บทที่ 160 ถ้าอยากจะคบกับฉันก็ทิ้งเขาไปซะ

“เจียซิน เมื่อกี้พวกเธอสองคนไปหาคุณชายเห้อ ไปทำอะไร?”จางเจียซินและฉินหลั่งนั่งลงมา ฮวนฮวนก็ ถามจางเจียซินอย่างมีความสุข

“นั่นมันก็เป็นแค่คนบ้า”เมื่อได้ยินฉินหลั่งพูดจามั่ว ชั่ว นึกถึงว่าตัวและจางเจียซินอะไรก็ไม่ได้ทำ และไม่ เคยมีอะไรที่คลุกคลีกับเขา เห้อหยู่เฉินจงใจเรียกพวก เขาไปพูดจาเสียดสีเยาะเย้ย นี่ไม่ใช่บ้าแล้วเป็นอะไร?

“นายยังจะพูดอีก ให้นายพูดเหรอ!”จางเจียซิน ตะโกนให้ฉินหลั่ง

ฉินหลั่งก็เงียบปาก และไม่มองจางเจียซิน

“ตกลงว่ายังไง ดูท่าทางเธอจะไม่มีความสุข เลย?”ท่าทางของฮวนฮวนก็โศกเศร้า เมื่อเห็นว่าถูกคุณ ชายเห้อเรียกตัวไปไม่ใช่เรื่องดีอะไร เธอจับมือของจาง เจียซิน แล้วถามเบาๆ

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าคุณชายเห้อเรียกฉันไป ทำไม เขาก็ถามแค่ว่าไอ้ยาจากนี้เป็นแฟนของฉันหรือ เปล่า….”จางเจียซินนั่งอยู่บนเก้าอี้ ด้วยสายตาที่หดหู

“หา….แล้วเธออธิบายให้คุณชายเห้อฟังหรือยัง ว่า เธอหาเขามาเพื่อถ่ายวิดีโอเท่านั้น เขาไม่ใช่แฟน ของเธอ”

“ฉันก็อยากจะอธิบายอยู่หรอก แต่คนที่รับผิดชอบ ของHuya TVที่อยู่ข้างๆได้ขยิบตาให้ฉัน และให้ฉันยอมรับ ในที่สุดฉันก็ทำได้เพียงยอมรับว่า ยาจกนี่คือ แฟนของฉัน”ขณะที่พูด จางเจียซินก็ชกไปที่หลังฉิน หลั่งหนึ่งที่

“ฮวนฮวน เธอว่าต่อให้ฉันจะตาบอด จะเอาคน อย่างไอ้เศษสวะนี้เหรอ เขาไม่คู่ควรกับฉันเลย ฉันล่ะไม่ เข้าใจจริงๆว่าคุณชายเห้อคิดยังไงเขาเรียกฉันไปพบ ฉันก็นึกว่าเขาชอบฉัน ใครจะคิดว่า เขาจะว่าฉันมีความ สัมพันธ์กับไอ้นี่ ฉันล่ะโกรธมากจริงๆ” หัวใจของจางเจีย ซินถูกกระทบกระเทือน

“เอ่อคือ ฉันก็ช่วยเธอแล้ว ตอนนี้เอาจดหมาย ของเส้เหวินจึงให้ฉันหรือยัง?”ฉินหลังมองไปที่จางเจีย ซินแล้วถาม

“ใจร้อนอะไร นายยังกลัวว่าฉันไม่เอาให้นายเห รอ จริงๆเลย!”จางเจียซินจ้องมองไปที่ฉินหลั่งแล้ว ตะโกน

ฉินหลั่งถอนหายใจหนักๆ ก็เลยไม่ขอกับหล่อน เขาคิดว่าพองานเลี้ยงจบลง ลงจากเรือสำราญ ถึงเวลา นั้นจางเจียซินก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ให้เขา

ไม่นานงานเลี้ยงสองชั่วโมงก็จบลง

แขกที่ได้รับเชิญและผู้ชมบางคนเริ่มก้าวออกจาก เรือสำราญ แต่มีคนจำนวนมากขึ้นที่เลือกที่จะอยู่บนเรือ สำราญเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงเหล้า เนื่องจากฉินหลั่งยัง ไม่ได้จดหมาย จึงต้องอยู่ต่อ

ในขณะนี้ มีผู้คนมากกว่าหนึ่งพันคนที่เหลืออยู่บนเรือ และเน็ตไอดอลหนึ่งร้อยคนก็ยังไม่มีใครกลับ โอกาสดีๆเช่นนี้ที่จะได้พบกับทายาทเศรษฐีที่ร่ำรวย พวกเขาจะต้องรีบรักษามันไว้ด้วยซ้ำ จะจากไปได้ อย่างไร?

ผู้คนหนึ่งพันคนอยู่บนดาดฟ้าของเรือสำราญ ถือ แก้วไวน์ พูดคุยและหัวเราะ มีผู้หญิงสวย ๆบางคน เปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำ และว่ายน้ำในสระว่ายน้ำ และ ผู้ชายที่ฉลาดสมาร์ตบางคนก็พาผู้หญิงขึ้นไปมีความสุข ที่ห้องชั้นสองไปแล้ว

เห้อหยู่เฉินเป็นจุดเด่นของที่น่าสนไปโดยปริยาย ข้างกายของเขามีเน็ตไอดอลหลายสิบคนรุมล้อม ทุก คนๆก็อยากจะมีความสัมพันธ์กับเห้อหยู่เฉินทั้งนั้น

เห้อหยู่เฉินสาวทั้งกอดซ้ายและขวาขึ้นไปบนเวที และพูดเสียงดังต่อหน้าไมโครโฟน: “สนุกสนานกันมั้ย? ที่รักทุกๆคน!”

“สนุก!”ในบรรดาคนที่ตอบ เน็ตไอดอลสิบกว่าคน ก็ตะโกนเสียงดัง

ฉินหลั่งนั่งอยู่บนเก้าอี้เงียบๆห่างจากเวที เขา มองไปที่โทรศัพท์มือถือ และเปิดมันออกดูไปที่”สภาพ อากาศ” วันนี้จะมีพายุไต้ฝุ่นขนาดเล็กพัดผ่านใน เซี่ยงไฮ้ ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืนนี้มัน มีด ราวกับว่าฝนกำลังจะตกอย่างหนัก

“ดีมาก วันนี้คุณชายอย่างฉันมีความสุข จะพา พวกคุณออกทะเลไปเล่นกัน”เห้อหยู่เฉินตะโกนเสียงดังคืนนี้ถือได้ว่าเป็นคืนที่นับแต่หลิวอันฉีจากเขาไป มีความ สุขที่สุดคืนหนึ่ง

“ดี!”

“ออกทะเลไปเล่น!”

“คุณชายเห้อพาพวกเราไปเถอะ!”

บนเรือสำราญนอกจากเน็ตไอดอลหนึ่งร้อยคน ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นที่ชอบความสนุกสนาม เวลานี้พวก เขาทั้งหมดเห็นด้วยกับข้อเสนอของเห้อหยู่เฉิน

เมื่อฉินหลั่งได้ยิน ก็ขมวดคิ้ว ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ หน้าเวที กลุ่มคนก็กำลังประจบประแจงเห้อหยู่เฉิน

“ดี เธอไปเรียกกัปตันเรือมาให้ฉัน!”เห้อหยู่เฉิน เดินเรียกคนคนหนึ่ง และให้เขาไปเรียกกัปตันเรือมา

“คืนนี้ไม่สามารถออกทะเลได้”ในขณะที่กลุ่มคน กำลังจมอยู่กับความตื่นเต้นของการออกไปเที่ยวทะเล คนคนหนึ่งพูดด้วยเสียงแผ่วเบา และทุกคนก็มองไปตาม เสียงนั่น คือฉันหลั่ง

“นายพูดอะไร?”เห้อหยู่เฉินถึงค่อยสังเกตเห็น คนที่พูดก็คือฉันหลั่งก่อนหน้านี้ที่เคยเจอ

“นายถือว่านายเป็นใคร? คุณชายเห้อก็พูดแล้วว่า จะออกทะเล นายไม่ให้ออกหมายความว่าไง” “ไอ้หมอนี่มันเป็นใคร ทำอะไรก็ไม่มีส่วนร่วมเลย”
“นี่คือคนน่าสงสารไลน์สดใช่มั้ย? กล้าหาญเกิน ไปแล้ว?”

เมื่อฉินหลั่งเห็นว่าคนอื่นไม่เข้าใจตัวเอง เขาก็ พยักหน้าเล็กน้อยให้เห้อหยู่เฉิน เพื่อขอโทษ: “คุณชาย เห้อ ผมไม่ได้ตั้งใจจะขัดขวางคุณ เพียงแต่พยากรณ์ อากาศบอกว่า วันนี้มีพายุไต้ฝุ่นขนาดเล็กเข้ามา และการ ออกไปในทะเลเป็นเรื่องที่อันตรายมาก”

“พายุไต้ฝุ่นกำลังจะมาและจำเป็นต้องให้นายมาบ อกฉันด้วยเหรอ นายรู้ไหมว่าเรือสำราญลำนี้เพิ่งซื้อมา พายุไต้ฝุ่นขนาดเล็ก จะสามารถพัดเรือสำราญของฉัน ได้”เห้อหยู่เฉินจ้องไปที่ฉินหลั่งและกล่าว

“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เพียงแต่

ว่า….”ฉินหลังอยากจะอธิบาย แต่เห้อหยู่เฉินไม่อยากฟัง คำพูดของเขา: “เอาล่ะ ไม่ต้องพูดจาไร้สาระแล้ว”

“คุณชายเห้อพูดถูก ไอ้หมอนี่พูดจาไร้สาระจริงๆ”

“เรือลำใหญ่ขนาดนี้ คิดว่าเป็นกระดาษ ที่มัน บอบบางเหรอ?”

“มองดูเป็นคนที่สูงสง่า ทำไมความกล้าน้อยกว่า หนูล่ะ? ฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงยังไม่กลัวเลย”

ฉินหลั่งพูดไม่ออก และไม่พูดอีกต่อไป เขาเริ่ม มองหาตัวจางเจียซิน ในเมื่อพวกเขาไม่ลงเรือ อย่างนั้นตัวเองลงไปก็พอ

ในเวลานี้ กัปตันเรือถูกเรียกมาอยู่ตรงหน้าเห้อห

ยู่เฉิน

“ออกเรือตอนนี้ ไปทางทะเลตง”เห้อหยู่เฉินสั่ง

“คุณชายเห้อ สภาพอากาศในวันนี้ไม่เหมาะสม ย่างยิ่ง สำนักอุตุนิยมวิทยาเซี่ยงไฮ้ได้ออกประกาศเตือน ก่อนที่จะ..”กัปตันเป็นชายวัยกลางคนในวัยสี่ปี มี ประสบการณ์มากอย่างเขาไม่กล้าจะออกทะเล

“นายพูดจาไร้สาระอะไรเยอะแยะ ฉันถามนาย หน่อย คุณภาพของเรือสำราญลำนี้ที่ครอบครัวของฉัน ซื้อมานั้นแย่มากหรือไง? มันเป็นแค่พายุไต้ฝุ่นลูกเล็กๆ เอง มันไม่สามารถต้านทานได้เหรอ? ถ้าฉันถามกัปตัน เรือคนอื่นว่าพวกเขาในสถานการณ์แบบนี้สามารถออก ทะเลได้ นายก็ไม่ต้องมาขับเรือให้ครอบครัวฉันแล้ว ฉัน ต้องการกัปตันเรือ ไม่ใช่คนไม่เอาไหน”เห้อหยู่เฉินพู ดอย่างหงุดหงิด

“ฉันขอถามนายอีกประโยคว่า ตกลงนายจะขับได้ ไหม?”

“เห้อ…ได้ ผมขับได้!”กัปตันเรือก็ทำได้เพียงทำ ในสิ่งที่เกินความสามารถของตัวเอง เขาคิดในใจ ครั้ง สำนักอุตุนิยมวิทยาบอกว่าระดับของพายุไม่สูงนัก เมื่อ เทียบกับคุณภาพเรือของครอบครัวคุณชายเห้อ สามารถ ทนได้ นอกจากนี้ ความน่าจะเป็นที่จะเผชิญกับพายุ ไต้ฝุ่นยังมีน้อยมาก
“ดีมาก กลับไปเตรียมตัวออกเรือเถอะ”เห้อหยู่ เฉินโบกมือ และกัปตันเรือก็จากไป

เมื่อได้ยินท่าที่ของกัปตันเรือก็ยิ่งลังเล บางคน ลุกลี้ลุกลน พวกเขากระซิบว่า ตัวเองจะต้องลงไปเดี๋ยวนี้ หรือไม่

“คนที่ขี้ขลาดลงไปตอนนี้ได้เลย ไม่รับใช้พวก คุณแล้ว”เห้อหยู่เฉินพูดในไมโครโฟนเสียงดัง: “เพื่อ เป็นการไม่ให้พวกคุณจมน้ำตายในทะเลทีหลัง”

“คุณชายเห้อ ที่บ้านของฉันมีเรื่องบางอย่างที่ ต้องทำ ฉันของลงไปก่อนล่ะ”

“ใช่แล้ว พ่อตาของฉันยังอยู่ที่โรงพยาบาล ตอน นี้ฉันต้องกลับไปดูเขา”

มียี่สิบถึงสามสิบคนกังวล พูดกับเห้อหยู่เฉิน และ บางคนก็เดินไปใต้เรืออย่างเงียบๆ

“ไป ก็ไปแล้ว ยังจะขอร้องให้พวกคุณอยู่บนเรือ เหรอ เชี่ย!”เห้อหยู่เฉินสบถอย่างเหยียดหยาม

ฉินหลั่งก็หาจางเจียซินพวกเธอสองคนจนเจอ เขายังจะลากพวกเธอสองคนลงไปฮวนฮวนค่อนข้างมี เหตุผล แต่จางเจียซินก็ยังมีท่าทีที่คลื่นไส้ให้กับฉินหลั่ง และปฏิเสธที่จะเห็นด้วย

“อย่าโทษฉันนะ”ฉินหลั่งไม่มีทางเลือกจริงๆ และ ในที่สุดก็อุ้มจางเจียซินขึ้นไว้ที่บนไหล่ และเดินลงเรือพร้อมกับฮวนฮวน

“ปล่อยฉันนะ นายมันสารเลว ยาจก นายทำ อะไร….”จางเจียซินทุบตีที่ด้านหลังของฉินหลั่งอย่าง รุนแรงด้วยมือ ฉินหลั่งไม่สนใจ และพาเธอไปถึงที่บันได ที่จะลงเรือ

“คนที่หน้าบันได หยุดเดี๋ยวนี้เ”ในเวลานี้ เห้อหยู่ เฉินก็หยุดดื่มพร้อมใช้ไมโครโฟนตะโกนไปทางฉินหลั่ง ฉินหลั่งเหลือมองไปที่เห้อหยู่เฉิน แล้วก็ไม่สนใจเขา พวกเขาต้องการที่จะเสี่ยง แต่ตัวเองไม่ต้องการที่จะ ตามพวกเขาไป จากนั้น ฉินหลั่งก็กำลังที่จะก้าวไป

“นายไปเถอะ! เน็ตไอดอลคนนั้นก็จะถูกฉันปิดกั้น ฉันพูดจริงทำจริง”เห้อหยู่เฉินก็พูดขึ้นอีก ฉินหลั่งหยุด ก้าวเดิน

“ปล่อยฉันนะ? ไอ้ยาจกนายอยากให้ฉันถูกปิดกั้น เหรอ ปล่อยได้มั้ย ถ้านายจะไปก็ไปเองเถอะ ทำไมต้อง ลากฉันไปด้วย ยังไม่ปล่อยอีก….”จางเจียซินอยู่บนหลัง ของฉินหลั่ง กระหน่ำชกหนักขึ้น

“ก็ได้ นี่คือสิ่งที่เธอพูดเอง ตกอยู่ในอันตราย อย่า โทษฉันที่ไม่เตือนเธอ”ฉินหลั่งวางจางเจียซินลงบนพื้น จางเจียซินจ้องมองไปที่ฉินหลั่งอย่างโกรธ และพูดจา ปากคอเราะราย: “ใช่แล้ว ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ตอนนี้ นายรีบออกไปให้พ้นจากฉันนะ เห็นนายแล้วอารมณ์เสีย รีบไป รีบไสหัวไปให้พ้นๆ!”

จางเจียซินผลักฉินหลั่ง โดยต้องการผลักเขาลงบันไดจนเขากระแทกตัวจนตาย

“เอาจดหมายมาให้ฉัน ตอนนี้ฉันก็จะรีบไป ทันที”ฉินหลั่งรู้สึกผิดหวังกับจางเจียซิน ในเมื่อเธอก็ เกลียดตัวเองขนาดนี้ อย่างนั้นตัวเองไปก็ดีล่ะ

“จดหมายเหรอ? นายยังอยากจะได้อยู่เหรอ!”จาง เจียซินตะคอก และตบกระเป๋าของตัวเอง: “จดหมายอยู่ ในกระเป๋าของฉัน ตอนแรกฉันก็อยากจะให้มาอยู่ แต่เมื่อ เห็นนายทำแบบนี้กับฉัน ฉันไม่ฉีกจดหมายทั้งก็ดีแค่ ไหนแล้ว นายอยากได้จดหมาย ฉันก็จะไม่ให้นาย ให้ ยาจกอย่างนายโมโหตายไปเลย!”

“เธอ”ฉินหลังคว้าคอเสื้อของจางเจียซิน ด้วย สายตาที่เย็นชา

“เธออะไรของนาย นายเป็นคนทำผิดต่อฉันก่อน ปล่อยนะ!”จางเจียซินผลักฉินหลัง แล้วดึงมือฮวนฮวน วิ่งไปที่ดาดฟ้า

ฉินหลั่งคิดว่าตอนนี้เอาจดหมายจากจางเจียซิน ไม่ได้แล้ว กำลังจะเดินลงจากเรือไป ในเวลานี้ “อู”เสียง ที่ยาวนานดังขึ้น เรือเริ่มเคลื่อนที่ และตอนนี้ฉินหลั่งไม่ สามารถลงจากเรือได้อีกต่อไป

ฉินหลั่งเดินกลับไปที่ดาดฟ้าอย่างช้าๆ เขาไม่ได้ กังวลอะไรมากมาย นั่งอยู่บนดาดฟ้าท้ายเรือคนเดียว ลมทะเลที่พัดมา มองไปที่น้ำทะเลที่เป็นคลื่น

หลังจากล่องเรือนานกว่าสองชั่วโมง เหลือเพียง เรือสำราญที่มีแสงไฟบนท้องทะเลอันกว้างใหญ่
ในเวลานี้ เห้อหยู่เฉินเรียกจางเจียซินมาอยู่ข้างๆ เข้าใกล้เห้อหยู่เฉินมากขนาดนี้ จางเจียซินก็รู้สึกตื่นเต้น

“เป็นอะไรเหรอ?”เห้อหยู่เฉินดึงจางเจียซินมา ข้างหน้าอยู่ข้างหน้าของตัวเอง จนทำให้จางเจียซินก็พิง ไปที่หัวไหล่ของเห้อหยู่เฉิน เธอนิ่งอึ้ง รีบหลีกเลี่ยง ทันที ตัวเองก็แค่เน็ตไอดอลอันดับสามธรรมดา จะ สามารถเอาเปรียบทายาทเศรษฐีที่ร่ำรวยได้ยัง

“ช่างเป็นหญิงสาวที่ไร้เดียงสา”เห้อหยู่เฉินพูด ขณะที่จับคางของเธอ: “อยากคบกับฉันมั้ย?”

คำถามที่ฉับพลันของเห้อหยู่เฉิน ทำให้หัวใจของ จางเจียซินเต้นแรง นี่ก็ตรงไปตรงมาเกินไป เขาชอบ ฉันขึ้นมาจริงๆเหรอ?

“อือ..”จางเจียซินพยักหน้าอย่างเขินอายๆ

“ดี”เห้อหยู่เฉินกอดเอวของจางเจียซิน: “อยากจะ คบฉันง่ายมาก เธอทิ้งแฟนของเธอซะ แบบนี้เธอก็ สามารถคบฉันได้แล้ว”

“คุณชายเห้อคุณพูดจริงเหรอ? ตอนนี้ฉันจะไปคุย กับเขาให้รู้เรื่อง”จางเจียซินดีใจมาก ยังไงเธอก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมคุณชายเห้อมาชอบตัวเองได้ยังไง แต่แค่ทิ้งฉิน หลั่งก็สามารถเป็นแฟนของคุณชายเห้อได้ จะไม่ทำให้ เธอตื่นเต้นได้ยังไง ตัวเองจะกลายเป็นแฟนของคุณชาย เห้อ จะไลน์สดไปอีกทำไมล่ะ? ในเมื่อขออะไรก็ได้สิ่ง นั้น?

เมื่อท่าทางที่ดีใจของจางเจียซิน แววตาของเห้อหยู่เฉินก็เผยให้เห็นถึงความโหดเหี้ยม เพราะจาง เจียซินทำให้เขาเห็นเงาของหลิวอันฉี

หลังจากที่เขาถูกหลิวอันฉีสวมเขา จิตใจของ เห้อหยู่เฉินก็ผิดปกติ หลิวอันฉีลับหลังเขาแอบมาผู้ชาย คนอื่น? เขาเห้อหยู่เฉินก็จะสวมเขาให้คนอื่นบ้าง แย่ง แฟนและภรรยาของคนอื่น เขารู้สึกว่าเมื่อเห็นชายอื่น ร้องไห้อย่างหนักหน้าหลังจากพบว่าถูกสวมเขา จะ ทำให้เขามีความสุข

“แต่ว่าฉันมีข้อแม้อย่างหนึ่ง ฉันต้องการให้เธอไป สั่งสอนไอ้หมอนั้น ถ้าเธอทำให้ฉันมีความสุข เธอก็ สามารถเป็นแฟนของฉันได้ ดีมั้ย ที่รักของฉัน?”เห้อหยู่ เฉินจับคางของจางเจียซินเบาๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ