คีรินพูดไป ก็เอาริมฝีปากของตัวเองไป สัมผัสและจูบศอกคอของเธอ การกระทำของ เขาดูนั้นอ่อนโยนมากๆ แต่ท่าทีของเขาแบบนี้ มักจะทำให้ญาดาระแวงว่าเขาจะอ้าปากและกัด เส้นเลือดตรงคอของเธอ แล้วทำให้เลือดไหล จนหมดตัวหรือเปล่า

จูบของเขาค่อยๆไล่ลงไปข้างล่างอย่างช้าๆ ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองคงคิดมากเกินไป

“คุณไม่ใช่ว่าหิวข้าวหรอ? ฉันจะทำ กับข้าว!” ไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอพึ่งไปใส่ห่วง ยัง รู้สึกไม่สบายตรงท้องน้อย เมื่อวานยังเจอเรื่อง สยองขวัญอีก เธอไม่อยากมีอะไรกับเขาจริงๆ

แต่คนๆนี้ไม่เคยสนใจว่าเธอจะเป็นตายร้าย ดียังไงหรอก

เขาจึงอุ้มเธอขึ้น และเดินออกจากห้องครัว จากนั้นก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย “หิวแล้ว แต่แค่ไม่ได้ หิวตรงกระเพาะ แค่หิว……”

เขายังไม่ทันพูดจบ ก็โยนเธอลงบนเตียงนอน จากนั้นก็ค่อยๆขึ้นมาตรงตัวเธอ

“คิดอะไรอยู่?” คีรินจ้องตาเธอแล้วถาม

ขึ้น

มือใหญ่ๆของเขาอยู่ไม่นิ่งอีกต่อไป “คุณ กำลังสติหลุดอยู่ หรือว่าคิดถึงผู้ชายคนอื่นที่ เคยนอนบนเตียงนี้กับคุณ? ”

เธอจึงจับมือของเขาไว้ “ฉันไม่รู้ว่าคุณ กำลังพูดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ คุณไม่หิวแต่ฉันหิว ฉันจะไปทำกับข้าว คุณลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”

เตียงๆนี้เธอเคยนอนกับมาร์วิน เรือนร่าง ของคีรินมากดตัวเธอไว้แบบนี้ เธอรู้สึกไม่ดีเลย สักนิด

เธอผลักตัวเขาออก คีรินที่สูงราวๆ 180 เซน และหุ่นที่เล่นกล้ามบ่อยๆ ตัวของเขาไม่เบา เลยสักพัก เธอจะผลักยังไงก็ผลักไม่พอ เลย จ้องเขาด้วยความโมโห “คุณลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”
“ญาดา คุณลืมตัวไปหน่อยได้ไหมว่าคุณ เป็นอะไรของผม ยังกล้าปฏิเสธผมอีก?” คีริน จึงแกล้งทำดีกับเธอมาครึ่งวัน ตอนนี้เขาแกล้ง ทำตัวแบบนั้นไม่ไหวอีกต่อไป

ญาดาเลยพูดขึ้น “แบบนี้แหละ ถึงจะเป็น ตัวตนที่แท้จริงของคุณ”

สายตาของคีรินตอนนี้ก็เหมือนกำลังจับ จ้องศัตรูที่ฆ่าพ่อฆ่าแม่ และแย่งภรรยาของเขา

ไม่มีแม้แต่ความสงสารหรือเห็นใจเธอ เธอ แค่รู้สึกเจ็บปวด เจ็บปวดเหลือเกิน

สายตาของเธอจึงจับจ้องเพดานที่ว่างเปล่า ไว้ด้วยความอ้างว้าง

และสายตาก็ไหลพรากออกมาไม่หยุด จน ทำให้หมอนเปียกไปหมด

ตอนนี้พี่ชายของเขา กำลังกระทำอย่างโหดร้ายทารุนกับเธออยู่ เขาจะรู้ไหม? ถ้าวัน หนึ่งเขารู้ เขาจะเสียใจที่ตอนนั้นเขาไม่เคยคิด อยากจะแตะต้องตัวเธอ เพราะหวงเธอมากๆ

เธอจึงกัดฟันตัวเองไว้แน่นๆ และยอมทน ต่อคีรินที่กำลังข่มใจเธอด้วยความดุเดือด ตอน เธอเหมือนคนที่สติหลุดไปแล้ว และจึงพูดขึ้น เบาๆ “พี่รอง ฉันรักพี่ รักพี่มากๆ”

จู่ๆเรือนร่างของผู้ชายที่อยู่ข้างบนของเธอ จึงหยุดการกระทำลง และถอนจูบออกจากเธอ เธอจึงมองเห็นว่าคีรินเป็นมาร์วิน

เธอคิดว่าเป็นเพราะคิดถึงจนจะขาดใจ และหน้าตาของเขากับมาร์วินนั้นคล้ายกันมากๆ ดังนั้นเธอเลยมองผิดไป

เธอนึกว่ามาร์วินกำลังจะจากเธอไปอีก ครั้ง เลยยื่นมือไปจับเขาไว้ จากนั้นกดตัวเขา มาอยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง และจูบแก้มของ เขา แล้วพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน “พี่รองเอาญาสิ ได้ยินเอาตัวญาไป เอาญาได้ไหม”
“เพิยะ!”

มือหนาๆตบลงตรงหน้าเธอ เธอรู้สึกเจ็บ เหลือเกิน!

และทำให้เธอตื่นจากความฝัน เธอเลย ลืมตามองผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่พี่รองของเธอ ไม่ใช่คนรองของเธอจริงๆ!!

น้ำตาของเธอไหลพรากไม่หยุด

สีหน้าของคีรินตอนนี้เย็นชาเหมือนมีน้ำ แข็งเป็นพันเป็นแสนก้อนโปะอยู่ เหมือนจะ สามารถทำให้คนที่เข้าใกล้สะท้านหนาวจนตาย

นัยน์ตาที่แดงก่ำ เหมือนสามารถพ่นเลือด ออกมาผ่านตาได้ เขามองเธอ เธอก็มองเขา พอ เธอได้สติขึ้นมาแล้ว เธอเลยมองเขาด้วยสายตา ที่ผิดหวัง ทำให้สะเทือนใจเขามากขึ้น

จู่ๆเขาก็กระชากผมยาวๆของญาดา ดึงจน เกือบจะทำให้หนังหัวของเธอหลุดเขาไม่เคยเบามือกับเธอเลย เขาดึงผมเธอ อย่างเต็มแรง เพื่อให้เธอสบตากับเขา

เขาเหมือนสิงโตที่หิวกระหาย จู่ๆเขาก็เปล่ง เสียงอันเลือดเย็นออกมา “นางผู้หญิงชั้นต่ำ เมื่อกี้คุณเลือกใคร กล้าดียังไงถึงเรียกออกมา ลองเรียกอีกทีสิ”

ตอนนี้เธอกลับยิ้มออกเสียงออกมาเหมือน คนบ้า และมองเขาอย่างโรคจิต

“ฉันเรียก รองสุดที่รักของฉันอยู่น่ะสิ คื ริน จริงๆหน้าตาคุณเหมือนพี่รองของฉันมากๆ เลยนะรู้ไหม? ทุกครั้งที่ฉันใกล้ชิดและทำดีกับ คุณ ฉันก็มองคุณเป็นพี่รองอยู่ ฉันรู้สึกมีความสุ ขมากๆ คุณรู้ไหม?”

เธอรู้ว่าถ้าเธอพูดคำพูดพวกนี้ออกมา ผม ที่ตามมาจะเป็นยังไง แต่เธอไม่กลัว ยังไงเขา ก็ต้องทรมานทั้งร่างกายและจิตใจของเธออยู่ แล้ว
เธอรู้ว่าคีรินรักมาร์วินมากๆ ถ้าเธอพูดแบบ นี้ออกมา เขาคงไม่ไปเกลียดมาร์วินหรอก แต่ จะลงกับเธอเท่านั้น

คำพูดพวกนี้สะทกสะท้านกับเขาไม่น้อย เขาจึงยกมือขึ้น และกำลังจะตบหน้าเธอ เธอ รู้ว่าฝ่ามือนี้ต้องไม่เบาแน่นอน เธอเลยมองเขา แล้วยิ้มขึ้นเบาๆ “คุณบอกว่าฉันเป็นของเล่น ของผม แล้วทำไมคุณถึงเป็นตัวแทนของผู้ชาย ที่ฉันรักไม่ได้?”

“ฉันคือของเล่น คุณคือตัวแทน ฮ่าๆ..

ฝ่ามือหนาๆของเขาไม่ได้ตบลงบนใบหน้า ของเธอ และกลับเปลี่ยนเป็นหมัดที่ชกลงบน ผนังตรงหัวเตียง แรงของเขาใหญ่มาก เธอรู้สึก ได้ว่าบ้านกำลังสั่นสะเทือน