บทที่ 459 เครื่องบินขัดข้อง

“พี่ฉินหลั่งจะกลับมาหรอ?” ฉินจูร้องออกมาอย่างดีใจ ส่วนฉินเทียนก็ดีใจจนออกนอกหน้า เขามีโทรหาฉิน หลั่งตั้งหลายรอบนี่นา

คนตระกูลฉินคนอื่นๆต่างพากันตะลึง และมองไปทาง ฉินอ๋อง

ที่จริงความสัมพันธ์ของฉินหลั่งกับคนในตระกูลฉินคน อื่นๆยังถือว่าโอเคอยู่ อย่างเช่นพ่อบ้าน รักใคร่ฉินหลั่ง อย่างกับหลานตัวเองก็ไม่ปาน

ทุกคนต่างชื่นชมในตัวฉินหลั่ง ยังไงซะก็ตระกูล

เดียวกัน ยามคับขันยังรู้จักกลับมาช่วย ตอนนี้สีหน้าฉินป่อสงดูอบอุ่นนัก ในใจอดชื่นชมไม่ได้ ว่า เด็กตระกูลฉินนี่รักกันดี

แต่เวลานี้ฉินหยวนกลับโพล่งขึ้นมาว่า: “คุณปู่ ฉินหลั่ง ก็แค่อาศัยตอนตระกูลฉินเรามีภัยทำที่จะกลับมาช่วย มา แสดงความภักดีก็เท่านั้น เขาเป็นแค่คนพาลที่ต่อสู้เก่ง ไม่มีประโยชน์อะไรกับสถานการณ์ตอนนี้เลย ผมว่าเป้า หมายของเขาก็แค่ จะมาขอร้องคุณปู่ให้รับเขากลับเข้า ตระกูล เขาคงคิดว่ากฎตระกูลฉินเราเป็นดินโคลนล่ะมั้ง?”

ฉินหยวนคุกเข่าตั้งแต่เข้าจนป่านนี้ เรื่องอื่นเขาไม่กล้า ออกความเห็น แต่เรื่องรับฉินหลั่งกลับเรื่องนี้ เขาต้อง คัดค้าน เพราะถ้าฉินหลั่งกลับมาจริงๆ จะกลายเป็นฝัน ร้ายของเขาแน่นอน!
“ยังไงซะก็เป็นลูกชายของหมิงหมิง จิตใจเจ้าเล่ห์ซะ หาจุดอ่อนไม่เจอ แต่ว่า คุณปู่จะไม่รู้จริงหรอ?” หลิ่วเพียว เพียวพูดอย่างกระแหนะกระแหน ในมือกำผ้าเช็ดหน้าแน่น

“คุณพ่อ ผมได้ยินมาว่าฉินหลั่งเป็นศัตรูกับลูกหลาน หลายตระกูล ในเวลาหน้าสิวหน้าขวานแบบนี้ อย่าชักศึก เข้าบ้านเลยครับ ตอนนี้ตระกูลฉินเราเป็นเวลาพิเศษ จะมี ศัตรูเพิ่มอีกไม่ได้นะครับ” ฉินเว่ยหย้วนรีบสำทับ ถึงแม้ว่า ฉินหยวนจะดูถูกพ่อเขาคนนี้ แต่ในเวลาสำคัญเขาต้อง ช่วยลูกชายเขาพูดอยู่แล้ว

แต่ว่าจู่ๆก็มีชายหนุ่มตระกูลฉินคนหนึ่งวิ่งเข้ามาเรียก อย่างร้อนรนว่า: “เครื่องบินที่คุณป้านั่งเกิดเรื่องแล้ว!”

“คุณป้า คุณป้าไหนกัน?” บางคนรีบถาม

หลิ่วเพียวเพียวเหล่มอง มิน่าเมื่อกี้เธอกระแหนะกระ แหนจ้าวหมิงหมิง ไม่มีใครตอบคำ ที่แท้จ้าวหมิงหมิงไม่ อยู่?

“คุณป้าหมิง คุณป้าหมิงครับ!”

ทุกคนอึ้งตะลึง ส่วนฉินเว่ยเฉิงหน้าเปลี่ยนสีทันที ที่ จริงเขารู้ว่าทำไมจ้าวหมิงหมิงถึงนั่งเครื่องบินออกไป ไม่ใช่เพื่อไปรับลูกชายสุดที่รักหรือไง? แต่นี่เครื่องบินเกิด ปัญหาขึ้นได้ยังไง?

ฉินป๋องเองก็ตะลึง แต่เขาพอเดาเรื่องออกได้ จ้าวห มิงหมิงน่าจะคิดถึงลูกชายตัวเองมาก เลยแอบจะไปรับ ลูกชายมาที่เกาะล่ะสิ

“ดื้อรั้น” ฉินป๋อสงโมโหเล็กน้อย และก็เสียใจด้วย เขาขมวดคิ้วมุ่น เขาไม่คิดจะเสียเวลาตำหนิการกระทำของ จ้าวหมิงหมิง เพราะเขานึกถึงปัญหาอีกเรื่องหนึ่งได้: “ไม่มีอะไร ทำไมเครื่องบินเกิดปัญหาขึ้นได้?”

“เจ้าตระกูล ได้ยินว่าชิ้นส่วนเครื่องบินโดนคนเล่น ตุกติก พึ่งขึ้นบินแป๊บเดียวก็ตกแล้ว คุณป้าหมิงอาการ สาหัส ตอนนี้กำลังทำการช่วยชีวิตที่โรงพยาบาลเอกชน ในเครือของเรา!” ชายหนุ่มคนนั้นพูดอย่างโศกเศร้า

“รีบตรวจสอบที่เกาะเกาฮัวซะ ดูว่ามีสายลับลอบเข้า มาหรือเปล่า และควบคุมคนที่มีส่วนรับผิดชอบซ่อมบำรุง เครื่องบินไว้ให้หมด!” ฉินป๋อสงสั่งการอย่างเฉียบขาด

ดูท่าสถานที่เป็นส่วนตัวอย่างบนเกาะจะไม่ปลอดภัย ซะแล้ว ตระกูลสินนี่มาทุกทางจริงๆ เครื่องบินไม่มีทางอยู่ ดีๆ ก็ชิ้นส่วนหายเองแน่

ฉินป่อสงครุ่นคิด

เกาะเถาฮัว กองเฮลิคอปเตอร์

เว่ยหย่วนหางมองเหตุการณ์น่ากลัวในคลิปบนมือถือ ย่างตะลึง

ลูกสาววัยแปดขวบของตนโดนจับมัดไว้กับเสา มีผ้า เทปปิดปากไว้ เธอร้องอู้อู้ไม่หยุด เห็นร่องรอยบาดเจ็บบน ใบหน้าชัดเจน

“อู้อู้อู้อู.

“พวกแกอย่าทำอะไรลูกสาวฉันนะ! เธอพึ่งแปดขวบ เท่านั้น ฉันขอร้องพวกแก ขอร้องพวกแกละ…” เว่ยหย่วนหางตะโกนในมือถือ

“เจ้าคนแซ่เว่ย ถ้าอยากให้ลูกสาวรอด ก็ทำตามที่พวก เราพูดซะ ชิ้นส่วนไหนของเครื่องบินควรจะถอดออก นาย เชี่ยวชาญกว่าพวกเรา…” ฝ่ายนั้นสั่งการเสียงเย็นมาคำ เดียว ก็ปิดมือถือไปเลย

เว่ยหย่วนหางวางมือถือลงสายตาเหม่อลอย สมอง สับสนไปหมด เขาได้แต่ทำตามที่อีกฝ่ายสั่ง ไม่งั้นชีวิต ครอบครัวเขาก็อยู่ในมืออีกฝ่ายด้วย

“อะไรนะ!”

ทางด้านฉินหลั่งสีหน้าเปลี่ยนทันที

เขาสะท้านไปทั้งร่าง และพุ่งตัวขึ้นสูง เดิมเขานัดกับ แม่เรียบร้อยแล้วว่า จะรอแม่มารับตัวเองที่ว่างแห่งหนึ่ง แต่ กลับได้ข่าวเครื่องบินขัดข้องมาแทน!

บริ้ง!

ฉินหลั่งซัดหมัดเข้าต้นไม้อย่างแรง ต้นไม้นั่นหักออก เป็นสองท่อนทันที ฉินหลั่งโกรธจัด

“พ่อครับ พ่อดูแลตัวเองดีๆนะ ตอนนี้แม่เป็นยังไง บ้าง?” ฉินหลั่งพยายามข่มความร้อนใจของตัวเองพลาง ถามออกไป

“สถานการณ์ไม่สู้ดีนัก หลั่งเอ่อ ลูกรีบมาดูแม่เขาดี กว่า” เสียงฉินเว่ยเฉิงเหมือนแก่ลงไปหลายปี น้ำเสียงดูจะ ไม่ค่อยมีความหวังเรื่องจ้าวหมิงหมิงเท่าไหร่แล้ว

ทั้งเศร้าทั้งโกรธ! ความเศร้าและโกรธที่พูดไม่จบ!ดวงตาของฉินหลั่งฉายแววเย็นเยียบแบบที่ไม่เคยมีมา ก่อน

เขารู้ดีแก่ใจว่า เหตุการณ์เครื่องบินขัดข้องครั้งนี้ไม่มี ทางเป็นเรื่องบังเอิญแน่ แต่เป็นเพราะตระกูลสินทดสอบ เล็กๆน้อยๆเท่านั้น พวกเขาทำได้ทุกอย่างโดยไม่เลือกวิธี การจริงๆ ขอเพียงทำลายตระกูลฉินได้วิธีอะไรก็ทำหมด

“พ่อครับ รอผม เชื่อผมนะ ต้องไม่เป็นไรแน่ครับ” ฉิน หลั่งปลอบใจพ่อไปพลางวิ่งไปทางเกาะเถาฮัวทันที

ต่อให้ต้องรับการลงโทษที่ร้ายแรงแค่ไหนจากตระกูล ฉิน ต่อให้ต้องโดนปฏิบัติด้วยความเย็นชาแค่ไหน เขาก็จะ ต้องไปดูแม่ตัวเอง นี่เป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องคิดเลย

ฉินหลั่งค้นพบอีกครั้งว่า เขายังประเมินความร้ายกาจ และความเฉียบขาดของสินค้าหัวต่ำไป

ทันใดนั้นฉินหลั่งก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว เสื้อผ้าของเขา เหมือนโดนเครื่องเทอร์โบพัดเข้าให้จนพองตัวออก จาก นั้นเขาเริ่มออกวิ่งด้วยความเร็วที่เร็วกว่าละมั่งเป็นร้อยเท่า แทบจะเห็นเป็นแสงเส้นหนึ่งพุ่งออกไปราวกับบิน!

ด้วยความเร็วระดับนี้ ตัวฉินหลั่งเองกลายเป็น เฮลิคอปเตอร์ ไปที่เกาะเถาฮัวใช้เวลาประมาณหนึ่ง ชั่วโมง แต่ แม่ จะทนไหวไหม?

“ฉัน ฉินหลั่งขอสาบานจะกำจัดตระกูลสิน ตระกูลสิน ไม่คู่ควรที่จะเหิมเกริมอยู่ในโลกนี้อีกต่อไป พวกแกก็แค่ มดไม่กี่ตัวเท่านั้น จะจัดการพวกแกไม่ต้องยุ่งยากขนาด นั้น ฉันแค่ใช้วิธีของฉันก็ได้แล้ว ไม่ว่าแกจะมีอำนาจล้นฟ้าแค่ไหน ไม่ว่าแกจะรวยจนล่มเมืองได้ ง่าย วิธีง่ายที่สุด หนึ่ง หมัด ต่อย ล้ม!” ฉินหลั่งพูดทีละคำ ถ้าเขาทำลายตระกูลสินไปตั้งแต่ทีแรก จะเกิด

เหตุการณ์ที่ทำให้แม่เจ็บหนักแบบนี้ไหม?

เขาคิดกับสินค้าหัวในแง่ดีมากเกินไป การต่อสู้กัน ระหว่างตระกูลไม่ใช่การเล่นของพวกเด็กนักเรียน แต่เป็น ค่าของเลือด เลือดสด

ความเร็วเร็วกว่าที่คิดไว้ คนไม่น้อยเห็นภาพที่ทำให้

ตะลึง

พนักงานหญิงหลายคนบนเกาะเถาฮัวเบิกตากว้างมือ ปิดปากเหมือนไม่กล้าที่จะเชื่อ พวกเธอเห็นมีจุดดำใกล้ เข้ามาจากทะเลกว้าง พอขยับเข้ามาใกล้ๆ ใต้ฝ่าเท้าคนๆ นั้นกลับไม่มีกระดานโต้คลื่น มันผิดกฎแรงโน้มถ่วงของ โลกและหลักวิทยาศาสตร์พลัง

“คุณชาย คุณชายหลั่งนี่!” พวกสาวรับใช้จำฉินหลั่งได้ ในที่สุด ต่างพากันยกมือขึ้นทักทาย ส่วนฉินป้อสงในที่สุด ก็ยอมให้ฉินหลั่งมาที่เกาะเถาฮัวจนได้ เขากำลังเตรียมส่ง เครื่องบินไปรับฉินหลั่งมาดูใจแม่ตัวเอง ไม่คิดว่าอีกฝ่าย จะวิ่งข้ามคลื่นมาเลย