บทที่ 482 หญิงปากร้าย

โลกภายนอกแสนอันตราย ที่อันตรายสุดก็คือจิตใจของคน เฉินเมิ่งลู่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเจอคู่ต่อสู้ที่เก่งกาจ ดังนั้น เธอต้องจริงจังมากกว่านี้แล้ว แต่ไม่ว่าจะอารมณ์หรือจิตใจ ตอนนี้เธอคล้ายกับหญิงปากร้ายเสียมากกว่า

และความเป็นจริง เธอเป็นนักสู้ที่มีจิตใจลึกยากที่จะหยั่ง

เธอคอยท่ารอดูฉินหลั่งขายหน้า ก็คือรอโอกาสทำให้ฉิน ติดตาม และเธอติดตามฉินหลั่งเข้ามาในโรงเรียนหัวเจี้ย

ถึง

หลั่งเผลอก่อน

คิดว่าทุกอย่างสมบูรณ์ไม่มีใครรู้

ยาสลบ ดาบยาว โจมตีดั่งสายฟ้าแลบ

เธอคิดว่าทุกอย่างวางแผนมาอย่างดีแล้ว แต่เสียดายฉิน หลั่งถอนพิษได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เธอต้องพ่ายแพ้อย่าง ย่อยยับ

ไม่ใช่เฉินเมิ่งลู่ที่ไม่เก่ง แต่เพราะฉินหลั่งเก่งกาจเกินไป

ต่างหาก

เฉินเมิ่งลู่ถูกจับได้ทั้งหมด ดาบซามูไรในมือกระตุกที่หนึ่ง มองฉินหลั่งนึ่ง”ไม่ว่านายจะเก่งแต่ไหน คืนนี้ฉันจะฆ่านายให้ได้!”

“ท่ม?” ฉินหลั่งหัวเราะ เลือดบนตัวเริ่มแข็งตัวแล้ว”เธอถึง กับทำเตียงของฉันหักได้ เก่งจริงเลยนะ”

“ได้ไม่สู้จนตัวตนจริงของเธอออกมา เธอคงไม่พอใจใช่

ไหม”

“ตัวตนจริงอะไร? นายพูดอะไรของนายกัน?” เฉินเมิ่งลู่ ตกใจอย่างหนัก

ฉินหลั่งมองดูเฉินเมิ่งลู่”เธอเป็นผู้หญิงที่พิเศษ ตัวเธอมี กลิ่นอายของหญิงต่างจังหวัด ไม่ทราบว่าฉันเดาถูกไหม?”

ตัวของเฉินเมิ่งลู่กระตุกอย่างแรง

วินาทีต่อมาตัวเธอก็พุ่งไปอย่างแรง พร้อมกับฟันออกไป

ด้วย!

“ตายซะเถอะ!

เฉินเมิ่งลู่ตะโกนออกไป เธออยู่ในยุทธภพนานขนาดนี้ ยัง ไม่เคยมีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเธอเลย

และฉินหลั่งก็สังเกตเห็นความผิดปกติของดาบซามูไรเล่ม นั้นตั้งนานแล้ว

ผู้หญิงคนนี้อาจจะมาจากญี่ปุ่น ส่วนที่ว่าทำไมเธอถึงมา เป็นป้าของโจวซิน เรื่องนี้เดี๋ยวค่อยสืบที่หลัง
อันตราย ผู้หญิงที่มาจากญี่ปุ่นคนี้อันตรายเกินไปแล้ว ปิดบังหน้าตาและตัวตนได้อย่างแนบเนียน แต่ฉินหลั่งก็ยัง จับได้อยู่ดี

ตอนนี้เฉินเมิ่งลู่ก็ต้องทำทุกอย่าง ฆ่าฉินหลั่งที่รู้ตัวตนของ

เธอซะ

แสงของดาบสะท้อนออกมา คมดาบของดาบซามูไรฟัน เข้าที่คอของฉินหลั่งอย่างเร็ว คมดาบแหลมคม เร็วดัง

สายลม

และฉินหลั่งกระโดดออกไปอย่างเร็ว ร่างกายเหมือนใบไม้ บนต้นไม้ โบกพลิ้วสะบัด

เธอฟันไม่ถูกฉินหลั่งอีกตามเคย

เฉินเมิ่งลู่ไม่ได้หยุดพัก แต่กลับฟันไปอย่างเร็วอีกครั้ง จาก แทงตรงเปลี่ยนเป็นฟันแนวนอน เล็งเป้าฉินหลั่งและฟันไป อย่างแรง

แต่ฉินหลั่งก็หลบไปได้อย่างง่ายดายอีกครั้ง

“ย้า…. เฉินเมิ่งลู่ร้องเสียงดัง ภายใต้แสงไฟสลัวฟันออก ไปแล้วยี่สิบกว่าครั้ง และยังทำในพริบตาเดียวอีก แม้คนที่ การต่อสู้จะเก่งแค่ไหน เกรงว่าจะต้องตกใจกับฝีมือของเฉิน เมิ่งสู่ คนทั่วไปถ้าเจอการโจมตีดั่งสายฟ้าแลบแบบนี้ ตัวคง เต็มไปด้วยเลือดไม่ตายก็คงพิการ
แสงดาบรวมตัวกันครอบตัวฉินหลั่งเอาไว้ ฉินหลั่งอาจจะ

ถูกแทงตายได้

เสียดาย คนที่เธอเจอคือฉินหลั่ง ฉินหลั่งที่ชนะทุกสิ่งบน

โลกได้อย่างง่ายดาย

ทุกครั้งที่คมตาบห่างจากฉินหลั่งไม่ถึงหนึ่งเซน แต่เขาก็ยัง หลบไปได้อย่างเฉียดฉิว

แม้เฉินเมิ่งลู่จะสู้เต็มที่ แสดงฝีมือการร่ายดาบซามูไรเต็ม ที่แล้วก็ตาม แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

เธอยิ่งเต็มที่มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งตกใจมากเท่านั้น ในที่สุด ก็ได้รู้ว่า การต่อสู้ของฉินหลั่งเข้าถึงระดับที่ยากจะหยั่งถึง แล้ว สูงกว่าที่เธอคิดไว้มาก

ในอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่ง คนที่ถือดาบซามูไรมีอาวุธพร้อม กลับสู้คนหนุ่มที่มือไร้อาวุธไม่ได้ เฉินเมิ่งลู่รู้สึกเจอคู่ต่อสูที่ ยากที่สุดทั้งชีวิตนี้เลยก็ว่าได้

“ไม่เลวเลยนี่” สุดท้ายฉินหลั่งก็ส่ายไปซ้ายทีขวาที่อย่าง ง่ายดาย ท่าทางไหวพริบรวดเร็วและสะดวกสบาย

“ถ้าฉันเดาไม่ผิดละก็ เธอน่าจะเป็นยอดนักดาบคนหนึ่ง ในเวลายี่สิบสี่ชั่วโมงนี้เธอก็หาเวลาฆ่าฉันตลอด เธอคิดว่า ในตอนที่ฉันหลับสบายเป็นช่วงเวลาลงมือที่ดีที่สุด เธอคิดมา อย่างรอบคอบ คิดวางแผนมาอย่างดี แต่สุดท้ายกลับเห็นว่าความสามารถของฉันไม่เหมือนกับที่เธอคิดเอาไว้ เธอคิดผิด

แล้ว”

ฉินหลั่งก็พูดคุยราวกับไหลตามน้ำไปเรื่อยๆ

และเฉินเมิ่งสู่สีหน้าหนักอึ้งเหมือนผิวน้ำ รู้สึกอีกฝ่ายหลบ ไปได้อย่างง่ายดายเหมือนเป็นการดูถูกที่ไร้เสียง เหมือนแรง กดดันที่ก่อนคลื่นสึนามิจะถล่มใส่

สีหน้าเธอหนักอึ้งดั่งผิวน้ำ ฉินหลั่งพูดถูกแล้ว เหมือนมีด วงตาสีดำแทงทะลุเข้ามา

“ซี ผู้หญิงคนหนึ่ง เดินทางจากที่ไกลยอมเป็นหมากของ คนอื่น ทั้งวันต้องเข้าใกล้กับคมดาบที่ติดคราบเลือด แม้จะมี เงินมากแค่ไหน แล้วมีข้อดียังไงกัน?” ฉินหลั่งขยับเท้าเบาๆ ทันใดนั้นก็ดีดนิ้วมือไปที่ดาบซามูไรเบาๆ เฉินเมิ่งลู่รู้สึกหลัง มือชาไปหมด ดาบซามูไรในมือเกือบกระเด็นออกไปเลย

เธอถึงได้รู้ว่า คู่ต่อสู้แค่หยอกตัวเองเล่นเท่านั้น เหมือนที่ ตัวเองเคยหัวเราะเยาะฉินหลั่งในวิลล่าจื่อจุ้น เรื่องนี้สำหรับ นักสู้แล้ว เป็นการตูถูกอย่างแรงเลยก็ว่าได้ เขาแค่หยอกเธอ เล่นเหมือนสัตว์ตัวหนึ่ง ก็เหมือนแมวที่จับหนูได้หยอกเล่นมัน ก่อนที่จะจัดการมัน

เฉินเมิ่งสู่รู้สึกมีลมพัดมา เสื้อบนแขนเหมือนใบไม้ที่ถูกลมพัดโบกพลิ้วสะบัดไปมา ทันใดนั้นก็ฉีกออก เผยให้เห็นถึง แขนที่เรียบเนียน

“นาย..* เฉินเมิ่งลู่ตกใจอย่างมาก อีกฝ่ายทำให้เสื้อตัว เองขาดได้ในตอนที่ตัวเองกำลังร่ายดาบอยู่ แล้วยังมีอะไรที่ ทำไม่ได้อีกล่ะ ถ้าเขาไม่ได้ทำให้แขนเสื้อฉีก แต่กระทบไปถึง ระบบภายในของตัวเองแทน แบบนั้น ตัวเองคงตายได้ใน ครั้งเดียวเลย?

แขนที่เนียนละเอียดเผยรอยสักดอกซากุระออกมา ฉินหลัง

หัวเราะ

“อาวุธฆ่าคนของญี่ปุ่น? ไม่เลวเลย เป็นอาวุธที่ฆ่าคนจริง ฉันประเมินพวกเธอต่ำไปจริงด้วย เธอเป็นนักฆ่าที่มีความ สามารถมาก”

“นายผิดแล้วล่ะ ฉันเป็นคนของหอการค้าเทียนอิง นายจะ ต้องซดใช้กับความโลภของตัวเอง” เฉินเมิ่งลู่พูดด้วยความ เกลียดชัง

“อึม นักฆ่าญี่ปุ่นที่หอการค้าเทียนอิงจ้างมา ได้ เธอยอม แพ้ไปดีกว่า ในโลกนี้ไม่มีใครฆ่าฉันได้”

ฉินหลั่งหลบดาบไปด้วย พร้อมกับคุยไปด้วย

พรึ่บๆๆ เฉินเมิ่งสู่กัดฟันกรอด มือขวากระตุก ทันใดนั้นก็ เปลี่ยนวิธีการโจมตี ดาบซามูไรเล่มนั้นไม่ได้สะท้อนแสงความคมของดาบอีกต่อไป แต่กลับเปลี่ยนไปเป็นใบมีดที่ อ่อนนุ่มเหมือนกิ่งไม้แทน

ท่าฟันดาบของเฉินเมิ่งสู่ไม่ดุดันเหมือนก่อนหน้าอีก แต่ทั้ง ตัวเหมือนกับหญิงระบำโบราณ ไหวพลิ้ว เอวพลิ้วไปมา

เหมือนกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่ในดนตรี

แต่ว่า ดาบซามูไรอ่อนนุ่มแล้ว ร่างกายก็ไหวพลิ้วแล้ว แต่ ความเร็วกลับเร็วกว่าเดิม เหมือนไม่มีหยุดพักเลย แทงเข้า จุดสำคัญทุกครั้ง เหมือนดาบที่ไร้เสียงกลางอากาศ

สีหน้าฉินหลั่งเปลี่ยนไปเล็กน้อย ต่อมาก็ถอนหายใจ”คน ของญี่ปุ่นดูดซึมวัฒนธรรมประเทศจีนไปมากเลยนะ ท่าต่อสู้ พวกนี้เป็นของเทพหญิงแห่งตุนหวงนี้? ดี ดีมาก”

ตอนนี้ฉินหลั่งไม่ได้หลบหลีกง่ายๆเหมือนตอนแรกแล้ว แต่กลับตั้งใจหลบอีกฝ่าย ท่าทางก็คล้ายปรมาจารย์ขึ้นมา บ้าง ทุกท่วงท่าพลิ้วไหว

“งั้น เธอก็ลองรับการโจมตีของฉันดูบ้างนะ” ฉินหลั่งรู้สึก อยากจะโจมตีกลับบ้าง มือซ้ายกระตุก ตันออกไปช้าๆ

เฉินเมิ่งสู่ตกใจ สะบัดดาบไปที่แขนของฉินหลั่ง ได้ยิน เสียงซี้ด ดาบซามูไรฟันที่แขนของฉินหลั่ง

เฉินเมิ่งลู่ดีใจ และดึงลากออกมา จากนั้นก็ถอยออกไป ด้านหลัง ในใจคิดว่าฉินหลั่งยังไงนายก็ต้องชดใช้กรรมที่นายอวดดี!