บทที่ 317 ไม่มีทางรักษา

“คุณพูดจริงเหรอ? แฟนสาวของเขาสำคัญ สำหรับเขามากเลยเหรอ ?” ซ่งอวี่จ้องเย็นนีอย่างจริงจัง เขาไม่เคยเห็นผู้ชายที่หลงในความรักขนาดนี้มา ก่อนเลย

“ฉันไม่ได้โกหกคุณแน่นอน ก่อนหน้านี้ที่จีนหลี งมีลูกหลานเศรษฐีอยู่ เพราะว่าแฟนสาวไปมีเรื่องกับ พวกอันธพาล พอพวกอันธพาลฆ่าแฟนสาวของเขาแล้ว เขาก็ได้เจอกับมือปืนของอีกฝ่าย จากนั้นก็แก้แค้นให้ แฟนสาวโดยที่ไม่สนใจอะไรเลย สุดท้ายตัวเองก็โดนไป หลายนัด ฉินหลั่งก็เหมือนกับลูกหลานเศรษฐีคนนี้ เลย ! ” เย็นนี่พูด

ตอนนั้น ฉินหลั่งอยู่ที่มหาลัยจีนหลิงได้เจอข่าว คราวของแก๊งชิงหลงอย่างไรบ้าง ถึงแม้ว่าจะถูกโข่งลิ่ง เสียนกดลงแล้ว แต่ก็ยังมีข่าวคราวโผล่มาบ้าง เพียงแต่ ทุกคนรวมไปถึงเย็นนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่าลูกหลานเศรษฐี คนนั้นจริงๆ ก็คือฉินหลั่ง

“ก็ได้ ฉันจะเชื่อคุณสักครั้ง” ซ่งอวี่พูด

“คุณชายซ่ง รอให้ฉินหลั่งตาย พวกเราก็ค่อย แต่งงาน จากนั้นก็ไปฮันนีมูนที่ต่างประเทศ สักครึ่งปี ค่อยกลับมา ฉันอยากจะลืมเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ ให้เร็วๆ” เย็นนีมองซ่งอวี่พลางพูด

“พูดได้ๆ รอให้ฉินหลั่งตายก่อน ก็พูดได้ทุกอย่างแล้ว” ซ่งอวี่พึมพำด้วยความเหม่อลอยเบาๆ

เป็นไปตามที่คิด จงยู่ดื่มซุปยาพิษลงไปคืนนั้น ร่างกายก็เริ่มมีอาการไม่ดีออกมา

จงยู่นอนอยู่บนเตียง ก่อนจะนอนด้วยความปวด หัว สติสตางค์ยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ทั้งสี่คิดว่าจงยู่แค่ป่วยธรรมดาๆ แต่ก็ไม่ได้ บอกเรื่องนี้กับฉินหลั่ง

จนกระทั่งวันที่สอง อาการของจงยู่ยิ่งแย่ลงไป พวกเธอถึงจะรู้ว่าเริ่มไม่ดีแล้ว เลยบอกฉินหลั่ง

ฉินหลั่งกับ “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ทั้งสี่คน รีบพาจงยู่ไปส่งโรงพยาบาล

“หมอ เป็นอย่างไรบ้าง ?” หลังจากตรวจร่างกาย เสร็จฉินหลั่งก็ดึงหมอเอาไว้ก่อนจะถามด้วยความร้อน ใจ

“เธอได้รับยาพิษเยอะมาก ตอนนี้ตรวจเจอยาพิษ กว่าสิบชนิด มันเป็นพิษที่สกัดจากพิษง พิษของพืชและ ดอกไม้ต่างๆ จากแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตอนนี้ อาการของเธอไม่ดีเลย ถ้าเกิดว่าพิษออกฤทธิ์ ฉันต้อง บอกตามตรง ว่าโรงพยาบาลของพวกเราเองก็คงทำ อะไรไม่ได้….” หมอพูดกับฉินหลั่ง

เขาคิดว่าฉันหลั่งเป็นแค่ผู้รักษาความปลอดภัย ส่วนผู้ป่วยก็เป็นแค่นักเรียนธรรมดา เลยมีเงินไม่เท่า ไหร่ ! ถึงจะมีเงิน แต่สถานการณ์ของคนไข้ในตอนนี้ พวกเขาเองก็คงจะช่วยอะไรได้ไม่มาก ดังนั้นเมื่อดูตอนนี้ คนไข้ก็เหมือนจะต้องตายอยู่แล้ว

“ทำอะไรไม่ได้หมายความว่าอะไร ? หมอ ขาด เงินหรือเปล่า ? ฉันมีเงินนะ ร้อยล้านพอไหม…” สมอง ของฉินหลั่งเริ่มเลอะเทะไปหมดแล้ว พลางถาม

“ญาติผู้ป่วยต้องใจเย็นๆ ก่อนนะ นี่มันชีวิตคน บางทีอาจจะแก้ไขอะไรไม่ได้ คุณทำใจเอาไว้เถอะ” หมอคิดว่าฉันหลั่งกำลังจะเป็นบ้า เพราะผู้รักษาความ ปลอดภัยตำแหน่งเล็กๆ จะไปมีเงินร้อยล้านได้อย่างไร

ฉินหลังพาจงยู่ โรงพยาบาลหลายที่ในเมืองเย็น จีน สุดท้ายก็ต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลเสเหอ โรง พยาบาลเสเหอบอกเขาว่าตอนนี้พวกเขาเองก็ยังไม่มี ทางรักษาพิษที่จงยู่ได้รับ แต่ว่าพวกเขามียาที่สามารถ ยับยั้งพิษนั้นได้ เพื่อต่อชีวิตของจงยู่

ยานี้มันแพงมาก อาจจะต้องใช้ถึงหนึ่งล้าน ! แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉินหลั่งสนใจ เขาต้องการเพียง แค่ต่อชีวิตแข็งแรงๆ ของจงยู่

เมื่อมองจงยู่ที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงผู้ป่วย ใจ ของฉินหลั่งก็แตกสลาย

ฉินหลั่งเอาข่าวนี้ ไปบอกกับบ้านตระกูลจงใน ทันที

เมื่อได้รับข่าวนี้ จงจิ๋วเจินก็รู้สึกแย่เป็นอย่างมาก เขาอยากไปดูอาการของจงยู่จนทนไม่ไหว แต่เพื่อ ปกป้องจงยู่ ปกป้องบ้านตระกูลจง เขาเลยไม่สามารถ เกิดความผิดพลาดระหว่างความสัมพันธ์ของจงยู่กับบ้านตระกูลจงได้ ดังนั้นจงจิ๋วเจินเลยไม่สามารถไปได้

ขนาดคนในครอบครัวของบ้านตระกูลจงเองยัง ไปไม่ได้เลย

จงจิ๋วเจินเลยทำได้แค่ขอให้ฉินหลั่งมาที่บ้าน ตระกูลจง แล้วเล่าเรื่องราวอาการที่เกิดขึ้น

“ท่านจง ขอโทษ ! ฉันดูแลจงยู่ไม่ดีเอง ! ” ด้วย การนำทางของจงเล่นซาน ฉินหลั่งเดินเข้ามาในห้อง ของจงจิ๋วเจิน พอเข้ามาก็คุกเข่าลงกับพื้น จากนั้นก็พูด กับจงจิ๋วเงิน

เขาคิดอะไรหลายอย่างในหัวเต็มไปหมด ว่าจะ ทำอย่างไรกับจงยู่ดี จงยู่เป็นหลานสาวของจงจิ๋วเจิน เขาจัดให้ตัวเองไปดูแลจงยู่ข้างกาย ก็เพื่อให้ตัวเอง ดูแลจงยู่ แต่ตอนนี้ จงยู่กลับเข้าใกล้ความเป็นความตาย มากขึ้นเรื่อยๆ ฉินหลั่งรู้สึกผิดต่อบ้านตระกูลจง

“ฉินหลั่ง ลุกขึ้นมาเถอะ ! “จงจิ๋วเจินรีบพาฉิน หลั่งพยุงขึ้น เขาขมวดคิ้วก่อนจะพูดความในใจออกมา อย่างจริงจัง : “คุณเป็นคนที่มีบุญคุณต่อบ้านตระกูลจง ฉันจะรับคำขอโทษจากคุณได้อย่างไรกัน ? เมื่อเกิดเรื่อง แบบนี้ขึ้นแล้ว ฉันรู้ว่าในใจของคุณเองก็ไม่ได้รู้สึกแย่ น้อยไปกว่าฉันเลย ! ”

“ตอนนี้อาการของจงยู่เป็นอย่างไรบ้าง ? “จงจิ๋ว เงินถามคำถามที่เขาเป็นห่วงมากที่สุด

“ร่างกายของเธอมีพิษมากมาย ทุกๆ โรงพยาบาล ก็บอกว่าอาการของจงยู่นั้น…ช่วยเอาไว้ไม่ได้แล้ว ตอนนี้จงยู่นอนอยู่ที่โรงพยาบาลเสเหอ โรงพยาบาลเสเห อสามารถยื้อชีวิตเอาไว้ได้ช่วงหนึ่ง แต่ว่าพวกเขาเองก็ ไม่ได้มั่นใจขนาดนั้น ! ”

“ห้ะ… เมื่อจงจิ๋วเจินได้ยินฉินหลั่งพูด ก็รู้สึก สงสาร ก่อนจะล้มลงด้วยความมึน ยังดีที่ถูกจงเล่นซาน พยุงเอาไว้ได้

“พ่อ เป็นอย่างไรบ้าง ?”จงเล่นซานมองพ่อด้วย ความเป็นห่วง พอเห็นสีหน้าของพ่อดีขึ้นหน่อย จงเล่น ซานก็หยิบโทรศัพท์มา ก่อนจะเปิดรูปหนึ่งออกมาให้เขา ดู : “นี่เป็นผลตรวจของจงยู่”

จงจิ๋วเจินหยิบมาดูด้วยตัวเอง

ฟอสโฟลิเปส A2 !

a-Neurotoxin !

สารหนูไตรออกไซด์ !

เตโตรโดทอกซิน !

เมื่อเห็นส่วนประกอบ สีหน้าของจงจิ๋วเงินก็สั่น เกร็งและดูไม่สู้ดีสักเท่าไหร่

“นี่คือน้ำเสียนจิว ! “จงจิ๋วเจินพูดด้วยความไม่ สบายอารมณ์

“อะไรนะ ! ท่านจง คุณบอกว่าสิ่งที่จงยู่ได้รับพิษ เข้าไปคือน้ำเสียนจิวเหรอ ? ” ฉินหลั่งรีบถาม
จงจิ๋วเจินพยักหน้า ด้วยท่าทีเศร้าหมองและ สงสาร พลางพูด :

“นี่อาจจะเป็นยาพิษที่ซื้อมาจากอินเทอร์เน็ตอย่าง ลับๆ ! ตอนที่ฉันไปที่อเมริกา เห็นแก๊งอันธพาลของ อเมริกาซื้อมา ! น้ำเสียนจิวเป็นของเกาะหนึ่งใน อินโดนีเซีย รวมพิษงูทั้งหลาย พืชมีพิษต่างๆ รวมไปถึง ยาพิษที่คนสมัยนี้ทำขึ้นมาเอามาผสมกัน ตอนนี้โลกนี้ยัง ไม่มียารักษาเลย”

ไม่มียารักษา !

ใจของฉันหลั่งระเบิด เหมือนกับระเบิดปรมาณูที่ ระเบิดอย่างเต็มแรง ! ความหวังที่ฉินหลั่งมีนั้น มันเหลือ อยู่เล็กน้อยเท่านั้น !

“ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้นะ ? ฉินหลั่ง จงยู่ได้รับยาพิษนี้เข้าไปได้อย่างไรกันนะ ! “จงจิ๋วเจิน เอามือทาบอกที่เริ่มเจ็บปวด ดวงตาก็มีน้ำตาไหลวนอยู่ พลางถาม

กินยาพิษเข้าไปได้อย่างไร ?

ฉินหลั่งไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ให้ชัดเจน ในตอนนั้น เอง สมองของเขาก็มีภาพปรากฏขึ้น ตอนที่อยู่ที่สนาม กีฬาเมื่อสองวันก่อน ฉากที่เย็นนี้เอาซุปมาให้จงยู่ดื่ม

ตอนนั้นท่าทีของเย็นนี้เริ่มดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ก่อนหน้านี้เย็นนี้จะมาหาตัวเองทุกวัน แต่ว่าเมื่อวาน ฉิน หลั่งไม่เห็นเย็นนี้เลย แล้วตั้งแต่เมื่อวาน ร่างกายของจง ยู่ก็ดูไม่ค่อยปกติ
หรือว่าคือเธอ !

ฉินหลั่งหลับตาลง พลางคิดถึงเรื่องที่เยันนี้ทำ

เมื่อหลายวันมานี้ !

เป็นเธอ !

เป็นเธอนี่เอง !

ฉินหลั่งมั่นใจแล้ว ว่าคนที่วางยาคือเธอ !

วันนั้น เย็นนี้เอากระติกเก็บความร้อนมา หาตัวเอง ด้วยตัวเอง อันที่จริงเป้าหมายของเธอคือการวางยาตัว เอง แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะสลับกันภายหลัง เธอไม่ มั่นใจ ดังนั้นตัวเองเลยดื่มถ้วยที่ไม่มียาพิษลงไป แต่เย็น นึกลัวว่าจะต้องดื่มถ้วยที่มียาพิษ เลยให้จงยู่ดื่มไป

คนที่ควรจะนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยควรจะเป็นตัว เอง เพราะตัวเองทำร้ายจงยู่ไปแล้ว !

“จงยู่ต้องมากินยาพิษไปก็เพราะฉัน ฉันเป็นต้อน เรื่องเอง ! ” ฉินหลั่งโทษตัวเองอย่างสุดใจ ในขณะ เดียวกันในหัวก็นึกถึงท่าทีของเย็น นี้ ก็เกียดเข้า กระดูกดำ

เมื่อออกจากบ้านตระกูลจง ฉินหลั่งก็กลับไปที่ โรงพยาบาล ระหว่างทาง เขาโทรหาเย็นนี้ เป็นไปตาม คาดเย็นนี้ไม่รับโทรศัพท์แล้ว

“คุณชายฉิน จงยู่ตื่นแล้ว อยากเจอคุณ ! ” เมื่อ

เห็นฉินหลั่งกลับมา “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ทั้งสี่ก็

รีบพาฉินหลั่งเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยของจงยู่
“ฉินหลั่ง….”จงยู่ที่อยู่บนเตียงป่วย ใบหน้า ซีดเซียว ลืมตาไม่ขึ้นด้วยซ้ำ เสียงที่พูดออกมาก็ไร้ เรี่ยวแรง นี่เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของน้ำเสียนจิว เพราะ ยาพิษค่อยๆ เข้าสู่ร่างกาย คนที่โดนยาพิษก็ค่อยๆ อ่อนแอลง และมันจะออกฤทธิ์เรื่อยๆ จนกระทั่งคนที่โดน ยาพิษนั้นทรมานจนลาจากโลกนี้ไป