บทที่ 533 คนนับหมื่นคำรามด้วยกัน

คนของจั่วหูในห้องบอลรูมล้วนตกตะลึง จากนั้นฉินหลั่งก็ ผลักออกเบาๆ

ชั่วหูราวกับโดนรถบรรทุกชนเข้าอย่างจัง ร่างทั้งร่าง กระเด็นออกไป ดาบยาวเล่มนั้นกระเด็นไปปักบนกำแพง ทำให้จั่วหูติดอยู่บนกำแพงไปด้วย

แค่สองกระบวนท่าเท่านั้น จั่วหูก็ไปเจอกับยมทูตซะแล้ว

ไม่ ถ้าจะพูดให้ถูก ไม่ใช่สองกระบวนท่า เป็นแค่การออก แรงเล่นๆ2ครั้งแค่นั้น

ท่าทางดูดีราวกับหยก สง่ามากๆ

ห้ะ!

ในที่สุดก็มีแขกสาวส่งเสียงออกมาอย่างบ้าคลั่ง การโจมตีแบบนี้ทำให้พวกเธอลืมไม่ลงจริงๆ และทำให้

พวกเขาเกลียดชังฉินหลั่งสุดๆแล้วเหมือนกัน

“หยุดนะ! “ชายชราในชุดดำ2-3คนที่เพิ่งมาตะโกนมา แต่ไกล แต่ก็หยุดความเร็วที่เร็วกว่าสายฟ้านั่นไม่ทันอยู่ดี

เหล่าชายชราในชุดดำล้อมฉินหลั่งไว้ โจมตีทุกทิศทาง สาบานว่าจะทำให้ฉินหลั่งแหลกเป็นเสี่ยงๆ ให้ได้!
แต่ทว่า ในความคิดคิดซะดิบดี แต่ความเป็นจริงนั้นน่า

อนาถนัก

จีบ

ชายชราในชุดดำ5คนไม่ทันได้ตั้งตัว ก็พบว่าไหล่ข้างที่ตน จับดาบนั้นขาด จากนั้นร่างก็ลอยกระเด็นออกไป

ขาดแล้วหล่นลงบนโต๊ะอย่างแรง จนทำให้โต๊ะแตกไป

ด้วย

ชายชราทั้ง5คนสะดุ้งผวา มองไปยังชิ้นส่วนใหล่ของตน ก็ รู้ทันทีว่าชีวิตนี้ไม่สามารถจับดาบได้อีกแล้ว

แต่พวกเขากลับคิดไม่ถึง ทันใดนั้นฉินหลั่งก็กางมือออก มา สายตาเยือกเย็นอย่างไม่ลดละ จากนั้นก็เห็นเพียงศิลปะ การต่อสู้ที่ส่องแสงแปลกประหลาด ราวแสงดวงอาทิตย์พุ่ง ไปยังหน้าอกของชายชราทั้งคน ทำให้ชายชราทั้ง5คน ตายไปในที่สุด

ในขณะนั้นเอง จงเล่นซานก็นำลูกน้องราว3พันคนบุกเข้า

มา

โจวกางหยุงตระกูลโจว ฉางจื่อชงตระกูลฉาง ลู้เหมิงเถียน ตระกูล ลู้ ซ่งเสี้ยวหยู่ตระกูลซ่ง นำคนจำนวนนับหมื่นเข้ามา ยึดครองพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

เหลิ่งเขียนชีวก็ติดตั้งจรวดขีปนาวุธอยู่ด้านนอก สายตาเต็มไปด้วยความทุกข์ ฝ่ายตรงข้ามทำตัวกำเริบเสิบสานอยู่ ในวิลล่าเชียนชิวของเขา ต้องยิงจรวดขีปนาวุธให้เยอะ หน่อยแล้วล่ะ ขอเพียงฉินหลั่งออกคำสั่ง เขาจะยิ่งให้เละเป็น จุณ

พันธมิตรศิลปะการต่อสู้อะไรกัน เขารู้จักแค่เพียงฉินหลั่ง

ตอนนี้เรื่องความแข็งแกร่งไม่ต้องพูดถึงแล้ว ฉินหลั่งเอา พันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีนของตนกลับคืนมาแล้ว และยังควบคุมอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งชายและหญิงของ แผนกบังคับใช้กฎหมาย ถูกปิดล้อมไว้ในห้องบอลรูมแคบๆ สายตาเต็มไปด้วยความหวาดผวา หวั่นกลัว และความคับ แค้น

“แกไม่มีสิทธิ์ทำร้ายคุณชายจั่ว…

“แกทำร้ายคุณชายจั่วได้ยังไง เขาเป็นลูกชายแท้ๆของคุณ

จั่วนะ….”

ขณะที่ผู้หญิง2-3คนที่สนิทกับจั่วหู่กำลังโกรธแค้น

ชายชราในชุดดำคนหนึ่งก็พูดขึ้นเสียงดัง : “ฉินหลั่ง แกรู้ ไหมว่าแกกำลังทำอะไรอยู่? ”

“แกมีความผิดติดตัว ยังกล้ามาทำร้ายคุณชายจั่ว โทษแก หนักขึ้นอีกชั้นแน่”

“ท่านจั่วไม่ปล่อยแกไว้แน่”
“พรุ่งนี้ท่านจั่วจะมาเย็นจีน ถึงตอนนั้นฉันจะคอยดูว่าแกจะ พูดกับเขายังไง”

ถึงแม้ฝีมือของฉินหลั่งจะทำให้พวกเขาเกรงกลัว แต่พวก เขาคิดว่า ฉินหลั่งที่เคยพ่ายแพ้ให้กับเสี่ยวฉวน ไม่ใช่คู่ต่อสู้ ของท่านจั่วหรอก

นี่เป็นที่พึ่งสุดท้ายของพวกเขา

ทำร้ายจั่วหูก็เท่ากับเป็นศัตรูกับแผนกบังคับใช้กฎหมาย ฉินหลั่งได้กลายเป็นศัตรูของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แน่

เขาไม่กลัวงั้นเหรอ? !

ฉินหลั่งยิ้มเบาๆ : “แม้จะมีคนขัดขวางนับหมื่น ฉันก็จะทำ ต่อไป”

เขาเสียใจนิดหน่อยที่จั่วเฉินบิงไม่ได้อยู่เย็นจีน ไม่งั้นคงได้ ฆ่าให้สิ้นซากไปเสียแล้ว

คนที่ทำอะไรกับคนข้างกายฉินหลั่ง ฉินหลั่งไม่ปล่อยไว้

แน่นอน

ผู้อาวุโสของแผนกบังคับใช้กฎหมายคนหนึ่ง เห็นฉินหลั่ง ยังคงยิ้มร่าอยู่ ก็ตะโกนขึ้น : “วันนี้แกอาจสามารถแก้แค้น ให้พวกเขาได้ แต่พรุ่งนี้หลังจากแกตายจากการต่อสู้แล้ว

ละ? ”

“ยังจะมีใครปกป้องพวกเขาได้อีก? ”
“แกยิ่งทำผิดต่อแผนกบังคับใช้กฎหมายหนักขึ้น วันข้าง หน้าของพวกเขาก็จะยิ่งลำบากขึ้นเช่นกัน”

ชายชราในชุดดำเตือนฉินหลั่ง : “บางผลลัพธ์ก็ไม่ใช่สิ่งที่ แกจะรับมันได้”

ชายชราในชุดดำคนนี้เหมือนเพิ่งได้รับข้อความอะไรมา จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้น

รีบเปิดคลิปแล้วฉายบนโปรเจ็กเตอร์ในห้องบอลรูม

ในวิดีโอเป็นหน้าของจั่วเฉินบิงอย่างชัดเจน เขารู้เรื่องแล้ว มองฉินหลั่งด้วยสีหน้าเดือดตาล: “ฉินหลั่ง ฉันคือจั่วเฉิ นบึง”

“ฉันจะบอกแกให้นะ แกสร้างความวุ่นวายให้พันธมิตร ศิลปะการต่อสู้มาก ท่าให้พันธมิตรศิลปะการต่อสู้กลายเป็น เรื่องตลก ตอนนี้แกยังอาศัยตอนที่ฉันไม่อยู่เย็นจีน มาคิด บัญชีลูกชายฉัน”

“ฉันขอสั่งให้แกรีบปล่อยจั่วหู่ซะ ไม่งั้นพอฉันกลับไป ฉัน จะทำให้แกตายแน่”

“หากแกตายฉันก็จะเผากระดูกแกให้กลายเป็นเถ้าถ่าน ได้ยินรียัง? ”

จั่วเฉินบิงทำทาซ่าทางเดือดตาล อาศัยที่ตนอายุมากกว่า ไปข่มขู่ : “รีบปล่อยเขาตอนนี้ เดี๋ยวนี้”
“ท่านจั่ว ปล่อยหน่ะมันง่าย แต่ท่านตอบคำถามผมมา ก่อน….”ฉินหลั่งยิ้มๆ : “พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ข้อที่ 72 หากลูกศิษย์รังแกผู้ชายหรือผู้หญิง ยุ่งกับเรื่องในกาม ต้อง ลงโทษยังไงเหรอ? ”

“ตอนนี้ไม่สนข้อที่72 หรือข้อที่92อะไรทั้งนั้น”

จั่วเฉินบิงแสร้งไม่ได้ยิน : “ตอนนี้ฉันรู้แค่ว่า แกฆ่าศิษย์ ในสำนักเดียวกัน โทษใหญ่หลวงและน่ารังเกียจนัก”

“ท่านจั่ว ผมขอฟ้องร้องจั่วหู่ เขาจับพ่อผมไปขังในคุกน้ำ ข้อถามหน่อยว่าพ่อผมทำผิดอะไร เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ ท่านเป็นผู้อาวุโสของแผนกบังคับใช้กฎหมาย ท่านจะจัดการ เรื่องนี้ยังไง? ”

จงเล่นซานคิดว่าถึงแม้พ่อของตนจะบาดหมางกับจั่วเฉิ นบึง แต่ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ จั่วเฉินบิงก็ยังคงเป็น ท่านผู้บังคับใช้กฎหมาย คงไม่เล่นพรรคเล่นพวกหรอก

“เหอะ จั่วหูจะจับใคร จะทำหรือไม่ทำตามกฎหมาย พวก แกไม่ต้องยุ่ง”จั่วเฉินบิงไม่เห็นด้วย : “ควรจับก็ต้องจับ”

จั่วเฉินบิงไม่ฟังคำฟ้องร้องแม้แต่น้อย: “ฉินหลั่ง อย่าเสีย เวลาเลย ปล่อยเขาซะ ไม่งั้นฉันจะโมโหแล้วนะ”

ฉินหลั่งมองจั่วเฉินบึงพลางพูดออกรอบ: “พันธมิตร ศิลปะการต่อสู้ข้อที่ 72 หากรังแกผู้ชายหรือผู้หญิง ไส่ร้ายคนสำนักเดียวกันตามอำเภอใจ ลงโทษโดยพลการ ควรจัดการ ยังไง?

“โทษสถานเบาคือสามดาบหกรู โทษสถานหนักคือฆ่า อย่างไร้ข้อยกเว้นทันที! ” (สามดาบหกรูคือกฎเกณฑ์ของ แก๊งค์ หากมีคนทำสิ่งที่ผิดพลาดอย่างแก้ไขไม่ได้และขอให้ อีกฝ่ายยกโทษให้คนที่ทำผิดต้องใช้ใบมีดคมหรือดาบแทง ทะลุร่างกาย แทงไปสามครั้งร่างกายจะมีหกรู)

ทันใดนั้น ก็มีเสียงแก่ๆอันทรงพลังดังมาจากทางด้าน

ประตู

จงจิ๋วเจินปรากฏตัวขึ้นโดยมีคนช่วยประคอง

ซึ่งชื่อหยูนมีสีหน้าเต็มไปด้วยความโมโหอยู่หลังท่านจง

“ถามหน่อยสิ จั่วหูทำผิดกฎพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ข้อ ที่72 ผลที่ตามมาร้ายแรง มีผลกระทบที่เลวร้าย จากบท ลงโทษแล้วควรฆ่าหรือไม่? ”

ฉินหลั่งชี้จั่วหูที่ห้อยอยู่ตรงกำแพง พลางพูดเสียงขรึม

“ฆ่า! ”

“ฆ่า! ”

“ฆ่า! ”

ผู้คนในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเย็นจีนมากว่าใหมื่นคน ตะโกนกันอย่างพร้อมเพรียง แต่ละคนมีสีหน้าโกรธแค้น

เสียงดังสนั่นอย่างฟ้าถล่มดินทลาย

จั่วเฉินบิงเดือดมาก : “แกกล้างั้นเหรอ!

“ฉีก!

”

พูดเช่นนั้น จั่วหมู่ที่ห้อยอยู่บนกำแพงก็ร่วงลงพื้นทันที กล้อง ก็แพนไปร่างที่ตายแล้วของเขา

จั่วเฉินบิงที่วิดีโอคอลอยู่ปลายสายโมโหจนล้มลงไปกับ

พื้น

“ไอ้หมอนี่—-.”

จั่วเฉินบิงโศกเศร้าจนไม่อาจควบคุมได้

ชายชราในชุดดำที่ถือโทรศัพท์อยู่ก็ปามันจนแตก แล้วพุ่ง

ไปจะฆ่าฉินหลั่ง

แต่ไม่ทันถึงตัวฉินหลั่ง ซ่งชื่อหยูนก็แย่งดาบยาวจากลูก น้อง แล้วแทงเข้าไป เขาเป็นนักต่อสู้ที่มีพลังภายในระดับสูง ดาบยาวทั้งรวดเร็วและดุดัน เขาแทงชายชราล้มลงกับพื้น อย่างง่ายดาย

จากนั้นจงจิ๋วเจินก็ออกคำสั่ง ชายหญิงที่อยู่ตรงนั้นล้วน โดนจับ

ฉินหลั่งถีบจั่วหูออก : “คนต่อไป เสี่ยวฉวนอู่เจิ้งสินะ”
ทุกคนได้รับการช่วยเหลือ จงยู่โดนจับไปอีกห้องหนึ่ง เธอ ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อฉินหลั่งเห็นใบหน้าซีดเซียวของเธอ

ก็โมโหขึ้นมาทันที

จนจงยู่หลับไป เขาถึงค่อยๆสงบลงมาหน่อย

ส่วนความโกรธแค้นของจั่วเฉินบิง เขาไม่สนใจแม้แต่น้อย เขาฆ่าลูกศิษย์ของแผนกบังคับใช้กฎหมายไปร้อยกว่าคน ทั้งสองฝ่ายไม่มีช่องทางที่จะประนีประนอมกันได้มาตั้งนาน แล้ว

สำนักใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้จะรู้สึกยังไง เขาไม่เคย

แม้แต่จะคิดถึงมัน

หมัดเดียวจอดก็จบแล้ว

เหลิ่งเชียนชีวที่อยู่ด้านนอกค่อนข้างผิดหวัง เพราะจรวด ขีปนาวุธของเขาไม่ได้ใช้ ในบรรดานักต่อสู้ เขาเป็นคนที่ หลงใหลพวกอาวุธที่สุดแล้ว ถึงแม้การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ ของเขา จะเก่งกว่าซ่งชื่อหยูนเพียงเล็กน้อยก็ตาม

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ