บทที่ 297 สถานการณ์ที่ยากลำบากที่ไม่ทันได้ เตรียมตัว

ในวันรุ่งขึ้น แสงแรกของแสงแดดยามเช้าสาด ส่องมายังหลินอาน เมืองอายุกว่าพันปีแห่งนี้ยังคง พัฒนาอย่างเข้มแข็ง

ครอบครัวแรกในหลินอาน ตระกูลหยูยังคงเงียบ

และสงบเหมือนเช่นเคย ในช่วงเวลานี้ หยูจื้อได้จัดการเหตุการณ์กราดยิง

ในงานแต่งงานของหยูหมิง ในวันนั้นด้วยวิธีการต่างๆ ของเขา

ตระกูลหยูเข้าสู่สถานการณ์ปกติอีกครั้ง

หยูหมิงตั้งแต่วันนั้นที่เกิดเหตุตอนที่ฉินหลั่งและ จงยู่แต่งงานกันในบ้านหลังเก่า หลังจากที่ฉินหลั่งขัด ขวางการฆาตกรรมของคาย หัวใจของเขาที่ถูกฉินหลั่ง แย่งชิงเจ้าสาวของเขาที่ถูกผูกมัดไว้ก็คลายลง

ฉินหลั่งเป็นลูกชายคนโตของตระกูลฉินและจงยู่ เป็นหลานสาวของตระกูลจงเย็นจีน ทั้งสองคนเป็นชาย และหญิงที่มีพรสวรรค์

สำหรับฉินหลั่ง หยูหมิงมีแต่ความชื่นชมและยอม จำนนอยู่ในใจ!

หยูจื้อทานอาหารเช้าเสร็จเก็บเสื้อผ้า ส่วนหยูหมิ งก็เดินออกมาข้างนอกคฤหาสน์
หยูหมิงกลับมาจากต่างประเทศและยุ่งกับการ แต่งงานของตัวเอง ตอนนี้การแต่งงานล้มเหลวถึงเวลา ต้องทำอะไรบางอย่างที่จริงจัง หยูจื้อกำลังจะให้หยูหมิง เข้าสู่ธุรกิจของครอบครัวอย่างเป็นทางการ ทำงานใน บริษัทหัวเสร์

เริ่มต้นด้วยผู้จัดการแผนกแล้วขยับขึ้นทีละขั้น หลังจากที่หยูหมิงเข้าใจธุรกิจต่างๆของกลุ่มอย่าง ละเอียดและสร้างฐานภายในกลุ่ม เขาจะส่งมอบบริษัท หัวเสร์ให้หยูหมิงโดยสมบูรณ์

ในเวลานี้เขา “ทุ่มเท” ทำงานให้กับบริษัทหัวเสร์ มาตลอดชีวิต ก็สามารถเกษียณได้ เขาสามารถเดินทาง ไปทั่วโลกเข้าร่วมการแข่งขันไพ่นกกระจอก ไปยังพื้นที่ ที่ยากจนที่สุดของแอฟริกาเพื่อทำการกุศลและทำสิ่งที่ เขาต้องการ

นึกถึงชีวิตดีดีตอนนั้นเขาก็รู้สึกสบายใจมาก สิ่งที่สำคัญที่สุดในปัจจุบันคือการฝึกฝนลูกชาย

ของเขาเพื่อที่เขาจะสามารถดูแลบริษัทหัวเสร์ได้สำเร็จ “จำไว้ว่าแม้ว่าลูกจะเป็นลูกชายของพ่อแต่คนอื่นๆ

ในนี้ก็อยู่กับพ่อมานานกว่า 30 ปีและเป็นคนสร้างมันขึ้น

มา ลูกต้องเคราพพวกเขา…” ภายในรถ หยูจื้อยังคงตัก

เตือนหยูหมิงอย่างเป็นห่วง

หยูหมิงก็ฟังด้วยความถ่อมตัวเช่นกัน บริษัทหัว เสร์ของครอบครัวเขาเป็นกลุ่มใหญ่และเป็นบริษัทที่มีชื่อ เสียงในมณฑลเจ้อเจียง แถมอยู่เหนือธุรกิจต่างๆในประเทศ เขาต้องมาดูแลสิ่งที่ยิ่งใหญ่แบบนี้เป็นความ กดดันที่ไม่ใช่น้อยของหยูหมิง

รถคันดังกล่าวขับมาอย่างช้าๆจนถึงหน้าอาคาร สำนักงานใหญ่ของบริษัทหัวเสร์

หยูจื้อและหยูหมิงลงจากรถ ระหว่างทางจากชั้น ล่างไปยังห้องประชุมพนักงานทุกคนที่เห็นพวกเขาก็ หยุดทักทายและแสดงความยินดี!

ในห้องประชุมคนสำคัญหลักทั้งหมดของกลุ่มรอ พวกเขาอยู่ที่โต๊ะประชุมแล้ว

ทันทีที่หยูจื้อและหยูหมิงเข้ามา ผู้บริหารระดับสูง ทุกคนก็ลุกขึ้นยืนยิ้มและทักทายหยูจื้อและหยูหมิง “สวัสดีครับท่านประธาน! สวัสดีคุณชายหยู!”

“เอาล่ะทุกคนนั่งลงเถอะ!” หยูจื้อพูดอย่างใจดี พูดจบเขาก็นั่งลง คนระดับสูงคนอื่นๆก็นั่งลงเช่นกัน แต่ หยูหมิงยังคงยืนอยู่

“วันนี้ที่เรียกทุกคนมานั้นไม่มีอะไรมาก แค่อยาก จะแจ้งให้คุณทราบว่าหยูหมิงลูกชายของฉันจะเข้ามา ทำงานอย่างเป็นทางการตั้งแต่วันนี้ เขาจะทำหน้าที่เป็น รองผู้จัดการฝ่ายการตลาดในขณะนี้ ผู้จัดการจางรบกวน ดูแลเขาด้วย!”

“รับทราบ! คุณชายหยูมองดูแล้วต้องฉลาด แค่ หนึ่งเดือนคุณชายหยูก็คงจะอยู่คนเดียวได้แล้ว” ผู้ จัดการจางยืนขึ้นตอบและยินดี

“โอเค” หยูจื้อรู้สึกสบายใจมากหลังจากได้ยินแบบนั้น เขามองไปรอบ ๆ และพูดว่า “พวกคุณแยกกัน มารายงาน ว่าในเดือนมีเรื่องอะไรคือบหน้าไปบ้าง!”

หลังจากพูดจบหยูจื้่อมองไปที่หยูหมิงและกระซิบ ว่า “ตั้งใจฟัง!”

จริงๆแล้วเขาอยากให้โอกาสหยูหมิงทำความ เข้าใจกับบริษัท

“ฉันพูดก่อนละกัน บริษัทก่อสร้างหัวเสร์กำลัง ดำเนินโครงการก่อสร้างถนนวงแหวนเมืองซูโจวด้วย เงินลงทุน 130 ล้านหยวน… ” ผู้รับผิดชอบของบริษัท ก่อสร้างหัวเสร์พูด

บริษัทหัวเสร์มีบริษัทย่อยหลายแห่งซึ่ง ครอบคลุมโครงการต่างๆเช่นการก่อสร้าง การดูแล ทางการแพทย์กีฬา ฟิตเนส การศึกษาและการฝึกอบรม และการเดินทางไปต่างประเทศ

“รายได้สะสมของโรงพยบาลหัวเสร์เมื่อเดือนที่ แล้วอยู่ที่8.73ล้านหยวนซึ่งเติบโตขึ้นติดต่อกัน 15 เดือน ปัจจุบันเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ทำกำไรได้มาก ที่สุดเมืองหลินอานโดยรองรับโรงพยาบาลของรัฐ…”

“สำนักงานใหญ่เภสัชกรรมหัวเสร์เพิ่งลงนามใน สัญญาจัดซื้อยาและอุปกรณ์ทางการแพทย์มูลค่า 30 ล้านหยวนกับโรงพยาบาลของรัฐ 4 แห่งในออนตาริโอ ปัจจุบันเรายังคงเจรจากับโรงพยาบาลหลายแห่งใน เซี่ยงไฮ้และมณฑลเจียงเพื่อความร่วมมือในปัจจุบันซึ่งมี ความเป็นไปได้สูงมาก!”
ผู้รับผิดชอบพูดคุยกันเกี่ยวกับผลการดำเนินงาน ของบริษัท ซึ่งฟังดูน่าตกใจจริงๆไม่น่าแปลกใจที่ตระกูล หยูเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในหลินอาน ความแข็งแกร่งนี้ เทียบไม่ได้กับคนทั่วไป

หยูหมิงยืนอยู่ข้างๆหยูจื้อ โดยประมาณในใจว่า จำนวนเงินที่ผู้รับผิดชอบเหล่านี้พูดนั้นสูงถึงสองร้อย

ล้าน

นี่เป็นเพียงผลงานของบริษัทหัวเสร์ในช่วงไม่ นานมานี้ ถ้านับผลงานประจำปีนั้นคงจะเป็นหมื่นล้าน!

ในอดีตหยูหมิงรู้แค่ว่าครอบครัวของเขามีเงิน แต่ เขาไม่รู้ว่าเขามีเงินเท่าไหร่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าครอบครัว ของเขาเป็นกลุ่มคนที่มีรายได้มากกว่า 2 พันล้านในเวลา ไม่กี่เดือน!

หลังจากที่ทุกคนรายงานเสร็จแล้วหยูจือก็มองไป ที่หยูหมิง และพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ต้องตั้งใจ เรียนรู้นะรู้ไหม?”

“รู้แล้ว พ่อไม่ต้องกังวล!” หยูหมิงพูดว่า นี่มันเป็น

ธุรกิจที่มีมูลค่าหลายพันหลายหมื่นล้านนะ? ถ้าเขาไม่

เรียนรู้อย่างหนัก ทิ้งครอบครัวไว้ข้างหลัง เขาก็จะกลาย

เป็นคนบาปของครอบครัว! “ดีมาก” หยูจื่อพยักหน้า เขามองไปที่คนอื่น ๆและ

กำลังจะเลิกประชุม โทรศัพท์ของผู้รับผิดชอบสำนักงานใหญ่เภสัชกรรมหัวเสร์สั่นมา 3 ครั้งก่อนหน้านี้เป็นสายจาก เลขาของเขา แต่เขาวางสายเพราะติดประชุม

เมื่อกี้เลขาส่งข้อความไปยังโทรศัพท์มือถือของ

เขาหลังจากอ่านจบผู้รับผิดชอบก็ตัวสั่นและเร่งรีบ “ประธาน.” ตอนนี้เขารู้สึกว่าต้องรายงานต่อ ประธาน เขาเห็นคนรับผิดชอบคนนี้มีสีหน้าตื่นตระหนก

“มีอะไรเหรอ!” หยูจื้อพูดอย่างไม่พอใจ

“เลขานุการของฉันบอกฉันทางข้อความว่าตอนนี้ โรงพยาบาลในเซี่ยงไฮ้และมณฑลเจียงหยุดติดต่อกับ ทางเรากะทันหันและโรงพยาบาลสี่แห่งในออนแทรีโอที่ เซ็นสัญญาข้อตกลงกับเรา ไม่รับอุปกรณ์การแพทย์ของ พวกเราแล้ว”

“อะไรนะ!”

หยูจื้อประหลาดใจเช่นกัน เมื่อได้ยินเรื่องนี้เขา รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นเขาพูดกับผู้รับผิดชอบ ว่า “ตอนนี้คุณควรคุยกับอีกฝ่ายและพยายามทุกวิถีทาง เพื่อให้ความร่วมมือกับอีกฝ่าย!”

“ครับ!” ผู้รับผิดชอบของบริษัทยาตอบทันทีและ โทรหาเลขาทันทีเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น

ทันใดนั้นในห้องประชุม ทุกคนต่างก็ได้ยินเสียง สั่นของโทรศัพท์มือถือ ผู้รับผิดชอบบริษัทในเครือหัว เสร์คนอื่น ๆ ก็ได้รับสายจากเลขานุการและผู้ช่วยเช่นกัน

“ไม่เป็นไร รับไป” หยูจื้อพูดลางสังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดีของเขาแข็งแกร่งขึ้น!

ผู้รับผิดชอบทุกคนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและ เมื่อพวกเขาทราบข่าวที่เลขานุการและผู้ช่วยรายงาน ทางโทรศัพท์มือถือพวกเขาก็กังวลอย่างมาก เพราะ เลขานุการแต่ละคนไม่ได้แจ้งข่าวดี ต่างเป็นสิ่งที่รับมือ ยาก

เป็นเรื่องยากมากที่ผู้รับผิดชอบทุกคนไม่สามารถ แบกรับได้ พวกเขารายงานต่อหยูจือทันทีถึงปัญหาที่ บริษัทต้องเผชิญหน้า

“ประธาน บริษัทก่อสร้างหัวเสร์ชนะการประมูล โครงการถนนวงแหวนเมืองซูโจว รัฐบาลเทศบาลเมืองซู โจวเข้าแทรกแซงการสอบสวนโดยบอกว่าเรามีการติด สินบนในกระบวนการเสนอราคาและระงับการมีส่วนร่วม ของบริษัทก่อสร้างหัวเสร์ในการก่อสร้าง เราจะไม่ได้รับ อนุญาตให้เข้าร่วมอีกจนกว่าการสอบสวนชัดเจน!

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการทำให้พวกเราลำบาก ทำไมต้องตรวจสอบบริษัทเขาที่เดียวว่ามีปัญหาเมื่อ รอ จนการตรวจสอบชัดเจน ถนนคงได้รับการซ่อมแซมจน เสร็จแล้ว”

“โรงพยบาลหัวเสร์ถูกสำนักอนามัยบุกคันโดย บอกว่าสภาพสุขอนามัยของโรงพยาบาลของเราไม่เป็น ไปตามมาตรฐานและคุณสมบัติของพนักงานไม่เป็นไป ตามข้อกำหนด ไม่เพียงแต่ปรับเรา 1 ล้านหยวนเท่านั้น แต่ยังกำหนดให้เราระงับการทำธุรกิจสำหรับ ความไม่ไว้ วางใจเกิดขึ้นและผู้ป่วยทุกคนกำลังขอเงินคืน”
“โรงยิมหัวเสร์ถูกตรวจสอบ สมาชิกของเรากำลัง ขอเงินคืน บริษัทและโรงเรียนที่เราให้ความร่วมมือได้ ยกเลิกความร่วมมือกับเราและเรียกร้องให้เราชดเชยค่า เสียหาย”

“ดาราหนัง สวีชื่อช่างขอยุติสัญญากับเรา”

“ซูเปอร์โมเดลอย่างเป้ยเป้ยต้องการยุติสัญญา

กับเรา”

ในห้องประชุม ทุกๆบริษัทย่อยเกือบทุกแห่ง ประสบปัญหาเดียวกันและทุกปัญหาสามารถทำให้ บริษัทย่อยเจ็บปวดได้

ผู้รับผิดชอบทุกคนในห้องประชุมอยู่ในความ งุนงงเมื่อพวกเขาวิตกกังวล ทำไมทุกบริษัทถึงมีปัญหา ในเวลาเดียวกัน?

“พ่อเป็นอะไรรึเปล่า” หยูหมิงตื่นตระหนก เขา รู้สึกว่ามันแปลกเกินไปที่จู่ๆบริษัทของเขาก็ตกอยู่ใน สถานการณ์หน้าลำบากเช่นนี้ เขามองไปที่พ่อของเขา แล้วถามว่า “มีใครจงใจเป็นศัตรูกับพวกเราตระกูลหยู ไหม”

หยูจื้อเงียบเขาขมวดคิ้วและค้นหาคำตอบ ทั้งหมดนี้ในใจอย่างรวดเร็ว? มันคือใครใครบนโลกนี้ที่ ใช้วิธีสกปรกกับพวกเขา?

แต่หยูจื้อก็คิดไม่ออก เขาคิดว่าในด้านการติดต่อ คนอื่นๆด้านนี้เขาจัดการสิ่งต่างๆได้อย่างดีเยี่ยม!
เขาไปทำอะไรให้ใครเข้า ใครกันที่มีความ สามารถที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ในเวลาเดียวกันทำให้บริษัท ย่อยเกือบทั้งหมดในกลุ่มของเขาถูกฟ้าร้องได้!

“พวกคุณควรกลับไปจัดการกับปัญหาของบริษัท ที่เกี่ยวข้องก่อน! นำความสามารถของพวกคุณออกมา และพวกคุณต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่าผล ประโยชน์ของหัวเสร์! หากมีความคืบหน้าอย่างไรต้อง รายงานให้ฉันรู้!” หยูจื้อพูดผู้รับผิดชอบของบริษัทย่อย

“ครับ…” ผู้รับผิดชอบทุกคนตอบหน้าเครียดและ เดินออกจากห้องประชุมไปอย่างทุลักทุเล!

ท่ามกลางผู้คนมากมายมีเพียงคนเดียวที่แอบชำ เลืองมองหยูจื้อที่นั่งอยู่บนเก้าอี้และแสดงท่าทีเยาะเย้ย เล็กน้อยเมื่อเขาเดินออกจากประตูห้องประชุม

คนๆนี้ชื่อหม่า หุ้ย เขาเป็นคนเก่าที่ดิดตามหยู

ซื้อตั้งแต่ 30 ปีก่อนที่ยังไม่มีอะไรและสร้างมันขึ้นมา

อย่างไรก็ตามในใจเขามีความไม่พอใจอย่างมา กกับหยูจื้อ เพราะเขาสองคนออกแรงเท่ากันอย่างเห็น ได้ชัด แต่เพราะเงิน 100,000 หยวนของหยูจื้อ ทำให้ห ยูจื้อเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในหลินอาน ส่วนเขายังคงเป็น คนที่คอยทำงานให้หยูจื้อ

ไม่กี่วันที่ผ่านมา ตระกูลฉาวฉาวหนิงได้เชิญเขา ไปที่ร้านกาแฟเพียงเพื่อทำให้เขาประทับใจและยุยงเขา

ตอนนี้หม่าฝหรุ้ยเป็นคนของตระกูลฉาวแล้วและ เขาจะมีบทบาทสำคัญในการทำลายตระกูลหยูในช่วงเวลาสำคัญ

หม่าหุ้ยเดินออกจากอาคารสำนักงานใหญ่ของ บริษัทหัวเสร์ และให้คนขับรถไปส่งที่บ้านพักตระกูลฉาว

หม่าหุ้ยเดินเข้าไปในบ้านโดยมีคนรับใช้ของ ตระกูลฉาวเดินนำไปที่ห้องของฉาวหนิงอย่างรวดเร็ว เสียงสุนัขคู่รักดังเข้ามาในหูของหม่าฟูหตุ้ยรอจนเขา ผลักประตูห้องของฉาวหนิงออก มันทำให้เขาอ้าปาก กว้างและร้องเสียง “ว้าว” ขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ..