ตอนที่13 คู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อ

“คุณแม่คะ ฉันรับกำไลนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ”

ผลินปฏิเสธออกมาอย่างสุภาพ ไม่ใช่เพราะเกรงกลัวดวงตาดุร้าย ของปยุต แต่เพราะเธอคิดว่ามันมีค่ามากเกินไปสำหรับเธอ

แม้จะมีโลหิตของปีศาจไหลเวียน แต่ก็ยังมีมโนสำนึกของนางฟ้า

“ทำไมไม่รับล่ะ”

คุณนายท่านดูเศร้าลง และคิดว่ามันเป็นเพราะคำพูดของลูกชายที่ ทำร้ายจิตใจของลูกสะใภ้

“ฉันเพิ่งเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ไม่นาน ยังไม่มีคุณสมบัติที่คู่ควร คุณ แม่ใส่เอาไว้ก่อนนะคะ แล้วถ้าหากฉันรู้สึกว่าตัวเองมีคุณสมบัติมากพอ เมื่อไร ถึงตอนนั้นจะรับไว้ก็คงไม่สาย”

เมื่อปยุตได้ยินดังนั้นก็ผ่อนคลายใบหน้าที่เคยตึงเครียดออกเล็ก น้อย และเขาก็พอใจกับคำตอบของเธอที่เธอสามารถเข้าใจอะไรได้ ง่าย ๆ

“อะไรคือไม่คู่ควร ตอนนี้ฉันยอมรับเธอ เธอจะเป็นลูกสะไภ้ของฉัน ไปตลอดชีวิต แม้ว่าภายหลัง..”

เธอเหลือบมองไปที่ลูกชายของเธอ และเอ่ยต่ออย่างไม่เต็มใจ “เธอ จะทนอยู่กับการแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้ ฉันจะไม่โทษเธอ และไม่ว่าเธอ จะ

ผลินสับสนในคราแรก แต่เมื่อได้เห็นสายตาที่มุ่งมั่นของแม่สามี จึงเป็นการยากที่จะปฏิเสธ

เธอรู้ดีถึงเจตนาดีของแม่สามี เธอต้องการใช้กำไลข้อมือนี้เพื่อ ทำให้เธออยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิต

ผลินขึ้นไปข้างบนพร้อมกับสวมกำไลข้อมือหยกที่เป็นดั่ง สัญลักษณ์ของลูกสะใภ้ตระกูลทรัพยสานอย่างเป็นทางการ เธอนั่งอยู่ ในห้องของเธอเพื่อรอให้ใครบางคนเข้ามาสอบสวนความผิด

และอย่างที่คาดไว้ แค่เพียงไม่ถึงสามนาทีเสียงที่หน้าประตูก็ดัง ขึ้น”ผลิน คุณคืนผมมาเดี๋ยวนี้”

มันเป็นความตื่นตระหนกอย่างแท้จริง เป็นครั้งแรกที่ผลินรู้สึก ขนลุกเมื่อเธอได้ยินเสียงของปยุตตะโกนเรียกชื่อของเธอ

เธอเดินไปเปิดประตู”มีอะไรเหรอคะ”เธอเอ่ยถามทั้งที่รู้คำตอบ

“เอามานี่”

“อะไรคะ” ยังคงถามคำถามเดิมต่อ

ปยุตขี้เกียจต่อปากต่อคำไร้สาระกับเธอ จึงบีบข้อมือของเธออย่าง หยาบคาย “คุณจะถอดมันออกเองหรือจะให้ผมถอดให้”

“มันเป็นของที่คุณแม่สามีให้ฉันมา”

“ดูเหมือนว่าฉันต้องถอดเอง”

แค่เพียงเขากำลังจะถอดกำไลข้อมือ ผลินก็เอ่ยเตือน “ถ้าคุณทำมัน ฉันจะบอกครอบครัวเกี่ยวกับรายละเอียดในเรื่องที่เดิมพัน”

ดวงตาลึกของปยุตสะท้อนสัญญาณอันตราย”คุณกล้าดียังไงถึงได้

มาขู่ผม” “คุณปีบบังคับฉันให้หมดหนทางเองนะคะ”

อยู่ๆ เขาก็หมุนตัวเก้าสิบองศา กดเธอเข้ากับผนังแล้วพูดขึ้น ว่า”บางทีอาจจะเป็นเพราะฉันเองที่เลือกได้ไม่ฉลาดเลยมาตั้งแต่ต้น”

“มันควรจะเป็นว่า คุณเลือกคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อมาตั้งแต่ต้นมากกว่า

นะคะ”

เธอรีบร้อนเกินไปที่จะแก้ไขคำพูดเขา ทันใดนั้นปยุตก็เผยรอยยิ้ม ออกมา รอยยิ้มนั้น มันเยียบเย็นจนน่าขนลุก

“ดี ไม่คืนก็ไม่คืน ถ้าอย่างนั้นสุดสัปดาห์นี้ คุณอย่าเสียใจก็แล้วกัน”

“คุณจะไม่ทำตามสัญญาเหรอคะ”

“ผมจะทำตามสัญญา จะพาคุณกลับไปที่บ้านตามที่ตกลงกันไว้ แต่ เมื่อถึงที่นั่นผมจะทำอะไร นั่นอยู่เหนือข้อตกลงของเรา”

เทพยดาเก่ง ปีศาจก็เก่งกว่าเทพยดา มันจึงง่ายที่จะจับจุดอ่อนของ

เธอ

ผลินคิดทบทวนชั่วครู่ก่อนจะประนีประนอม”ถ้าฉันคืนกำไลข้อมือ

ให้คุณ คุณจะทำตัวดี ๆ ใช่ไหมคะ”

“น่าคิดนะ”