ตอนที่11 ความหัวพันของเรียวลิ้นและริมฝีปาก

เขามองเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ มันเหมือนกับว่าคนที่อยู่ตรงหน้า

เขาเป็นบ้า

“ทำไมคะ ไม่กล้าเหรอ”

ผลินรุกหนักด้วยท่าทางท้าทายอย่างเห็นได้ชัด

ปยุตนิ่งไปชั่วครู่แล้วจึงพูดขึ้นมาเสียงเย็น”ทำใมจะไม่กล้า”

เมื่อพูดจบเขาก็เดินไปทางประตู ผลินจับแขนของเขาเอาไว้แล้ว เอ่ยถาม”คุณจะไปไหนคะ”

“ลงไปข้างล่าง”

จากนั้นก็สะบัดมือเธอออกอย่างรังเกียจ

“เกมยังไม่เริ่มเหรอคะ”

“อีกสามวันกว่าจะถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ ไม่ต้องรีบยั่วยวนฉันนัก

หรอก”

เมื่อเห็นว่าเขากำลังก้าวออกจากห้อง ด้วยความที่กลัวว่าจะมีปัญหา ขึ้นเกิดขึ้น ผลินจึงร้องเรียกอย่างตื่นตระหนกขึ้นฉับพลัน “อ๊ะ! มีอะไร อยู่ที่เตียงของคุณก็ไม่รู้ค่ะ

เขาหันขวับมาโดยสัญชาตญาณ และในวินาทีต่อมาเธอก็มาเผชิญ หน้ากับเขา เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วทาบริมฝีปากของเธอไปที่ริมฝีปาก

ของเขา

ขณะนั้นปยุตก็พลันสมองว่างเปล่าราวกับว่าเขากลายเป็นคนไอคิว ต่ำเหมือนคนโง่ที่ไม่รู้เหนือรู้ใต้ กลีบปากนั้นช่างนุ่มนวลดั่งกลีบดอกแคคตัสในทะเลทราย อ่อนนุ่ม เหมือนสายลมที่พัดฝานบางเบา ริมฝีปากของเธอขยับเล็กน้อยดั่งใบไม้ ที่เยือกเป็นร่วงหล่นในฤดูใบไม้ร่วงที่อ้างว้างเปลี่ยวเหงา เธอดูดดึงริม ฝีปากของเขา ใช้มือลูบไปที่ข้างขมับของชายหนุ่ม การเคลื่อนไหวของ เธอช่างแสนอ่อนโยน ปยุตล่องลอยราวกับว่าอยู่ในห้วงฝัน เธอเป็น เหมือนนางฟ้าจากทางทางช้างเผือกในความฝัน ซึ่งมีปีกขนนกสีขาวอยู่ ที่หลังของเธอ

ดึงจังหวะ หยอกล้อ หลอกล่อ แล้วเข้าพัวพัน แนบชิดเหมือนสนาม แม่เหล็ก พัวพันบิดเกลียวเหมือนปมเชือก

สัมผัสนั้นทำให้ปยุตสูญเสียการควบคุมจนนำพาให้เขาปิดเปลือก ตาลงโดยไม่ตั้งใจ

เทปภาพยนตร์กำลังฉายฉากจูบของชายและหญิงใต้ต้นองุ่น ภายในไร่กว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดท่ามกลางแสงสีทองยามอาทิตย์อัสดง

ลมเย็นพัดเข้ามาจากที่ไหนสักแห่ง ทำให้ปยุตได้สติ

เขาผลักผลินออกอย่างแรง

เอ่ยเตือนเธอเสียงเหี้ยม

“อย่าทำอะไรโง่ ๆ แบบนี้อีก ถ้าคุณทำแบบวันนี้อีกครั้งผมจะแตกแยก กับคุณทันที”

“อีกอย่าง อย่ามาอวดฉลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า รู้เอาไว้ ถ้าคุณใช้มันบ่อย เกินไป มันก็ไม่มีค่า”

ผลินมองเขาอย่างไม่กลัวเกรง”ฉันไม่ได้ทำอย่างนี้ไปโดยพลการ แต่มันด้วยความยินยอมของคุณเอง เพราะฉะนั้น ฉันเชิ่คุณจะไม่โกโห”

ปยุตสวมใส่กางเกงผ้าลินิน การเปลี่ยนแปลงภายใต้กางเกงนั้นจึง ไม่สามารถซ่อนความต้องการที่เกิดขึ้นเอาไว้ได้

“ออกไป”

เขาคำรามออกมาด้วยความโกรธ ผลินรับรู้ถึงสภานการณ์ตรงหน้า จึงออกไปจากตรงนั้นทันที สำหรับผู้หญิงที่ฉลาดนั้น ทุกอย่างสามารถ หยุดได้ในเวลาที่เหมาะสม นั่นคือเธอได้บรรลุเป้าหมายของเธอแล้ว

ปยุตเข้าไปในห้องน้ำ เปิดน้ำเย็นให้รินรดกายภายใต้เสื้อผ้าจน เปียกโชก

เมื่อเปรียบเทียบกับพฤติกรรมไร้สาระของผู้หญิงคนนั้น สิ่งที่เขาทน ไม่ได้คือ เขามีปฏิกิริยาตอบสนอง มีปฏิกิริยาต่อผู้หญิงที่น่ารังเกียจ เหมือนแมลงสาบ

สำหรับผู้ชายปกติ มันเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับผู้ชายที่ผิดปกติ มัน ไม่ปกติเลย