บทที่ 107 อธิบายมาสิ 34 ล้านหมายความว่า อย่างไร

เผิงเมิ่งกัดฟันแน่น แต่หยุดก้าวในที่สุด

ฉินหลั่งไอสองสามครั้ง เผิงเมิ่งลูบหลังฉิน หลั่งเบาๆ

“ร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง”

“ฉันคิดไม่ออกจริงๆว่า เมิ่งเมิ่งคบเขาไปได้ อย่างไร”

“ดูหน้าตาคนแบบนี้สิ ดูก็รู้ว่าเขาคงอายุไม่ ค่อยยืน”

“เตรียมตัวกินข้าวเถอะ!” หลิ่วเหวินฮัวมอง ไปทางเผิงเมิ่งด้วยท่าที่โกรธ เอ่ยขึ้นมาทีหนึ่ง แล้วเดินจากไป

ตอนนี้ คนรับใช้เริ่มจัดเก็บเตียงผ้าใบ จัด เรียงเครื่องดื่มต่างๆ อาหารว่างไว้ที่โต๊ะ จัดวาง โต๊ะอาหารสไตล์ตะวันตกสี่เหลี่ยมยาวสามตัวเอา ไว้ที่ลานบ้านอีกครั้ง สมาชิกในตระกูลเผิงนั่งลง ตามที่นั่ง ซึ่งถูกแบ่งไว้ตามสถานะด้วย โต๊ะตัวนั้น ที่อยู่ตรงกลาง เป็นของหลิ่วเหวินฮัวและคนสำคัญที่สุดในตระกูลเผิงนั่ง

บรรดาผู้ชายในตระกูลเผิงต่างก็กลับมาจาก ข้างนอก รวมถึงพ่อของเผิงเมิ่งที่ชื่อเผิงกาง และ เผิงเหล่ยพ่อของเผิงหนานด้วย ความจริงพวก เขามาถึงกันนานแล้ว เพียงแต่พวกผู้ชายตระกูล เผิงสองสามคนพากันไปนั่งตกปลาอยู่ที่ทะเลสาบ จื่อเสีย

มองไปเห็นพวกเขาคุยกันไปหัวเราะเฮฮา แต่ความจริงแล้วพวกเขากำลังแข่งขันกันอย่าง ลับๆ เพื่อให้ตัวเองมีอำนาจในตระกูลเผิงมากขึ้น

เผิงกางเดินเข้าไปหาภรรยาและลูกสาวหา นเยว่และเผิงเมิ่ง เขาสังเกตเห็นฉินหลั่ง แต่ไม่คิด ว่าเขาจะเกี่ยวข้องกับเผิงเมิ่ง

ตามลำดับที่นั่งเมื่อสองปีก่อน เผิงกาง ภรรยาและลูกสาวนั่งในตำแหน่งที่นั่งที่ใกล้หลิ่ว เหวินฮัวที่สุดทางซ้ายมือ

“แม่ครับ” เผิงกางเอ่ยทักทายหลิ่วเหวินฮัว ที่หนึ่ง แล้วพาภรรยาและลูกนั่งลง ในใจของเขา รู้สึกแปลกใจ รู้สึกว่าหลิ่วเหวินฮัวมีบางอย่างผิด ปกติ ทำท่าเหมือนไม่ได้ยินที่ตัวเองพูด

“อย่าเพิ่งนั่ง” หลิ่วเหวินฮัวไม่มองหน้าเผิงกาง พลางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“อ่อ…ครับ…เผิงกางกำลังหย่อนกันลง แตะเก้าอี้ ก็ลุกขึ้นทันทีพร้อมยิ้มแหย

วันนี้มีแขกมาด้วย ครอบครัวเธอไปนั่ง หลังๆหน่อยไป” หลิ่วเหวินฮัวท่าทางสง่างามหลัง พูดจบ แล้วมองไปทางเผิงหยู่กับฟางหลุนที่นั่ง อยู่ตำแหน่งคนที่สามและสี่ด้านขวามือของเธอ : “เผิงหยู่ เธอกับฟางหลุนมานั่งตรงนี้”

“คะ!” เผิงหยู่ตอบรับอย่างอ่อนหวานหนึ่ง คำ จับแขนฟางหลุนไว้ แล้วเดินไปยังหน้าที่นั่ง ของเผิงกางอย่างอารมณ์ดี เธอแกล้งไอเบาๆ : “คุณลุงคะ คุณ…ช่วยหลบหน่อยได้ไหมคะ”

“ตอนนี้สมองของเผิงกางสับสนไปหมด เขายังแกล้งทำเป็นบ่นว่า “อารมณ์ของคนวัยทอง เนี่ยนะ” พลางส่งยิ้มยกที่นั่งให้เผิงหยู่พวกเขา

เผิงกาง หานเยว่ และเผิงเมิ่งขยับออกไป นั่งไกลออกไปหน่อย ตอนนี้เขาจึงสังเกตเห็นว่า ผู้ชายที่ไม่สูงสิ่งกับใครเลยเป็นคนที่ติดตามเผิง เมิ่งอยู่ เขาตระหนักดีอย่างยิ่ง เป็นไปได้ว่าเขาคือ ต้นเหตุ

ตั้งแต่ตำแหน่งที่นั่งตัวที่สามของทางซ้ายมีอของหลิวเหวินฮั่ว เผิงกางและครอบครัวนั่งลง เขาได้ฟังจากหานเยว่เข้าใจได้ทันที่ว่า เกิดอะไร ขึ้นกับฉินหลั่ง

หลังจากฟังหานเยว่เล่าจบแล้ว เผิงกางส่ง สายตาพิฆาตไปยังเผิงเมิ่ง เขากระซิบบอกให้เผิง เมิ่งรีบเข้าไปสำนึกผิดกับคุณย่าเดี๋ยวนี้ และบอก ให้ฉินหลังออกไปจากที่นี่เสีย แต่ผลลัพธ์ก็รู้ๆกัน อยู่

เวลานี้ คนรับใช้ได้นำอาหารและอุปกรณ์ ทานอาหารมาเสริฟ์ที่โต๊ะ เผิงกางไม่กล้า อาละวาดใส่เผิงเมิ่ง ได้แต่รอให้ถึงบ้านก่อน แล้ว ค่อยหาทางแก้ปัญหานี้กับเผิงเมิ่ง

เห็นสองข้างของหลิ่วเหวินฮัวต่างก็เป็นคน ของตระกูลเผิงเหล่ยทั้งนั้น อีกอย่างหลิ่วเหวินฮัว ดูพอใจกับหลายเขยที่เผิงหยู่หามาอย่างมาก ใน ใจของเผิงกางยิ่งไม่เป็นสุข มันน่าอับอายราวกับ กินแมลงวันเข้าไป

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องขอโทษแทนคนใน ตระกูลฉันด้วยนะ” เผิงเมิ่งกระซิบบอกฉินหลัง เธอรู้สึกเสียใจที่ชวนฉินหลังมาร่วมงานเลี้ยงของ ตระกูลตัวเอง เห็นหน้าฉินหลั่งขาวซีด ในใจของ เผิงเมิ่งก็กังวลมากทีเดียว : “คุณเป็นอย่างไรบ้างคะ? เจ็บคอมากเลยใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไรครับ ผมอยากดื่มน้ำอุ่นสัก หน่อย” ฉินหลั่งไม่ได้กล่าวโทษเผิงเมิ่งเลยแม้แต่ น้อย เขารู้สึกคันคอนิดหน่อย

“พี่จาง ฉันขอน้ำอุ้นสักแก้วคะ” เผิงเมิ่งรีบ กวักมือเรียกคนรับใช้อย่างเร่งด่วนพลางเอ่ยปาก

“ไปทำงานของเธอก่อน” เมื่อคนรับใช้ตอบ รับ และกำลังจะรินน้ำให้เผิงเมิ่ง หลิ่วเหวินฮัวส่ง สายตาเย็นชามาทางคนรับใช้แล้วพูดขึ้น เมื่อพูด จบ ก็พูดคุยกับครอบครัวของเผิงเหล่ยต่อ

เผิงเมิ่งมองหลิ่วเหวินฮัวด้วยความขุ่นเคือง ตอนนี้ ในใจของเผิงเมิ่งแสนเจ็บปวด เธอจำได้ว่า เมื่อก่อน คุณย่าเป็นคนกุลีกุจอหาเครื่องดื่มมาให้ เธอ

ไปคะ เราไปดื่มน้ำในบ้านกัน ในบ้าน คุณย่าของฉันมีใบชา ฉันจะไปชงให้นะคะ คุณจะ ได้รู้สึกดีขึ้นหน่อย…” เผิงเมิ่งพูดไป พลาง ประคองฉินหลั่งลุกขึ้น เพื่อพาฉินหลังลุกออกจาก ที่นั่งไปรินน้ำในบ้าน

“เผิงเมิ่ง นั่งลง!” เผิงกางพูดด้วยน้ำเสียง เคร่งขรึมจนทำให้ฉันหลั่งใจคอไม่ดี เขาไม่อยากให้เผิงเมิงลำบากใจ จึงพูดเบาๆว่า : “ผมไปเองดี กว่าครับ”

“ไม่เป็นไรคะ คุณไม่รู้หรอกว่ารินน้ำได้ที่ ไหน ฉันไปด้วยดีกว่า” เผิงเมิ่งทำเหมือนไม่ได้ยิน ที่คุณพ่อพูด เวลานี้ ดูเหมือนว่าคนทั้งบ้านต่อต้าน ไม่ให้เธอคบกับฉินหลัง เผิงเมิ่งไม่สนใจ ตรงกัน ข้าม เธอจะทำให้พวกเขาเห็นว่า ตัวเธอต้องการ เป็นอริกับพวกเขา!

“ช้าๆค่ะ…” ท่ามกลางสายตาญาติมิตรที่ นั่งอยู่ในโต๊ะทานอาหารสามตัว เผิงเมิ่งประคอง ฉินหลั่ง ค่อยพากันเดินเข้าไปในบ้าน หลิ่วเหวิน ฮั่วแสดงสีหน้าเฉยเมยต่อเผิงเมิ่ง แต่พอเผิงเมิ่ง เดินผ่านมาข้างๆเธอ หลิ่วเหวินฮัวส่ายหน้า อุทาน ออกมาเบาๆ

“ให้ตายสิ!” หลิ่วเหวินฮัวกำลังเล่าเรื่องของ ครอบครัวพวกเขาให้ฟางหลุนฟัง เผิงเหล่ย หลีห ยิงสองสามีภรรยาก็ตั้งใจฟังอยู่เงียบๆ มีเพียง เผิงหยู่ที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์โดยไม่สนใจอะไร ทั้งนั้น ไม่รู้ว่าเธอเห็นอะไรเข้า เบิกตาโพลงร้อง เอะอะด้วยความตื่นเต้น

“ผู้หญิงคนนี้….” หลิ่วเหวินฮัวยิ้ม เธอพอใจ ฟางหลุนเป็นพิเศษ จากนั้น มองเผิงหยู่ด้วยสายตาชื่นชม เธอแตะหลังมือของฟางหลุนเบาๆ พลางกล่าวว่า : “ฟางหลุน เธออย่าไปถือสา ผู้ หญิงคนนี้ชอบทำเรื่องเรียกร้องความสนใจ”

“อะไรนะ คุณย่า” เผิงหยู่ยิ้มเล็กน้อย เธอ เอาโทรศัพท์วางไว้บน โต๊ะ : “พวกคุณเห็นข่าวนี้ แล้ว พวกคุณไม่ตกใจกันเลยหรือ?”

“คุณคาทูโร่ประธานใหญ่บริษัทเฟอร์รารี่ ชาวอิตาลีมาที่ประเทศจีน.” ฟางหลุนหยิบ โทรศัพท์ของเผิงหยู่มาด้วยท่าทางสง่างาม แล้ว อ่านให้หลิ่วเหวินฮัวกับคนอื่นๆฟัง

เนื้อหาในข่าวนี้คือ ท่านประธานชาวอิตาลี เดินทางมาที่ประเทศจีนเป็นการส่วนตัว เพื่อส่ง มอบรถหรูเฟอร์รารี่รุ่นใหม่ที่มีราคาแพงที่สุด มูลค่า 68 ล้านให้กับชาวจีนผู้ไม่ประสงค์ออกนาม ท่านหนึ่ง!

“โห ข่าวนี้ช่างน่าตกใจจริงๆ บริษัทเฟอร์รา รี่ก่อตั้งโดย EnzoFerrari ในปี 1929 เป็นผู้ผลิต รถแข่งฟอร์มูล่าวันและซุปเปอร์คาร์ที่มีชื่อเสียง ระดับโลก รถที่เฟอร์รารี่เป็นผู้ผลิตล้วนเป็นงาน ฝีมือทั้งนั้น กำลังการผลิตจึงต่ำมาก จนถึงปี 2018 เพิ่งส่งมอบรถไปได้เพียง 14,628 คัน เท่านั้น….ฟางหลุนพูดอย่างเรียบเฉย
ข่าวทั่วไปเพียงเรื่องเดียว ก็สามารถเล่า เรื่องราวที่เกี่ยวข้องได้มากมาย ซึ่งแสดงให้เห็น ว่าความรู้รอบตัวของฟางหลุน มีค่อนข้างมาก นี่ ทำให้แววตาของหลิ่วเหวินฮัวเปล่งประกาย

“ฟางหลุน เธอมีความรู้เรื่องเฟอร์รี่มาก เลยนะนี่…” เผิงเหล่ยยิ้มพลางมองไปทางฟาง หลุน หลีหญิงก็มองฟางหลุนด้วยสายตาพึงพอใจ เช่นกัน

“คุณลุงชมเกินไปแล้ว ความจริงก่อนหน้านี้ ไม่นานผมซื้อรถเฟอร์รารี่มาคันหนึ่ง ตอนที่ซื้อจึง ได้ข้อมูลมาจากบริษัทเฟอร์รารี่น่ะครับ….” ฟาง หลุนกล่าวขึ้นเบาๆ

“อะไรนะ! เธอซื้อรถเฟอร์รี่หรือ? ทำไมไม่ เคยเห็นเลยล่ะ? หรือว่าลุงไม่ทันได้สังเกต? ลุง เคยเห็นแต่เพื่อนขับ ยังไม่เคยลองด้วยตัวเอง เลย” เมื่อได้ยินว่าฟางหลุนก็ซื้อรถเฟอร์รารี่ด้วย หนึ่งคันเผิงเหล่ยทำท่าตกตะลึงมาก ถูมือแล้ว ทำท่าเหมือนอยากลอง

“อ๋อ อย่างนั้นหรือ วันนี้ผมไม่ได้ขับมาด้วย ถ้าคุณลุงอยากลองขับละก็ ผมจะให้คนขับรถมา ส่งให้ที่นี่ครับ”

ฟางหลุนกล่าวอย่างสุภาพ ครั้งนี้เขามาที่จีนหลัง มีจุดประสงค์ที่สำคัญมากก็คือ สร้างภาพ ลักษณ์ที่ดีให้กับตระกูลเผิง เพื่อวางรากฐานที่ มั่นคงสำหรับการแต่งงานของทั้งสองครอบครัว

ทีแรกเฟอร์รารี่เป็นแค่แผนสำรองของเขา วันนี้ไม่ได้เตรียมจะมาเปิดตัว แต่ว่าตอนนี้กลับมี ประเด็นให้พูดถึงเฟอร์รารี่ขึ้นมา ฟางหลุนจึงถือ โอกาสเอา “แผนสำรอง” ขึ้นมาพูดก่อน

“ได้หรือ? ถ้างั้นก็ดี เธอให้คนขับรถของเธอ มาสิ ลุงจะได้ลองสักหน่อย รถซุปเปอร์คาร์ที่สุด ยอดในโลกนี้จะให้ความรู้สึกแบบไหนนะ” เผิง เหล่ยอยากจะอาศัยจังหวะนี้โอ้อวดลูกเขยที่ดีคน นี้สักหน่อย ต่อหน้าคนทั้งตระกูล

ครอบครัวอื่นๆตอนนี้ยังไม่มีใครใช้รถเฟอรร์ รารีเลยสักคน รอให้รถหรูของฟางหลุนปรากฏขึ้น ก่อน เขาจะได้คุยโม้ต่อหน้าคนทั้งตระกูลสักครั้ง

“ครับ” ฟางหลุนพยักหน้า รีบโทรไปหาผู้ ช่วยของเขา ให้เขาคนนั้นขับรถตัวเองออกมา

เห็นท่าทางฟางหลุนสงบและมั่นใจ หลิ่วเห วินฮัวแอบพยักหน้าเล็กน้อย มีรอยยิ้มที่น่าพึง พอใจในดวงตาที่ไม่โกรธของเขา

อาหารเสิร์ฟครบแล้ว ทุกอย่างล้วนเป็นสไตล์ตะวันตก อาหารแต่ละจานวางอยู่ตรงกลาง โต๊ะยาว ทุกคนต่างมีอุปกรณ์ส่วนตัว อยากทาน อะไรก็ทานได้ตามสบาย

เผิงเมิ่งและฉินหลั่งเดินออกมาจากบ้าน ด้วยกัน ในมือของเธอถือถ้วยใส่ชามาหนึ่งใบให้ ฉินหลั่ง ฉินหลังดื่มน้ำอุ่นจากในบ้านมานิดหน่อย แล้ว รู้สึกดีขึ้นมาก

เผิงเมิ่งประคองฉินหลั่งนั่งลงที่เก้าอี้ ทุกคน เริ่มทานกันแล้ว ทานไปพูดคุยกันไป

ฉินหลังรู้สึกหิวขึ้นมาบ้างเล็กน้อย เขาใช้ ตะเกียบส่วนกลางคืบสลัดผัก แล้ววางมันลงใน จานของตัวเอง ก็พลันเห็นสายตาของสมาชิกใน ครอบครัวเผิงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามมองมาด้วย สายตารังเกียจ พลางซุบซิบนินทา

“ตัวเองก็ไม่สบายยังชี้ซั้วคีบอาหาร ไม่กลัว แพร่เชื้อใส่คนอื่นบ้างหรือไง จริงๆเลย”

“เพราะป่วยนะสิผมจึงทานอาหารที่ปกติไม่ ได้ทาน ถ้าหนักไปกว่านี้จะทำอย่างไรครับ?”

เผิงเมิ่งได้ฟัง รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก แต่ เธอรู้ว่าตอนนี้ญาติมิตรทุกคนไม่ชอบฉินหลั่งเลยจึงทำอะไรไม่ได้

ไม่ต้องสนใจพวกเขา คุณอยากทานอะไร คะ ฉันช่วยคืบให้” เผิงเมิ่งคืบเนื้อตุ่นใส่จานฉิน หลังไป พลางพูดเสียงเบาๆ

เริ่มทานอาหารกันอย่างเงียบสงบ ญาติมิตร ต่างพูดคุยกันเอง ส่วนครอบครัวเผิงกางที่เคย เป็นจุดสนใจในอดีต กลับไม่มีใครพูดคุยกับพวก เขาเลย

เวลานี้ โทรศัพท์ของฉันหลั่งดังขึ้น ญาติมิตรไม่น้อยหันมามองที่เขา

เพราะว่าพวกเขาฟังออกว่าเสียงโทรศัพท์ ของฉินหลั่งเป็นเสียงของ vivo โทรศัพท์ของทุก คนที่อยู่ที่นี่ ไม่ใช่ iphone ก็เป็น Huawei 8848 ถึงแม้การใช้แบรนด์ระดับสูงจะไม่ได้บ่งบอกถึง ระดับความร่ำรวย แต่การใช้แบรนด์ระดับกลางถึง ล่างมันแสดงถึงตัวตนที่ต่ำต้อย พวกเขายิ่งดูถูก ฉินหลังไปกันใหญ่

พอฉินหลั่งมองเบอร์โทรที่ขึ้นหน้าจอ เป็น สายของผู้จัดการสวีแห่งศูนย์Auto showจีนหลิง หรือว่ามีข่าวอะไรเรื่องเฟอร์รารี่ของตน?

ฉินหลังรับสาย
“สวัสดีครับ คุณฉิน” ผู้จัดการสวีท่าทางดีใจ มาก : “ให้คุณรอนานเลย เฟอร์รารี่ซุปเปอร์คาร์ที่ คุณจองไว้เดินทางมาถึงจีนหลิงแล้วครับ ตอนนี้ คุณอยู่ที่ไหนครับ พวกเราจะเอาไปส่งคุณถึงที่ เลยครับ”

“รถมาแล้ว? แต่ว่าผมยังเหลือค่ารถที่ยังไม่ ได้จ่ายอีกครึ่งหนึ่งไม่ใช่หรือ? พวกคุณรอก่อนนะ เดี๋ยวผมจะให้ผู้จัดการชื่อของธนาคารซิตี้แบงก์ โอนเงินให้พวกคุณ ทั้งหมด 34 ล้านใช่ไหม ครับ?”

“อ้อ ท่านคงยังไม่ทราบ? เมื่อ 5 วันก่อนผู้ จัดการชื่อได้โอนเงินที่เหลือทั้งหมดให้ครบแล้ว ครับ” ก่อนหน้านี้ เพราะฉินหลังป่วยหนัก พักฟื้น อยู่ที่จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ตลอด เพราะการหายตัว ไปของจงยู่ทำให้เขาไม่มีเวลาสนใจเรื่องอื่นๆ เมื่อบริษัทเฟอร์รารี่โทรเข้ามา โข่งลิ่งเสียนจึง จัดการแทนฉินหลังไป

“อย่างนี้นี่เอง งั้นก็ดี ตอนนี้ผมอยู่ที่ คฤหาสน์สไตล์ตะวันตกแห่งหนึ่งทางตะวันตก เฉียงใต้ของทะเลสาบจื่อเสีย หาง่ายมากครับ พวกคุณมาส่งที่นี่ละกัน” ฉินหลั่งพูดเบาๆ เขาก็ ไม่มีอะไรต้องปิดบัง
“ครับ คุณฉิน ท่านรอสักครู่นะครับ พวกเรา จะไปส่งให้ครับ…ผู้จัดการสวีกล่าวอย่างสุภาพ แล้ววางสายไป

ฉินหลังวางสายแล้ว พบว่าคนอื่นๆต่างมอง เขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย

“ฉินหลัง เมื่อกี้คุณพูดว่า 34 ล้านอะไร? เกิดเรื่องอะไรขึ้น เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ” เผิง หนานลูบที่คางพลางส่งยิ้มและมองพร้อมเอ่ย ถามฉินหลั่ง

“ไม่มีอะไรครับ ก็แค่ซื้อรถคันหนึ่ง” ฉินหลัง ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ใช้ตะเกียบคีบกับข้าว ทาน เมื่อฉินหลั่งพูดจบ บรรยากาศก็เงียบสงบลง ครู่หนึ่ง จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะขึ้นมา