุกคนอย่าง โง่ และมีคุณที่ฉลาดคนเดียว ในใจของคุณคิด อะไรอยู่ คุณคิดว่าผมไม่รู้หรือไง อยากจะหา หลักฐานเพื่อลดตัวผมหรอ? เหอะๆ…….มันไม่ ง่ายขนาดนั้นหรอก”

เธอรู้สึกตกตลึงมากๆ เธอนึกไม่ถึงว่าในใจ ของเธอคิดอะไร แล้วเขาจะดูออกทุกอย่าง เขา ไม่ได้เป็นพยาธิในลำไส้ของเธอ แค่มองจาก สีหน้าของเธอก็รู้เลยหรือไง นัยน์ตาของเธอมัน เดาง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?

เธอที่คอยสังเกตนัยน์ตา อารมณ์ และ สีหน้าของเขาว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ แต่จะ เดายังไงก็เดาไม่ออก นี่หรอคือความแตกต่าง ระหว่างเธอกับเขา เขาต้องเป็นผู้ชนะตลอดกาล และเธอก็ต้องเป็นผู้แพ้ตลอดไปงั้นหลายวันมานี่ทุกอย่างที่เธอทำลงไป มัน ก็แค่เรื่องตลกให้เขานั่งขำ??

“ทำไมไม่พูดไม่จาล่ะ พูดจี้โดนประเด็น สำคัญแล้วใช่ไหม? ผมขอเตือนคุณนะ ถ้าคุณ คิดมีแผนอะไรในใจอีก อย่าหาว่าผมใจร้ายแล้ว ส่งคุณเข้าคุกอีกรอบ”

คีรินพูดจบ ก็ออกจากห้องนอน