บทที่ 247 ถูกจับได้แล้ว

มือแต่ละข้างของฉินหลั่งได้โอบกอดฉินเว่ยเฉิง และจ้าวหมิงหมิง ครอบครัวของพวกเขาทั้งสามคน7ปี แล้ว ในที่สุดวันนี้ก็ได้พร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว

จ้าวหมิงหมิงโอบกอดฉินหลั่ง กอดอยู่บนไหล่ ของฉินหลั่ง น้ำตาไหลโดยไร้คำพูด

ฉินเว้ยเฉิงก็ดีใจและซึ้งใจมากๆ มือข้างหนึ่งของ เขาจับไปที่หลังของฉินหลั่ง อีกข้างหนึ่งก็ลูบไปที่หลัง ของจ้าวหมิงหมิงเบาๆ พูดด้วยเสียงเบาที่ปากว่า “พอแล้ว พร้อมหน้าพร้อมตากับลูกชายแล้ว เธอร้องไห้ แบบนี้ทำไม พอแล้ว ไม่ร้องแล้ว”

ฉินหลังปล่อยคุณพ่อคุณแม่บอก เขามองคุณ พ่อคุณแม่ด้วยดวงตาที่แดง แล้วเรียกไปทางจ้าวหมิงหมิ งว่า “แม่!”

“จำ ลูกรัก!” จ้าวหมิงหมิงพูดตอบกลับ เธอฟัง เสียงคำว่า “แม่” ของฉินหลั่ง ดีใจยิ่งกว่าได้รับ เงิน5000ล้าน

“พ่อ!” ฉินหลังหันไปทางฉินเว่ยเฉิง แล้วเรียกไป คำหนึ่ง

“จำ” ฉินเว่ยเฉิงตอบกลับไปคำหนึ่ง กระตุ้นไปยัง ความรู้สึกของเขา ระหว่างหน้าอกของฉินเว๋ยเฉิงก็ เร่าร้อนขึ้นมาทันที ทำให้เขามีความความที่อยากจะ ร้องไห้
ฉินเว่ยเฉิงกะพริบตา อยากจะกดทับน้ำตาที่อยู่ใน ท่อน้ำตากลับไป

มองฉินหลั่งแล้วพูดว่า “พอแล้ว โตขนาดนี้แล้ว ยังจะร้องไห้ ไม่ใช่เรื่องเลย ให้คนไหนบ้านเห็นแล้วจะ เป็นเรื่องตลกเอา”

ดวงตาของฉินหลั่งก็ยังคงแดงเหมือนเดิม เขายิ้ม แล้วพูดว่า “คุณพ่อ พ่อยังจะมาว่าฉันอีก ดวงตาของคุณ พ่อก็มีน้ำตาเหมือนกัน”

ฉินเว่ยเฉิงเขินมาก รีบใช้มือเช็ดไปที่ดวงตา “นี่ ฉันเป็นเพราะลมพัดต่างหาก”

ฉินเทียนเดินเข้ามา ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณลุง คุณลุง ติดโรคเดียวกับผมเลย ถูกแล้ว ลมในห้องโถงนี้แรงมาก ทำเอาคุณลุงและผมต่างก็ถูกลมพัดจนน้ำตาไหล”

พอฉินเทียนพูดแบบนี้ คนรอบๆ ข้างต่างก็หัวเราะ กันขึ้นมา

จ้าวหมิงหมิงเองก็ไหวพริบดี ในไม่ช้าก็เข้าใจ ฉิน เทียนก็ต้องเคยพูดประโยคนี้มาก่อนแน่นอน เธอเองก็ หัวเราะไปหนึ่งที่

ในไม่ช้าฉินเว่ยเฉิงเองก็เข้าใจแล้ว เขามองฉิน เทียนแล้วยิ้ม รูปลักษณ์นั้นเหมือนกำลังพูดว่า “เป็นถึง เด็กรุ่นหลัง แต่กล้าพูดตลกกับฉันขนาดนี้เลย”

ฉินหลั่งและพวกเขานั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกัน มีพูดคุย มีเสียงหัวเราะ บรรยากาศบนโต๊ะสบายๆ ชิวๆ มาก
ถึงแม้ฉินหลังจะแนะนำว่าสี่สาว “ลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์” จะเป็นเพื่อนของเขา แต่ว่านอกจากฉินเวีย เฉิงและหลินจูแล้ว ใครๆ ต่างก็ไม่เชื่อ

ในใจของจ้าวหมิงหมิงยิ่งคิดไปว่า “ถึงว่าล่ะทำไม หลั่งเอ๋อถึงยอมปล่อยที่จะตามจีบจงยู่ต่อ ที่แท้ก็มีสาว สวยใหม่แล้ว อีกอย่างยังเป็นสี่คนอีกด้วย ทั้งสี่คนนี้ แต่ละคนต่างก็งดงามโดดเด่น ดูบุคลิกของพวกเขาแล้ว เหมือนไม่ใช่คนที่ออกมาจากวงศ์ตระกูลสูงๆ หวังว่าหลั่ง เอ๋อไม่ต้องหวั่นไหวกับผู้หญิงสี่คนนี้อีก ไม่เช่นนั้นก็จะ เป็นเรื่องยากอีก”

“ผู้รับผิดชอบดูแลเขตอเมริกาเหนือฉินเว่ยเจียน ทั้งบ้านของท่านประธานฉินมาถึงแล้ว!” หน้าประตูก็มี เสียงดังส่งผ่านมาอีก

ครอบครั้งฉินหยวนเดินเข้ามาในห้องโถงพร้อม กันสามคน

ฉินหยวนเองก็เป็นผู้สืบทอดของทางบ้านต่อมี ความสามารถที่จะแย่งชิง ไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ ฉินหยวน ได้จบ “การทดสอบความยากลำบาก” กลับมายังบ้าน ตระกูลฉิน คุณปู่ฉินป๋อสงเองก็พอใจในตัวฉินหยวนมาก ได้มอบธุรกิจติดต่อกันหลายโครงการให้เขา ฉินหยวน เองก็ทำสำเร็จด้วยความสมบูรณ์

อีกอย่าพ่อแม่ของเขาผู้ดูแลเขตอเมริกาเหนือ คือ ส่วนที่สำคัญมากๆ ในธุรกิจของวงศ์ตระกูล คนอื่นๆ ต่าง ก็ให้ความเคารพกับคนทั้งบ้านของฉินหยวน
คนอื่นๆ ในตระกูลฉินรู้สึกว่า ฉินหยวนและฉิน หลั่งคือคนรุ่นหลานที่น่าให้ความเคารพมากที่สุด ใน อนาคตพวกเขามีสิทธิ์เป็นอย่างมากที่จะรับช่วงดูแลวงศ์ ตระกูลต่อ

แต่ฉินหยวนและฉินหลั่งเทียบกันแล้ว มีความ

ชนะมากกว่าเล็กน้อย ไม่ว่ายังไงแล้วเขาก็กลับมาก่อน

สามเดือน ได้รับโอกาสและได้เปรียบก่อน

เหมือนเมื่อกี้ที่ฉินหลั่งเข้ามา มีคนมากมายต่างก็ ล้อมรอบอยู่ข้างกายของบ้านฉินหยวน ทักทายพูดคุยกับ พวกเขา

ปกติแล้วทุกคนต่างก็ทำงานอยู่ในเขตที่ตัวเองรับ ผิดชอบ ตระกูลฉินได้สร้างกฎของตระกูลไว้ ห้ามมีการ เชื่อมโยงเกี่ยวข้องกัน หากจับได้ว่ามีการรวมกลุ่มช่วย เหลือกัน ก็จะถูกตระกูลฉินลงโทษอย่างรุนแรง

ฉะนั้น ปกติแล้วทุกคนต่างก็ระมัดระวังมาก มี เพียงแต่ตอนที่ฉินป๋อสงจัดงานวันเกินงานปีใหม่ทุกคน จึงจะได้พร้อมหน้าพร้อมตากัน คนในตระกูลฉินบางส่วน ที่มีอำนาจน้อยๆ ก็จะทำการเข้าหาคนที่มีอำนาจมากๆ

พวกฉินหยวนเป็นดั่งดวงจันทร์ที่ถูกพวกดวงดาว ล้อมรอบอยู่ตรงกลาง ฉินหยวนยิ้มอย่าเบิกกว้าง ทักทาย กับคนในตระกูลทุกคน บุคลิกดั่งคุณชาย มองไม่เห็นถึง รูปลักษณ์โรคจิตแบบก่อนหน้านี้เลย

ไอ่ฉินหยวนสารเลวนั้น เห็นเขาแล้วฉันก็อยาก อาเจียนเลย!”
ฉินเทียนมองฉินหยวนไปทีหนึ่งด้วยความไม่ พอใจ จับแก้วน้ำขึ้นมาทันที จับได้เร่งรีบเกินไป น้ำที่อยู่ ในแก้วเลอะอยู่บนเสื้อของเขา เขาพูดบ่นว่า “เห็นฉิน หยวนแล้วก็ซวยเลย ทำเอาเสื้อผ้าฉันเปียกหมด” “ตัวเองระหว่างหน่อย โมโหเพราะคนแบบนี้ ไม่มี

ค่าเลย!” ฉินหลั่งพูดด้วยเสียงเบา

“คุณชายแปด ฉันก็รังเกียจคนแบบนั้นเช่นกัน เขา ไปเป็นโทษคุณได้อย่างไรกัน?” หลินจูถาม

ปกติแล้วฉินเทียนจะไม่มีความรู้สึกอะไรกับผู้ หญิงที่หน้าตาไม่งดงาม แต่ว่ากับหลินจูแล้ว กลับมีความ สนิทสนมอย่างเป็นธรรมชาติ เขาคิดว่าอาจจะเป็นเพราะ หลินจูคือเพื่อนของพี่ใหญ่

“ตอนเด็กๆ ไอ่สารเลวนั่นจะแกล้งฉันตลอดเลย หลังจากเสร็จแล้วยังทำตัวไร้เดียงสาอีก มีครั้งหนึ่งยัง ใช้ก้อนหินปาหัวฉันจนหัวของฉันแตก เขาไม่พูดแม่แต่ คำว่าขอโทษกับฉันเลย ; พอโตขึ้นมาหน่อย เขามักจะ ฉลาดกว่าพวกพี่น้องส่วนใหญ่ในตระกูลเรา มักจะโอ้อวด อยู่ต่อหน้าคุณปู่ แล้วยังชอบพูดเรื่องไม่ดีกับฉันด้วย เพราะอย่างนี้ ฉันจึงถูกตำหนิมาไม่น้อย 7ปีแล้วนี่ไม่ได้ เจอนาย นี่ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาก็ยังคงสภาพนี้เหมือนเดิม ฉันอยากจะใส่เขาสักมัดจริงๆ!”

ฉินเทียนมองฉินหยวนแล้วพูดด้วยความโมโห

หลังจากครอบครัวของฉินหยวนทำการทักทาย กับคนในตระกูลหมดแล้ว ก็เดินมายังข้างกายของพวกฉินหลั่ง ฉินหยวนมองฉินหลั่ง ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉินหลั่ง นายพาผู้หญิง5คนนี้มาจริงๆ ด้วย? คิดว่าเมื่อคืนนาย คงจะหลับสบายแน่ๆ เลย?”

สี่สาว ลม ดอกไม้ หิมะ ดวงจันทร์ ฟังออกว่าคำ พูดของฉินหยวนหมายความว่าอะไร พวกเราจึงอยากจะ ลุกขึ้นมาสั่งสอนฉินหยวน ฉินหลั่งมองไปทางพวกเขา หนึ่งที่ สี่สาวจึงไม่ได้ลุกขึ้น นั่งอยู่บนที่ของตัวเอง แล้ว จ้องฉินหยวน

“ฉินหยวน ใบหน้าของนายก็ยังบวมเล็กน้อยนะ!” ฉินหลั่งยิ้มแล้วพูดด้วยเสียงเบา

ฉินเทียนเห็นรอยยิ้มและท่าทีของฉินหลั่งและ หลินจูแล้ว ในใจก็เดาออกแล้วว่า หน้าขอฉินหยวนต้อง ถูกฉินหลังต่อยมาแน่ๆ

เขารู้สึกดีใจในใจ ใช้โอกาสนี้พูดประชด “ใช่แล้ว พี่สาม ทำไมหน้าขอพี่ถึงบวมขนาดนี้ คนที่หล่อเหล่า แท้ๆ ตอนนี้พอดูแล้ว รู้สึกเหมือนศิษย์พี่สองเลย ฮ่าๆ”

ฉินหยวนรู้สึกโกรธในใจ แต่ว่าเขาทนไว้ไม่ได้ แสดงออกมา แต่กลับมองไปทางครอบครัวของฉินหลั่ง ทั้งสามคน ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “ดี พวกนาย หัวเราะดีๆ เลยนะ หัวเราะให้มีความสุขหน่อย ช่วงเวลา ที่มีความสุขนั้นสั้นมาก ฉันคิดว่าคืนนี้ต้องเป็นค่ำคืนยาก ที่จะลืมของพวกนายนี่นอน”

“อ่อ ลืมบอกนายไป ฉันได้เพื่อนคนหนึ่งจากที่ หลินอาน นายเองก็รู้จักเขา” ฉินหยวนมองไปทางหน้าประตู ฉาวหนิงยืนอยู่หน้าประตู ฉินหยวนทำการแสดง ท่าทีไปทางคนใช้ของตระกูล พวกเขาจึงปล่อยฉาวหนิง เข้ามา

ฉาวหนิงเดินมาทางฉินหยวน

พอเห็นฉาวหนิงแล้ว ในใจของฉันหลั่งก็อัดแน่น ขึ้นมาทันที เขาสามารถเดาได้อย่างรวดเร็วว่า ฉินหยวนรู้ เรื่อง150ดอลลาร์ หากเรื่องนี้ถูกคุณปูรู้เข้า จะมีผลกระ ทบต่อพวกเขาครอบครัวทั้งสามคนมาก โดยเฉพาะตัว เองและคุณแม่

“ไม่ทักทายกับเพื่อนนักศึกษาของนายหรอ?” ฉิน หยวนยิ้มแล้วมองไปทางฉาวหนิง

“ใช่” ฉาวหนิงตอบกลับไปคำหนึ่ง แล้วก้ม โค้ง เล็กน้อยไปทางฉินหลั่ง ยิ้มอ่อนแล้วพูดว่า “สวัสดีครับ คุณชายใหญ่”

เพื่อนนักศึกษาของฉินหลั่ง!

หัวใจของจ้าวหมิงหมิงกระตุกไปหนึ่งที่เธอเห็น รอยยิ้มที่มั่นใจของฉินหยวนในแววตาแล้ว จ้าวหมิงหมิง เองก็เข้าใจแล้ว ฉินหยวนรู้เรื่องที่ตัวเองแอบให้ เงิน150ล้านดอลลาร์กับฉินหลั่ง

แววตาของฉินหลั่งจ้องฉาวหนิงไว้ ไม่ได้พูดอะไร มือของเขากำอยู่ด้วยกันทันที สถานการณ์ในตอนนี้ส่ง ผลไม่ดีต่อเขามากๆ

“พอแล้ว ไม่รบกวนครอบครัวของพวกนายแล้ว พวกเราไปนั่งทางนั้นกันเถอะ”
เห็นว่าสีหน้าของฉินหลังเปลี่ยนไปเล็กน้อย ฉิน หยวนก็แอบยิ้มในใจ ดูเหมือนว่าพวกฉินหลั่งก็เข้าใจดี ว่าความหมายที่ตัวเองตามฉาวหนิงมาคืออะไร ในใจ ของฉินหยวนรู้สึกสบายใจมากๆ

ครอบครัวของฉินหยวนพาฉาวหนิงเดินไปยังโต๊ะ

อีกข้างหนึ่ง

“นายเป็นอะไรไป?” ฉินเว่ยเฉิงสังเกตเห็นถึงการ เปลี่ยนแปลงของจ้าวหมิงหมิง ดึงมือของเธอ แล้วถาม ด้วยเสียงเบา

เรื่องที่จ้าวหมิงหมิงแอบให้เงิน150ล้านดอลลาร์ กับฉินหลั่ง ไม่เคยบอกใครเลย ก็เพราะกลัวว่าจะถูกจับ

ได้

แต่ว่าเวลานี้ ฉินหยวนรู้เข้าแล้ว เขาต้องการให้

สามีรู้ คิดแผนการการรับมือ

จ้าวหมิงหมิงดึงมือของฉินเว่ยเฉิง เดินไปยังมุมที่ ไม่มีคน แล้วนำเรื่องบอกกับฉินเวียเฉิง หลังจากที่ฉินเว้ย เฉิงฟังแล้ว ก็โกรธเข้าไปใหญ่ รู้สึกว่าเรื่องนี้ยากมาก เขาขมวดคิ้ว มองดูจ้าวหมิงหมิงด้วยความโกรธแล้วพูด ด้วยเสียงต่ำว่า “ทำไมเธอไม่มาปรึกษากับฉันก่อน! เธอ โง่เกินไปแล้วจริงๆ!”

จ้าวหมิงหมิงรู้ว่าตัวเองผิดไปแล้ว ถูกสามีด่าแล้ว ในใจก็รู้สึกน้อยใจ พูดด้วยเสียงเบาว่า “ฉันก็กลัวว่าฉิน หลังอยู่ในโรงเรียนจะมีชีวิตไม่ดีไม่ใช่หรอ? ถ้าฉัน ปรึกษากับนาย นาไม่ให้แน่นอน ฉะนั้นฉันก็เลยแอบให้เงินฉินหลั่งแล้ว กลับไปนายจะด่าฉันยังไงก็ได้ ตอนนี้ นายรีบคิดเถอะว่าจะทำยังไงดี….”

“เฮ้อ… ฉินเว๋ยเฉิงถอนหายใจ เขากำลังคิดวน เวียนอยู่ในสมองว่าควรจะทำอย่างไรดี แต่ว่าไม่ว่าวิธี ไหนเขาก็คิดไม่ออก

“พอแล้วครับ คุณพ่อคุณแม่ กลับไปนั่งเถอะ คุณ ปู่จะมาแล้ว เรื่องนี้ไม่มีทางอื่นแล้ว เดี๋ยวฉันสารภาพผิด กับคุณปู่ก็ได้แล้ว” ฉินหลั่งเดินมา จับไหล่ของคุณ พ่อคุณแม่แล้วพูด

ฉินหลั่งและพ่อแม่นั่งกลับไปยังโต๊ะอาหาร เหมือนเดิม พวกฉินเทียนและหลินจู ยังพูดคุยกันสบายๆ โข่งลิ่งเสียนและท่านหวงต่างก็สังเกตเห็นว่าน่าจะมี ปัญหาอะไรบางอย่าง แต่ไม่ได้เข้าไปถาม

ทันใดนั้น ทุกคนต่างก็ลุกขึ้น เสียงการพูดคุยเบา

ลง แววตากของพวกเขาต่างก็หันไปทางข้างหน้าห้อง โถง คือแววตาที่เคารพและดีใจ เจ้าบ้านตระกูลฉินฉินป๋อสงเดินเข้ามาจากหน้า

ห้องโถง เห็นเพียงแต่เขาสวมชุดสมัยถังสีฟ้า แขนทั้ง

สองอยู่ข้างหลัง นั่งอยู่บนเก้าอี้ของประมุขด้วยสีหน้าที่

สูงส่ง

ข้างหลังของเขามีชายร่างผอมใส่ชุดจงซานยืน อยู่ ก็คือคนที่ติดตามฉินป๋อสงตอนที่อยู่เกาะป่ายฮัว

ปกติแล้วงานเลี้ยงวันเกิดในวงศ์ตระกูล เจ้าบ้าน จะนั่งโต๊ะเดียวกับคนที่สนิท แต่ว่าตระกูลฉินนั้นใหญ่เกินไป ผลประโยชน์และอำนาจซับซ้อนเกินไป ฉินป๋อสงไม่ สามารถที่จะนั่งหนึ่งในโต๊ะพวกนั้นได้ เดี๋ยวจะทำให้คน อื่นๆ ไม่พอใจ

ทุกครั้งที่เขาจัดงานเลี้ยงวันเกิดของเขาจะมี ตัวแทนของแต่ละบ้าน มาทำการดื่มชาข้างหน้าเขาด้วย ความเคารพ บางครั้ง เขาก็จะเลือกสักสองสามโต๊ะ นั่ง สักสองสามนาที โต๊ะที่ฉินป้อสงนั่งลงนั้น ต่างก็เป็นโต๊ะ ที่เขาสนิทและให้ความสำคัญ

“ดี ดีมาก ทุกคนนั่งลงเถอะ!” ฉินป้อสงมองไป รอบๆ ยิ้มด้วยความพอใจ มีคนมากมายขนาดนี้มางาน เลี้ยงวันเกิดของตัวเอง ผู้อาวุโสทุกคนต่างก็ต้องดีใจ

ผู้คนตอบกลับไปคำหนึ่ง แล้วต่างก็นั่งลง

ต่อมา ทุกๆ บ้านส่งตัวแทนมาหนึ่งคน ทำงาน มอบของขวัญให้ฉินป๋อสง ในงานมีประมาณ100กว่า บ้านหรือแต่ละคนที่จะมอบของขวัญ งานในส่วนนี้อย่าง น้อยต้องใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง

ถึงแม้ว่าจะลำบาก แต่ว่านี่เป็นขั้นตอนที่ถูกต้อง และก็คือโอกาสที่ฉินป๋อสงและสมาชิกอื่นๆ จะมี ปฏิสัมพันธ์ที่ดีมากยิ่งขึ้น ฉะนั้นไม่สามารถขาดไปได้

ในขณะเดียวกัน ตอนที่ตระกูลฉินกำลังจัดงาน เลี้ยง ตระกูลหยูที่อยู่หลินอาน หยูหมิงกำลังนอนอึดอัด ใจอยู่บนเตียงของตัวเอง

เขาแต่งงานกับหลงหลิงมา3วันแล้ว แต่ว่าคุณพ่อ ไม่ยอมให้เขามีความคิดใดๆ ต่อหลงหลิง สามวันมานี้แม้แต่มือของหลงหลิงเขาก็ไม่เคยจูง

ทุกวันที่ไปเยี่ยมหลงหลิง มองดูผู้หญิงที่งดงาม อยู่ตรงหน้าของตัวเอง เขาเป็นสามีของหลงหลิงแล้ว แต่ว่าแม้กระทั่งจับเล็กน้อยจูบทีหนึ่ง ในใจของเขาก็ กังวลจะตายอยู่แล้ว

แต่ว่าพอนึกถึงความโหดของฉินหลั่งที่สามารถ ทำลายกฎธรรมชาติได้ กับสถานการณ์แย่ๆ ในวัน แต่งงาน ในใจของหยูหมิงก็มีความกลัวมากๆ

“คืนนี้ใช้อาซิงมาระบายหน่อยละกัน” หยูหมิงพูด พึมพำ

อาซิงคือสาวใช้ในบ้านของพวกเขา “กินไม่ลง” หลงหลิงทำให้ความคิดในด้านนั้นของเขาเพิ่มมากขึ้น เมื่อคืนเขาก็ใช้อาซิงระบายไปครั้งหนึ่งแล้ว ได้ลดหย่อน ความต้องการไปเล็กน้อย อีกอย่างแบบนี้จะทำให้หลง หลิงจับได้ก็เป็นได้

หยูหมิงกำลังจะโทรหาซิ่ง ประตูห้องของเขาถูก เปิดออก ร่างกายที่น่าหลงใหลคนหนึ่งเดินเข้ามา ใน ตอนที่มองหน้าของเธอชัดๆ หยูหมิงอึ้งไปเล็กน้อย คนที่ เข้ามาคือหลงหลิง!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ