บทที่ 416 ลูกสาวเศรษฐีอันดับหนึ่งชอบไถเงิน

“งั้นพี่ใหญ่ ฉันเชื่อพี่ ทว่าคืนนี้คงไม่ได้แล้วแหละ?”

จ้าวซิงกล่าวออกมา

“ยังต้องเรียนต่ออีก” จ้าวซิงพูดเสริม

“ได้ งั้นรอวันหยุดสุดสัปดาห์! ฉันเป็นพี่ใหญ่ของแก ฉันมีเรื่องให้แกทำแกคงไม่ปล่อยผ่านทำตัวเป็นทองไม่รู้ ร้อนใช่ไหม” ชายชุดดำถาม

“พี่ใหญ่ ไม่เป็นแบบนั้นหรอก” จ้าวซิงตอบ

“ดี งั้นแกทำเรื่องนี้สำเร็จ ฉันก็จะไม่เอาเงินจากแกอีก แล้ว แต่ถ้าเล่นตลกกับฉัน หมายความว่าหักหลังพี่ใหญ่ คนที่หักหลังพี่ใหญ่ตามกฎแล้วเป็นไง แกเข้าใจดี” ชาย ชุดดำพูดจาอย่างโหดเหี้ยม

“ฉันเข้าใจ พี่ใหญ่” จ้าวซึ่งตบหน้าอกตอนที่กล่าวออก

มา

“นักเรียนหญิงที่พามาต้องสวยนะ พามาเยอะยิ่งดี! ลง ไปได้แล้ว!” ชายชุดดำโบกมือไล่ คนพวกนั้นเอาตัวจ้าวซิง ลงจากรถแล้วปล่อยตัวไป

เมื่อจ้าวซิงเดินกลับไปแล้ว ชายชุดดำก็ยิ้มให้อย่าง เย็นชา

ระยะนี้ เสี่ยหลายๆ คนในที่นี่ต้องการนักเรียนตัวจริง เสียงจริง ชายชุดดำเลยคิดจ้าวซึ่งที่ช่วยชี้ช่องทางให้
หลังจากที่จ้าวซิงเรียกเพื่อนผู้หญิงออกมาแล้ว ต้องมี เรื่องแน่ ถ้าไม่มีเรื่องแล้วทำไมพี่ใหญ่ต้องทำให้เรื่องมัน ลำบากด้วย?

อีกฝั่ง ฉินหลั่งรีบไปยังห้องทำงานของครูใหญ่อย่าง เร่งด่วน

ในห้องทำงานครูใหญ่มีนักเรียนผู้หญิงอยู่มากมาย มี ทั้งเอามือปิดปากยืนร้องไห้กระซิกกระซี้ นักเรียนผู้หญิง เหล่านั้นดูเหมือนว่าจะได้รับความตกใจจนเสียสติไปอยู่ ไม่น้อย บนใบหน้ายังมีรอยขีดข่วน เป็นรอยแผลที่โดนคน ทำร้ายมา

ฝั่งตรงข้ามของพวกผู้หญิงเหล่านี้คือนักเรียนที่สูง ปราดเปรียว เด็กนักเรียนคนนี้ผมสีฟ้า มุมปากกระตุกขึ้น แววตาดูไม่ใส่ใจอะไรทั้งสิ้น แถมยังใส่ถุงมือสีดำที่ไม่มี นิ้ว มือแยกออกมา ใบหูข้างหนึ่งมีต่างหูวงใหญ่ร้อยเอาไว้ บริเวณลำคอมีรอยสักที่มีเสืออ้าปากโผล่ออกมาแวบๆ ใบหน้าแต่งหน้าเข้ม ริมฝีปากสีฉูดฉาดจนเป็นจุดเด่น

นักเรียนหลายคนร้องไห้ระงมพร้อมทั้งกำลังพูดอะไร สักอย่าง นักเรียนหญิงที่มีรอยสักแสดงท่าทีทั้งดูถูก ดูแคลน ท่าทางเย็นชามาก

พอมองแวบๆ ก็คือสาวๆ ที่ยืนอยู่ข้างทางเช่นนั้นแหละ

ฉินหลั่งเดินเข้ามาแล้วกวาดตามอง ดวงตาหลายคู่ต่าง จ้องเขา

“ทำไม?” ตอนนี้ฉินหลั่งรู้สึกว่าการที่รับปากว่าจะมาที่ โรงเรียนมัธยมหัวเจี้ยนั้นมันเป็นเรื่องที่แสนทรมานอย่างหนึ่ง ไม่เหมือนกับฉากฆ่ากันในสนามการประลองฝีมือ

และก็ไม่มีความรู้สึกผ่อนคลายสบายใจเหมือนตอนที่อยู่

เถาหยวน เพราะมันเป็นความรู้สึกที่เหมือนโดนบีบบังคับ เหมือนเล่นพ่อแม่ลูกมาครั้งแล้วครั้งเล่า แน่นอนว่าฉินหลั่งรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้มันแสนจะธรรมดา กว่าการผายลมเสียอีก เพราะว่าเขาผ่านเรื่องมาตั้ง

มากมายแล้ว

“ทำไม?” จูจี้เหวินยิ้มให้อย่างเย็นชา พร้อมทั้งตบโต๊ะ ไปด้วย “หรือว่าเรื่องนี้มันเล็กๆ หรือยังไง? ถึงได้ทำหน้าไม่ ทุกข์ไม่ร้อนเลย? ฉันจะบอกแกให้ รอให้ทางตำรวจมา แล้ว หม่าเซียวเชียวต้องติดคุกก็ได้ ! เพราะว่านี่เป็นเรื่องที่ แสนทุเรศของกฎที่เข้มงวดของโรงเรียน โรงเรียนมัธยม หัวเจียของเราเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงโด่งดัง แล้วจะให้ ปล่อยผ่านเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไปได้เหรอ?!”

ไอ้เหี้ย ทางราชการมีกฎเข้มงวด แต่ว่าฉินหลั่งรู้ดีว่า จู จี้เหวินอาศัยกฎพวกนี้ เอามาเพื่อจงใจพูดกับฉินหลั่งโดย

เฉพาะ!

เวลานี้หลิวซูเซิงที่เป็นหมาคอยเลียแข้งเลียขารีบพูด เสริมทันที

“นี่มันผิดกฎหมาย”

ตะเบ็งเสียงดังลั่นจนเหมือนว่าเป็ดโดนเอามีดจ่อ คอหอยเช่นนั้น

ก่อนหน้านี้ใครล่ะไม่รู้ว่าหม่าเซียวเซียวมีพฤติกรรม รุนแรงในโรงเรียนมัธยมหัวเจี่ย แต่ด้วยอำนาจทางบ้านของหม่าเซียวเซียว จูจี้เหวินทำได้แค่ปิดตาไว้ข้าง ทำ เหมือนมองไม่เห็นไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้น เพราะว่าพอของหม่า เซียวเซียวเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของเขตเฟิังโจว ใครกล้า จะไปแตะต้องลูกสาวของเขา แต่ว่าตอนนี้ไม่เหมือนเดิม จู จี้เหวินเริ่มทำตัวแตกแยก เขาต้องการจะใช้วิธีในการ จัดการฉินหลั่ง ดังนั้นเลยกล้าที่จะเอาเรื่องกับหม่าเซียว เซียว

ไหนๆ ก็ลงมือแล้ว งั้นต้องทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ เพื่อจะจัดการฉินหลั่งให้ได้!

“อาจารย์จู คุณนี่มันเก่งจริง ไปขุดเรื่องไหนมาสร้าง ประเด็นอีกล่ะ?” ฉินหลั่งยิ้มให้

รก็ไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะว่าผม “เหรอ คุณพูดอะไ แจ้งตำรวจไปแล้ว” จูจี้เหวินพูดอย่างได้ใจ

“อืม? งั้นไม่มีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับคุณแล้วสิ เดี๋ยวให้ ทางตำรวจเข้ามากันการเถอะ คุณไปได้แล้ว” ฉินหลั่ง กล่าว

“พูดมาได้ไงว่าฉันไม่เกี่ยว ฉันเป็นถึงคณบดีฝ่าย วิชาการ ทุกเรื่องในโรงเรียนฉันเป็นคุณดูแลทั้งหมด หม่า เซียวเซียวคนนี้เป็นเด็กในชั้นเรียนของพวกคุณ หลังเลิก ทบทวนวิชาในห้องแล้วไม่ยอมกลับบ้าน แถมยังแอบมาที่ หอพักหญิงแล้วเรียกเก็บค่าคุ้มครองอีก คนคนนี้ถูกตก เป็นผู้ต้องหา”

จู้จี้เหวินใช้นิ้วชี้มาที่ใบหน้าหม่าเชียวเซียวที่หน้าต่าง หยิ่งจองหอง
“อาจารย์จู แกเองก็เป็นนักศึกษาที่จบมาจาก มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ตอนนี้ยังเป็นคณบดีฝ่าย วิชาการ ควรเป็นแบบอย่างครูที่ให้กับนักเรียน ให้เกียรติ คนอื่น พ่อจึงสอนว่าเวลาพูดกับคนอื่นใช้นิ้วมาชี้หน้าคน อื่นถือว่าเป็นพฤติกรรมที่สมควรไหม?” ฉินหลั่งสบถด่า ทันที แถมแสดงท่าทีกับจูจี้เหวินที่มีแต่อาการเรียกร้อง ความยุติธรรมแต่ความจริงมีแต่ความเคียดแค้นเต็มอก ก็ ไม่สมควรจะไว้หน้าอีกแล้ว

“ไอ้แซ่เฉิน แก…ทุกครั้งที่เห็นหน้าฉันก็ด่าทอฉัน .. ทำให้ฉันขายหน้าทุกครั้ง!” จูจี้เหวินโมโหได้แต่มันเขี้ยว เคี้ยวฟัน

“คุณกำลังปกป้องในทางสิ้นคิด เธอแบล็คเมล์เพื่อน ทุบตีเพื่อน แถมยังเรียกเก็บค่าคุ้มครอง พวกเราตักเตือน เธอไปไม่กี่ประโยคแล้วยังไง?! หรือว่าเด็กผู้หญิงที่ถูก ทำร้ายไม่ใช่คนหรือไง?” หลิวซูเซิงรีบพูดแขวะ

“ความเห็นใจของพวกนายฉันจะไม่เข้าใจได้ยังไง? แก ทำทุกอย่างก็เพื่อช่วยเหลือนักเรียนหญิงที่ถูกตบแบบนี้เห รอ?” ฉินหลั่งใกล้จะหลุดหัวเราะอยู่แล้ว เขาย่อมรู้เรื่อง หม่าเซียวเซียวเพราะว่าเขาเองก็เป็นครูประจำชั้นยังไง ย่อมต้องจัดการให้เรียบร้อยอยู่แล้ว แต่ว่าเมื่อต้องมา เผชิญหน้ากับ “อาจารย์” ทั้งสองคนที่จิตใจหยาบช้า เขาก็ รู้ทันทีว่าอย่าตกหลุมพรางของพวกเขาอย่างง่ายดาย

“หม่าเซียวเซียว หล่อนมากับฉัน!” ฉินหลั่งเดินเข้ามา พร้อมทั้งดึงหม่าเซียวเซียวมาด้วย

“ไอ้แซ่เฉิน ฉันขอเตือนแก ตอนนี้เธอตกเป็นผู้ต้อง
“แกก็โดนด้วย!” ฉินหลั่งรีบพุ่งเข้าหาทันที พร้อมทั้งตบ หน้าหลิวซูเซิงหลายที่ติดต่อกัน หลิวซูเซิงกรีดร้องเหมือน หมูที่กำลังโดนเชือด จากนั้นก็ล้มลงไปกองกับพื้นอย่าง ไม่มีเสียง

น้ำหนักที่ตบหน้าถึงสามครั้งย่อมมีแน่นอน แต่ว่าเหตุที่ หลิวซูเซิงเป็นลมไปนั้น เขาตกใจจนเป็นลมไปต่างหาก

เวลานั้นด้านนอกได้ยินเสียง จนมีอาจารย์หลายคนวิ่ง เข้ามาหา

“เฮ้ย เกิดเรื่องอะไรขึ้น? คณบดีจู? อาจารย์หลิว?!” จูจี้เหวินกุมหน้าเอาไว้แล้วพยายามลุกขึ้น

“ฉินหลั่งทำร้ายคน! อย่าให้เขาวิ่งไปได้! ตำรวจใกล้จะ เข้ามาทุกที่!”

อาจารย์หลายคนต่างตกใจจนต้องมองไปทางฉินหลั่ง ทั้งหมดนี่ฉินหลั่งเป็นคนทำเหรอ? เขายังโหดเหี้ยมมาก ขนาดจูจี้เหวินก็ใกล้จะเป็นหมาหัวเน่าไปแล้ว