บทที่ 394 หน้าตาหรือความสามารถ

อึ้งยังไม่ได้โทรศัพท์หาใครเลย เรื่องของตัวเองเธอจะ แก้ไข กลัว! ตราบ ใดที่คำสอนนั้นจริงแท้ แม้หัวขาดก็ไม่เกรง

หากบอกว่ารู้สึกผิดหวัง ก็คือผิดหวังกับฉินหลั่ง คนเรานี่ ใจนิ่งได้จริง ๆ นะ

เฮ้อ พวกที่ดีแต่หน้าตาจะไปเทียบชั้นกับพวกมีฝีมือได้ยัง ไง ฉันมองผิดไป วิ่งมาเฝ้าตอรอกระต่าย ตามล่าดาราตาม คนอื่น ดูไปแล้วผู้ชายหน้าตาดีก็ไม่เห็นมีประโยชน์อะไร อึ้งยังคิดในใจ

ทุกคนทำอะไรไม่ถูก เหมือนตัวประกันที่ถูกคนร้ายจับไว้ ล้วนคิดว่าจะรวบรวมเงินมาได้ยังไง หนึ่งหมื่นล้าน มันหา ยากจริง ๆ !

จงยู่ที่อยู่ข้าง ๆ มองไปทางฉินหลั่งอย่างต้องการ อ้อนวอน ในดวงตาสวยนั้นแฝงความวิตกกังวล

ฉินหลั่งยิ้ม เขาแค่อยากจะให้เจ้าแก๊งพวกนี้ได้รู้จักความ ทรมานบ้าง ไม่งั้นก็คงไม่รู้จักเคารพคนอื่น

“หมดเวลา!”ชายฉกรรจ์ตะโกน

ไอ้ผมทองแทบจะดีดขึ้นมาทันที ค้ำไม้ค้ำเดินกะเผลก เข้าไปในวงล้อม

“ยังตกลงกันไม่ได้สินะ งั้นก็เตรียมตัวตายเลยมั้ย!” สิ้นเสียงพูด ดาบถูกชักออก ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้า ขวานนี้ เสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างสบาย ๆ

“ช้าก่อน!”

ทุกคนกุมหัวมองดู เสียงนั้นคือฉินหลั่งที่เพิ่งถูกพวกเขา เยาะเย้ยเมื่อครู่!

บนใบหน้าหล่อเหลาของฉินหลั่งฉายความเฉื่อยชา ใน ตอนนั้นทุกคนถึงพบว่า สีหน้าของชายคนนี้สงบนิ่ง ใน ขณะที่ดาบนับร้อยจ่ออยู่ตรงหน้า ท่าทีของเขาราวกับ กำลังเดินเล่น ไม่มีความหวั่นไหวแม้แต่น้อย

“นายพูดอะไรน่ะ?”โย้วเสี่ยวจงถามอย่างตกตะลึง เขา เริ่มหวั่นกับความสงบของฉินหลั่งเสียแล้ว นิสัยแบบนี้น่าทึ่ง ยิ่งกว่าแม่สาวอึ้งยังนั่นซะอีก มันทำให้รู้สึกเบาใจขึ้นมาซะ ดื้อ ๆ

“ฉันจะไปคุยกับคนของแก๊งม้าสักหน่อย ให้เขาเห็นแก่ หน้าตา แล้วปล่อยพวกนายไป”

ฉินหลั่งเอามือล้วงกระเป๋า พูดอย่างสบาย ๆ น้ำเสียงหนัก แน่นจนทำเอาตะลึงงันเป็นท่อนไม้

“นาย….โอเครีเปล่า?”อึ้งย้งที่เตรียมพร้อมในความชอบ ธรรมแล้วนึกไม่ถึงว่ามาดอย่างฉินหลั่งที่ไม่พูดอะไร พอพูด ขึ้นมาแล้วจะทำให้เธอรู้สึกที่งได้

“?”ไอ้ผมทองที่พิงไม้ค้ำอยู่หยุดชะงัก

ไอ้แกะดำนั่นโผล่มาจากไหน?! “เห็นแก่หน้าตา?”

สายตาของทุกคนจดจ้องไปที่ฉินหลั่ง แววตาซับซ้อน แต่ ส่วนมากนั้นเป็นความเยาะเย้ยดูถูก ในเวลานี้แม้แต่สาวบ้า ผู้ชายที่ออกตัวปกป้องฉินหลั่งก็ยังรู้สึกว่าคำพูดของเขา ออกจะเสแสร้งเกินไป

ขนาดพวกพ่อ ๆ ที่เสกลมเรียกฝนได้ของพวกคุณชาย เศรษฐีนั่นยังแก้อะไรเรื่องนี้ไม่ได้เลย

โจวต้าหย่งพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ “พี่ชายน้อยท่านนี้ อย่า เข้ามายุ่งได้ไหม พวกเรากำลังคิดว่าจะรวบรวมเงินยังไง ไม่จำเป็นต้องให้นายมาวางท่าใหญ่โต…”

“แล้ว แก๊งม้าจะเห็นแก่หน้าอะไรของนาย นายคิดว่าตัว เองเป็นใครน่ะ?!”โย้วเสี่ยวจงไม่กล้าอวดดีต่อหน้าแก๊งม้า อีก แต่กับฉินหลั่ง เขาพร้อมจะปากยื่นเอ่ยดูถูกเย้ยหยัน

“เจ้านี้น่าตลกชะมัด!”คนอื่นก็ต่างพากันพูดล้อเลียน

ในตอนนี้จงยู่โกรธขึ้นมาจริง ๆ แล้ว ดวงตาสวยตวัดมอง อย่างโกรธเกรี้ยว ฉินหลั่งเป็นตัวตลกรีไง?! เพียงแต่เธอไม่ ได้พูดออกมา

“ช่างเถอะ ทุกคนไม่ต้องไปสนใจเจ้าคนบ้านั่น พวกเรามา คิดว่าจะรวบรวมเงินยังไงดีกว่า!”โย้วเสี่ยวจงมองเหล่าดาบ ที่จ่ออยู่ ในใจว้าวุ่นกระวนกระวาย

มีเพียงอึ้งย้ง ที่แววตาเป็นประกาย เธอเป็นนักสู้ที่หนัก แน่นมั่นคง ไม่เคยปล่อยความเป็นไปได้ใด ๆ ไปแม้แต่ อย่างเดียว จึงได้พูดขึ้น “งั้นนายก็จัดการสิ จัดการเลย อย่าตกใจจนพูดไม่ออก เหมือนเมื่อกี้ก็แล้วกัน

ฉินหลั่งเหลือบมองอึ้งย้งเล็กน้อย แววตาคมกริบ สูงส่ง ราวหงส์ฟ้ามังกรสวรรค์ เขาบอกให้จงยู่เอามือถือขึ้นมา แล้วรีบส่งข้อความฉบับหนึ่ง จากนั้นก็เอามือไพล่หลัง แล้ว อยู่อย่างเงียบไม่พูดอะไร

ไอ้ผมทองเองก็ถูกฉินหลั่งกวาดตามองสำรวจไปแล้ว เขาอดรู้สึกหนาวสั่นจากก้นบึ้งของหัวใจไม่ได้ จนทนไม่ ได้ที่จะตัวสั่นสะท้าน จากนั้นก็เริ่มรู้สึกสังหรณ์เป็นลางไม่ดี

“เฮ้ย ฉันถามว่าพวกแกแม่งรวบรวมมาได้รึยัง?!”ไอ้ผม ทองคำรามอย่างใจร้อน “แค่หนึ่งหมื่นล้าน แม่งชักช้ากันจัง

วะ!”

พูดไป ไอ้ผมทองเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึง เปลี่ยนใจ เขาต้องการแค่เงินไม่ต้องการฟันคนแล้ว

“แค่หนึ่งหมื่นล้าน? ”

ผู้คนร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา

เงินสดหนึ่งหมื่นล้าน ก็ทำให้พวกเขามีฐานะสูงขึ้นได้แล้ว แค่แป๊ปเดียวหาเงินมากขนาดนั้นไม่ได้หรอก ต้องขายตึก ขายบริษัท เอาสมบัติมาแปลงเป็นเงินสดถึงจะพอ!

บิดาของพวกเขา อ้างว่าตระกูลมีอยู่พันล้านห้าพันล้าน หมื่นล้าน ความจริงแล้วก็เอารถ บ้าน หุ้น บริษัทแล้วยัง มูลค่าทางการตลาดของตระกูลมารวมกันแล้วถึงจะได้สูง ขนาดนั้น ทำให้พวกนั้นกลายเป็นเงินสดในชั่วครู่เดียว ยาก ยิ่งกว่าการปีนขอบฟ้าซะอีก

โจวต้าหย่งสีหน้าขมขึ่น กล่าวอย่างระมัดระวัง “ลูกพี่ พวกเราไม่สามารถรวบรวมเงินมากขนาดนั้นได้ภายใน เวลาครู่เดียว หรือไม่ คุณก็ลดจำนวนลงหน่อย ถ้าสักพัน ล้านสองพันล้าน เรารับรองว่าจะเอาเงินให้ได้ตอนนี้ เลย..”

“อะไร! นี่แกกล้ารองเงินกับฉันเรอะ?!”ไอ้ผมทองโกรธ มาก ยื่นมือไปตบบ้องหู! โจวต้าหย่งร้องโอดครวญ ใบหน้า ของเขาปรากฏรอยนิ้วมือสีแดง บวมเป่งจนดูไม่ได้

ชายฉกรรจ์คนเมื่อครู่เดินเข้ามาเตะต่อยซ้ำ เห็นโจวต้า หย่งตรงหน้าไม่หายใจเข้า มีเพียงลมหายใจออก

“พี่ชาย อย่าตีอีกเลย ถ้าตีอีกผมต้องตายแน่…”โจวต้า หย่งพึมพัมอย่างเหม่อลอย “พี่ชาย ผมขอร้อง น้อยลง หน่อยได้มั้ย เงินมากขนาดนั้นรวบรวมมาไม่ทันจริง ๆ

ทุกคนที่เห็นสถานการณ์ที่น่าสังเวชของโจวต้าหย่งล้วน ปิดตาก้มหน้า ไม่กล้ามองไป โจวต้าหย่งนับเป็นคนกล้า หาญในหมู่พวกเขา สภาพตอนนี้ไม่อาจทนมอง

“ได้! แกมีเวลา! ถ้ายังกล้าพูดว่าไม่มีเงิน! ฉันจะเปลี่ยนใจ แล้วฆ่าพวกแกก่อน พวกผู้ชายฟังให้ดี พวกแม่งทุกคนต้อง โดนตัดนิ้ว ส่วนผู้หญิง ทุกคนต้องมานอนก็ฉัน!”

ไอ้ผมทองว่าพลางยิ้มเย็น เขาเดินเข้าไปจับมือของอึ้งย้ งอย่างกะทันหัน!

ทั้งยังมองไปยังจงยู่อย่างที่นกระหาย ปรามาณว่าอีก เดี๋ยวคืนนี้คงจะได้ควบสอง

ด้วยท่าทีลามกเกินทนนี้ ในใจฉินหลั่งในที่สุดก็เริ่มมีรอย กระเพื่อม

นี่มันพวกหาเหาใส่หัว ตาไม่มีแวว ในหัวยังมีแต่เรื่องจัญ จัญไร

จะว่าไป สาว ๆ หลายคนในกลุ่มนี้ก็หน้าตาสูงค่าจริง ๆ ต่างคนก็ต่างมีดีกันไปอีกแบบ ถึงจะด้อยกว่าจงยู่อยู่หน่อย แต่ถ้าเลือกไปสักคน ทุกคนก็ล้วนล่มเมืองได้ทั้งนั้น

เช็คบิลผู้หญิง มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาหรอกเหรอ ไอ้ผม ทองนั้นทำมาไม่ต่ำกว่า50ครั้งแล้ว

สายตาของเขาโลมเลียใบหน้าของอึ้งยัง ราวกับจะกลืน ลงไป เมื่อกี้แม่สาวก็ไม่ได้ตีเขาน้อยซะด้วย! งั้นคงต้องแก้ แค้นบนเตียงให้หนักซะแล้ว!

อึ้งยังที่ถูกจับโดยไม่ทันตั้งตัว ใบหน้านวลตื่นตกใจเล็ก น้อย นี่มันช่างไร้ยางอาย เธอไม่เคยถูกผู้ชายดูถูกขนาดนี้

“ปล่อย! ปล่อย! ไสหัวไป..”อึ้งย้งใบหน้าแดงเห่อ ไม่ สามารถใช้วิชาการต่อสู้ได้ชั่วครู่ ใบหน้าสวยทั้งโกรธทั้ง อาย ด่าทอครั้งแล้วครั้งเล่า

ยิ่งอึ้งยังเป็นเช่นกัน ไอ้ผมทองก็ยิ่งตื่นเต้น เขาหายใจ แรง “สาวน้อยไม่ต้องอาย ฉันจะไม่แตะต้องเธอแม้แต่ ปลายขน เพียงแต่อยากจะทำนุ่นนี่กับสาว ๆ อีกหลายคน นั้นทั้งคืนก็เท่านั้น…”

ฮ่าฮ่าฮ่า! อันธพาลหลายร้อยคนส่งเสียงหัวเราะ บางคนยักคิ้วหลิ่ว ใช้สายตาจ้องมองอึ้งย้งอย่างไร้ยางอาย… ตา