บทที่ 312 หน้าด้านหน้าทน

ตอนเที่ยง เย็นนี้เดินออกมาจากลานเจียสู่ ก็ ทักทายฉินหลั่งก่อน แต่ฉินหลั่งไม่มองเธอเลยแม้แต่ น้อย ฉินหลั่งรู้สึกเกลียดเธอ

เย็นนี้ยิ้มเบาๆ ด้วยท่าทีรู้สึกผิด พอเธอเดินออก ไปไกลแล้ว ก็แอบหันกลับมามองฉินหลั่ง ก่อนจะบ่น พึมพำ :

“ไอบ้าเอ๊ย คุณคิดว่าฉันอยากจะประจบคุณมาก งั้นเหรอ ? ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะคุณชายซ่งขอให้ฉันมา เข้าใกล้คุณ ดูสภาพคุณตอนนี้สิ ถึงผู้ชายจะตายไปทั้ง โลกแล้ว ฉันก็ไม่ชอบหรอก ตอนนี้ยังกล้ามาทำตัวเย่อ หยิ่งอีก ! น่าขำจังเลย ! เดี๋ยวจะต้องได้เห็นน้ำตาแน่”

เย็นนี้เดินมาที่โรงอาหาร เธอตักข้าวก่อนจากนั้น ก็เดินไปที่หน้าต่างอีกที่เพื่อดักข้าวอย่างอื่นมา

ในตอนนั้นเอง พอดีว่าหิมะกับดวงจันทร์เองก็ กำลังมาตักข้าวไปให้ฉินหลั่ง

ตั้งแต่ “ลมดอกไม้หิมะพระจันทร์” มาจนถึง

มหาวิทยาลัยเย็นจีน พวกเธอก็มักจะตักข้าวไปให้ฉิน หลัง ลมกับดอกไม้เรียนกับจงยู่อยู่ที่ห้องสมุด วันนี้เลย

ให้พวกเธอสองคนมาตักข้าวไปให้ ขณะที่ทั้งสองคนกำลังต่อแถวอยู่นั้น เย็นนี้ก็รีบ

เดินเข้ามา ก่อนจะแซงแถวข้างหน้าพวกเธอ แล้วพูดกับคุณป้าที่ตักข้าวว่า : “เอาเซ็ตข้าวชุดหนึ่งค่ะ ! ”

ลมกับดอกไม้นั้นโกรธเป็นอย่างมาก พวกเธอมาที่ มหาวิทยาลัยเย็นจีนหลายวันแล้ว นักเรียนใน มหาวิทยาลัยเย็นจีนนั้นทำตามกฎได้ดี ทำไมวันนี้ถึงมีผู้ หญิงแบบนี้มาทำผิดกฎ มาแทรกแถวแบบนี้นะ ?

“เพื่อน ตอนนี้ถึงคิวเราตักอาหารแล้ว คุณไปต่อ คิวทางด้านหลังเถอะ คุณดูสิหลังจากพวกเรายังมี นักเรียนต่อคิวอยู่เยอะเลย” หิมะพูดกับเย็นนี้ด้วยความ เกรงใจ

ตอนแรกเย็นนี้อยู่ที่บริษัทช่างเมิ่งมิวสิค จำกัด เป็นดาราที่ไม่มีชื่อเสียง ในตอนนั้นยังมีแฟนหนุ่มเป็นลูก หลานเศรษฐีอีกด้วย เลยทำให้นิสัยของเธอนั้นเอาแต่ใจ มาก

ในตอนนั้นเองเมื่อเห็นว่าหิมะกับดวงจันทร์

หน้าตาสะสวยกว่าเธอ ในใจก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาในทันที

“ฉันหิวมาก ให้ฉันรักก่อนเถอะ ถึงอย่างไรเดี๋ยวก็ ถึงตาคุณแล้วนี่ ! ” เย็นนี้ยิ้มเย็นชา พลางพูดออกมา เมื่อเธอพูดจบ ก็ถูกคนเปิดโปงคำโกหกของเธอในทันที

“ไม่ใช่ เมื่อกี้ฉันเห็นว่าเธอกินหมดแล้ว ! ” มี นักเรียนรุ่นน้องที่ใส่แว่นต่อแถวอยู่ทางด้านหลังพูดขึ้น

“ตอนนี้คุณจะมาหาข้ออ้างอะไรได้อีก คุณหิว แล้วคนอื่นไม่หิวหรือไง ? ถ้าเกิดว่าทุกคนแซงคิวแบบ คุณ งั้นทั้งโรงอาหารก็เละเทะหมดเลยงั้นสิ ? ” หิมะจ้อง

เย็นนีพลางพูด
“นั่นสิ พวกเราเองก็หิวเหมือนกันนะ ! ”

ไปต่อแถวข้างหลังเถอะ มหาวิทยาลัยเย็นจีน เป็นมหาวิทยาลัยที่สูงที่สุดของประเทศจีน มีคนแบบคุณ จะทำให้มหาวิทยาลัยเย็นจีนเส้นชื่อเอานะ”

นักเรียนคนอื่นเองก็เริ่มต่อว่าเย็น นี้

ขนาดป้าที่ตัดข้าวให้ยังทนไม่ไหวจนต้องพูดกับ เย็นนี้ว่า : “สาวน้อย ไปต่อแถวข้างหลังเถอะ คุณมา แซงคิวแบบนี้ฉันไม่ตักข้าวให้หรอก !” เย็นนี้ถูกคนจำนวนมากมายต่อว่าแต่ก็ไม่กลัว !

นักเรียนกลุ่มแค่นี้มีอะไรให้กลัวเหรอ? ถ้าเกิดไม่ใช่

เพราะว่าสัญญากับคุณชายซ่งเอาไว้ เธอคงไม่มาเป็น

นักเรียนที่นี่หรอก

“วันนี้ฉันจะแซงคิวแล้วมันจะทำไมเหรอ ! พวก คุณมีอะไรงั้นเหรอ มีอะไรก็พูดออกมาสิ ! พวกคุณคิดว่า พวกคุณคนเยอะกว่าแล้วฉันจะกลัวเหรอ ! ฉันจะบอก พวกคุณเอาไว้ให้นะ อยู่ต่อหน้าฉันเนี่ย พวกคุณก็เป็นแค่ เด็กน้อยเท่านั้นแหละ ! ”

เย็นนี้พูดด้วยความเอาแต่ใจจากนั้นก็มีท่าทีหน้า ด้านหน้าทนไม่เกรงกลัวอะไรเลย ก่อนจะมองไปทางป้า ที่ตัดอาหารพลางพูด : “ได้ คุณไม่ตักข้าวให้ฉันใช่ ไหม ? งั้นก็ดี ไม่ต้องมีใครกินแล้ว ฉันจะยืนขวางอยู่ตรง นี้แหละ พวกคุณไปกินที่หน้าต่างช่องอื่นเถอะ !”

“นี่ ! ”

หิมะมีท่าทีเย็นชาลง ผู้หญิงคนนี้ไร้เหตุผลจริงๆเธออยากจะเอามีดพกฟันเข้าไปสักที เพื่อสั่งสอนเย็นนี

สักหน่อย !

แต่มือของเธอนั้นถูกดวงจันทร์กดเอาไว้ ดวง จันทร์ส่ายหัวให้หิมะเบาๆ พวกเธอไม่สามารถมามีเรื่อง ในโรงเรียนได้ ไม่อย่างนั้นจะลำบากฉินหลั่งเอา

เพื่อคุณชายฉิน หิมะเลยเก็บความเกลียดชังเอา

ไว้ในใจ

“ทำไมไม่ต้องกินพร้อมกันไปเลยล่ะ ห์ ถึง อย่างไรฉันก็กินอิ่มแล้ว ดูสิว่าใครจะทนได้มากกว่ากัน เย็นนี่พูดด้วยความโอ้อวด ดูท่าที่ไม่เกรงกลัวใครเลย

“โอเคๆ ฉันจะตักข้าวให้คุณ ! ฉันทำงานที่ มหาวิทยาลัยเย็นจีนมาสิบปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นนักเรียน คนไหนมารยาทแย่ขนาดนี้มาก่อนเลย ! ” ถึงแม้ว่าป้า คนตักข้าวจะโกรธ แต่เมื่อเย็นนีก่อเรื่องขนาดนี้แล้ว คน ที่จะแย่คือเธอกับนักเรียนคนอื่นๆ ดังนั้นเลยทำได้แค่ ยอมไป

ไม่นาน ป้าคนตักข้าวก็ตักข้าวให้เย็นนี้จนเสร็จ

“ขอบคุณนะ ! ” เยันนีรับข้าวที่ตักเสร็จแล้วมา ก่อนจะมองหิมะกับดวงจันทร์ด้วยความภูมิใจ พลางเดิน จากไป

“นี่มันคนแบบไหนกันนะ ! น่าโมโหจริงๆ ! ” หิมะ มองเงาของเย็นนี้ ก่อนจะบ่นด้วยความโกรธ

“หึ มามีเรื่องกับฉัน พวกคุณยังอ่อนหัดเกินไป ! ” เย็นนี้เดินออกมาจากโรงอาหาร เพราะว่าเรื่องเมื่อครู่เธอเลยอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก เพราะเธอชอบกลั่น แกล้งคนอยู่แล้ว

ตอนที่จะเดินออกไปจากลานเจียสู่ เย็นนี้ก็รีบ

ทำตัวเป็นนักเรียนใสซื่อปกติ “ฉินหลั่ง นี่เป็นข้าวที่ฉันตักมาให้คุณ ฉันว่าคุณ

เฝ้าเวรอยู่คงจะเหนื่อยแย่เลย ดังนั้นฉันเลยเอากลับมา ให้คุณ คุณรีบกินเถอะ” เย้นนีเดินมาทางข้างหน้าของ ฉินหลั่ง ก่อนจะยื่นข้าวชุดนั้นให้ พลางพูด

ไม่ต้อง.ฉินหลังดันข้าวออก ก่อนจะเดินเข้าไป ในหอของตัวเอง

เย็นนี้เดินตามหลังฉินหลั่งไปอย่างไม่ยอมแพ้

“คุณชายฉิน ! ” ในตอนนั้นเอง มีเสียงดังมาจาก ทางด้านหลัง หิมะกับดวงจันทร์เองก็เอาข้าวที่เพิ่งตัก เสร็จมาให้ฉันหลั่งอย่างรวดเร็ว

“ให้ตายเถอะ พวกเธอนี่เอง หรือว่าพวกเธอเองก็ รู้จักฉินหลั่งเหรอ?” เมื่อเห็นผู้หญิงสองคนที่เพิ่งจะ ทะเลาะกับตัวเองที่โรงอาหารไป เย็นนี้ก็รู้สึกไม่ดี

“นี่คุณ ! ” หิมะกับดวงจันทร์เดินมาข้างๆ ฉินหลั่ง พอเห็นเย็นนี้ ก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

“คุณมาที่นี่ทำไม ? รีบไปเถอะ ! ” หิมะจ้องเย็นนี้ พลางพูด จากนั้นก็หันไปหาฉินหลั่งก่อนจะบอกเรื่องที่ เกิดขึ้น : “คุณชายฉิน เมื่อครู่ผู้หญิงคนนี้แซงคิวเรา แถมยังไม่ให้คนอื่นตักข้าวอีกด้วย คนปากร้ายจริงๆ ! ”
ไม่ใช่นะ ! ” เย็นนี้รีบปฏิเสธ ถ้าเกิดรู้ว่าหญิงสาว ทั้งสองคนนี้รู้จักฉินหลั่งล่ะก็ เธอคงไม่ไปแซงคิวแบบ โง่ๆ อย่างนั้นหรอก !

เย็นนี้รีบแต่งเรื่องขึ้นในหัว ถ้าเกิดไม่ได้ใกล้ชิด กับฉินหลั่ง แต่กลับทำให้เขาเกลียดอีก มันก็แย่เกินไป แล้ว :

“คืออย่างนี้ ฉันรู้ว่าฉันหลั่งทำงานที่นี่เหนื่อยมาก เลยอยากจะเอาข้าวมาให้เขาเร็วๆ หน่อย เมื่อครู่ฉันรีบ ไปหน่อย เลยทำแบบนั้นลงไป แต่ฉันมีความตั้งใจดีนะ นักเรียนทั้งสองคน ถ้าเกิดว่าเมื่อครู่ฉันทำอะไรไม่ดีกับ คุณลงไป ฉันต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะ ขอโทษ จริงๆ ! ”

“ฤย ใครจะไปเชื่อคุณ ! อย่ามาทำตัวปลอมๆ แบบนี้ เห็นแล้วจะอ้วก ! ” หิมะด่าออกไปด้วยความไม่ เกรงใจเหมือนเคย จากนั้นก็มองฉินหลังพลางพูด : “คุณชายฉิน พวกเราไปซื้อข้าวให้คุณ รีบกลับไปกินที่ หอพักเถอะ ! ”

หิมะดวงจันทร์ตามหลังฉินหลั่ง ก่อนจะเดินไปที่ หอพัก

“ฉินหลั่ง ฉันเองก็ซื้อข้าวมาให้คุณเหมือนกัน คุณ เองก็รับไว้เถอะ นี่เป็นความตั้งใจของฉันเลยนะ ! ” เย็น นี่รีบตามมา เพราะอยากจะเอาข้าวส่งให้ฉินหลั่ง

“ออกไป ! ” หิมะผลักออกไป จนข้าวในมือของเย้ นนีนั้นหกลงกับพื้น กับข้าวก็หกระเนระนาด หิมะจ้องเย็นนี่พลางพูด : “ใครจะไปอยากกินข้าวของคุณ เอาออก ไป ! ”

“ลมดอกไม้หิมะพระจันทร์” มักจะทำเรื่องคอขาด บาดตายกับคน พวกเธอไม่มีทางใจอ่อนแน่นอน หิมะเอง ก็ไม่ได้มีความรู้สึกผิดอยู่ในใจเลย

แต่เมื่อเห็นข้าวที่เย็นนี้ตักมาหกลงกับพื้น ในใจ ฉินหลั่งก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดาย

ถึงอย่างไรมันก็เป็นข้าวที่เย็นนี้บอกว่าตักมาเพื่อ ตัวเองโดยเฉพาะ

“คุณชายฉิน พวกเราไปกันเถอะ อย่าไปสนใจยัย ปากร้ายนี่เลย ! ” หิมะพูดไปพลาง ก่อนจะเดินไปกับ ดวงจันทร์และเข้าไปในหอพักพร้อมกับฉินหลั่ง