บทที่ 576 แดนฟ้า

ขณะที่กำลังรีบขับรถไปยังคฤหาสน์ตง หลีเลี่ยนกับทางด้า ใหนหมด จะพูด ให้ตายเถอะ ปรมาจารย์อยากเป็น รปภ. ไม่มีใครเขาทำกันหรอก

ตอนนี้หลี่เสี้ยนก็ยังคงไปยังบ้านตระกูลจง เรื่องที่ดินหลั่ง เคยคุยว่าจะไปฝึกสอนที่มหาลัยครั้งก่อน จนถึงตอนนี้ฉัน หลังยังไม่มีคำตอบใดๆ อีกทั้งตอนนี้เบื้องบนเริ่มเร่งแล้วด้วย

ไม่นานนักรถก็ขับมาถึงตีนเขาคฤหาสน์ตง เมื่อลงจากรถ เห็นเพียงภูเขาที่มืดมัว จงจิ๋วเงินถึงกับประหลาดใจ ส่วนหล เสียนและจางตาไม่ก็ตกใจเช่นกัน เต็มไปด้วยความรู้สึก เหลือเชื่อ

“ท่านจง ต้นไม้ต้นนี้น่าจะมีอายุหลายร้อยปีแล้วใช่ ไหม? “หลี่เสี่ยนชี้ไปยังต้นไม้สูงตระหง่านที่ดูเก่าแก่พลาง

พูด

จงจิ๋วเงินแอบสงสัย คฤหาสน์ผู้ลงหลังนี้เขาเคยมาแล้ว แต่ทําไมตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้?

ตอนนี้มีความรู้สึกรายล้อมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำ อากาศ สะอาดบริสุทธิ์ราวกับไม่มีสิ่งเจือปน

สถานที่นี้ดีจริงๆ ดูดอกไม้พวกนั้นสิ่งดงามขนาดไหน!ตรงนี้เป็นที่ราบลุ่มงั้นเหรอ? “ น่าเข่อออกมา สีหน้าหลี่เลียนแสดงความไม่

แต่ตอนนี้เป็นฤดูหนาวนะ!!

“ที่ราบลุ่ม? เป็นไปได้ไง? “ท่านจงรู้ว่าหลี่เลี่ยนกำลัง

อุปมา ส่วนจางตาให้กำลังตกใจอยู่ อากาศดีอย่างเหลือเชื่อ

เมื่อเข้าไป ฉินหลั่งก็เตรียมกาน้ำชาไว้ข้างๆสนามหญ้า เรียบร้อยแล้ว พร้อมแก้วหลายใบ จากนั้นนั่งไขว่ห้างรอง จิ๋วเงินและคนอื่นๆ

พวกเขาเคยเห็นท่าทางดุร้ายของฉันหลัง ตอนไล่ล่าตระ กูลเสียง เมื่อหลี่เสี่ยนและจางตาไม่เจอฉินหลั่งอีกครั้ง ไม่ กล้าหายใจด้วย : เทพแห่งการฆ่า

เดี๋ยวฉันหาทำจริงๆ มารับรองแขกบนภูเขา มีรสนิยมไม่ เหมือนใครนะ! “จงจิ๋วเงินยกชามาดื่มอย่างเป็นกันเอง

บนภูเขาท่ามกลางฤดูหนาวที่รุนแรง เหมือนจะมีอากาศที่ แตกต่างออกไป สนามหญ้านั่นยังคงเขียวขจี ราวกับช่วงต้น ฤดูใบไม้ผลอย่างไรอย่างนั้น

แปลกจริง มันแสบตามาก แปลกมากๆ จงจิ๋วเงินและอีก สามคนต่างรู้สึกว่าตนมาผิดที่หรือเปล่า ครุ่นคิดครู่หนึ่ง ใน ฤดูกาลแบบนี้ หาดูแลเป็นอย่างดี สนามหญ้าไม่ตายแน่นอน
“ท่านจง น่าขันจริงๆ”ฉันหลังพยักหน้าพลางพูด

“เสี่ยวจีน ในคฤหาสน์ผู้ลง นี้มีสมบัติอะไรหรือเปล่า? ทำไมผมถึงรู้สึกถึงบรรยากาศที่แตกต่างออกไป บนเขากับ ล่างเขาคนละโลกกันเลย? เหมือนฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่น คฤหาสน์ผู้ลงนี้ทำให้ผมชื่นชอบมากจริงๆ

ผมก็เคยมาคฤหาสน์ลงมาก่อน ทำไม่เปลี่ยนไปเยอะ ขนาดนี้ ? “จงจิ๋วเงินก็รู้สึกถึงความดื่มของพลังเช่นกัน ขณะนั้นเองก็มีนกแปลก2-3ตัว บินลงมาจิกกินข้างๆพวกเขา ไม่กลัวคนแม้แต่น้อย ทำให้พวกเขายิ่งรู้สึกแปลกเข้าไปอีก

จากสถานการณ์ของฉันหลัง ถึงแม้จะไม่ได้พิถีพิถันอะไร นัก แต่ไม่ใช่รปภ.แน่ๆ งั้นคุณฉันเป็นใครในคฤหาสน์ผู้ลงนี้ กันแน่?

ทันใดนั้นทุกคนก็รู้สึกงุนงง

ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่เหนือธรรมชาติมาก หากไม่เห็น คฤหาสน์นั้น ทุกคนคงคิดว่าที่นี่เป็นธรรมชาติจริงๆ อีกทั้ง ขณะที่เป็นฤดูหนาวก็ไม่ได้เปล่าเปลี่ยวขนาดนั้น ทั้งหมดราว เป็นฤดูใบไม้ผลิที่เต็มไปด้วยความหวัง

ไม่มีร่องรอยฝีมือมนุษย์แม้แต่น้อย

“ฮ่าๆ คุณฉิน บ้านที่นี่ราคาตารางเมตรละเท่าไหร่เหรอ? เหมือนยังไปไม่เริ่มประกาศขายนะ? “หลี่เสี้ยนสนใจเป็นอย่างมาก แต่แค่อยากถามเฉยๆ ไม่ได้จะซื้อคฤหาสน์ที่นี่

จริงๆ

เธออยากรู้ว่าคุณฉันทำหน้าที่อะไรในคฤหาสน์หลังนี้

“อ๋อ ที่นี่ผมว่าไงก็ว่างั้นแหละ บ้านที่นี่ตารางเมตรละ…..

2.5ล้าน! “ฉินหลั่งพูดอย่างไม่อะไร

2.5ล้าน? “แม้แต่จงจิ๋วเงินก็เกือบจะพ่นน้ำชาออกมา

ราคานี้ขนาดเขายังรู้สึกว่าแพงหรือไม่เหมาะสมเลย

ของจะแพงหรือไม่ขึ้นอยู่กับมูลค่า ถ้ามันคุ้มค่าราคาก็ไม่ แพง แต่ถ้าไม่คุ้มค่าก็เท่ากับโลกแล้วล่ะ

เห็นได้ชัดแม้ที่นั่งดงามราวดินแดนมหัศจรรย์บนโลก มนุษย์ แต่ถ้าจะบอกว่าราคาตารางเมตรละ2.5ล้าน ก็ยังแพง อยู่ดี แพงมากๆด้วย

ราคาสูงมากคงไม่มีคนซื้อหรอก จงจิ๋วเงินและคนอื่นๆ ล้วน คิดเช่นนี้

อีกทั้งที่นี่ก็ไม่ใช่ใจกลางเมือง ถึงแม้สภาพแวดล้อมไม่เลว แต่ก็ยังไม่คุ้มกับราคานี้

“พวกคุณไปดูรอบๆไหม? “ฉินหลั่งถาม

“เอ๋? หรือว่ายังอะไรพิเศษๆอีก? “หลี่เสี่ยนสงสัยเล็กน้อย แม้แต่จงจิ๋วเงินก็สงสัยมาก อีกทั้งเขาไม่คิดว่าฉันหลังเป็นพวกไร้สมอง ถึงได้กล้าซื้อในราคา2.5ล้าน งั้นก็แสดงว่าที่นี่

ต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ

ต้องมีอะไรพิเศษแน่นอน

จินหลังเดินน่าพวกเขาไปทางทิศเหนือ

ทางด้านทิศเหนือ ในตอนนี้เหมือนจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แต่เมื่อก้าวข้ามเส้นแบ่งเขตไปแล้ว พวกเขาล้วนตกตะลึง

“ทะ ที่ ที่นี่คือ?” หลี่เสี่ยนถึงกับพูดไม่ออก

จงจิ๋วเงินมองตาโตพูดอะไรไม่ออกเช่นกัน

จางต้าไฟก็เช่นกัน เพราะภาพเบื้องหน้านั้นช็อคสุดๆ หรือ พูดได้ว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ? “หลี่เสี่ยนยื่นมือไปจับ ใบแปะก๊วย ภาพตรงหน้าเป็นสีขาวโพลน และมีดอกไม้ ประปรายบานสะพรั่ง

เมื่อหลี่เสี่ยนกลับไป ต้นไม้ทางด้านทิศใต้เมื่อครู่ เป็นสีเขียว เหลือเชื่อมากๆ ก็เปลี่ยน

“ที่นี่คือ? “จงจิ๋วเงินพูดเสียงหลง จู่ๆ ก็รู้สึกคอแห้งขึ้นมา

“ช่าๆ พวกคุณจะคิดว่ามันเป็นวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยีชั้นสูงก็ได้ ส่วนที่เหลือก็จะเปิดเผยออกมาที่ฉัน หลั่งพูดนั้นเข้าใจได้ พวกคุณสามารถคาดเดาทางด้านอื่นได้เช่นด้านวิทยาศาสตร์

แต่ทุกคนล้วนรู้ว่านี่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ แต่เป็นดินแดนที่ พวกเขาไม่รู้จักหรือเข้าไม่ถึง

ตอนนี้ล่างเขาเต็มไปด้วยต้นไม้อันเปล่าเปลี่ยว ไม่มีใบ เขียวบนต้นแม้แต่น้อย หรือว่าพวกเขายังไม่รู้?

นี่มันอยู่ในฤดูหนาวนะ!

คิดมาตลอดว่าบางสิ่งเป็นแค่เรื่องเล่า จนวันนี้ถึงได้ เข้าใจว่าประสบการของผมนั้นน้อยนิดมาก การเดินทางครั้ง นี้ไม่เสียเปล่าเลยคุณฉันทำให้ผมเปิดโลกมากจริงๆ หลี่เสี่ย นพูดยิ้มๆ

“ผมจะซื้อคฤหาสน์สองหลัง เดี๋ยวผมให้คนโอนเงินเข้า บัญชีคุณฉิน โดยทันที “จงจิ๋วเงินตื่นเต้นสุดๆ จึงรีบซื้อไปก่อน สองหลัง

หลังจากเห็นภาพเช่นนี้แล้ว ยังจะบอกว่าราคา2.5ล้าน แพงอยู่อีกไหม?

ไม่แพงเลยสักนิด ถูกเกินไปด้วยซ้ำ

จากสถานการณ์ตอนนี้ นี่เป็นสิ่งล้ำค่าที่ราคาสูงและมีคน ต้องการน้อย!

ตอนนี้อยู่ในช่วงฤดูหนาวขั้นหนัก แต่ที่นี่กลับอบอุ่นราวฤดู ใบไม้ผลิ มีสิ่งมีชีวิตมากมาย แต่ข้อนี้ราคาตารางเมตรละสูงกว่า2.5ล้านแล้ว

“คุณฉิน คุณรอสักครู่ ผมโทรไปยืมเงินก่อน”หลี่เสี้ยนก็ จุก เช่นกัน

“เมื่อครูพวก คุณบอกว่าแพงไม่ใช่เหรอ? “ฉินหลั่งมอง พวกเขาสองคน จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม

“แพง? นี่ยังเรียกว่าแพงเหรอ? แพงซะที่ไหนล่ะ? นี่มัน ถูกเกินไปแล้วทั้งสามคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

จางต้าไม่มีความอยากได้สูง เขาอยากซื้อ8-10หลัง แต่ พอมาค่านวณราคาแล้วก็ตั้งหลายพันล้าน ทําเอาเขาช็อค

สุดๆ

“เอาล่ะ มาคุยเรื่องสำคัญกันดีกว่า? “ฉินหลั่งยิ้มๆ

“ครั้งนี้ก็ยังคงให้คุณฉันนั่นแหละเป็นคนลงมือ” หลี่เสียน ดอย่างไม่อ้อมค้อม

“เรื่องศึกระหว่างคุณกับสายลับต่างประเทศครั้งก่อน เบื้อง บนชื่นชมเป็นอย่างมาก เรารอคุณมาโดยตลอด หวังว่าคุณ จะสามารถเข้ามาดำรงตำแหน่งเป็นครูฝึกในมหาวิทยาลัย ทหารได้

“อืม ผมยังคงคําพูดเดิมไม่ดีกว่า “ฉินหลังยักไหล่

คุณฉันไม่ลองคิดดูหน่อยเหรอ? “หลี่เสี่ยนพูดอย่างมีน้ำ หนัก ไม่ได้ยกเอาเรื่องรัฐบาล หรือฐานะใดๆมากดดันดินหลั่ง