บทที่ 155 ทำไลน์สดปลอม

ฉินหลั่งส่งไก่เป็นๆไปให้ยาย แล้วถือขนมจีน ของจางเจียซินและฮวนฮวนพวกเขาทั้งสองเดินไปทาง บนเกาะเทียม ฉินหลังก็ซื้อข้าวผัดไข่ให้ตัวเอง

ฉินหลั่งเพิ่งเดินเข้ามาถึงคฤหาสน์ ก็เห็นจางเจีย ซินและฮวนฮวนกำลังคุยอะไรกัน เมื่อเขาเข้ามา ก็รีบ ทักทาย

“ขนมจีนของพวกเธอ”ฉินหลั่งคิดว่าพวกเธอคง หิวมาก

“ขนมจีนเดียวค่อยว่ากัน”จางเจียซินรับกล่อง อาหารจากมือของเฉินหลั่ง เปิดออกดู พูดด้วยความ ประหลาดใจ: “นายยังซื้อข้าวผัดไข่ด้วย!”

“นั้นฉันกินเอง”

“นายสบายใจได้ พวกเราไม่กินข้าวนายหรอก ดู ท่าทางที่ขึ้นขี้เหนียวขนาดนี้ของนาย”จางเจียซิน เหลือบมองไปที่ฉินหลั่งและพูด เธอมองไปที่ฉินหลั่งอีก ครั้ง และพูดด้วยคำอ้อนวอน: “ฉินหลัง นายช่วยฉันถ่าย วิดีโอหน่อยได้มั้ย?”

“ถ่ายวิดีโอ?”ฉินหลั่งประหลาดใจ

“อิม ขอร้องนายล่ะ ได้มั้ย?”จางเจียซินเขย่าแขน ของฉินหลั่ง

“นายก็ช่วยเจียซินเถอะ ภายนอกนายอาจเห็นว่าพวกเราไลน์สดทำงานไม่หนัก ส่วนตัวของพวกเราแล้ว จริงๆงานก็หนักไม่น้อยไปกว่าการทำความสะอาดของ นาย”ฮวนฮวนก็เกลี้ยกล่อมฉินหลั่ง

ฉินหลั่งก็เคยดูKuaishouและTikTokผ่านๆมือมา บ้าง รู้ดีว่าวิดีโอตลกในนั้นมีมากมายคือคนไลฟ์สดหาคน มาถ่ายทำ เรื่องตลกถ่ายทำได้ดี แฟนคลับของคนไลฟ์ สดก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จางเจียซินอยากหาตัวเองถ่าย เรื่องตลกเหรอ

“ได้ ฉันรับปากกับเธอ”ฉินหลั่งรู้สึกว่าแค่ถ่ายเรื่อง ตลกเองก็คงไม่มีอะไร

“เยี่ยมมาก ฉินหลั่งฉันรักนายมาก”จางเจียซินทำ ไลน์สดมาอยู่สักพักแล้ว พูดอย่างตรงไปตรงมามากขึ้น

จางเจียซินลากตัวฉินหลั่งออกจากคฤหาสน์ ให้ ฉินหลั่งนั่งอยู่บนขั้นบันไดด้านนอกคฤหาสน์

“เสื้อชูชีพตอนเช้าของนายมีไหน?”จางเจียซิน ถามพร้อมกับมองไปที่

“เอ่อ….อยู่นี้”ฉินหลั่งหยิบเสื้อชูชีพขึ้นมา

“รีบใส่”ฉินหลั่งก็ไม่ว่าอะไร ยังสวมใส่ตามที่จาง เจียซินบอก

“ฮวนฮวน เธอว่าเป็นยังไงบ้าง?”จางเจียซินมอง ไปที่ฉินหลั่งด้วยพึงพอใจ และถามฮวนฮวน

“ถ้าผมยุ่งเล็กน้อย บนใบหน้ามีรอยดำอีกหน่อยก็ สมบูรณ์”ฮวนฮวนให้คำแนะความคิดของตัวเองออกไปจางเจียซินรู้สึกว่ามีสมเหตุสมผล แต่ก็ไม่ถามอะไรฉิน

หลั่ง เดินตรงไปตรงหน้าฉันหลั่ง สองมือก็จัดทรงผมอยู่

บนหัวฉินหลังยังใช้ดินทาลงบนใบหน้าของฉินหลั่งเล็ก น้อย “เห้ย…เธอทำอะไรนะ…”ฉินหลั่งไม่พอใจกับ

พฤติกรรมที่ไร้มารยาทของจางเจียซิน

“เดี๋ยวนายก็แค่ให้ความร่วมมือก็พอ ถ้าแสดงได้ดี ฉันให้รางวัลนายห้าร้อยหยวน อย่าทำให้มันล้มเหลวนะ เข้าใจมั้ย?”จางเจียซินเตือนฉินหลั่ง แล้วลากตัวฮวนฮวน เข้าไปในคฤหาสน์

ไม่กี่นาทีต่อมา จางเจียซินก็เริ่มไลน์สด ในครั้งนี้ เธอไม่ได้อยู่ตรงหน้ากล้อง แต่ฮวนฮวนเป็นคนถือ โทรศัพท์ แล้วถ่ายมาที่เธอ

“เทพธิดาเจียซิน วันนี้ไลน์สดร้องเพลงหรือ เปล่า? ฉันอยากจะขอเพลง”

“หรือมาเต้นเถอะ ฉันอยากเห็นเทพธิดาเจียซิน เต้น ( แอปเปิ้ลน้อย ) ”

“พูดคุยกันก็ดี”

“เอ้ สถานที่ไลน์สดวันนี้ทำไมเปลี่ยนไป? พื้น หลังก็เปลี่ยนไป”

จางเจียซินมีแฟนคลับเก่าอยู่มากมาย

“ที่รักทุกคน ตอนนี้ฉันไลน์สดอยู่ที่คฤหาสน์ของญาติฉัน วันนี้คือฮวนฮวนคนไลฟ์สดอีกคนของHuya TVช่วยพวกเราถ่ายวิดีโอ(ฮวนฮวนก็แสดงหน้าออกมา ทักทายกับชาวเน็ต)”จางเจียซินบอกว่าที่นี่เป็นคฤหาสน์ ของญาติ ก็ยกจะยกระดับฐานะของตัวเอง ก็จะทำให้เธอ ตรงตามฐานะของ”เทพธิดา”: “เดี๋ยวฉันจะให้ทุกดู คฤหาสน์ของบ้านญาติฉันก่อน ฉันรู้สึกว่ามันก็ค่อนข้าง จะดีนะ”

หลังจากนั้นจางเจียชินก็พาชาวเน็ตชมดู คฤหาสน์อย่างสบายๆ จากนั้นก็เสียงชื่นชมแสดงความ คิดเห็นที่มากมาย บอกว่าที่ที่แท้จางเจียซินลูกคุณหนูที่ ร่ำรวย เทียบได้กับได้เครมลินแห่งมอสโก ซึ่งสร้าง ความพึงพอใจให้กับจางเจียซินเป็นอย่างมาก

“ที่รักทุกๆคน วันนี้พวกเราไม่ไลน์สดร้องเพลง เต้นรำ วันนี้เรามีสิ่งที่มีความหมายมากกว่านี้ที่ต้อง ทำ”ในที่สุดจางเจียซินก็พูดถึงประเด็น: “ญาติของฉัน บอกว่าแถวบ้านของพวกเขามักจะมีคนที่น่าสงสารมา บ่อยๆ ฟังเขาเล่าว่าคนคนนั้นเป็นคนไร้บ้าน ตัวเองมา จากทางตะวันตกเฉียงเหนือถึงที่จีนหลิงคนเดียว ทุกวัน ทำได้แต่งานที่อยู่ในระดับต่ำ ทุกเดือนมีรายได้แค่หนึ่ง พันหยวนกว่าๆ แม้แต่กินข้าวก็ยังไม่มี ที่จะนอนไม่มี”

จางเจียซินพูดต่อหน้ากล้องอย่างเป็นห่วง และ คนที่แสดงความคิดเห็นก็รู้สึกหวั่นไหวกับคำพูดของเธอ

“หา นี่มันปี 2019แล้วนะ ยังมีคนแบบนี้อยู่อีกเห

รอ?”

“น่าสงสารจัง หัวใจของฉันก็เจ็บ”
“บนโลกใบนี้มีคนที่น่าสงสารอยู่มากมาย ไม่ เหมือนกับที่สื่อพูดว่าสันติภาพและมีความเจริญรุ่งเรือง

โธ…

…ตอนนี้ก็ใกล้จะสามทุ่มแล้ว ญาติของฉันบอก ว่าถ้าเขาจะมา ก็ใกล้เวลาช่วงนี้ ตอนนี้พวกเราก็ไปดูกัน เถอะ เขามาหรือยัง”จางเจียซินพูดกับหน้ากล้อง: “ใช่ แล้ว เมื่อฉันได้ฟังญาติของฉันเล่าประวัติของคนคนนั้น ก็เหมือนกับทุกคน ก็รู้สึกเจ็บปวดใจ คืนนี้ฉันทำอาหาร ให้กับเธอ หวังว่าเขาจะทานอาหารมื้อหนึ่งให้อิ่ม….

“let’sgo”จางเจียซินถืออาหาร เดินออกไปที่ด้าน คฤหาสน์ ฮวนฮวนก็ถือโทรศัพท์ตามมา แล้วถ่ายไปที่ จางเจียซิน

เมื่อฉินหลั่งเห็นจางเจียซินและฮวนฮวนเดินออก มาจากในคฤหาสน์ พวกเธอเดินมาที่ทิศทางตรงข้ามกับ ตัวเอง ฉินหลั่งยิ่งมองก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าพวกเธอกำลังทำ อะไร?

“ไม่รู้ว่าคืนนี้เขาจะมาหรือเปล่า พวกเราไปดูกัน เถอะ”จางเจียซินพึมพำเงียบๆ มองไปที่บนใบหน้า ท่าทางดูกังวลที่ใจจดจ่อกับตามหาคนที่ปากเธอบอกว่า น่าสงสาร ชาวเน็ตก็รู้สึกสะเทือนใจ พวกเขาก็รอคอยให้ จางเจียซินตามหาคนที่น่าสงสารเจอ

“เหมือนกับว่าเขาจะไม่มา”จางเจียซินเดินรอบ คฤหาสน์ไปครึ่งหนึ่ง แล้วพูดด้วยความผิดหวัง ฉินหลั่งก็นั่งอยู่บนบันไดหินที่ห่างออกไปยี่สิบเมตร แต่ฮวนฮวน ไม่ได้แพนกล้องไปที่ฉินหลั่ง

เมื่อได้ยินว่าคนที่น่าสงสารไม่มา ชาวเน็ตถอน

หายใจ ไม่รู้ว่าเขาจะไปอดอยากที่ไหนอีก เมื่อเห็นว่าตัวเองทำให้อารมณ์ของชาวเน็ตสลด

ลงอย่างมาก จางเจียซินก็รู้สึกถึงเวลาแล้ว

“เดี๋ยวนะ ดูเหมือนว่าฉันจะเห็นเขา เขาอยู่ที่ นั่น!”จางเจียซินมองไปที่ตำแหน่งของฉินหลั่ง ทันใดนั้น ก็วิ่งไปทางฉินหลั่ง ฮวนฮวนเดินตามหลัง ความหวังของ ชาวเน็ตก็ถูกจุดประกายขึ้นมา พวกเขาก็แสดงความ คิดมากมายของตัวเองที่ประหลาดใจอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อฉินหลั่งเห็นจางเจียซินที่จู่ๆก็วิ่งพุ่งเข้ามาหา ตัวเอง ก็ขมวดคิ้ว จางเจียซินกำลังทำบ้าอะไรอยู่?

“เป็นเขาจริงๆด้วย ทุกคนดูซิ”เมื่อเห็นฉินหลั่ง จางเจียซินมีท่าทางที่มีความสุขมาก ฮวนฮวนก็แพน กล้องไปที่จางเจียซินและฉินหลั่ง

เมื่อเห็นว่าจางเจียซินหาชายคนที่น่าสงสารคน นั้นเจอจริงๆ ความคิดเห็นก็เต็มความดีอกดีใจจนกระโดด โลดเต้น ของขวัญถูกแจกขึ้นเหมือนดอกไม้ไฟ

“เขาก็คือชายที่น่าสงสารคนนั้น”

“เสื้อชูชีพที่เขาใส่ไปชุดทำงานใช่ไหม ที่แท้เขา ไม่มีเสื้อผ้าใส่ ถึงใส่ชุดทำงาน พวกเธอดูผมของเขายุ่ง มาก ใบหน้าของเขาก็ดำ ดูเขาก็น่าจะอายุยี่สิบปี ทำไม ถึงทำให้เขาเผชิญหน้ากับความยากลำบากมากมายขนาดนี้”

“ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆ ฉันกับเขาอายุเท่ากับ แต่ว่าสภาพความเป็นอยู่ของฉันดีกว่าเขามาก บริจาค เงินให้กับเขาได้มั้ย?”

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อจางเจียซิน เป็นเจ้าของของที่นี่ ฉันสามารถนั่งๆข้างนายได้มั้ย?”จางเจียซินพูดกับฉิน หลังด้วย”ความระมัดระวัง” ตอนนี้คนตรงหน้าเธอไม่ใช่ ฉินหลั่ง แต่เป็น “คนน่าสงสาร” ที่เธอสร้างขึ้นมา ใช่ แล้ว”คนน่าสงสาร “ก็ต้องเคารพ ชาวเน็ตก็จะมีความรู้สึก ที่ดีต่อเธอมากขึ้น

“เธอ….”ฉินหลั่งเริ่มสับสนมากขึ้น เขาอยากจะ ถามว่า ตอนนี้จางเจียซินกำลังทำอะไร แต่เมื่อเขาพูด ออกไปหนึ่งคำ ก็ถูกสายตาของจางเจียซินห้ามไว้

จางเจียซินนั่งอยู่ตรงหน้าฉินหลัง พูดกับกล้อง “ทุกคนดูซิ ญาติของฉันเคยบอก เขาเก็บขยะอยู่แถวๆนี้ บางครั้งก็ไปทะเลสาบเพื่อเก็บสิ่งสกปรก ชุดที่สวมใส่อยู่ บนตัวเขาเสื้อชูชีพเป็นชุดทำงานของเขา พวกคุณดูผม ของเขาสกปรกขนาดไหน บนใบหน้ายังมีดิน พวกคุณ ไม่สามารถสัมผัสได้ผ่านทางกล้อง บนตัวของเขามีกลิ่น เหม็นๆ น่าจะไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเวลาหลายเดือน บาง ครั้งเขาก็มาหาญาติฉันที่คฤหาสน์นี้ นอนบนบันไดที่นี่ แล้วทำงานต่อในวันรุ่งขึ้น….”

ฉินหลั่งเริ่มเข้าใจขึ้นเล็กน้อย จางเจียซินสร้างให้เขากลายเป็นคนที่น่าสงสาร เพื่อที่เธอจะได้แสดง ทันใดนั้นฉินหลั่งก็โกรธ เขาจ้องมองไปที่จางเจียซินอ ย่างไม่ไม่รู้ตัว ดวงตาของจางเจียซินคมชัดขึ้น เห็นความ หมายนั้นได้อย่างชัดเจน เธอไม่พอใจฉินหลั่ง

“นายถึงตอนนี้ยังไม่ได้กินข้าวใช่มั้ย?”ดวงตาของ จางเจียซินดูสดใส ในสายตาของชาวเน็ตเป็นคนหญิง สาวที่มีจิตใจดี จางเจียซินถือข้าวในมือขึ้นมา: “นี่คือ

อาหารที่ฉันทำเองกับมือ นายหิวก็กินนี่นะ”

ฉินหลั่งมองไปที่ข้าวในมือฉินหลั่ง ทั้งๆที่ข้าวผัด ไข่นี้ตัวเองเป็นคนซื้อมา ทำไมถึงกลายเป็นเธอลงมือทำ เองได้? ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้น และจ้องไปที่จางเจียซินอ ย่างไม่วางตา

สีหน้าของจางเจียซินเริ่มโกรธ เธอเขยิบตาส่ง สัญญาณให้ฉินหลั่ง ความหมายก็คือให้ฉินหลั่งทาน แต่ ฉินหลั่งกลับไม่ขยับ

“ยังจะอายอีก”จางเจียซินยังพูดจาเพื่อปกปิด ขยิบตาให้ฮวนฮวน ให้ฮวนฮวนไปยืนอยู่ข้างหลังฉิน หลั่ง เพื่อที่ชาวเน็ตจะได้ไม่เห็นสีหน้าของฉินหลั่ง จาง เจียซินหยิบช้อนขึ้นมาตักข้าวผัดหนึ่งช้อน และยื่นไปที่ ปากของฉันหลั่ง: “ไม่ต้องกลัว ฉันป้อนนายเอง”

จางเจียซินพยายามแสดงความมีน้ำใจของตัวเอง ต่อหน้ากล้อง

ฉินหลั่งไม่อ้าปาก จางเจียซินเม้มริมฝีปาก แล้วก็ รีบยิ้มขึ้นมาทันที เพื่อไม่ให้ชาวเน็ตเห็นข้อบกพร่อง เธอแอบใช้มืออย่างแรง ใช้ช้อนยัดเข้าปากแล้วงัดฟันของ ฉินหลั่งออก แล้วป้อนอาหารเข้าไป

“เคี้ยว!”จางเจียซินตะคอกเสียงต่ำเบาๆ ฉินหลั่ง

ถึงค่อยเคี้ยว

ด้วยวิธีนี้ จางเจียซินจึงป้อนข้าวผัดไข่เข้าปาก ของฉินหลั่งได้

“ในที่สุดก็ทานหมดแล้ว”จางเจียซินพูดอย่างอ่อน หวาน เมื่อเห็นฮวนฮวนพยักหน้าให้ตัวเอง จางเจียซินก็ รู้ว่าการตอบสนองของความคิดเห็นมากมายนั้นดีมาก จางเจียซินหยิบกระเป๋าเงินออกมา และหยิบธนบัตร ทั้งหมดร้อยหยวนออกมา ยื่นไปตรงหน้าฉินหลั่ง: “เงิน พวกนี้นายเก็บไว้นะ อีกหน่อยก็อย่านอนข้างนอกอีก ตัว เองไปเช่าบ้านดีๆหนึ่งห้องหน่อย”

ฉินหลั่งไม่รับ จางเจียซินยัดไปที่มีอของฉินหลั่ง

“นายไม่ได้อาบน้ำมานานใช่มั้ย? ดูผมของนาย เหนียวมาก เอาแบบนี้ละกัน ฉันจะพานายเข้าไปอาบน้ำ ในคฤหาสน์”จางเจียซินพูดกับฉินหลั่งอย่างใกล้ชิด จาก นั้น ก็พยุงฉินหลั่งขึ้นมา ฮวนฮวนเดินไปตรงหน้าจางเจีย ซิน และแพนกล้องไปที่ฉินหลั่งและจางเจียซิน

“ที่รักทุกคนๆ ฉันจะพาเขาไปอาบน้ำ เสร็จแล้วฉัน ก็ยังจะซื้อเสื้อผ้าที่สะอาดให้เขาสองชุด ตอนนี้ฉันก็ไม่ ไลน์สดให้ทุกคนๆแล้ว รอฉันทำสิ่งพวกนี้เสร็จแล้ว ฉัน ค่อยไลน์สดให้ทุกคน ถ้าทุกคนชอบที่ฉันไลน์สด ก็ สามารถกดติดตามได้ ยินดีที่ทุกคนกดสามปุ่ม(กดไลค์followและเพิ่มลงในรายการโปรด ) แค่นี้ก่อนนะ บ๊าย

บาย”เมื่อพูดจบจางเจียซินก็พยุงฉินหลั่งเดินไปข้างหน้า

ทีละก้าว ฮวนฮวนอยู่ถ่ายที่ข้างหลังพวกเขาสิบวินาที และบอกลากับชาวเน็ต ปิดการไลฟ์สด

“เจียซิน ปิดไลน์สดแล้ว”ฮวนฮวนเดินไปที่จาง เจียซินอย่างรวดเร็ว

เมื่อได้ยินปิดไลน์สดแล้ว จางเจียซินก็ผลักฉิน หลั่งทันที ยืนนิ่งและจ้องมองไปที่ฉินหลั่งอย่างโกรธ เคือง ดวงตาเกลียดจนอยากจะกลืนกินฉินหลั่งเข้าไป

“เจียซิน….”ฮวนฮวนเดินไปอยู่ที่ข้างๆจางเจียซิน

“ฮวนฮวน เธอดูไอ้ยาจกนี้ เกือบจะทำไลน์สดของ ฉันล้มเหลว!”จางเจียซินจ้องมองไปที่ฉินหลั่ง แล้วบ่นให้ กับฮวนฮวน: “เมื่อกีฉันอุตส่าห์ป้อนข้าวให้เขา เธอเดาดู เขาทำยังไง เขาปิดปากแน่นสนิท สายตาท่าทางที่มอง มาอย่างจะฆ่ากับฉัน:ฉันเอาเงินให้คนเขา มีอของเขานั่น สูงส่งมาก ก็ไม่รู้จักยกมือขึ้นมา สีหน้าดำยิ่งกว่าถ่าน ฉันแม่ง ฉันก็เหี้ย คนอื่นไม่อยากได้ฉันก็ยังยัดเงินไป ให้เขาอีก…”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ