บทที่ 28 ฉินหลั่งจีบสังเส่นเอ๋อ

ฉินหลังขับรถไป ก็พาหรั่นหญิงเขามาส่งที่โรงเรียน หรั่นหญิงเป็นคนที่เรียนในโรงเรียนสุขภาพจินหลิงที่อยู่ ใกล้กับมหาวิทยาลัยจีนหลิง

ตอนนี้สีท้องฟ้าก็เริ่มหม่นหมองลง สองข้างทาง เริ่มเปิดไฟส่ง ในรถก็มีบรรยากาศที่แตกต่างออกไป

“ไม่คิดเลยว่า รถยนต์คันนี้จะเป็นของคุณ” หรั่น หญิงเอ่ยปากพูดตามปกติ แสงไฟกระทบลงบนใบหน้ารูป

ไข่เธออยู่แวบๆ เมื่อเห็นแล้วรู้สึกดีเป็นพิเศษ

“ทำไมเหรอ คุณไม่ชอบ?”

เมื่อได้ยินฉินหลั่งพูดเช่นนั้น หรั่นหญิงก็เอาหน้า ออกไปทางด้านนอกหน้าต่าง ใบหน้ารูปไข่แดงระเรื่อ

“ไม่ใช่ ฉันก็แค่ชอบคุณที่เป็นเมื่อก่อนเท่านั้น” หรั่น หญิงกลับไปคิดถึงครั้งแรกที่เคยเจอกับฉินหลัง “ก่อนหน้า นี้คุณ ที่อยู่รอบตัวคุณต่างรังแกคุณ กดคุณให้จมดิน แต่ว่า คุณเองก็ไม่ได้ใส่ใจ ฉันก็เห็นสายตาที่มุ่งมั่นและไม่ยอม แพ้ของคุณ”

“ตอนนี้ล่ะ?” ฉินหลั่งไม่คิดว่าความคิดของหรั่น หญิงจะละเอียดรอบคอบแบบนี้

“คุณขับรถคันนี้ได้ ก็สามารถพูดได้ว่าฐานะของคุณ กับพวกสวี่ฮ่าวนั้นมันเหนือกว่า อีกอย่างคุณก็ปกปิดจน

มิดชิดขนาดนี้ ขนาดฉันเองยังดูไม่ออก แค่เรื่องนี้ พวกเขา

ก็สู้คุณไม่ได้!”
พูดไป หรั่นหญิงก็ก้มหน้าก้มตาลง สองมือบีบแน่น ท่าทางผิดหวังอยู่มาก

ฉินหลั่งได้ยินคำพูดของหรั่นหญิง ก็จับความรู้สึก น้อยใจได้

มิน่าล่ะ การที่ฉินหลังมาขับรถMercedes-Benz G500 ราคา 4 ล้านกว่า ดูจากภายนอกแล้ว ฐานะทางบ้าน ของฉินหลั่งเหนือกว่าหรั่นหญิงพวกเขามากนั้น แต่ความ จริงแล้ว ฐานะทางบ้านของฉินหลั่งนั่นร่ำรวยมาก เมื่อเอา มาเปรียบเทียบแล้ว คนอื่นๆ ขนาดมดตัวจ้อยยังเอามา เทียบเคียงไม่ได้เลย

เรื่องนี้แหละเป็นเรื่องที่ฉินหลั่งกังวลมาโดยตลอด ว่าหลังจากเปิดเผยฐานะแล้วจะเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้น

หรั่นหญิงเป็นเด็กสาวที่ดี ฉินหลังเป็นห่วงเพื่อนคน นี้เป็นพิเศษ

“หรั่นหญิง ความจริงแล้วพวกคุณเข้าใจผิด ความ จริงแล้วรถคันนี้ไม่ใช่ของผม ผมไปยืมคนอื่นมา” ฉินหลั่ง ตัดสินใจกุเรื่องโกหกขึ้น

“ยืมคนอื่นมา? จริงเหรอ?” หรั่นหญิงกะพริบตาไป

มา

“ผมสาบานเลย รถคันนี้เป็นรถคนอื่นๆ จริงๆ ไม่งั้น ผมขอให้ไม่ตายดี” ฉินหลั่งก็พูดตามความจริงว่ารถคันนี้ เดิมมันเป็นของหลัวเชี่ยน

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง คุณเกือบทำให้พวกเราถูก หลอกแล้ว” หรั่นหญิงยิ้มไปพูดไป ในใจยินดีเป็นอย่าง มาก
เวลานั้นเอง ฉินหลั่งก็ขับรถมาถึงด้านหน้าประตู โรงเรียนสุขภาพจินหลิง หรั่นหญิงพูดลาก่อนกับฉินหลั่ง และก็เดินเข้าโรงเรียนไป

หลังจากที่ฉินหลังขับรถไปที่ศูนย์ซ่อมบำรุงแล้ว ฉินหลังก็เรียกรถกลับมา จากนั้นก็กินข้าวที่โรงอาหาร เวลาประมาณเกือบ 4 ทุ่มได้ ฉินหลั่งก็ยังไม่ได้เอ่ยปากพูด กับจงยู่เรื่องวิลล่าเลย ได้แต่กลับไปนอนที่หอพัก

เช้าวันต่อมา ฉินหลังกำลังนอนหลับอยู่ก็ถูกหวงเก อลากให้ลุกจากเตียง หลังจากล้างหน้าล้างตาแล้ว ก็ไม่ได้ บอกว่าทำอะไร ก็ลากเข้าออกมาร้านเครื่องดื่มที่อยู่ด้าน นอกมหาวิทยาลัย

โจวซินรออยู่ที่นั่นแล้ว และก็ดื่มเครื่องดื่มเรียบร้อย ครั้งนี้โจวซินก็เรียกฉินหลั่งมาด้วย เพราะว่ามีเรื่องจะพูด ด้วย

ที่แท้สองวันที่ผ่านมานี้ ความสัมพันธ์ระหว่างสัง เส้นเอ๋อกับจางเชื้อพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว แต่โจวซินรู้สึก ว่าจางเชื่อไม่ได้จริงจังกับสังเส่นเอ๋อ ดังนั้น เธอเลยอยาก จะให้ฉินหลั่งไปตามไล่จีบสังเส่นเอ๋อ อย่างน้อยก็ไม่ให้สั่ง เส้นเอ๋อดีกับจางเชื้อโดยง่าย

“เอ่อ…. ผมว่าพวกคุณไปหาคนอื่นเถอะ” ฉินหลั่ง คิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ที่สังเส่นเอ๋อทำกับตนเอง เลยไม่ อยากช่วยเรื่องนี้จริงๆ

“ฉินหลัง ความจริงแล้วเล่นเอ๋อก็แค่ปากจัด แต่นิสัย ดีนะ เทอมที่แล้ว ทางโรงเรียนรับสมัครคนไปช่วยสอนที่ หมู่บ้านชนบทที่อยู่บนเขา เล่นเอ๋อเป็นคนลงชื่อไป และก็ ไปใช่ชีวิตอยู่บนหมู่บ้านชนบทที่อยู่บนเขาที่เมืองเสฉวนนั่นครึ่งเดือนถึงกลับมา

เรื่องนี้ทำให้ฉันหลั่งตกใจอยู่เล็กน้อย เขาไม่คิด จินตนาการมาก่อนเลยจริงๆ ว่าภาพที่สั่งเส้นเอ่อจะไปใช้

ชีวิตอยู่ท่ามกลางหมู่บ้านในชนบทที่อยู่บนภูเขาได้ “คราวที่แล้วที่แกเอาข้าวไปให้เล่นเอ้อ นั่นก็ หมายความว่าแกเป็นห่วงเป็นใยเส้นเอ๋อ ฉันคิดว่าแกก็ไม่

อยากเห็น เล่นเอ๋อกับจางเชื้ออยู่ด้วยกัน?”

ฉินหลั่งหนักใจ ครั้งที่แล้วที่เขาเอาข้าวมาเปลี่ยน ให้ไม่ใช่เอาไปให้สังเส่นเอ๋อ ก็แค่คิดเองเออเอง พูดเสียง แข็งว่าเอามาเธอแค่นั้นเอง

ถึงแม้ว่าฉินหลั่งจะไม่ได้รู้สึกดีกับสังเส่นเอ๋อ แต่ว่า เมื่อคิดว่าจางเชื้ออาศัยกินแรงของเขา สำหรับตัวตนของ เขาก็น่าสงสัย แต่ก็ไม่อยากให้สังเส้นเอ๋อไปอยู่กับเขา ดัง นั้นเลยตอบตกลง

งั้นมันก็ดีมาก ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดกับเส้นเอ๋อมา ก่อนวันนี้เราจะไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน ฉินหลั่ง คุณต้อง คว้าโอกาสนี้เอาไว้ หรือว่าคุณอยากให้เส่นเอ๋อถูกจัดการ จริงๆ โจวซินยิ้มให้ตอนที่พูดออกมา

“เธอมาจริงๆ เหรอ? ” ฉินหลั่งก็ไม่ได้ใส่ใจ เขารู้ดี ถึงนิสัยของสังเส่นเอ๋อ รู้ว่าถ้าตนเองอยู่แล้ว ต้องไม่มา แน่ๆ

ไม่ เธอต้องมาสิ คุณวางใจได้เลย พวกคุณนั่งลง ฉันจะเดินออกไปดูเส่นเอ๋อที่ด้านนอก โจวซินพูดเสร็จ ก็ เดินออกไปนอกร้าน

เวลานั้นเอง สังเส่นเอ๋อก็สะพายกระเป๋าเข้ามา
“เส้นเอ๋อ รีบเข้ามา พวกเรากับฉินหลั่งมากันนาน แล้ว” โจวซินดึงสังเส่นเอ๋อ แล้วเดินเข้าไปด้านใน

จากนั้นสังเส่นเอ๋อก็ไม่ยอมขยับ พร้อมทั้งจ้องมอง โจวซินอย่างไม่ชอบใจ ฉันไม่อยากเจอหน้าฉินหลั่ง โจว ซิน ฉันรู้ว่านี่มันหมายความว่ายังไง แต่ก็ชัดเจนแล้วว่าฉัน กับฉินหลั่งมันอยู่กันคนละโลก!

สังเส่นเอ๋อก็รู้ความหมายจากปากของโจวซินแล้ว ครั้งที่แล้วฉินหลั่งเอาของอร่อยมาตั้งมากมาย ก็เพราะว่า เขาไปทำงานที่ร้านอาหาร เถ้าแก่เลยให้เขามากินฟรี ดัง นั้นตอนนี้ฉินหลั่งในสายตาของเธอนั้น ยังคงเป็นคนจนข ขอที่ไม่ได้เรื่องได้ราว

ใส่นเอ่อ ดูแกสิมาถึงแล้วเนี่ย เดี๋ยวเราไปเที่ยว ด้วยกันก็ไม่มีอะไรแล้ว หรือว่าคอยพูดคุยกับฉินหลั่ง แก จะเห็นข้อดีบนตัวเขาอีกเยอะ!” โจวซินก็ไม่อยากจับคู่เธอ กับฉินหลั่ง และก็ไม่อยากให้สังเส่นเอ๋ออยู่กับจางเชื้อต้วย

“ฉันกับเขาไม่มีทางเป็นไปได้ ” สังเส่นเอ้อยิ้มอย่าง ข่มขึ่น แต่ว่าวันนี้ฉันไว้หน้าแก ผ่านวันนี้ไปแล้ว ถ้ามีงานที่ มีฉินหลังอยู่ด้วย อย่าเรียกฉันอีก!”

เมื่อได้ยินอารมณ์ของสังเส่นเอ๋อ หัวใจของโจวซิน

นั้นเย็นจุดขึ้นมาทันที

เมื่อสองคนเดินเข้าไปในร้าน

“ฉินหลั่ง เส้นเอ๋อมาแล้ว นี่คุณยังยืนบื้ออยู่ทำไม?” โจวซินส่งสายตาให้กับฉินหลั่ง

“เส่นเอ๋อ คุณมาแล้ว” ฉินหลั่งตกปากรับคำโจวซิน แล้ว เลยพยายามทำตัวดีกับสังเส่นเอ๋อ
“ฉันมีชื่อแซ่ ต่อไปเรียกฉันเต็มๆ ด้วย” สังเส่นเอ๋อ ไม่ยอมมองหน้าฉินหลั่งตรงๆ พร้อมทั้งพูดอย่างหยิ่ง จองหอง

แค่ประโยคเดียวทำให้ฉินหลั่งเก้อเขินเล็กน้อย โจวซินกับหวงเกอดูมั่นใจมาก พอสังเส่นเอ๋อเห็นเขาก็ ออกอาการแบบนี้ แล้วให้ฉินหลั่งไปตามจีบสังเส่นเอ๋อ เป็น ไปได้ไหม?

“พอแล้ว คนมาครบแล้ว งั้นเราออกเดินทางได้ แล้ว!” โจวซินเสนอแนะ ฉินหลั่ง หวงเกอก็เตรียมตัวออก

“รอเดี๋ยว ยังมีคนมาไม่ถึง” สังเส่นเอ๋อมุมปากแสยะ

ยิ้มอย่างเลือดเย็น

“ยังมีคนมา เล่นเอ๋อ ฉันไม่ได้บอกแกแล้วนี่ว่า ทาง พวกเราจะไปเที่ยวกัน 4 คนไม่ใช่เหรอ? แกยังเรียกใครมา อีก?” โจวซินเริ่มไม่พอใจ เธอจงใจจะพูดเน้นกับสังเส่นเอ๋ อ สังเล่นเอ๋อก็ตกปากรับคำซะอย่างดิบดีในตอนนั้น

สังเส่นเอ๋อไม่ได้ตอบ คนคนนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น

เห็นว่าผู้ชายอวบเล็กน้อยเดินเข้ามา เขาใส่เสื้อยืด คอกลมยี่ห้อsupreme บนหัวก็ใส่หมวกเบสบอลยี่ห้อ ny

“จางเชื้อ คุณมาแล้ว!” สังเส่นเอ๋อยิ้มหน้าบานพร้อม ทั้งเดินไปหาจางเชื่อ จากนั้นก็เกาะแขนของจางเชื้อ

“เส้นเอ๋อ จางเชื้อจะมา ทำไมแกไม่บอกเราสักคำ?” เมื่อเห็นว่าสังเส่นเอ๋อกับจางเชื้อไม่ได้สนิทสนมมาก สีหน้า ของโจวซินก็หม่นหมองลงเล็กน้อย

“โอ้ย โจวซินจางเชื้อก็แต่ผ่านทางมาที่นี่เอง ดังนั้น ฉันเลยเรียกเขามา” สังเส่นเอ๋อทำเหมือนไม่รู้ว่าตนเองได้ทำเกินไปแล้ว

เธอพูดกระแอม แล้วจ้องมองโจวซินแล้วเอ่ยปาก ขั้น “ความจริงแล้ว วันนี้ฉันยังมีเรื่องหนึ่งจะประกาศให้รู้ ฉันยอมรับเป็นแฟนกับจางเชื้อ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เรา สองคนเป็นแฟนกัน”

เรื่องนี้เมื่อพูดออกมา ใบหน้าของโจวซินตึงเครียด ทันที

หวงเกอตกใจหนักกว่า พร้อมทั้งมองไปทางฉิน หลังอย่างมีความหมาย

ฉินหลังตกใจอยู่เล็กน้อย และก็ก้มหัวลงเล็กน้อย พร้อมทั้งสายหัวไปมาแล้วยิ้มเล็กน้อย เขาสามารถเดาได้ ว่า ที่สังเส่นเอ๋อยอมตกลงรับจางเชื้อเป็นแฟน แน่นอนว่า ต้องเป็นเรื่องที่ก่อนหน้านี้จางเชื้อเคยช่วยเหลือทางบ้าน ของเธอ แต่จางเชื่อเป็นคนที่แอบอาศัยแรงเขา สังเส่นเอ๋ อมาอยู่กับคนที่ไม่จริงใจ แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่เสียหาย เอามาก!

เมื่อเห็นอารมณ์สีหน้าของฉินหลั่งแล้ว ในใจของ สังเส่นเอ๋อสบายไปมาก เพราะเธอคิดว่าฉันหลั่งคงผิดหวัง ไปไม่น้อย

เชอะ คนไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าก็กล้าบุกเข้ามาที่ ธนาคารซิตี้แบงก์ แถมยังคิดเป็นคางคกแล้วอยากจะกิน เนื้อหงส์ เก็บอาการหน่อย ตัวเองไม่มีอะไรมาในใจก็ควรรู้ บ้างสิ? ดูแกสิว่าต่อไปจะกล้าทำเรื่องดีๆ

ฉินหลั่งคิดว่า ถึงแม้ว่าตอนนี้สังเส่นเอ๋ออยากจะอยู่ กับจางเชือ ตนเองก็ได้ตกปากรับคำกับโจวซินไปแล้ว เลยไม่มีวิธี เลยต้องหาข้ออ้างเพื่อไปจากที่นี่

สังเส่นเอ๋อได้ใจ ฉินหลั่งคนพรรค์นี้รู้ตัวแล้ว เลยไม่ อยากอยู่ที่นี่ต่อ

“ฉินหลัง แกก็มาแล้ว อีกอย่างบัตรพวกเราก็จองให้ แกแล้วด้วย เดี๋ยวไปเดินให้สบายดีกว่า!” โจวซินพูดเกลี้ย กล่อม

หวงเกอก็เข้ามาเกลี้ยกล่อมฉินหลั่ง การที่ให้ฉิน หลังกลับไปนั้น ความรู้สึกโจวซินกับหวงเกอนั้นก็ไปไม่ รอด

“ฉินหลัง ดูคุณสิ โจวซินกล้าเชื้อเชิญคุณแบบนี้แล้ว

แกก็อย่ามาเต๊ะท่าอยู่เลย เราเป็นเพื่อนกัน ไปเที่ยวด้วยกัน

สิ” สังเส่นเอ๋อยิ้มให้เล็กน้อยอย่าง “มีน้ำใจ” เชื้อเชิญให้ฉิน

หลัง

“ใช่สิ แกดูนะเส้นเอ๋อก็พูดออกมาแบบนี้แล้ว ฉิน หลัง แกอยู่ต่อเถอะ” โจวซินได้ยินคำออดอ้อนของฉินหลั่ง แล้ว ในใจดีใจมาก หรือว่ามาเที่ยวกับสังเส่นเอ๋อหนึ่งวัน แล้ว ฉินหลั่งจะแย่งสังเส่นเอ๋อมาจากมือจางเชื้อ

สังเส่นเอ๋อพูดดึงตัวฉินหลั่งอยู่หลายประโยค

“งั้นดี ฉันจะไปเที่ยวกับพวกแก” สังเส่นเอ๋อเป็นคน เชิญด้วยตัวเองเลย ไม่ไว้หน้าเธอ ก็ดูไม่ดี

“คุณตกลงแล้ว ดีมาก!” สังเส่นเอ๋อปรบมือพร้อมทั้ง กระโดดโลดเต้น “ตอนที่เราไปเล่นสนุกกัน ก็มีคนคอยดู กระเป๋าให้พวกเราแล้ว!”