รวยชั่วข้ามคืน?

บทที่ 58 มีคำไหนที่เป็นความจริงบ้างไหม



บทที่ 58 มีคำไหนที่เป็นความจริงบ้างไหม

ตอนที่มือของเธอกำลังจะไปจับมือของฉิน หลั่ง ฉินหลั่งก็หลบมือออกไป เส้เหวินจึงตะลึงเล็ก น้อย นี่ไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้เลยสักนิด เธอคิดว่า ให้เขาได้ลิ้มรสถึงความหวานสักเล็กน้อยก่อน หลัง จากนั้นก็จะง่ายขึ้น

พอเส้เหวินจึงมองไปที่ฉินหลัง ก็จะเห็นฉิน หลังว่ากำลังมองเธอแบบยิ้มๆ

เส้เหวินจึ้งก็ยิ้มแบบเสียหน้าจนทำตัวไม่ถูก

เลย

นี่แสดงว่าเห็นภายนอกของฉินหลั่ง ท่าที เหมือนไม่สนใจเรื่องที่เธอนอกใจไปมีจูจีเหวินแล้ว แต่ความเป็นจริงในใจเขาก็ยังมีตำหนิอยู่

ไอ้หนุ่มนี่ไม่ให้ฉันสัมผัสแม้แต่มือเลย นี่แสดง ว่าอยากได้อะไรมากกว่านี้แน่เลย ดูเพลินแล้วเขา เหมือนคนซื่อๆ แต่ความจริงฉลาดกว่าใครทั้งนั้น

เออๆงั้นก็ได้ ใครให้ฉันต้องการเงินเขาล่ะ? งั้นก็ให้เขาได้ลิ้มรสความหวานที่มากกว่านี้หน่อย

“หากฉันพูดแล้วคุณอาจจะไม่เชื่อ ตลอดเวลา ที่ฉันคบอยู่กับจูจีเหวิน ในใจฉันก็มีคุณอยู่ตลอด ฉัน

รู้สึกว่า ที่ทนคบกับจูเหวินจี้งั้นไม่ใช่สิ่งที่ใจฉันคิดเลยเพียงแต่ว่าฉันไม่สามารถควบคุมร่างกายของตนเอง ได้….”เส้เหวินจึงสบตาฉินหลั่ง กล่าวด้วย สีหน้า”จริงจัง”มาก

นี่คุณเป็นโรคจิตเภทหรือไง บอกตนเองไม่ สามารถควบคุมร่างกายของตนเองได้ คำโกหกแบบ นี้คุณยังคิดได้เนาะยังบอกว่า”พูดแล้วคุณอาจจะไม่ เชื่อ” คุณช่วยเอาคำว่า”อาจจะ”สองคำนี้ออกไปให้ I3D ผมเถอะ

“ที่คุณไปเปิดห้องกับเขาที่โรงแรมหรูเจีย งั้นก็ เป็นเพราะว่าไม่มีทางเลือกงั้นสิ”ฉินหลั่งดื่มเหล้าไป คำนึง และกล่าวด้วยรอยยิ้มเบาๆ

สีหน้าท่าทีของเส้เหวินจึงพาเขาให้คิดตาม นี้ แสดงว่าฉินหลั่งก็สนใจเรื่อง เธอกับจูจี้เหวินนี้มาก เหมือนกัน สมองเส้เหวินจึงรีบคิดอะไรบางอย่าง

“ฉันรู้ว่าคุณยังติใจเรื่องนี้ พอตอนนี้มานั่ง ทบทวนดูแล้ว ฉันก็รู้สึกว่าตอนนั้นตนเองช่างโง่มาก จริงๆ ฉันไปโรงแรมหรูเจียกับคนแบบนั้นได้ยังไงกัน ฉันนี่ช่างโง่มาก เลวมากจริงๆ”เส้เหวินจึงใช้วิธี”ยอม ถอยเพื่อชนะใจเขา”เพื่อให้ฉินหลั่งเกิดความสงสาร และจะเมตตาต่อเธอ เส้เหวินจึงยังตบหน้าตนเอง หลายที่ด้วยวิธีการทำเหมือน”ตนเองเสียใจมาก”

“ไม่ต้องตบแล้ว”ฉินหลั่งฉันว่าเธอตบได้แรงดี เหมือนกัน จึงขมวดคิ้วแล้วจับมือเธอห้ามไว้
ฮ่าๆ ทำไม่ลงคอใช่ไหมล่ะ? เป็นห่วงแล้วล่ะ สิ? ฉินหลังคุณถูกฉันกำไว้ในมือแน่นเหมือนลูกไก่ แล้ว ดูซิว่าคุณจะหนีออกจากกำมือฉันยังไง

เส้เหวินจึงถือโอกาสนี้จับแขนของฉินหลั่งไว้

“ฉินหลั่ง ฉันจะบอกความลับอย่างนึงให้คุณนะ แม้ว่าฉันจะไปโรงแรมหรูเจียกับจูจีเหวิน แต่เขาก็ไม่ ได้ตัวฉันเลย คุณรู้ไหมว่าเป็นเพราะอะไร?”เส้เหวินจ งมองฉินหลั่งด้วยดวงตาเป็นประกาย:”เพราะว่าเขา เป็นโรค คนอยากดูว่าปกติแล้วท่าทีเขาเหมือนซ่า มากอย่างนั้น ความจริงแล้วเขาเป็นโรคเสื่อม สมรรถภาพทางเพศ ทุกครั้งที่ฉันเพิ่งจะถอดเสื้อผ้า เขาก็ทนไม่ไหวแล้ว ยังไม่ทันได้สัมผัสฉัน ก็หย่อน ลงแล้ว”

เส้เหวินจึ้งด่าจี้เหวิน

แบบนี้ ก็ทำให้รู้สึกสะใจเหมือนกัน

“ความจริงแล้วเขายังไม่เคยสัมผัสฉันเลยด้วย ซ้ำ”เส้เหวินจึงกล่าวด้วยท่าทีที่เขินอาย

ฉินหลั่งยิ้มประชดในใจ เส้เหวินจึงคงคิดไม่ ถึงว่า ตนเองได้เห็นสถานการณ์ที่เธอกับจูจี้เหวิน ทะเลาะวิวาทกันแล้ว จูจี้เหวินยังบอกอยู่เลยว่า รสชาติของเส้เหวินจึงเป็นยังไงเขากินจนเบื่อแล้ว ถึงตอนนี้คุณยังบอกว่าเขายังไม่เคยสัมผัสคุณเลย
เส้เหวินจึงนะเส้เหวินจึง คำพูดคุณมีสักคำไหม พี่เป็นความจริง?

เส้เหวินจึงมองฉินหลั่งอยู่เงียบๆ ตนเอง หมายความว่ายังไงก็ชัดเจนพอแล้ว ไปว่าเป็นผู้ชาย คนไหน ถึงเวลานี้ก็น่าจะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแล้ว ฉินหลั่งทำไมยังไม่มีท่าทีอะไรเลย? ไม่พูดอะไรสัก คำเลยเหรอ?

คงเป็นเพราะว่าฉินหลั่งเจอกับสาวสวยอย่าง ฉัน แล้วในใจคิดว่าตนเองต่ำต้อยเกินไป ถึงแม้ ตนเองจะให้สัญญาณเขาแล้ว จะเขาก็ยังไม่กล้าเข้า ใกล้ตน

นี่แสดงว่าถ้าจะจับฉินหลั่งนั้น ถ้าไม่ลงทุน หน่อยก็คงไม่ได้แล้ว

“ความจริงฉันรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ฉันทำกับคุณ มากเลยนะ”เส้เหวินจึงลุกขึ้นยืน เธอมองตาฉินหลั่ง และค่อยๆเดินไปใกล้ฉินหลั่ง โน้มตัวลง โชว์ร่อง ของความอวบอิ่ม ใบหน้าของเธอโน้มเข้าหาฉินหลั่ง และกล่าวเบาๆว่า:”เหล้าก็ดื่มเยอะขนาดนี้แล้ว ฉันคิด ว่าคุณก็น่าจะอยากไปเข้าห้องน้ำแล้วสิ ฉันก็อยาก ไปเข้าพอดีเลย ห้องน้ำที่นี่กว้างมาก ถึงแม้จะเข้า ด้วยกันสองคน ก็ไม่แคบเลย..”

ภายใต้แสงไฟอ่อนอ่อนที่สาดส่อง ผิวขาว ปากแดงอย่างเส้เหวินจึงดูเซ็กซี่ยั่วยวนมาก เธอยังใช้นิ้วมือยาวของเธอ สัมผัสไปมาบนใบหน้าของฉิน หลั่ง

“ไปกันเถอะ ฉินหลั่ง….” ฟันที่ขาวสะอาดกัด ริมฝีปากสีแดง ในดวงตาประกายแสงแห่งความ ต้องการของอารมณ์

ถ้าเป็นคนทั่วไป คงจะไม่พูดอะไรอีก และรีบ กระชากตัวเส้เหวินจึงไปยังห้องน้ำแล้วล่ะ

แต่ฉินหลั่งดึงมือเส้เหวินจึงออก เขายิ้มพร้อม กล่าวว่า:”ตอนนี้ผมยังไม่อยากเข้าห้องน้ำ คุณไปเอง เถอะ”

เส้เหวินจึงเงิบ และต่อด้วยความรู้สึกโมโห นี้ ฉินหลั่งหมายความว่ายังไง จนเองทำถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังไม่พอใจอีก หรือว่าคนสวยอย่างตน จะ ดึงดูดความสนใจจากเขาไม่ได้เลย?

ไม่ว่าเป็นเพราะอะไร ก็เป็นสิ่งที่เส้เหวินจึงรับ

ไม่ได้เลย “ฉินหลั่ง นี่คือหมายความว่ายังไง?” ทันใดนั้น

เส้เหวินจึงก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นอารมณ์โกรธม่าน

“ไม่ได้หมายความว่าอะไร ผมก็แค่หวังว่าคุณ จะรักนวลสงวนตัวให้มากกว่านี้หน่อย”เมื่อนึกถึงสิ่ง ที่เส้เหวินจึงที่พูดเมื่อกี้ ฉินหลั่งก็รู้สึกคลื่นไส้อย่าง แรง ทำไมเมื่อก่อนตนถึงได้คบกับผู้หญิงห่วยๆแบบนี้ได้นะ?

“นี่คุณไม่ชอบฉันสักนิดเลยจริงๆเหรอ เพียง แค่คุณกลับมาคืนดีกับฉัน ฉันสามารถมอบตนเองให้ กับคุณตอนนี้เลย”เส้เหวินจึงร้อนใจจนพูดออกมา

ชัดเจนเลย

ฉินหลั่งคลื่นไส้อีกนานเลย

“ขอโทษด้วยนะ ผมมีจงยู่อยู่แล้ว” สุดท้าย เขาก็ใช้แรงพูดมาคำนึง

“นี่คุณ …”เส้เหวินจึงกัดฟันจ้องฉินหลั่งแรงๆ เวลานี้ถ้ารู้สึกถึงความพ่ายแพ้อย่างที่ไม่เคยมีมา ก่อน เมื่อก่อน ฉินหลั่งเป็นเหมือนหมา ที่เวลาตนสั่ง อะไรก็ทำหมด แต่ตอนนี้ ตนเองกลายเป็นสภาพ แบบนี้แล้ว ขนาดฉินหลั่งยังไม่รู้สึกสำคัญในตนเอง แล้ว

เส้เหวินจึงรู้สึกว่าตนเองเหมือนขี้หมาเหม็นๆ กองนึง ที่เวลาใครๆเดินผ่านก็ต้องเอามือปิดจมูก

เธอเศร้าเสียใจมาก ต่อมน้ำตากำลังผลิต แต่ ว่า เส้เหวินจึ้งก็ได้ห้ามน้ำตาไว้ได้

หากตอนนี้เธอร้องไห้ต่อหน้าฉันหลั่ง งั้นก็ แสดงว่าอ่อนแอ จะถูกเขาหัวเราะเยาะเย้ยตนเอา เปล่าๆ ตนต้องห้ามร้องไห้ต่อหน้าฉันหลั่งเด็ดขาด คนอย่างคุณเหรอจะไม่เลือกฉัน? ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายไม่เลือกคุณ! คิดว่าเมื่อกีฉันไม่อยากไปจากคุณ คาดหวังที่จะอยู่กับคุณอย่างนั้นหรอ ผิด ฉันก็แค่ทำ เพื่อหวังเงินจากคุณ! ฉันจะเข้าหาคุณเพราะรักคน อย่างนั้นหรอ? คุณฝันไปเถอะ

เส้เหวินจึงชักอยากจะใส่สีหน้าทะเลาะกับฉิน หลั่งตรงๆ แต่เมื่อคิดถึงเงิน เธอก็ต้องกลืนความรู้สึก โมโหนี้เข้าไปในท้อง เธอกลับไปนั่งตรงกันข้ามฉิน หลั่งอีกครั้ง และนั่งท่าไขว่ห้าง

“ได้ งั้นก็คิดซะว่าเมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดอะไรทั้ง นั้น ถึงแม้ว่าเราจะเลิกกันแล้ว แต่เราก็ยังถือว่าเป็น เพื่อนกันอยู่ใช่ไหมล่ะ? ฉันอยากให้คุณช่วยฉันเรื่อง นึง ได้ไหม? “เส้เหวินจึงกล่าวพร้อมกับมองตาฉิน หลัง

“คุณว่ามา” ฉินหลั่งยักไหล่ เขาเดาออกแล้ว เส้เหวินจึงคิดอยากให้เขาช่วยเรื่องเงินสามแสนห้า ไม่ว่ายังไงเมื่อก่อนก็เคยคบกันมา เรื่องนี้ก็ไม่มี ปัญหาอะไรหรอก

“ฉันขอเลิกกับไอ้ขยะอย่างจูจี้เหวิน เขาให้ฉัน ใช้คืนเขาห้าแสนหยวน ถ้าไม่คืน ก็จะให้คนมาพาตัว ฉันเข้าไปในป่า และเขายังจะดึงตัวฉันไปเป็นตัว ตายตัวแทนของเขาด้วย ฉันก็เลย อยากขอยืมเงิน คุณสักห้าแสน คุณวางใจได้เลย เดี๋ยวปีหน้าฉันก็จะ ให้คุณพ่อของฉันคืนเงินคุณเอง”เส้เหวินจึงกล่าว
ห้าแสน? ฉินหลังได้ฟังดังนั้น ก็หัวเราะในใจ จูจี้เหวินกับเธอแค่สามแสนห้า พอมาถึงปากเธอ ก็ กลายเป็นห้าแสนซะแล้ว

ทีแรกฉินหลั่งยังกะว่าจะให้เส้เหวินจิ้งฟรีไป เลยสามแสนห้า ถ้าตอนนี้ เขาพบว่าเส้เหวินจึงยังคง หลอกเขาอย่างกับว่าเขาเป็นคนโง่ ฉินหลั่งรู้สึกขำ ตนเองมาก การเมตตาใจอ่อนต่อเธอ มันเป็นการ ดูถูกเหยียดหยามตนเองชัดๆ

“ต้องขอโทษด้วย ผมไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น” ฉินหลั่งพูดเบาๆ

“จะไม่มีได้ยังไง?คนบริจาคไป 1 ล้านกว่า หยวนไม่ใช่หรอ?”เส้เหวินจึงกล่าวอย่างร้อนใจ นี่ฉิน หลั่งกำลังพูดมั่ว

%3D “เงินเอาไปบริจาคหมดแล้ว ก็เลยไม่มีแล้ว”

“นี่คุณ….”.มองรอยยิ้มบนใบหน้าของฉินหลั่ง เส้เหวินจึ้งโมโหจนจะระเบิดอยู่แล้ว:”เมื่อวานคุณได้ รับสร้อยคอมูลค่าตั้งแปดแสนแปดหมื่นหยวนไม่ใช่ เหรอ? คุณเอาให้ฉันรีบใช้ก่อน ฉันรับประกันว่า คุณ พ่อของฉันจะคืนคุณโดยเร็วเลย”

“สร้อยคอเส้นนั้นผมให้จงยู่ไปแล้ว มันไม่ใช่ ของผมแล้ว ของที่ให้แฟนไปแล้วจะไปขอเอาคืน กลับมาได้ยังไง ?”
“คุณนี่ไร้ประโยชน์จริงๆ ไปเอาคืนมาให้ฉัน เลย!”ลูกตาของเส้เหวินจึ้งเกือบจะกระเด็นไปที่ ใบหน้าของฉินหลั่งอยู่แล้ว

“เส้เหวินจิ้ง!”ฉินหลั่งคำรามดังๆหนึ่งคำ ทำเอา แก้วหูของเส้เหวินจึงแทบแตก ฉินหลั่งมองเธอด้วย สายตาที่เยาะเย้ย:”การยืมเงินให้คุณนั้นก็แปลว่า สงสารคุณ การไม่ยืมเงินให้คุณคุณก็ไม่สามารถว่า อะไรผมได้ มีกฎหมายข้อไหนที่เขียนไว้ว่า ผมฉิน หลั่งจะต้องยืมเงินให้คุณเส้เหวินจึ้งด้วยล่ะ?”

คำพูดคำเดียวทำเอาเส้เหวินจึงเถียงอะไรต่อ ไม่ได้

“ดี ฉันก็ว่าทำไมคุณถึงยอมตกลงที่จะมาไว ขนาดนี้ ที่แท้คุณไม่ได้มาเพื่อช่วยฉัน แต่คุณตั้งใจ แค่มาเยาะเย้ยฉันใช่ไหมล่ะ?”เส้เหวินจึงพูดจน น้ำลายกระเด็นออกมา เธอถือแก้วเหล้าขึ้นมา และ สาดหน้าฉินหลั่ง”ฉินหลั่ง นายแม่งเหี้ย!”

พูดจบ เส้เหวินจึงถือกระเป๋าของตนขึ้นมา เดิน ออกไปโดยไม่เหลียวแลกลับมาเลยสักนิด

ฉินหลั่งเอามือปาดน้ำเหล้าบนใบหน้าออก มองด้านหลังของเส้เหวินจึ้งที่กำลังเดินจากไป แวว ตาเต็มไปด้วยความผิดหวัง เขายกแก้วเหล้าขึ้น และ ดื่มคำเดียวหมดแก้ว

ในขณะที่ฉินหลั่งจ่ายบิล กำลังคุยเล่นกับพนักงาน จู่ๆก็ได้ยินว่าผับโอวโล่ตอนนี้ได้เริ่มเซ้ง ร้านให้คนอื่นแล้ว เขาประหลาดใจมาก นิสิต นักศึกษาต่างชื่นชอบผับโอวโล่มาก ยังไงก็ทำกำไร แน่นอน แล้วจู่ๆเถ้าแก่ที่นี่ทำไมถึงคิดจะเซ้งร้านล่ะ?

“ฮ่าย คุณไม่รู้ ผับนี้เมื่อก่อนจะมีแก๊งชิงหลง คอยดูแล เดือนที่แล้วแก๊งชิงหลงถูกทำลายไป ผับ ของพวกเราก็สูญเสียการดูแลเรื่องความปลอดภัย ไป ต่อไปคงจะมีปัญหาไม่น้อย เจ้านายของเราก็เป็น คนสวยคนนึง ถ้าจะหาคนใหม่มาดูแลละก็ ก็มีสิทธิ์ จะถูกเขาเอาเปรียบเอามากกว่า เจ้านายของเราก็ เลยไม่ทำแล้ว ช่วงเวลานี้ก็เป็นช่วงที่เตรียมจะเซ้ง กิจการผับนี้ออกไปให้คนอื่น” พนักงานกล่าวกับฉิน หลั่งเบาๆ

ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง ฉินหลังเดินไปด้าน นอก เขารู้สึกชอบที่นี่เหมือนกัน แล้วเมื่อได้ข่าวว่า เป็นเพราะเรื่องของแก๊งชิงหลง ทำให้ผับโอวโล่ ต้องปิดกิจการ ภายในใจลึกๆก็รู้สึกเสียใจและ เสียดายเล็กน้อย

ไม่อย่างงั้นก็ผมมารับมือกับกิจการผับนี้ต่อดี ไหม ตอนที่ซื้อก็จ่ายเงินให้เถ้าแก่เยอะหน่อย ถือว่า เป็นวิธีการที่ผมชดใช้ให้เธออย่างนึง

ฉินหลั่งกำลังคิดแบบนั้นอยู่ และก็ได้มาถึง หน้าประตูผับแล้ว
ขณะนี้เอง รถปอร์เช่คันสีแดงสดจอดลงตรง หน้าประตูผับ มีคนสวยที่หุ่นดีตัวสูงเดินลงมาจากรถ พนักงานเปิดประตูยิ้มพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปหา

คนสวยโยนกุญแจรถ ขาขาวเนียนสวยเรียว ยาว เดินมุ่งเข้ามายังผับ ผู้หญิงคนนี้บุคลิกดูดีสง่า งามมีราศี ท่าที่การเดินของเธอนั้นราวกับนางแบบที่ กำลังเดินบนเวทีเดินแบบเลย เธอไม่ได้จงใจทำให้ดู เด่นอะไร แต่มันเป็นบุคลิกเฉพาะตัวที่มีมาตั้งแต่เกิด มันดึงดูดความสนใจของคนรอบข้างได้อย่างดี

ฉินหลั่งก็เริ่มมองจนตาค้าง

“ผู้จัดการอู่”

“ผู้จัดการอู๋” พนักงานเปิดประตูที่ยืนอยู่ตรง ประตูกล่าวทักทายคนสวย คนสวยเพียงแค่พยัก หน้าเล็กน้อย

“ขอทางหน่อยค่ะ”คนสวยจะเข้าไปข้างใน ฉิน หลั่งที่กำลังมองตาค้างยังยืนขวางทางเธออยู่ตรง หน้า

ฉินหลั่งดึงสติกลับมาได้ มองใบหน้าของคน สวยที่นึ่ง งั้นรีบถอย:”ขอโทษครับ” คนสวยยิ้มเบาๆ และเดินเข้าไปด้านใน

“สวยจัง”ฉินหลั่งมองด้านหลังของคนสวยที่ จากไป แล้วพูดพึมพำ ใบหน้าของเธอขาวเนียนใสสายตาดูมีความเย็นชา แต่มีพลังมาก ทุกส่วนบน ใบหน้านั้นอยู่ในสัดส่วนที่พอเหมาะพอดีมาก ความ รู้สึกแรกของฉินหลั่งก็คือ เธอสวยกว่าฟ่านปิงปิง เยอะเลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ