บทที่ 66 เขาจะไปจองโรงแรมดีๆอะไรได้อีก

“เห้อ….”ผู้จัดการโจวยิ้มแบบเจื่อนๆ เขาก็ หมดคำพูดเช่นกัน เขาขาดทุนขนาดนี้เดิมที่คิดจะเอา หลุยส์สิบสี่สองขวดมอบให้ฉินหลั่งกับมือ คิดไม่ ถึงว่าจะถูกเกาหยวนพูดว่าน้ำมาให้เขาโดยเฉพาะ เขาก็ไม่รู้จะแย่งมาจากเกาหยวนได้อย่างไรต่อหน้า ของฉินหลั่ง

มองดูเกาหยวนที่ยิ้มหน้าบาน ในใจของผู้จัด การโจวรู้สึกสงสัย ว่าตกลงเจ้าหนุ่มคนนี้เกี่ยวข้อง อะไรกับฉินหลั่ง ?

แล้วมองดูฉินหลั่งที่นั่งอยู่ข้างโต๊ะ หน้าตา เหมือนไร้ทุกข์ไร้โศก ในสมองของผู้จัดการโจวเริ่ม จินตนาการขึ้นมา

หมอนี่ต้องเป็นลูกน้องของฉินหลั่งแน่ๆ ฐานะ ของตนเองไม่สูงและไม่สามารถคุยกับฉินหลั่งได้ เหมาะสมพูดคุยได้กับแค่ลูกน้องของฉินหลั่ง

พอคิดมาถึงตรงนี้ ผู้จัดการโจวยิ่งเคารพในตัว ของฉินหลั่งมากยิ่งขึ้น แล้วก็”เข้าใจ”การกระทำที่ ทำเป็นพวกเดียวกันของเกาหยวน

“ทุกท่านสามารถมาทานอาหารที่ร้านของผม ได้ นับว่าเป็นบุญวาสนาของผมแล้ว ผมขอดื่มให้ทุก ท่าน”พูดจบ ผู้จัดการโจวก็บอกให้พนักงานเปิดหลุยส์สิบสี่หนึ่งขวด แล้วรินให้กับทุกคนที่อยู่บนโต๊ะ ผู้จัดการโจวไล่ชนแก้วกับทุกคน

“ผู้จัดการโจวดื่มกับผมก็พอแล้ว ผมจะจดจำ น้ำใจของผู้จัดการโจว”หลังจากที่ชนแก้วกับผู้จัดการ โจวแล้ว เกาหยวนก็พูดพลางหัวเราะ

“ขอบคุณครับ”ผู้จัดการโจวหัวเราะพลางพูด ไปหนึ่งประโยค แล้วก็ชนแก้วกับคนอื่นๆ

ลูกน้องของฉินหลั่งอย่างแกถือสิทธิ์อะไร แก คนเดียวจำฉันได้จะไปมีประโยชน์อะไร?ฉันต้องการ ให้ฉินหลั่งจำฉันได้เว่ย

ในตอนที่ผู้จัดการโจวกับเกาหยวน กำลังชน แก้วกันนั้น ถึงแม้ต่อหน้าจะมีที่เกรงใจ แต่ความจริง แล้วในใจไม่ได้คิดแบบนั้น

แต่ในตอนที่ชนแก้วกับจงยู่และช่ายหนงนั้น เขากลับยิ้มอย่างจริงใจ คนหนึ่งเป็นแฟนกับฉินหลั่ง อีกคนเป็นแม่ยายของฉินหลั่ง เขากล้าที่จะไม่เอาอก เอาใจดีๆเหรอ ?

จนกระทั่งถึงฉินหลั่ง ผู้จัดการโจวโค้งตัวลงต่ำ ยิ่งขึ้น รอยยิ้มสดใสมากยิ่งขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วย ความประหลาดใจที่ได้รับความสำคัญ ท่าทาง เหมือนโชคดีมากๆ

ให้ฉินหลั่งไอ้หมอนี่ได้เอาเปรียบคนอื่นไปพร้อมกับผม ถ้าผมไม่อยู่ที่นี่ เขาอยากให้ผู้จัดการ โจวถ่อมตัวกับเขาอย่างนี้ ฝันไปเถอะ เกาหยวนคิด แสยะยิ้มในใจ

ท่าทีของผู้จัดการโจวทำให้หลิวหงพวกเธอ รู้สึกอึ้งไปเลย

ลูกสาวของฉันหาแฟนอย่างเสี่ยวเกาได้ มี ความสามารถจริงๆเลยเชียว ไม่เพียงแต่ผู้จัดการโจ วจะเคารพเขาแล้ว แม้แต่คนธรรมดาที่นั่งทานข้าว ด้วยกัน เขายังเคารพขนาดนี้

นึกถึงก่อนหน้านั้นที่ลูกสาวพูด ฉินหลั่งกับจง ยฐานะพอๆกัน หลิวหงยิ่งรู้สึกว่าผู้จัดการเสียสละ มากเกินไปแล้ว ถ้าหากไม่มีเกาหยวนอยู่ที่นี่ด้วย ให้ ผู้จัดการโจวชนแก้วกับยาจกคนหนึ่ง จะเป็นไปได้ อย่างไร ผู้จัดการโจวต้องไม่สนใจฉินหลั่งเป็นแน่

นี่เป็นตอกย้ำว่าหน้าตาทางสังคมของเกา หยวนยิ่งใหญ่ขนาดไหน

พอชนแก้วมาถึงที่หลิวหง ในเวลานี้นั่นเอง ผู้ จัดการโจวรู้สึกว่าช่างคนข้างด้านหลังทั้งสามคนนั้น

เถอะ

ในตอนที่ผู้จัดการโจวเดินมาต่อหน้า หลิวหง ถึงพึ่งสังเกต ว่าผู้จัดการโจวหน้าตาหล่อเหลามาก ผิวหน้าเนียนละเอียด เป็นสเปคที่ตัวเองชอบพอดี
ก่อนหน้านั้นในขณะที่พูดคุยกันในห้องรับแขก ไม่ได้มีกะจิตกะใจในการสังเกตหน้าตาของเขาเลย แม้แต่น้อย

ทันใดนั้นหลิวหงก็นึกแผนการอะไรขึ้นมาได้ ในเมื่อผู้จัดการโจวดูเคารพไอ้ขี้แพ้นั่นมาก ตนเอง เป็นแม่ยายของเกาหยวน ฐานะสูงส่งกว่าฉินหลั่ง มาก ถึงแม้ตนเองจะ”ลวนลาม”ผู้จัดการโจว เขาต้อง ไม่กล้าพูดอะไรแน่ๆ

“สวัสดีค่ะคุณผู้จัดการโจว ฉันเป็นแม่ของติงห รุ่ยนะคะ….”หลิวหงพูดไปด้วย สายตาก็จ้องมองไป ที่ผู้จัดการโจวไปด้วย แล้วมือก็ค่อยๆกุมบนมือของผู้ จัดการโจว ค่อยๆลูบไล้ นุ่มนิ่มจริงๆด้วย

เอ่อ…..แก่ขนาดนี้ยังจะอยากลวนลามฉัน อีก !

ใบหน้าของผู้จัดการมีสีหน้าของความตก ตะลึง มองไปที่หลิวหงอย่างอึดอัด รู้สึกว่าผู้หญิงวัย กลางคนนี้น่าขยะแขยงสิ้นดี

แต่ตอนนี้อยู่ต่อหน้าของฉินหลั่ง เขาจึงไม่ กล้าแสดงสีหน้าอะไรออกมา ได้แต่เพียงแต่ค่อยๆ หลบ แต่หลิวหงยังขยับเข้ามาเบียดเขาอย่างหน้าไม่ อาย ผู้จัดการโจวอยากจะฟาดฝ่ามือตบหลิวหงให้ ปลิวจริงๆ

อิๆ เป็นเพราะความเกี่ยวดองของเกาหยวนจริงๆ ผู้จัดการโจวจึงไม่กล้าผลักฉันออกไปอย่าง เปิดเผย

หลิวหงยิ่งรุกหนักขึ้นไปอีก เธอใช้คำแก้ตัว เพื่อลูบไปที่แขนของเขาหลายครั้ง ในใจรู้สึกว่าสะใจ มากเต็มไม้เต็มมือ

หลังจากที่ชนแก้วกับหลิวหงเสร็จแล้ว ผู้ จัดการโจวก็รีบปลีกตัวออกไปทันที ตอนแรกรู้สึก โล่งอกโล่งใจแล้ว ในที่สุดก็ออกมาจากเงื้อมมือของ นังปีศาจร้ายอย่างหลิวหงได้แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าป้า สองคนที่อยู่ด้านหลัง จะเป็นเหมือนหลิวหง ใช้

โอกาสชนแก้วกับเขา ลูบคลำเขาไปหลายครั้ง

หลังจากที่ชนแก้วเสร็จแล้ว ผู้จัดการโจวก็รีบ พูดเปิดฉากไม่กี่ประโยค มองดูหลิวหงกับบรรดาป้าๆ ทั้งสามคน ยิ้มอย่างชั่วร้ายใช้และสายตาลึกซึ้งมอง เขาอยู่ ผู้จัดการขนลุกซู่ไปทั้งตัว พูดจบ เขาก็รีบเดิน จากไปทันที

“เฮ้ ยังคงเป็นเสี่ยวเกาที่มีความ

สามารถ ! “หลิวหงทั้งสามพากันชื่นชมเกาหยวน ถ้า ไม่ใช่เพราะเสี่ยวเกา ยัยป้าที่รูปร่างอ้วนท้วมอย่าง พวกเธอทั้งสามคน จะไปลวนลามเอาเปรียบเนื้อ อ่อนๆอย่างผู้จัดการโจวได้เหรอ ?

มองดูฉินหลั่งกับพวกเขาทั้งสามพูดคุยซุบซิบ กัน เหมือนกับคนอื่นๆไม่มีตัวตนอยู่ หลิวหงจึงทำเสียงหี”มีคนบางจำพวกนะ รู้จักแต่กินอย่างเดียว ไม่ เคยคิดว่าอาศัยบารมีของใคร ถึงได้นั่งอยู่ในห้อง หรูหราขนาดนี้ได้ ทานอาหารฝรั่งที่ดีที่สุด ดื่มไวน์ ราคาขวดละสี่หมื่นหยวน เห้อ คนแบบนี้น่าสมเพช จริงๆเลย”

ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้นมามองหลิวหงด้วยความ ไม่พอใจ จงยู่จึงดึงตัวเขาเบาๆ

“ห์ ความสามารถไม่มี นิสัยไม่ดีเลยนะ ให้ พวกเธอได้กินอาหารฟรีๆพวกเธอยังจะมีหน้ามาจ้อง ฉันด้วยสายตาแบบนี้อีกเหรอห้ะ”หลิวหงเหมือนจะ ไม่เกรงกลัวฉินหลัง

“ช่างเถอะๆ อย่าไปสนใจพวกไม่มีมารยาท แบบนี้เลย”หลื่น่าเกลี้ยกล่อมหลิวหง

“เกิดเป็นคนโตมาได้แบบเธออย่างนี้ คงไม่มี ใครแล้วสินะ”เฝิงโหย่หลันพูดแทรกไปหนึ่งประโยค

ฉินหลั่งถือว่าป้าๆพวกนี้พูดพล่ามไร้สาระ จึง ไม่อยากสนใจพวกเธอมาก

การทานอาหารจบลงอย่างรวดเร็ว ผู้จัดการโจ วจึงส่งพวกเขาไปที่ประตูของร้านอาหาร เขาอยาก จะพูดกับฉินหลั่งอีกสักหน่อย แต่เกาหยวนยังคงพูด คุยกับเขาไม่หยุด ป้าทั้งสามที่หื่นกระหายก็เอาแต่ เบียดอยู่ตรงกลาง คอยลวนลามที่เผลอ ถ้าหากไม่ ได้รู้สึกว่าป้าพวกนี้อาจจะมีความเกี่ยวข้องกับฉินหลั่งแล้วล่ะก็ พวกเธอจะยังกล้าแตะต้องตัวเขา ขนาดนี้เชียวเหรอ ผู้จัดการอยากจะเตะพวกเธอให้ กระเด็นไปไกลนานแล้ว

พอเดินมาถึงด้านนอกของร้านอาหาร ก็มีรถ ส่งของขนาดใหญ่จอดอยู่ข้างๆประตูพอดี พนักงาน ในร้านอาหารกำลังลำเลียงของลงจากรถ ลำเลียง ปลาสดๆลงมาจากรถ เนื้อวัว แล้วอาหารทะเลกับผัก สดและอื่นๆ ฉินหลั่งพวกเขารู้สึกว่าสดมากๆ จึงมอง ดูนานหน่อย

“วัตถุในร้านอาหารของเรานำเข้าจากยุโรป ทั้งหมด ญี่ปุ่นกับประเทศอื่นๆ พอวัตถุดิบมาถึงฝั่ง ภายในสามชั่วโมง ต้องส่งมาถึงร้านอาหารทันที รับ ประทานอาหารในร้านของเรา รับรองว่าสุดที่สุดใน เมืองจีนหลิง รสชาติดีที่สุด”ผู้จัดการรีบแนะนำให้เขา อย่างรวดเร็ว

“ผู้จัดการโจว คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ผมแค่ มองดูเท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ คุณก็แนะนำอย่าง ละเอียดแบบนี้ให้ผมทันที เกรงใจคุณจริงๆ จากนี้ผม จะให้พ่อผมมาทานอาหารที่นี่บ่อยๆนะ”เกาหยวน หัวเราะพลางตบบ่าของผู้จัดการโจว เขามักรู้สึกว่า ผู้ จัดการโจวเห็นแก่หน้าพ่อของเขา ถึงได้เกรงใจ ขนาดนี้

ไอ้หมอนี่หลงตัวเองชะมัด แนะนำให้แกเนี่ยนะ แกคู่ควรรีไง ? ถ้าไม่ได้เป็นเพราะฉินหลั่งอยู่ที่นี่ อยากจะให้ฉันส่งแกออกมา แกฝันไปเถอะ? เถ้าแก่ ธุรกิจเล็กๆอย่างพ่อแก ร้านของเราไม่สนใจหรอก เว้ย แกคงคิดว่าพ่อแกแน่มากใช่ไหม? น่าขำชะมัด

ผู้จัดการโค้งทำความเคารพมองดูพวกฉิน หลั่งเดินจากไป ถึงได้เดินกลับเข้าไปในร้าน คิดถึง เรื่องที่วันนี้เขาให้การต้อนรับฉินหลั่งดีๆ ในใจของ เขาก็เต็มไปด้วยความสุขแล้ว

“ฉินหลั่ง นายจองโรงแรมแล้วไม่ใช่เหรอ ? อยู่ไหนล่ะ ? ตอนนี้ฉันจะพาพวกคุณน้าไปแล้ว”เกา หยวนยักคิ้วถามฉินหลั่ง

“อะไรนะ เขาเป็นคนจองโรงแรมเหรอ ? “หลิว หงพูดขึ้นอย่างตกใจ เธอเหล่ตามองไปที่ฉินหลั่ง แล้วพูดพึมพำ”เขาจะไปจองโรงแรมดีๆอะไรได้กัน นานๆที่พวกเราจะออกมาเที่ยวเล่นที่เมืองจีนหลิง ไม่ พักที่ดีๆหน่อยจะได้เหรอ ?”

“แม่ อย่าคิดมากสิคะ โรงแรมที่ฉินหลั่งจอง อาจจะดีมากๆก็ได้”ดิงหรุ่ยพูดเกลี้ยกล่อมแม่เสียง ดัง แบบนี้พอเห็นโรงแรมที่ฉินหลั่งจองแล้ว เธอจะ ได้กล่าวโทษฉินหลั่งได้อย่างเต็มที่ ติงหรุ่ยใช้สาย ยิ้มเยาะไปให้ฉินหลั่ง”ฉินหลั่ง นายจองโรงแรมอะไร เหรอ”

“จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์”ฉินหลั่งพูดขึ้นอย่างเรียบเฉย ตอนนี้เขาไม่อยากพูดกับครอบครัวนี้แม้แต่ ประโยคเดียว ถ้าไม่เป็นเพราะว่าเขาได้สัญญาว่าจะ ช่วยพวกเขาจองโรงแรมนะ ตอนนี้ฉินหลั่งคงทิ้ง พวกเขาแล้วพาจงยู่กับช่ายหนงพวกเธอไปแล้ว

“จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ ? “ติงหรุ่ยถามเกาหยวน ว่ารู้จักไหม เกาหยวนส่ายหัว

โรงแรมที่โด่งดังที่สุดในประเทศคือ”จงหนาน ไห่สเตทเกสต์เฮาส์”สาขาอื่นๆก็ถูกแบ่งอยู่ตามเมือง ต่างๆชื่อเสียงก็โด่งดังไม่ใช่น้อย จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ เป็นหนึ่งในนั้น เพราะว่าไม่ได้เปิดบริการต้อนรับ บุคคลธรรมดาทั่วไป เพราะฉะนั้นน้ำหน้าอย่างติงห รุ่ย คนธรรมดาอย่างเกาหยวน จึงไม่ค่อยได้ยินชื่อ ของมัน

“อะไรนะ หรุ่ยรุย โรงแรมนี้พวกเธอไม่เคย ได้ยินแม้แต่ชื่อ ? อั้ยหยา คนคนนี้จะต้องหาโรงแรม ตามซอกตามซอยเล็กๆแน่ๆ ที่แบบนั้นจะไปได้ยังไง ล่ะ ? ปลอดภัยรึเปล่าก็ไม่รู้ ให้เขากับจงยู่สองแม่ลูก ไปเองเถอะ พวกหล่อนไม่เคยได้พักอยู่ที่ดีๆกัน เหมาะสมกับที่แบบนั้น พวกเราอยู่กันไม่ได้หรอก นะ”หลิวหงรู้สึกจริงๆ ที่ที่ฉินหลั่งหาต้องไม่ใช่สถาน ที่ดีอะไรแน่

ฉินหลั่งก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ได้เพียงแต่หัว เราะเบาๆ ถ้าพวกหล่อนไม่ไปก็ดีเลย
“แม่ ไปกันเถอะ ฟังจากชื่อแล้วดูไม่เลวเลยนะ คะ”ติงหนุ่ยพูดเกลี้ยกล่อมแม่ด้วยใจที่คิดเรื่องอื่นอยู่

ท้ายที่สุด หลิวหงก็ฟังคำพูดของติงหรุ่ย จึง ตัดสินใจลองไปดู เกาหยวนขึ้นรถ พาติงหรุ่ยและคน อื่นๆ ขับตามแผนที่ไปยังจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ ฉินหลั่ง กับจงยู่ ช่ายหนง โบกรถแท็กซี่ ไปยังจื่อซวนเกสท์ เฮ้าส์

บนรถของเกาหยวนนั้น หลิวหงบอกให้เกา หยวนพาพวกเธอไปเที่ยวรอบๆเมืองจีนหลิง ไปชม วิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเมืองจีนหลิง

เกาหยวนขับรถ ไปตามท้องถนนอันกว้าง ใหญ่ของเมืองจีนหลิงอย่างสบายใจ

บนทางยกระดับน้ำในแม่น้ำแยงซีส่อง สะท้อนระยิบระยับ บนฝั่งมีเสียงเพลงของโซลดัง คลอเบาๆ ทำให้พวกหลิวหงฟ้าทั้งสามคนที่มาจาก อำเภอ จึงตกใจกับความหรูหราและความทันสมัย ของเมืองจีนหลิง

“โรงแรมนั้นสวยจังเลย”ในเวลานี้เอง หลิวหง ที่อยู่บนรถ ก็ชี้ไปที่ตึกสูงใหญ่ตึกหนึ่งที่อยู่นอก หน้าต่างแล้วพูดขึ้นมาว่า”ถ้าได้พักที่นี่ก็ดีสินะ”

เธอพูดแบบนี้ เป็นการบอกกับเกาหยวน ว่า ตนเองชอบที่นี่ เพียงแต่ถ้าที่ที่ฉินหลั่งจองไม่ดี ก็ให้ พาพวกเธอมาพักที่นี่
เกาหยวนมองไปนอกหน้าต่าง เป็นBerkeley Hotel พอดี

“นี่เป็นโรงแรมBerkeley Hotelหนึ่งใน โรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองจีนหลิง ปกติจะมีแต่พวก แขกวีไอพี นักธุรกิจยักษ์ใหญ่ก็ต่างพักกันที่นี่ คืน หนึ่งถูกที่สุดก็สองพันกว่า”เกาหยวนพูดแล้วหัวเราะ

เขาจะไม่เข้าใจความหมายของหลิวหงได้ อย่างไร ถ้ามีแค่หลิวหงคนเดียว เขาเลือดซิบหน่อย แล้วให้หลิวหงได้พักBerkeley Hotelก็คงไม่เป็น อะไรมาก แต่หลิวหงยังพาเพื่อมาอีกสองคน ค่าใช้ จ่ายเพิ่มไปอีกสองเท่า ถึงเขาจะหน้าใหญ่แค่ไหน ก็ ไม่สามารถออกเงินเยอะขนาดนี้หรอก

พอได้ยินคำพูดของเกาหยวน ถึงในหน้าจะไม่ ได้แสดงสีหน้าอะไร แต่ในใจกลับผิดหวังมาก ดูท่า แล้วเกาหยวนจะไม่ใช่คนรวยเหมือนที่คิดไว้ ยังคงมี ความห่างไกลหน่อย

“ไปดูโรงแรมที่ฉินหลั่งเลือกกันก่อนเถอะ ถ้า ไม่ไหวล่ะก็ ผมค่อยจองโรงแรมใหม่ให้นะครับ ถึง แม้จะเทียบกับBerkeley Hotelไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ต่าง อะไรกัน” พูดจบ เกาหยวนก็ขับรถมุ่งไปยังทางไปจื่อ ซวนเกสท์เฮ้าส์