รวยชั่วข้ามคืน?

บทที่ 69 กฎแปลกๆ



บทที่ 69 กฎแปลกๆ

“เสี่ยวเกา เห็นผู้หญิงคนนั้นรึยัง ? เธอเป็นพาร์ ทเนอร์ของบริษัทเรา เมื่อกี้ต่อหน้าเธอน้าขายหน้า ไปมาก เธอต้องช่วยน้ากู้หน้าคืนมาให้ได้นะ หรุ่ยรุย น้าขอฝากให้เธอดูแลแล้วกัน”หลิวหงกระซิบ กระซาบข้างหูของเกาหยวน พูดด้วยเสียงเบา

เกาหยวนพยุงแขนหลิวหง เดินไปด้านหน้า ของผู้จัดการโจว

ตอนนี้ในใจของผู้จัดการโจวรู้สึกโล่งอกมาก ตอนแรกเขากลัวแทบตาย ว่าหลิวหงจะเรียกฉินหลั่ง มา พอดูตอนนี้ กลับเรียกเกาหยวนมา ผู้จัดการโจว ด่าเกาหยวนในใจไปหลายคำ

ครั้งก่อนคิดว่าตัวเองดีเด่ ปล่อยให้เขาคิดว่า เกาหยวนเป็นเพื่อนของฉินหลั่ง สุดท้ายเขาไปสืบมา กลับพบว่าเขาไม่ได้มีฐานะอะไรเลย

“นี่เป็นแฟนของลูกสาวเธออย่างนั้นเหรอ เขา มีความสามารถ พี่ลี่ พี่วางใจเถอะนะคะ”หลิวหงพูด อย่างยิ้มๆกับเจียงลี่

เจียงลี่กับเกาหยวนพยักหน้าทักทาย ท่าทาง ดูฉลาดมีความสามารถ

“ผู้จัดการโจว คุณดูสิว่าผมก็มาแล้ว เรื่องนี้ถือว่าแล้วกันไปเถอะนะครับ…..”เกาหยวนพูดอย่าง ยิ้มๆกับผู้จัดการโจว เขารู้สึกว่าตัวเองออกหน้า ผู้ จัดการโจวจะต้องอ่อนลงแน่

“ช่างมัน ? คุณล้อเล่นเก่งจริงๆเลยนะ” ผู้จัด การโจวหัวเราะอย่างเย็นชา”ในเมื่อคุณมาแล้ว ถ้า อย่างนั้นก็เชิญคุณรีบเช็กบิลชำระเงินเถอะครับ อย่า เสียเวลาทำมาหากินของพวกเราเลย”

เอ่อ…วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับผู้จัดการโจว ? คราวก่อนเขาไม่ได้มีท่าทีแบบนี้นี่ หรือเวลาผ่านไป หนึ่งอาทิตย์ เขาจะจำฉันไม่ได้แล้ว ?

“ผู้จัดการโจว คุณจำผมไม่ได้เหรอ ผมไง เกา หยวน พ่อผมชื่อเกาเส็งเป็นเจ้าของบริษัทรับเหมา ก่อสร้างสิ่งเชิง”เกาหยวนชี้จมูกตัวเองแล้วพูดไป ด้วย

“อ่อ ….”ผู้จัดการโจวเข้าใจรู้ได้ในทันที

“จำได้ก็ดี ถ้าอย่างงั้นการเข้าใจผิดคงจะ คลี่คลายแล้วนะครับ วันนี้ความปรารถนาดีของคุณ ผมจะจดจำเอาไว้ คุณวางใจเถอะ หลังจากนี้ผมจะมา ร้านคุณบ่อยๆ”เกาหยวนพูดไปหัวเราะไป แล้วจึงหัน กลับไปทางหลิวหง “คุณน้าครับ พวกเราไปกันได้ แล้วครับ”

พูดจบ เกาหยวนก็เตรียมจะพาพวกหลิวหง เดินจากไป หลิวหงกับคนอื่นๆชื่นชมเกาหยวนเป็นการใหญ่

“หยุดก่อน”ผู้จัดการโจวเรียกไปหนึ่งครั้ง “การ เข้าใจผิดคลี่คลายแล้ว”กูอนุญาตให้มถึงไปได้ตั้งแต่ เมื่อไหร่

“คุณไม่ต้องส่งหรอกครับ เดี๋ยวพวกเราไป กันเอง”เกาหยวนหันกลับไปแล้วหัวเราะพูดไปหนึ่ง ประโยค

แม่งเอ้ย เกาหยวนโคตรหลงตัวเองเลย?ผู้จัด การโจวคว้าไหล่ของเกาหยวนไว้จับจนเกาหยวน รู้สึกเจ็บ”โอ้ย คุณจะทำอะไรของคุณเนี่ย….”

“เช็กบิลแล้วค่อยไป ขึ้นยังเล่นแง่อีก ผมจะ โทรแจ้งตำรวจ”ผู้จัดการโจวพูดอย่างโมโห

“ผู้จัดการโจว คุณไม่ได้กินยาผิดใช่ไหม…. คุณเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ผมคือเกาหยวน คุณยังจะ ให้ผมเช็กบิลอะไร….”เกาหยวนถามขึ้นด้วยความ ตกใจ

“ผมไม่สนว่าคุณจะเป็นเกาหยวนหรืออะไร วัน นี้ถ้าไม่จ่ายเงินให้พวกเรา ผมก็จะส่งตัวพวกคุณให้ ตำรวจ”ผู้จัดการโจวยิ่งมองยิ่งไม่ชอบใจเกาหยวน ผู้ จัดการโจวมองไปยังพวกหลิวหง “ตกลงพวกคุณจะ จ่ายเงินกันไหม ? ไม่จ่ายใช่ไหม ก็ได้”

ดูท่าแล้วป้าโรคจิตพวกนี้คงจะอยากชักดาบสินะ ผู้จัดการโจวรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา เตรียมจะ โทรหนึ่งหนึ่งศูนย์

ทำยังไงดี ? ตอนนี้พวกหลิวหงรู้สึกมึนงงไป หมด ทำไมเกาหยวนมาแล้วยังช่วยอะไรไม่ได้ล่ะ? เจียงลี่ที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าเริ่มแดงขึ้นมา พักโรงแรม หรูขนาดนี้ เกิดเรื่องทำให้คนอื่นหัวเราะได้ เธอรู้สึก ขายหน้ามาก

ไม่ต้องโทรแจ้งตำรวจหรอก ฉันจ่ายแทน พวกเธอเอง”เกาหยวนมองค้อนผู้จัดการโจว ตอนนี้ เขายังไม่เข้าใจ เพราะอะไรผู้จัดการโจวถึงเปลี่ยนไป เยอะขนาดนี้ เรื่องเกิดจนถึงตอนนี้ เขาจึงทำได้เพียง ควักตังค์ตัวเอง

“ครับ มีคนจ่ายเงินก็ดี”ผู้จัดการโจวรับบิลใบ เสร็จจากมือของพนักงานมา แล้วส่งมอบให้เกา หยวน”ทั้งหมดหนึ่งแสนหนึ่งพันสี่ร้อยหยวน ลบศูนย์ ให้คุณไป คุณจ่ายหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นก็พอ”

“หนึ่งแสนหนึ่งหมื่น ! ? “เกาหยวนตกใจจน ต่อมทอนซิลแทบปลิวออกมา เขารีบดูบิลใบเสร็จ ทันที ด้านบนเขียนได้อย่างละเอียด แค่หลุยส์สิบสี่ ขวดเดียวก็ปาไปสี่หมื่นแล้ว ทั้งหมดใช้เงินไปเยอะ ขนาดนี้เชียวเหรอ ไม่น่าแปลกใจเลย

เกาหยวนกัดฟันกรอดมองไปที่หลิวหง ในใจ กำลังด่า ยัยแก่เอ้ย พวกแกใช้ชีวิตสำราญกันจริงนะเหล้าราคาสี่หมื่นพวกแกยังกล้ากินกันอีกเหรอ ไม่ กลัวดื่มจนตายรึไง ?

พอได้ยินว่าใช้ไปหนึ่งแสนหนึ่งหมื่น ในใจ ของหลิวหงก็รู้สึกหนาวสั่น มองเห็นเจียงลิ่มองค้อน ตัวเองอย่างหมดคำพูด หลิวหงจึงทำได้แค่ฝืนยิม แล้วพูดขึ้นมาว่า”วางใจเถอะค่ะ เสี่ยวเกาจะจัดการ เรื่องนี้เอง”

เจียงลี่ทำเสียงหือย่างหมดคำพูด อย่าทำเกิน

ไป

หลิวหงเดินไปข้างๆของเกาหยวน แล้วถาม อย่างไม่มั่นใจไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม ?”

“อืม”ตอนนี้ในท้องของเกาหยวนเต็มไปด้วย ไฟ ได้เพียงแต่อึมไปหนึ่งครั้ง ตอนนี้เขา มองไปที่ หลิวหง แต่ก็อยากด่าหล่อนแรงๆ เพียงแต่อย่างไร ก็ตามหล่อนก็เป็นแม่ของติงหรุ่ย กว่าที่เขาจะตามจีบ ติงหรุ่ยได้มันไม่ง่ายเลยนะ

เกาหยวนน้ำเงินสดของตัวเอง กับบัตร เอทีเอ็มทั้งหมดล้วงออกมา เขาเป็นแค่นักศึกษาที่มี เงินเล็กน้อยเท่านั้น เงินถูกแบ่งจัดสรรในบัตรต่างๆ หนึ่งแสนหนึ่งหมื่นไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ เงินส่วนตัว ของเขาอาจจะใช้จนหมดเกลี้ยงก็เป็นได้

“คุณผู้ชายค่ะ เงินในบัตรของคุณทั้งหมด บวก กับเงินสด เป็นเงินทั้งหมดแปดหมื่นเจ็ดพันห้าร้อยหกสิบสามหยวนค่ะ ยังขาดอีกสองหมื่นสองพันสี่ ร้อยสามสิบเจ็ดหยวนค่ะ คุณจะจ่ายเงินที่เหลือยังไง คะ ? “พนักงานหน้าเค้าท์เตอร์นำบัตรที่เหลือคืนให้ กับเกาหยวน แล้วพูดอย่างมีมารยาท

“อะไรนะ ในบัตรของฉันมีเงินแค่นั้นเนี่ย นะ ? “เกาหยวนตกใจเป็นอย่างมาก ปกติเขาไม่ค่อย ใส่ใจกับเรื่องพวกนี้ พอเห็นคอมพิวเตอร์ของ พนักงานหน้าเค้าท์เตอร์ มีเงินแค่นั้นจริงๆค่ะ

ตอนนี้เขาไม่กล้าขอเงินกับทางบ้าน จึงทำได้ เพียงแค่ใช้สายตาขอร้องอ้อนวอน ไปให้หลิวหง หล่อนมาเที่ยวเล่นที่จีนหลิง อย่างไรก็คงจะต้องพก เงินมาบ้างแหละ

“คุณน้าครับ ยังเหลือเงินสองหมื่น คุณน้าช่วย ผมออกก่อนได้ไหมครับ”เกาหยวนพูดเสียงเบา แต่ เขาก็ไม่ใช่ว่าจะรู้สึกเกรงใจอะไร อย่างไรเสียเขา ก็ได้จ่ายเงินจำนวนมากไปแล้ว อาหารพวกหล่อนก็ เป็นคนทานเอง จ่ายเงินสองหมื่น เป็นเรื่องที่สมควร อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ

“เอ่อ….”พูดตามตรง สองหมื่นสำหรับหลิวหง แล้ว ก็ไม่ใช่จำนวนเงินมากอะไร เพียงแต่หลายวัน มานี้หล่อนใช้จ่ายไปห้าหกหมื่นแล้ว ถ้าใช้อีกสอง หมื่นกว่า สามีหล่อนต้องสงสัยแน่นอน อาจจะตาม สืบเรื่องโฮสออกมาทั้งหมด คือ ช่วงนี้น้าช็อตนิดหน่อยนะจ่ะ..”

พอได้ยินคำพูดนี้ เกาหยวนก็หน้าสีมาก แม่ง

เอ้ย ไม่มีเงินยังกล้าสั่งอาหารแพงขนาดนี้เลยเห รอ ?

“แล้วคุณน้าสองคนล่ะครับ ?”เกาหยวนใช้ สายตามองไปที่เฝิงโหย่หลันกับหลี่ น่า

“พวกหล่อนน่ะหรอ ไม่มีเหมือนกันน่ะสิ”หลิว หงพูดอย่างเก้อๆ ตอนนี้เธอก็เริ่มรู้สึกเครียดแล้ว สายตาของเธอจ้องมองไปบนตัวของเจียงลี่ ตอนนี้ก็ มีแต่เธอเท่านั้นที่มีเงินแล้ว ?

“นี่ ไม่มีเงินยังกล้ามากินข้าวร้านสะแดนโก ด้วยหรอ พวกประสาท”

“คนบ้านนอกอย่างพวกเธอน่ะจริงๆเล้ย คิดว่า ร้านอาหารในจีนหลิงเป็นร้านอาหารถูกๆเหมือนร้าน อาหารตามบ้านนอกเหรอ ?”

“ตกลงพวกเธอไปเอาความกล้าจากไห นมาเนี่ย กล้าทานอาหารในห้องจื้อจวน ฉันดูๆแล้ว พวกเธอคงอยากกินฟรีตั้งแต่ต้นสินะ”

แขกที่ทานอาหารอยู่บริเวณรอบๆ หัวเราะ พลางมองพวกหลิวหงไปด้วย แล้วพูดซุบซิบเสียง เบา

“พี่ลี่ ตอนนี้เงินไม่พอนิดหน่อย พี่พอจะ….”หลิวหงเดินไปยืนตรงหน้าของเจียงลี่ แล้วยิ้ม อย่างแข็งกระด้าง

พอได้ยินว่าหลิวหงมาของเงินกับตัวเอง ในใจ ของเจียงลี่ก็เกิดลุกเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที

“เธอเลี้ยงอาหารฉันไปหนึ่งมือจริงๆ”เจียงลี่

ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดไปหนึ่งประโยค หลังจากนั้น

ก็ทำเสียง หี เดินไปหยุดหน้าเค้าท์เตอร์ของพนักงาน

ยื่นบัตรของตัวเองไปให้รูดเงินสองหมื่นที่เหลือ รูดเสร็จ เจียงลี่ก็ใช้มือบังหน้าบังตารีบเดิน ออกไปทางประตู เธอรู้สึกขายหน้ามาก พวกหลิวหง รีบตามออกไปทันที

“พี่ลี่คะ รอฉันด้วย พี่จดเลขบัญชีไว้ด้วยนะคะ เดี๋ยวกลับไปฉันจะรีบคืนเงินให้พี่ทันทีเลย”หลิวหง พูดเสียงดัง

“ห์ ไม่จำเป็นหรอก”เจียงลี่หันกลับมา แล้ว มองไปที่หลิวหงอย่างเย็นชา”วันนี้ฉันประสาทไป จริงๆ ถึงมากินข้าวกับพวกเธอได้ บาย”

“อย่าเลยค่ะ วันนี้เป็นอุบัติเหตุนะคะ ไว้วันหลัง ฉันค่อยหาเวลานัดพี่นะคะ พวกเราค่อยไปคุยกัน เรื่องธุรกิจ”หลิวหงกลัวว่าเรื่องวันนี้จะมีผลกระทบต่อ หารร่วมงานระหว่างพวกเธอ

“ทำธุรกิจร่วมกัน ? หึๆ ฉันคิดว่าโรงพยาบาลพวกฉันคงไม่มีบุญวาสนานั้นหรอก พวกเธอไปหา คนอื่นร่วมงานเถอะ”เจียงลี่พูดจบ ก็กวักมือเรียกรถ แท็กซี่คันหนึ่ง

พอได้ยินคำพูดของเจียงลี่แบบนี้ หลิวหงก็รู้ ได้ในทันที ว่าธุรกิจบ้านของตนเองจบเห่แล้ว ใน เวลานี้เองหัวใจของเธอเหมือนถูกแช่แข็งอยู่ในห้อง แช่แข็ง เฝิงโหย่หลันกับหลี่น่าทั้งสองคนรู้สึกผิ ดมากๆ

“คุณน้าครับ อย่าได้เสียใจไปเลยครับ เดี๋ยว ผมส่งกลับดีไหมครับ ? “เกาหยวนมองเห็นท่าทาง ของหลิวหงเสียใจ ในใจก็รู้สึกสมน้ำหน้า ไม่มีเงิน อย่ากล้ากินอาหารแพงขนาดนี้ คราวนี้ดีเลย ธุรกิจ พังไม่เป็นท่า ยังให้ฉันขายหน้าต่อหน้าคนอื่นอีก เกิดเรื่องอับอายขนาดนี้ ยังใช้เงินของเขาจนเกลี้ยง อีก

“ไม่ต้องหรอก พวกฉันจะนั่งแท็กซี่กลับกัน วัน นี้ขอบใจเธอมากนะ เสี่ยวเกา”หลิวหงพูดด้วยน้ำ เสียงผิดหวัง แล้วไปโบกมือเรียกรถแท็กซี่คันหนึ่ง กลับไปพร้อมกับพวกเฝิงโหย่หลัน

พอกลับมาถึงจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ หลิวหง เข้าไปพักผ่อนในห้องพักของตนเอง วันนี้ธุรกิจพัง ไม่เป็นท่า ยังเกิดเรื่องขายหน้าอย่างนี้อีก ในใจของ เธอรู้สึกเศร้าเสียใจมาก
พอถึงเวลาหกโมงเย็น หลิวหงกับพวกเฝิง โหยหลันก็นัดกันอีก เตรียมจะออกไปทานอาหารกัน ข้างนอก เพราะว่าเรื่องเมื่อตอนบ่าย พวกหล่อนไม่มี กะจิตกะใจออกไปเที่ยวข้างนอก

“ขออภัยนะคะ รบกวนคุณหน่อยนะคะ ห้อง ของคุณถึงเวลาคืนคีย์การ์ดแล้วนะคะ กรุณาย้าย ออกจากห้องภายในเวลาเที่ยงวันด้วยนะคะ”ในเวลา นี้เอง พนักงานเค้าท์เตอร์เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้า ของพวกเธอ แล้วพูดเตือนอย่างสุภาพ

“ถึงเวลาแล้ว?”หลิวหงกับพวกเฝิงโหย่หลัน พูดคุยกันครู่หนึ่ง โรงแรมนี้ถึงจะเป็นบ้านชั้นเดียว ไม่ใช่โรงแรมหรูที่พวกเธอวาดฝันไว้ แต่พูดตามตรง พักที่นี่ก็รู้สึกสบายดี พวกเธอยังอยากพักอยู่ต่อที่นี่ อีกสักสองวัน

“ช่วยพวกเราจัดการเรื่องพักต่อด้วย นะ? “หลิวหงพูด

“ขออภัยด้วยนะคะ คุณไม่สามารถพักอยู่ต่อ ได้ค่ะ นี่เป็นกฎของพวกเรา ขออภัยด้วยค่ะ”พนักงาน รีเซฟชั่นพูดอย่างสุภาพ

โรงแรมของพวกเธอเป็นโรงแรมที่เปิดเพื่อ รับรองแขกระดับประเทศ เบื้องบนบอกว่าจองมากี่วัน ก็คือกี่วัน แขกขอร้องด้วยตัวเองไม่สามารถจะรับได้

“พักต่อไม่ได้ ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม ? ยังมีโรงแรมที่ไม่ให้พักต่อด้วยเหรอ ? เพราะอะไร ?”

“ขออภัยด้วยค่ะ ถ้าหากว่าคุณยังอยากพักต่อ ต้องให้พวกคุณฉินหลั่งกับคุณท่านฉินเป็นคนเปิดให้ ถึงจะสามารถทำได้ค่ะนี่เป็นกฎของทางโรงแรมค่ะ ดิฉันก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ”หนักงานรีเซฟชั่นสาวพูด อย่างลำบากใจ สำหรับเรื่องเบื้องหลังของผู้มีอิทธิ พลของจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ ปกติแล้วพวกเธอจะไม่ พูดถึง

“ต้องเป็นเขาถึงจะสามารถทำได้ค่ะ ?”หลิว หงไม่อยากลดตัวไปขอร้องฉินหลั่ง กฎของโรงแรม นี้ประหลาดชะมัด ก็ว่าทำไมใกล้จะเจ้ง เหมือนกับ ใครอยากอยู่ที่นี่แหละ”ก็ได้ พรุ่งนี้พวกเราจะย้าย ออกไป”

อย่างมากก็แค่ให้เกาหยวนไปหาโรงแรมใหม่ ให้พวกเธออีกโรงแรมก็ได้

“พวกเธอจะไปทานอาหารเย็นด้วยกัน ไหม ? “ในเวลานี้เอง ชายหนงก็เดินออกมาเหมือน กัน พอเห็นพวกหลิวหงแล้ว จึงเข้าไปทักทาย

“หลายวันมานี้กินอยู่ข้างนอก รู้สึกว่าไม่ค่อย ย่อยเท่าไหร่ ไปกับเธอก็ได้”หลิวหงพูดจบ ก็ตาม พวกเฝิงโหย่หลันกับช่ายหนงไปทานอาหารที่ดีก เจิ้งทง

“ที่นี่ไม่เลวจริงๆด้วย”ดูจากการตกแต่งของตึก
เจิ้งทงแล้ว พวกหลิวหงพูดชมไม่ขาดปาก ครั้งนี้ พวกเธอถามกระจ่างแล้ว ด้านในตึงเจิ้งทงอาหาร แล้วเครื่องดื่มทุกอย่างฟรีหมด จึงสั่งอาหารอย่าง โล่งใจมาหลายอย่าง

“คิดไม่ถึงว่าอาหารที่นี่จะอร่อยขนาดนี้”หลิว หงพวกเธอรู้สึกว่า นี่เป็นอาหารที่พวกเธอกินแล้ว อร่อยที่สุดในจีนหลิง อร่อยกว่าร้านอาหารฝรั่งสะ แดนโกนั่นอีก อีกทั้งไม่เพียงแค่มีเป้าซื้อเท่านั้น วัตถุดิบอย่างกุ้งมังกรราคาแสนแพงพวกนี้ ในใจของ พวกเธอรู้สึกเสียดายมาก ที่หลายวันมานี้ไม่มาทาน อาหารที่นี่กัน

แต่ว่า พวกเธอก็ปลอบใจตัวเอง ถึงแม้ว่า อาหารจะฟรี แต่ถ้าเทียบกับอาหารในร้านสะแดนโก แล้ว ห่างไกลกันมาก อย่างไรเสีย วัตถุดิบของที่นั่น ก็นำเข้ามาจากหลายประเทศถึง พอถึงฝั่งแล้วต้อง ถูกขนส่งมาที่ร้านภายในสามชั่วโมง ดีกว่าที่นี่มาก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ