บทที่ 295 ความรู้สึกที่ลุ่มหลง

ในร้านมวยใต้ดินฮุ่ยจังในขณะนั้น ผู้คนยังคงล้อม รอบอยู่รอบตัวจงจิ๋วเจิน พลิกเพื่อปรับปรุงภาพลักษณ์ตัว เองต่อหน้าจงจิ๋วเจิน

“พอแล้ว คืนนี้ฉันเห็นการท่าที่ของพวกนายหมด แล้ว ตอนนี้ก็ไม่จำเป็นจะต้องเสแสร้งนักหรอก แต่ฉันก็ ไม่ได้คิดจะปฏิเสธพวกนายเพราะเรื่องนี้หรอก เวลาหลัง จากนี้ไปยังอีกนาน ถ้ามีใครมาทำลายความประทับใจใน ใจฉันด้วยมือของเขาเองอีกครั้ง ฉันก็จะไม่ละเว้นอีก!”จง จิ๋วเจินมองกลุ่มคนที่ประจบสอพลอรอบ ๆ แล้วเอ่ยขึ้น

เขากำลังเตือนทุกคนอยู่ หากมีการทรยศต่อเขา อย่างวันนี้เกิดขึ้นอีก จงจิ๋วเจินจะไม่ปล่อยไปง่าย ๆ แน่

ในฐานะผู้ปกครองโลกใต้ดินของเย็นจีนเขา จำเป็นต้องคุมให้ได้

“ครับ!”

“แน่นอน”

“พวกเราฟังคำสั่งท่านจง ตระกูลจงจะทำทุก อย่างที่ท่านพูด”

คนอื่น ๆ พากันหวาดหวั่นยำเกรง รีบตอบรับแล้ว แหวกทางให้กับตระกูลจง

“คุณฉิน เชิญ”จงจิ๋วเจินและฉินหลั่งเดินเคียงข้าง กันออกไป มีคนของตระกูลจงเดินตามด้านหลัง ยังมีลมดอกไม้ หวังเฉิน ฉินเทียน ฉินจูอยู่รั้งท้าย

“คุณฉิน ไปที่ตระกูลจงกับฉันเถอะ ตระกูลจงจะ จัดงานเลี้ยงฉลองให้คุณ”ฉินหลั่งช่วยปกป้องตระกูลจง จงจิ๋วเจินจึงควรปฏิบัติต่อฉินหลั่งให้ดี

คนของตระกูลจงล้วนยืนรายล้อมฉินหลั่ง เห็น พ้องกันว่าต้องเชิญฉินหลั่งไปที่ตระกูลจง

“ไม่ล่ะ ผมขอรับแค่น้ำใจของท่านจงก็พอ คืนนี้ผม ยังมีธุระของตัวเองอยู่ ดังนั้นช่วยดูแลท่านจงด้วย นะ!”ฉินหลั่งพูด เขากับจงอยู่ยังมีนัดที่ทะเลสาบเว่ยหมิง

จงจิ๋วเจินเมื่อได้ยินว่าฉินหลั่ง ก็ไม่ได้บังคับเขา บอกลาฉินหลั่งแล้วขึ้นรถหรูของตระกูลจงแล้วมุ่งหน้า กลับตระกูล

ภายใต้การจ้องมองของผู้คนมากมาย ฉินเทียน ฉินจูไม่กล้าพูดอะไรกับฉินหลั่งมาก เพราะหากไปเข้าหู ของพี่สองฉินหยวน จะต้องถูกเอาไปฟ้องคุณปู่แน่ ๆ

“จากนี้ก็จำไว้ว่าต้องยิ้มบ่อย ๆ นะ?”

ฉินหลั่งมองไปที่ฉินจู ในใจของเขาก็ยังคง ห่วงใยน้องสาวคนนี้มาก

“ยังจำตอนั้นได้มั้ย ฉันคืนหุ้นให้เธอ ตอนนั้นแค่ เธอเห็นใบเสร็จ ก็หัวเราะจนปากจะถึงหู คืนนี้เธอเดิมพัน ให้ฉันร้อยล้าน ตามราคาต่อแล้ว ก็ได้2ร้อยล้าน แปลก จัง ทำไมไม่เห็นยิ้มเลยล่ะ?”

ฉินหลั่งเท้าคางมองฉินจูอย่าง “อยากรู้อยากเห็น”

ฉินจูหลุดขำ “พรืด”สวยงามเพริศพริ้งราวกับดอก

ท้อ เธอดึงหูของฉินหลั่ง พูดพลางยิ้ม “ฉินหลั่ง ไม่ได้

แกล้งมานานแล้ว ฉันชักคันไม้คันมือแล้วสิ?” จังหวะนั้น ราวกับย้อนกลับไปไม่กี่เดือนก่อนวันที่ พวกเขาสองคนขายขนมแพนเค้กอยู่ที่หัวถนนที่หลิน

อาน

“พี่ พวกเราไปกันเถอะ”ฉินจู่ปล่อยหูของฉินหลั่ง แล้วพูดกับฉินเทียน ตอนนี้รู้ว่าสถานการณ์ของฉินหลั่ง นั้นยังโอเค เธอก็วางไปได้เยอะ แถมฉินหลั่งก็ยังอยู่ใน เย็นจีน ถ้าหากคิดถึงเขาแล้ว ก็หาโอกาสไปหาเขาก็ พอแล้ว”

“งั้นฉันไปก่อนนะ”ฉินเทียนบอกลาหลินหลัง ก่อน พาฉันเดินไปที่ลานจอดรถ

ขณะฉินหลังกำลังจะให้ลมกับดอกไม้กลับไป เขา ก็พลันนึกขึ้นได้ว่าคุณตำรวจหวังก็ยังยืนอยู่ไม่ไกล

ทั้งหมดของคืนนี้ช่างน่าตำใจสำหรับหวังเฉิน ก่อนหน้านี้ในสายตาของเธอ มีเพียงขาวและดำ ดีและ ชั่ว แต่คืนนี้ทำให้เธอเข้าใจว่าโลกนี้ไม่ได้เรียบง่าย อย่างที่เธอคิด

“คุณตำรวจหวัง คุณตามผม เพราะคิดจะจับผมใช่ มั้ย? ตามกฎหมาย ผมก็เหมือนกับมาต่อสู้ประลอง และ คนเมื่อกี้ก็ตายเพราะผม”ฉินหลั่งเดินไปยังข้างหวังเฉิน แล้วถาม
ไม่ใช่…”

หวังเฉินรีบพูด เธอไม่ใช่คนโง่ที่จะดูไม่ออกว่าฉิน หลั่งถูกใครผลักให้ไปอยู่ในจุดนั้น การประลองนี้เดิมทีก็ เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าหากไม่มีการต่อสู้นี้ โลก ใต้ดินของเย็นจีนคงจะเกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ ผลที่ ตามมานั้นไม่อาจคาดคิดจะรับได้

“งั้นคุณตามผมมาทำไม?”ฉินหลั่งถามอย่าง แปลกใจ

“ฉัน…ฉัน”หวังพูดตะกุกตะกัก แล้วรีบโกหกออก มา “ฉันแค่ตามมาขอบคุณคุณ ฉันลงเดิมพันไปไหมื่น นายทำให้ฉันชนะเงิน2หมื่นหยวน”

ฉินหลั่งยิ้มอย่างไม่มีคำพูด

“งั้นผมไปก่อนนะ”พูดเสร็จ ฉินหลั่งก็เตรียมจะ กลับเย็นจีนไปกับพวกของลม

“รอเดี๋ยว”

หวังเฉินรั้งฉินหลั่งไว้อย่างกะทันหัน พูด “ตอนที่ อยู่ในสนาม ฉันได้ยินว่าคนที่สู้กับคุณนั่นเป็นแก๊งที่มี อำนาจมากในสหรัฐอเมริกา ตอนนี้เขาตายแล้ว คุณอาจ ได้รับการตอบโต้ของพวกเขาได้ ต้องระวังตัวไว้นะ”

ฉินหลั่งอึ้งไปเล็กน้อย ไม่นึกว่าหวังเฉินจะมีความ คิดแบบนี้ ยังมาเตือนเขาให้ระวังโดยเฉพาะ ใจของเขา อุ่นวาบอย่างช่วยไม่ได้

“ขอบคุณนะ ผมจะระวัง แต่กฎของโลกแห่งการต่อสู้นั้น หากพวกเขามาแก้แค้นผม งั้นก็แพ้ไม่ได้ คิด ตามฐานะของพวกเขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้ คุณไม่ ต้องเป็นห่วงผมหรอก!” พูดจบ ฉินหลั่งก็เดินไปหาพวก ลม

เป็นห่วงคุณ?

ได้ยินคำพูดของฉินหลั่ง หวังเฉินก็ตะหวิดในใจ เธอรีบตอบกลับในใจ “ฉันไม่ได้เป็นห่วงนายสักหน่อย ฉันแค่พูดไปอย่างนั้นเอง”

มองฉินหลั่งกับพวกลมขึ้นรถแท็กซี่ไป

หวังเฉินก็หมุนตัวเดินไปที่สกู๊ดเตอร์ของตัวเอง ในใจยังคงนึกถึงคำพูดเมื่อของฉินหลั่งอยู่ตลอด

ความจริง ที่หวังเฉินตามฉินหลั่งไปอย่างไม่รู้ตัว นั้น ก็เพราะในสนามนั้นเธอได้เห็นชายผู้ที่เป็นจูบแรก ของเธอ แสดงความแข็งแกร่งอย่างสุดยอดบนสังเวียน หัวใจของหวังเฉินก็เต้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

ก่อนหน้านี้เมื่อคิดถึงวันนั้นที่ถูกฉินหลั่งขโมยจูบ แรกไปอย่างโง่ ๆ หวังเฉินก็เกลียดเขามา แต่ตอนนี้ เมื่อ นึกถึงจูบนั้น ความรู้สึกเกลียดนั้นก็ไม่มีอีก แทนที่ด้วย ความรู้สึกชอบพออยู่จาง ๆ

หวังเฉินขี่สกู๊ตเตอร์ของตัวเองไปยังบ้านที่ตัวเอง เช่าอยู่ ในหัวของเธอ ยังคิดถึงท่วงท่าที่ยอมเยี่ยมของ ฉินหลั่งบนสังเวียน

ฉินหลังกลับมาถึงมหาวิทยาลัยเย็นจีน เขาเดิน ไปที่หมู่บ้านพร้อมกับลมและดอกไม้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ก็10โมงกว่าแล้ว จงหยุคงคิดว่าเขาเบี้ยว นัด เขารีบกลับไปเปลี่ยนชุดรักษาความปลอดภัยแล้ว โทรหาจงหยู

ตอนที่ใกล้จะเดินไปถึงประตูหมู่บ้าน ฉินหลั่งก็ เห็นจงหยูและหิมะกับดวงจันทร์ยืนอยู่ที่ประตู

“ฉันโทรถามเขาดีกว่า สายขนาดนี้แล้วยังไม่มา หรือจะเกิดอะไรขึ้น?”ด้านใต้โคมไฟ จงหยูถามอย่างเป็น กังวล

“ไม่หรอก จงหยู คุณชายฉินถูกย้ายไปสวน โอลิมปิกเพื่อทำงานรักษาความปลอดภัยชั่วคราว คืนนี้ คงกลับมาไม่ได้ ตอนทำงานพวกเขารับสายไม่ได้ ดังนั้น เธอโทรไป ก็ไม่มีใครรับหรอก”หิมะเอ่ยหว่านล้อม

หลังจากจงหยูพบว่าฉินหลั่งไม่อยู่ ในใจจะกังวล เป็นพิเศษ หิมะกับดวงจันทร์จึงโกหกเธอไปก่อน คุณชายฉินบอกตอนจะไปว่าข่าวที่เขากำลังจะไปสู้ให้ ตระกูลจง จะให้จงหยูรู้ไม่ได้

“จริงเหรอ? แต่ฉันรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีตลอดเลย”จง หยูมองหิมะกับดวงจันทร์ แววตาของเธอแสดงความ วิตกกังวลอย่างสุดซึ้ง

“จงหยู!”ฉินหลั่งที่อยู่ไกลออกไปเรียก

จงหยูหันกลับไป ก็เห็นใบหน้ายิ้มแย้มของฉิน หลั่ง เธอเดินไปหาฉินหลั่งแล้วดึงมือเขาเอาไว้

เมื่อเห็นคุณชายฉินกลับมาอย่างปลอดภัยในที่สุด หิมะกับดวงจันทร์ก็โล่งใจ
“ขอโทษนะ วันนี้มีกิจกรรมใหญ่จัดที่สวนโอลิมปิก หัวหน้าเหยาย้ายฉันไปรักษาความสงบเรียบร้อยชั่วคราว ตอนนี้เพิ่งกลับมา!”ฉินหลั่งพูด

“ที่นั่นมีกิจกรรมแล้วจะให้นายไปทำไม?”จงหยู ถามอย่างไม่เข้าใจ

“อืม…ไม่ต้องถามฉันกลับแล้วน่า แล้วเธอไม่ อยากไปเดินเล่นที่ทะเลสาบเว่ยหมิงแล้วเหรอ? ฉันจะ ไปกับเธอ!” ฉินหลางพูดอย่างรวดเร็วเขาไม่ต้องการจะ

เอาแต่โกหกต่อหน้าจงหยู

“จริงด้วย พวกเราไปด้วยกันเถอะ!”

“ลม ดอกไม้ หิมะ ดวงจันทร์”เด็กสาวทั้งสี่ขาน พร้อมกัน

ฉินหลั่งกับจงหยูสาวสวยทั้งห้า เดินไปยังทะเล สาบเว่ยหมิง

ทะเลสาบเว่ยหมิงในยามค่ำคืน ผืนน้ำไหวเป็น เกลียวคลื่นเบา ๆ ข้างทะเลสาบมีต้นวิลโลว์ร้องไห้และ ก้อนหิน สายลมเย็นโชยมา สู่ความโดดเดี่ยวอ้างว้าง

เมื่อมองไปที่ดวงจันทร์สีซีดที่สะท้อนอยู่บน ทะเลสาบ ร่างของจงหยูก็สั่นเล็กน้อย

“หนาวมั้ย?”ฉินหลั่งจับมือเล็กอ่อนนุ่มของจงหยู และมันก็เย็นเฉียบอย่างที่คิด

คำถามง่าย ๆ ของฉินหลั่ง ทำให้จงหยูรู้สึกอุ่น วาบขึ้นในใจ
ไอ้หยา คุณชายฉินของเราหวานจัง!”

“มือของฉันก็เย็นมากเลย หิมะ เธอช่วยกุมมือฉัน หน่อย”

“ลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์”ทั้งสี่พูดอย่าง

ติดตลก

ดูวิวทะเลสาบอยู่พักหนึ่ง ฉินหลั่งก็กลับไปถึง ประตูหมู่บ้านพร้อมกับจงหยู

“กลับไปพักผ่อนนะ”ฉินหลั่งโบกมือให้พวกจงหยู ทั้งห้าคน มองพวกเธอเดินเข้าหอพักไปแล้ว เขาถึงเดิน ไปยังหอพักของตัวเอง

ล้างเท้าเสร็จ ฉินหลังก็นอนบนเตียง ตอนนี้ด้าย เฉียนโป๊ไม่อยู่ ในหอพักจึงเหลือแค่เขาคนเดียว ฉินหลั่ง อยากจะหาเวลาไปเยี่ยมต้ายเฉียนโป็ที่โรงพยาบาล

ควรนอนได้แล้ว คืนนี้แม้เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็เหนื่อยมาก แค่พลิกตัวก็ปวดเมื่อยไปหมด

“ปิง ๆ ๆ ” ขณะฉินหลังกำลังจะปิดไฟ ประตูห้อง ของเขาก็ดังขึ้น

“คุณชายฉิน ฉันเอง”นอกประตูส่งเสียงของลม เข้ามา

ฉินหลั่งลงจากเตียง เปิดประตูดู “ลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์”สาว ๆ ทั้งสี่ยืนอยู่หน้าประตูกันหมด ข้าง

นอกนั้นหนาว ฉินหลั่งจึงรีบให้พวกเธอเข้ามาในห้อง
“คุณชายฉิน พวกเรารู้ว่าคืนนี้คุณเหนื่อยมาก ดัง นั้นพวกเราเลยจะมานวดให้คุณเป็นพิเศษ!”ลมพูด “วางใจได้ ตอนที่พวกเราออกมา ห้องของคุณหนูจงหยู ปิดไฟเรียบร้อยแล้ว”

ฉินหลั่งถอนหายใจ หัวใจของเขารู้สึกอบอุ่นอีก ครั้ง เด็กสาวทั้งสี่คนเป็นห่วงเขานี่เอง

“โอเค คืนนี้ฉันเหนื่อยจริง ๆ พวกเธอนวดให้ฉัน เสร็จแล้ว ก็รีบกลับไปพักผ่อนได้แล้ว!”พูดจบ ฉินหลั่งก็ ทั้งตัวลงบนเตียง

“ลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์”ทั้งสี่สาวยืนอยู่ข้าง

ตัวฉินหลั่ง ลมนวดหน้าผากของฉินหลั่ง ดอกไม้คลาย เส้นที่แขนและหลัง หิมะผ่อนคลายกล้ามเนื้อต้นขา และ ดวงจันทร์นวดฝ่าเท้าของเขา พวกเธอทั้งสี่ล้วนมีพื้นฐานการต่อสู้ ทั้งยังรับใช้

ยายหวี ที่ยาวเยว่กงมาเกือบ20ปี เทคนิคการนวดดีกว่า

หมอนวดชั้นหนึ่งหลายเท่า

ฉินหลั่งรู้สึกเพียงว่าร่างกายของเขาสบายมาก ความเมื่อยล้าเมื่อครู่หายไป ในขณะนี้เขารู้สึกสบาย เหมือนอาบน้ำในบ่อน้ำพุร้อน

ฉินหลั่งค่อย ๆ เข้าสู่ความฝันไปอย่างช้า ๆ

“คุณชายฉิน…”

“ลม ดอกไม้ หิมะ พระจันทร์”เมื่อทั้งสี่สาวนวด เสร็จ ลมก็เรียกฉินหลั่งเบา ๆ แต่ฉินหลั่งนั้นกำลังส่ง เสียงกรนเบา ๆ ไปแล้ว
“พวกเราพาคุณชายฉินจัดไว้ให้ดี อย่ารบกวน ความฝันของเขา”ลมพูดเสียงเบา ๆ คนอื่น ๆ อีกสี่คน พยักหน้า

ทั้งสี่ค่อย ๆ ยกร่างของฉินหลั่งแล้วพลิกวางไว้ บนเตียงอย่างมั่นคง มองร่างกายสวยงามสมบูรณ์แบบ ของฉินหลั่งแล้ว ในใจทั้งสี่ต่างรู้สึกชื่นชอบมาก

แต่พวกเธอนั้นเป็นเพียงสาวใช้ของฉินหลั่ง มี เพียงการรับใช้ฉินหลั่งเท่านั้น ที่ไม่กล้าจะเพ้อฝันแม้แต่ น้อย

ลมค่อย ๆ วางผ้าห่มลงบนตัวของฉินหลั่งอย่าง

เบามือ สี่สาวถอยออกจากห้องอย่างเงียบเชียบ ในขณะ ที่ปิดประตูนั้นก็จ้องมองไปที่ฉินหลั่งด้วยแววตาแห่ง ความรักความห่วงใย ในใจของพวกเธอมีการเพ้อเจ้อฝันหวานเลยสัก นิด มีเพียงความจริงที่พวกเธอไม่มีทางข้ามผ่านได้

ตลอดไป ความรักที่พวกเธอมีต่อฉินหลั่ง เพียงแค่

เปลี่ยนเป็นการให้ความดูแลฉินหลังเท่านั้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ