บทที่ 392 ข่มขู่ด้วยความตาย

ไม่มีใครพูดอะไรกับผมทอง เห็นเพียงผมทองที่เดินมา เบื้องหน้ากลุ่มคนด้วยไม้ค้ำ แววตาดุร้ายกวาดมองไปรอบ ๆ ก่อนพูด

“บอกมา เรื่องนี้จะหาทางออกยังไง?” เพียงสิ้นเสียง ดาบยาวนับร้อยกว่าเล่มก็ยกขึ้นพร้อม กัน เตรียมที่จะสังหาร

ไอแห่งความหวาดหวั่นเข้าครอบคลุมไปทั่ว

ความดุเดือดบนถนนสายนี้ คนปกติคงไม่อาจทนได้

บางคนที่ขี้ขลาดก็ฉีรดกางเกงอย่างอดกลั้นไว้ไม่ได้

ไม่ควรเด็ดขาดไม่ควรเลย เจ้าคนที่ไปหาเรื่องแก๊งม้า ผู้คนขาสั่นกึกกัก รู้สึกไม่กล้าสูดอากาศด้วยซ้ำ

“ไอ้เย็ดแม่ หูหนวกกันหมดทำไง?! ทำไมไม่หายใจวะ?!”

ผมทองชี้นิ้ว ชายฉกรรจ์คนหนึ่งถือดาบย่างเข้าหา นักเรียนคนหนึ่งก่อนเตะเข้าที่ขาอย่างแรง นักเรียนคนนั้น ไม่มีเวลาได้โอดโอย ก็กระอักเลือดออกจากปาก แล้วทรุด ลงทุรนทุรายอยู่บนพื้น

ชายฉกรรจ์ยังไม่ยอมหยุด เตะซ้ำเข้าไปที่นักเรียนคน นั้นอีก นักเรียนคนนั้นกลิ้งไปกับพื้น เสียงครวญครางอย่าง ทรมานนั้นทำให้ผู้คนในที่นั้นต่างตกใจกลัว

ในตอนนั้นสีหน้าของอึ้งย้งกลับค่อนข้างสงบนิ่ง ถึงแม้ นี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอเจอกับสถานการณ์แบบนี้ แต่ถึงยังไงเธอก็เป็นคนที่เคยฝึกฝนมา มองออกทันทีว่าชายฉกรรจ์ เหล่านั้นไม่ใช่อันธพาลธรรมดา แถมยังเป็นนักสู้ที่มีฝีมือ อีกด้วย

ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าหยิบดาบอ่อนขึ้นมาห้ำหั่นกับ อีกฝ่าย คงได้เลือดสาดอยู่ตรงนั้น เรื่องกล้าบ้าบิ่นแบบนั้น คงทำไม่ได้หรอก ต้องคิดหาวิธีอื่น

อึ้งยังก็เห็นใจนักเรียนที่ล้มลงกับพื้นคนนั้นอยู่บ้าง ใน หัวก็ครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว

ไม่รอให้คนอื่น ๆ ตอบสนอง ผมทองส่งเสียงอีกครั้ง ชายฉกรรจ์คนนั้นยกดาบขึ้นจ่อที่คอของนักเรียนอีกคน หนึ่ง

“แม่ง จะถามอีกครั้ง เรื่องนี้จะแก้ไขยังไง?”ผมทองคำ รามอย่างบ้าคลั่งราวกับหมาบ้า

นักเรียนคนนั้นถูกกดดันอย่างรุนแรงจนตื่นกลัว สอง ขาสั่นเป็นเจ้าเข้า เมื่อกี้นี้เขาพูดโอ้อวดความกล้าหาญ ของตัวเอง กดฉินหลั่งให้เป็นคนไร้ค่า ตอนนี้เหงื่อเม็ดโต กำลังไหลลงมา ด้านล่างส่งกลิ่นปัสสาวะ พร้อมกับน้ำสี เหลืองที่ไหลหยดลงพื้น

ความรู้สึกที่ผู้คนรู้สึกได้อย่างชัดเจน นั้นคือหาก นักเรียนคนนั้นพูดผิดแค่คำเดียว ก็อาจถูกฆ่าในดาบเดียว!

ไอสังหารนั้น มีเพียงคนฆ่าสัตว์เท่านั้นที่จะมี ควรจะ เป็นสิ่งที่มีอยู่บนร่างของผู้ที่ช่วงชิงชีวิตมาแล้วมากมาย

“พี่ชาย ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วจริง….”นักเรียน คนนั้นกลืนน้ำลายเฮือก คุกเข่าลงดังตึง “ผมจะชดใช้ให้ผมจะชดใช้เงินให้ ให้จนกว่าคุณจะพอใจ…” เมื่อได้ยินคำพูดนั้น นักเรียนคนนั้นก็ดูเหมือนเป็น คนรวยขึ้นมา

เมื่อครู่นั้นเดิมทุกคนไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะส่งกองทหารสี่ ห้าร้อยคนมาทันที กำลังของแก๊งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะ คาดเดาได้ ภายใต้ความห่างชั้นของความแข็งแกร่ง ดู เหมือนว่าการให้เงินเท่านั้นเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเอาชีวิต

รอด

ตึง!

ตึง!

ตึง!

อีกสิบกว่าคนคุกเข่าลงกับพื้น พวกคนที่ดูถูกฉินหลั่ง ตอนนี้ล้วนคุกเข่าอยู่บนพื้น น้ำหูน้ำตาไหล อ้อนวอนให้อีก ฝ่ายปล่อยไป

“เซอะ…”แววตาของอึ้งย้งฉายความไม่เข้าใจและ เหยียดหยามอย่างไร้ที่สิ้นสุด คิดในใจว่าพวกนายไม่ใช่ คนมีดูถูกฉินหลั่งอะไรนั่นรีไง ตอนนี้แต่ละคนฉี่ราดกัน หมด

อึ้งยังยังคงยืนอยู่บนพื้นอย่างมั่นคง อย่างดื้อรั้นไม่ ยอมแพ้ ความจริงในสถานการณ์ที่หมดหนทาง มากสุดก็ แค่ตาย ยังจะห่วงอะไรอีก!

“เข้าใจผิดแล้ว ลูกพี่ พวกเราขออภัยต่อคุณ เราจะชดใช้ให้….”

นักเรียนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นนั้นไม่ใช่ทั้งหมด ยังมีบาง คนที่พวกเขารู้สึกว่าการก้มหัวขอความเมตตาเท่านั้นที่จะ รอดพ้นจากความตายได้… “สองแสนสาม พวกเราจะให้ สองแสนสาม…”ผู้คน

น้ำตาไหลและร้องขอชีวิต คนที่สามารถควบม้าใหญ่มาที่

ทุ่งหญ้าได้ ไม่นับว่าเป็นคนจน ดังนั้นพวกเขาจึงคิดจะใช้

เงินขจัดปัญหา โดยเฉพาะคนที่ถูกดาบจ่อคอคนนั้น น้ำตาก็ร่วงกราว ลงบนพื้น “พี่ชาย ผมจะให้เงินแล้วนี่ไง…”พูดแล้วก็หยิบ บัตรเครดิตออกมาจากกระเป๋าอย่างสั่นเทิ้ม เขาไม่พูดว่า เท่าไหร่ แต่หลับหูหลับตายื่นการ์ดออกไปใต้ดาบ

ไม่นึกว่า เมื่อผมทองทำสัญญาณ ชายฉกรรจ์คนนั้นก็ ตบอย่างแรงจนลอยไปไกล!

“ไอ้แม่เย็ด แค่มีเงินก็ได้รึไง? บัตรเครดิตใบเดียวคิด จะว่าจะได้เรื่องเรอะ?”ผมทองคำราม

ทั้งสถานที่นั้นหยุดชะงักไปชั่วขณะ เอะอะอยู่ตั้งนาน ให้เงินก็ไม่ได้งั้นเหรอ?!

“เฮ้ย! ไอ้เวรที่กล้ามียุ่งกับแก๊งม้า พวกแกเป็นฝ่ายเริ่ม! วันนี้จะให้เงินเท่าไหร่ก็ไม่พอ กูจะฆ่าแม่งให้หมด!”ขณะ พูดผมทองยกไม้ค้ำขึ้นฟาดหัวอีกฝ่ายอย่างรุนแรง ไม่กี่ที เลือดก็ไหลออกมา เลือดไหลโชกออกจากหัวของนักเรียน นองอย่างน่ากลัวอ้า

นักเรียนไม่น้อยกรีดร้องออกมา พวกผู้หญิงปิดตา ไม่ กล้ามองฉากนองเลือดนั้น

นักเรียนคนนั้นถูกตีจนล้มลงกับพื้น เลือดสีแดงฉาน ไหลนองและกระตุกอย่างแรงบนพื้น

เขาเป็นคนที่ดูถูกฉินหลั่งที่สุดในตอนนั้น ไม่รู้ว่ากลาย เป็นคนที่โชคร้ายที่สุดไปได้ยังไง ถูกผมทองตีจนเหลือ เพียงไม่กี่ลมหายใจ

“ลูกพี่ ยกโทษให้ด้วย ยกโทษให้ด้วย จะชดใช้ให้พวก คุณยังไงก็ยอม จะให้ผมทำอะไรก็ยอมทั้งนั้น สมบัติของ ตระกูลก็จะแบ่งให้ครึ่งหนึ่ง ลูกพี่ ได้โปรดอย่าฆ่าผม ขอ โอกาสซักครั้ง ขอโอกาส…”

ชายหนุ่มที่คิดว่าจะถูกทำร้ายเริ่มเพ้อเจ้อออกมาเรื่อย ๆ อย่างสิ้นหวัง คงจะขวัญหนีดีฝ่อกันหมดแล้ว หากเอามาเทียบกับชีวิต ศักดิ์ศรีทั้งหมดมันจะไปมีค่า

อะไร?! แก๊งไม่ได้ขู่ทุกคนแน่!

“ได้สิ…”ไม้ค้ำที่ฟาดอยู่นั้นหยุดลง ผมทองสูดควัน แล้วพ่นออกมา พูดอย่างน่ากลัว “นายบอกว่า อะไรก็ได้ งั้น ก็ดี พวกนายเห็นด้วยกับเขารึเปล่า?!”

พวกอันธพาลจ้องมองไปที่กลุ่มคนนั้น คนเหล่านั้นจะ กล้าพูดอะไรได้ ได้แต่ผงกหัวเป็นไก่แล้วโค้งคำนับ “เห็น ด้วย เห็นด้วย”

“ได้ พวกแกก็ไม่ขาดทุน เทียบกับชีวิต เงินก็ช่วยได้!ถ้างั้น พวกแกจ่ายให้แก๊งม้าหนึ่งหมื่นล้าน ก็ไปจากที่นี่ได้ ขาดแม้แต่แดงเดียวก็ไม่ได้!”

“หนึ่งหมื่นล้าน?”

“อะไรนะ?!”

“หนึ่งหมื่น….ล้าน?”

กลุ่มคนที่เดิมที่กำลังถอนหายใจได้สูดมันเข้าไปอีก ครั้ง หนึ่งหมื่นล้าน ไม่ได้ฟังผิดไปใช่มั้ย?

“ใช่ หนึ่งหมื่นล้าน หยวน พวกแกฟังฉันให้มันดี ๆ หน่อย!”ด้านหลังของให้ผมทองมีกำลังสนับสนุนนับหลาย ร้อย สีหน้าน่ากลัว

คนทั้งหมดตกตะลึงอีกครั้ง! แต่ละคนมองหน้ากันทั้ง น้ำตา ในใจขมขื่นไม่อาจเปรียบ!

ถึงแม้ว่าพวกเขาส่วนใหญ่จะไม่ใช่คนยากจน มีบางคน ถึงกับเป็นบุตรของตระกูลที่ร่ำรวยด้วยซ้ำ แต่จำนวนมาก ขนาดหนึ่งหมื่นล้านนั้น ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ยิน

นักเรียนบางคนในนั้นก็มีสมบัติถึงหนึ่งหมื่นล้าน แต่ถ้า หากให้ควักเงินสดออกมาทันทีตอนนี้ ให้ตายทุกคนก็ไม่มี ใครเอาออกมาได้หรอก

จะเก็บเงินสดไว้สักหมื่นล้าน มันยากเกินไปจริง!

แต่ถ้าไม่ให้เงิน ก็อาจตายได้ นี่เป็นปัญหาที่มีเพียง สองทางอย่างไม่มีทางเลือก ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำว่าไม่ออก มาแม้ครึ่งเดียว