บทที่ 271 แกเป็นคนบงการคนเดียว

“คุณชายฟาง…

เฉิงเหมิ่งนึกไม่ถึงว่าคนรับสายจะเป็นฟางเจิ้ง แต่ว่า ฟังจากน้ำเสียงของฉินหลั่งแล้ว ฟางเจิ้งกับซ่งอวี่ไปยั่วยุ ฉินหลั่งเข้า ในเมื่อฟางเจิ้งเป็นคนรับสายของโทรศัพท์ซ่ งอวี่ นั่นก็หมายความว่า ตอนนี้เขาอยู่กับซ่งอวี่

“อืม ฉันฆ่าร.ป.ภตัวน้อยทั้งสองคนนั้นไปแล้ว..เฉิงเหมิ่งโกหก

“ฆ่าไปแล้ว เยี่ยมไปเลย” พอฟางเจิ้งได้ยินดังนั้น ก็ รู้สึกมีความสุข ด้านล่างของร่างกายก็มีพลังมากขึ้น เสียง ร้องเรียกของสาวๆ ก็ดังขึ้นและหลงระเริงมากขึ้น

“คุณชายฟาง ตอนนี้คุณอยู่ที่โรงแรมฉวนเหม่ยรี เปล่าครับ? “เฉิงเหมิ่งถาม โรงแรมฉวนเหมยคือที่ที่ฟาง เจิ้งชอบไปเที่ยวเล่นบ่อยๆ

“เปล่า ตอนนี้ฉันกับลูกพี่ลูกน้องฉันอยู่ที่บ้าน นาย ได้ยินแล้วใช่ไหม ว่าผู้หญิงพวกนี้ถูกฉันลงโทษจนน่า เวทนาขนาดไหน! ฮ่าๆๆ

ฟางเจิ้งพูด “เฉิงเหมิ่ง ครั้งนี้นายทำได้ดีมาก อีก เดี๋ยวถ้าฉันมีสาวๆ ที่ไม่ต้องการแล้วฉันจะแนะนำให้นาย แล้วกัน ให้นายได้รู้สึกดี ไม่คุยแล้วนะ ฉันต้องเพิ่มกำลัง สักหน่อย ให้สาวๆ ที่อยู่ใต้ร่างฉันร้องไห้น่าสงสารกว่านี้! ”

หลังจากพูดจบ ฟางเจิ้งก็ตัดสายไป

“ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่บ้านของคุณชายฟางครับ” เฉิง เหมิ่งมองไปที่ฉินหลั่งแล้วก็พูดอย่างเคารพ
“พาฉันไปเดี๋ยวนี้! ” ฉินหลั่งยังคงมีความโกรธอยู่ มากมายที่จำเป็นต้องได้ระบายออกมา

“ครับๆๆ …รถของผมอยู่ด้านนอก เดี๋ยวผมจะพา คุณไป! ” เฉิงเหมิ่งไม่กล้าพูดคำว่า “ไม่”กับฉินหลั่งเลย แม้แต่นิดเดียว

ฉินหลั่งเดินตามเฉิงเหมิ่งออกไปจากบ้านของตาย เฉียนโป่

เพราะว่าการต่อสู้เมื่อกี้นี้ ชาวบ้านจำนวนมากที่เฝ้า ดูอยู่รอบๆ พอเห็นฉินหลั่งกับเฉิงเหมิ่ง ก็รีบพากันหลบ ทันที กลัวว่าตัวเองจะโดนลูกหลงไปด้วย

เฉิงเหมิ่งขับรถ ขับไปยังเขตหรูหราที่ฟางเจิ้งพัก อาศัยอยู่

ขณะนี้ ที่คฤหาสน์ส่วนตัวของฟางเจิ้ง

ประตูห้องน้ำเปิดออก ซึ่งอวี่ดึงมือสาวๆ ออกกำลัง กายที่ยังไม่หยุดหย่อนไปด้วย พลางผลักให้เธอเดินไปที่ ห้องนอนไปด้วย สาวๆ ที่อยู่ใต้ร่างเขาร้องด้วยความเจ็บ ปวด

ที่ความสัมพันธ์ของซ่งอวี่กับฟางเจิ้งดีขนาดนี้ นอกจากเพราะว่าความสัมพันธ์ของลูกพี่ลูกน้องแล้ว ก็ยัง เป็นเพราะว่าทั้งสองคนมีงานอดิเรกที่เหมือนกัน

ปีนี้ซ่งอวี่อายุ24 ตั้งแต่ครั้งแรกตอนอายุ16 จนถึง อายุ20 ซ่งอวี่เล่นกับผู้หญิงมากมายหลายประเภทมา เกิน100คนแล้ว เขาเบื่อหน่ายกับรูปแบบท่าทางเดิมๆ ไป แล้ว

หลังจากอายุ20 ซ่งอวี่ก็เริ่มชอบแบบที่ละหลายๆคน ชายสองหญิงหนึ่ง หญิงสองชายหนึ่งหญิงสองชาย สองเขาก็เคยลองมาหมดแล้ว สองปีนี้ การเล่นแบบที่ละ หลายๆ คนก็ไม่ได้ทำให้ซ่งอวี่รู้สึกสนใจได้อีกแล้ว

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฟางเจิ้งเรียกให้เขาออกมาเล่นกับผู้ หญิงคนหนึ่ง เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ของลูกพี่ลูกน้องของ ฟางเจิ้ง การสับสนทางจริยธรรมอะไรแบบนี้ทำให้ซ่งอวี่ รู้สึกหลงใหล

“เมื่อกี้เฉิงเหมิ่งโทรมาเหรอ? ” ซ่งอวี่ถาม เมื่อกี้

ตอนที่เขาอยู่ในห้องน้ำนั้น ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง “ใช่แล้ว พี่ชาย เฉิงเหมิ่งบอกว่า ร.ป.ภ.สองคนนั้น ถูกเขาฆ่าไปเรียบร้อยแล้ว! ” ฟางเจิ้งพูดอย่างตื่นเต้น

“อ้อ แก้ไขเรียบร้อยแล้วเหรอ? ”

ซ่งอวี่ประหลาดใจเล็กน้อย เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้ หลายครั้งที่เขาสั่งให้เฉิงเหมิ่งไปฆ่าคน ทุกครั้งเฉิงเหมิ่ง จะจัดการกับศพให้เรียบร้อยก่อน ถึงจะโทรมารายงานเขา

แต่ว่าเวลานี้มันห่างจากตอนที่เขาโทรหาเฉิงเหมิ่ง แค่ไม่ถึงสองชั่วโมงเท่านั้นเอง ในระยะเวลาที่สั้นแบบนี้ เฉิงเหมิ่งฆ่าร.ป.ภ.ไปสองคน แล้วก็จัดการทำลายศพพวก เขาได้แล้วงั้นเหรอ?

“ครั้งนี้เฉิงเหมิ่งน่าจะราบรื่นดีสินะ? ” ซ่งอวี่คิดในใจ

“พี่ชาย ตอนนี้ผมดีใจมาก มา พวกเราพี่น้องไปเล่น บนเตียงกันเถอะ! ชายสองหญิงสองมันเร้าใจมากเลย! ” ฟางเจิ้งเสนอแนะ ระหว่างที่พูดนั้น เขาก็”ตี” กันของสาวๆ ที่อยู่ใต้ร่างของเขา เป็นสัญญาณบอกให้เธอขึ้นไปบน เตียง
“ขึ้นเตียง ! ”

ซ่งอวี่ก็ประคองบั้นท้ายของสาวๆ แล้วก็ขึ้นไปบน เตียงด้วยเหมือนกัน เกี่ยวกับเรื่องที่คาดเดาเกี่ยวกับเฉิงเห มิ่งเมื่อกี้นี้ ซ่งอวีลืมไปซะสนิทแล้ว ปกติแล้วซ่งอวี่สุขุม มาก แต่ว่าในเวลาแบบนี้ เขาก็สามารถเสียสติปัญญาของ ตัวเองไปได้

ตอนนี้เอง เฉิงเหมิ่งขับรถSagitarสีเงิน ค่อยๆ เข้า มาใกล้ชุมชนที่ฟางเจิ้งอาศัยอยู่ ฉินหลั่งก็นั่งอยู่ข้างๆ ที่นั่ง คนขับ ชุมชนที่ฟางเจิ้งอยู่นั้น เป็นชุมชนที่หรูหราของเย็น

จีน และเพราะว่าสถานะตัวตนของฟางเจิ้งแล้ว ก็จะมีคนให้

ความสำคัญและได้รับการดูแลเป็นพิเศษ

ฟางเจิ้งขับรถมาถึงหน้าชุมชน

ร.ป.ภ.ประจำอำเภอรีบเข้ามาสอบถามในทันที

“มาหาใครครับ? ร.ป.ภ.ถาม มาตรการรักษาความ

ปลอดภัยของชุมชนเข้มงวดมาก หากคุณไม่ได้รับอนุญาต จากผู้อยู่อาศัยในชุมชน ก็จะไม่ยอมให้พวกเขาเข้าไป

“คุณชายฟาง ! เฉิงเหมิ่งไม่ได้แม้แต่มองหน้า

ร.ป.ภ.ด้วยซ้ำ ตอนนี้อารมณ์ของเขานั้นเต็มไปด้วยความ กังวลและตื่นตระหนก

“คุณชายฟางไม่ได้บอกพวกเราไว้ หรือว่าคุณลอง โทรหาคุณชายฟางอีกครั้งตอนนี้ดูไหมครับ? ”

พอได้ยินว่าจะมาหาคุณชายฟาง ท่าทีของร.ป.ภ.ก็ อ่อนน้อมมากขึ้น สองชั่วโมงก่อนหน้านี้ เขาเห็นกับตาของ

ตัวเองว่าคุณชายฟางกับคุณชายซ่งเข้ามาในชุมชนนี้ด้วยกัน

คุณชายของตระกูลใหญ่ทั้งสองคน ไม่ใช่คนที่ ร.ป.ภตัวเล็กๆ อย่างพวกเขาจะไปยั่วยุได้

“แม่ง ครั้งที่แล้วที่กูมาถึงก็เคยเจอกไม่ใช่เหรอ? จึงคิดว่าคุณชายฟางน่ะอยากโทรเมื่อไหร่ก็โทรได้งั้นเห รอ! ”

เฉิงเหมิ่งมองหน้าร.ป.ภ.แล้วพูดอย่างโกรธเกรี้ยว ใบหน้าฝั่งซ้ายของเขาที่ฉินหลั่งต่อยมันบวมขึ้น บวกกับ ใบหน้าของเขาที่ร้ายกาจอยู่แล้ว ภายใต้แสงไฟสลัวยาม ค่ำคืนนี้นั้น ทำให้ร.ป.ภ.รู้สึกตกใจ

เดือนนี้ เพราะว่าเฉิงเหมิ่งช่วยจัดการเรื่องให้ซ่งอวี่ ก็เคยมาที่ชุมชนนี้จริงๆ ร.ป.ภ.ก็เคยเห็นเขา

“ครับ อย่าพึ่งโมโหนะครับ ผมจะให้คุณเข้าไปเดี๋ยว นี้! “ร.ป.ภ.รีบพูดทันที

เขาเคยได้ยินมาว่าคนคนนี้เป็นหมัดเมาใต้ดิน ในมือ ของเขามีอยู่หลายชีวิต ในฐานะที่เป็นร.ป.ภ.เขาไม่กล้า ทำให้คนคนนี้ข้องใจหรอก ถ้าเกิดว่าถูกเขาจับตามองแล้ว ชีวิตของตัวเองต้องเป็นอันตรายแน่นอน

แล้วไม้กั้นก็ถูกยกขึ้นอย่างรวดเร็ว เฉิงเหมิ่งขับรถ ไปยังคฤหาสน์ของฟางเจิ้งช้าๆ

ในคฤหาสน์นั้น ซึ่งอวี่กับฟางเจิ้งกำลังเล่นกันอย่าง สนุกสนาน สาวๆ ทั้งสองคนภายใต้การทรมานของพวก เขา ก็กรีดร้องออกมาพร้อมกับเสียงร้องไห้

ในห้องมีภาพเหตุการณ์ของการมั่วโลกีย์
ซ่งอวี่ยืนขึ้นบนเตียง แล้วก็เดินไปตามพื้นด้วยเท้า เปล่า เขาอยากจะหยุดพักและสูบบุหรี่หน่อย แล้วก็ไปต่อ บนเตียงอีกสักสองสามรอบ

“พี่ชาย ตอนนี้สองสาวมาอยู่ที่ผมแล้ว! พี่ค่อยๆ สูบ ไปนะ ฮ่าๆๆ ” ฟางเจิ้งผลักสาวๆ ทั้งสองคนไปที่เตียง เสือ ที่หิวโหยตะครุบสาวๆ ทั้งสองคน

ซึ่งอวี่นั่งลงบนเก้าอี้ข้างขอบหน้าต่าง ท่านหน้าต่าง ถูกปิดแน่น ถึงแม้ว่าการกระทำแบบนี้คนอื่นๆ จะดูว่ามันไม่ เหมาะสม แต่ว่าเขาก็ยังจุดบุหรี่อย่างสบายๆ มองภาพที่ หอมหวานบนเตียง

ซ่งอวี่รู้สึกได้ถึงลมเย็นๆ ที่พัดมาที่เขา เขาก็ลุกขึ้น เพราะว่าต้องการจะปิดหน้าต่าง ช่วงเวลาที่เขาเปิดม่านเล็ก น้อย เขาก็เห็นรถคันหนึ่งค่อยๆ จอดลงที่ด้านล่างของ คฤหาสน์

นั่นคือรถของเฉิงเหมิ่ง รถSagitarคันนั้นคือรถที่ตัว เองซื้อให้เขาเอง

เส้นประสาทของซ่งอวี่ดึงเครียดทันที เฉิงเหมิ่งมา ที่นี่ได้ยังไงกัน? เขายืนอยู่ด้านหลังหน้าต่าง แล้วก็ให้ ความสนใจกับการเคลื่อนไหวด้านล่าง

เขาเห็นคนสองคนนั้นเดินลงมาจากรถ คนหนึ่งคือ

เฉิงเหมิ่ง ส่วนอีกคนหนึ่งก็คือร.ป.ภ.คนนั้นที่ชื่อว่า “ฉิน

หลัง”! เฉิงเหมิ่งไม่ได้บอกว่า เขาฆ่าทั้งสองคนนั้นไปแล้ว ไม่ใช่เหรอ? ทำไมร.ป.ภ.คนนี้ยังมีชีวิตอยู่ แล้วเฉิงเหมิ่ง

พามันมาที่นี่เพื่ออะไรกัน?
ซ่งอวี่รู้สึกได้ถึงความเร่งด่วนในทันที เขาวิเคราะห์ ในใจอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ความเป็นไปได้มากที่สุดใน สถานการณ์แบบนี้

นั่นก็คือเมื่อกี้ในโทรศัพท์นั้นเฉิงเหมิ่งโกหก และ เหตุผลที่เขาโกหกก็คือมีคนข่มขู่เขา และคนคนนั้นก็ไม่ ต้องสงสัยเลยว่าคือฉินหลั่ง ร.ป.ภ.ตัวน้อยๆ ที่อยู่ข้างๆ เฉิงเหมิ่งตอนนี้ แล้วทำไมฉินหลั่งถึงสามารถข่มขู่เฉิงเห มิ่งได้?

ซ่งอวี่มีการคาดเดาที่น่ากลัว นั่นก็คือเฉิงเหมิ่งไม่ใช่ คู่ต่อสู้ของร.ป.ภ.ตัวน้อยคนนี้เลย!

พอเห็นเฉิงเหมิ่งกับฉินหลังกำลังเดินเข้ามาทาง คฤหาสน์ หัวใจของซ่งอวี่ก็เหมือนถูกแขวนอยู่กลาง อากาศ

“ฟางเจิ้ง ! “ซ่งอวี่มองไปที่ฟางเจิ้งที่กำลังเล่นสนุก อยู่บนเตียง

“ทำไมเหรอพี่ชาย ทำไมสีหน้าพี่ถึงได้ดูแย่แบบ นั้น? ” ฟางเจิ้งกำลังออกกำลังกายยืดกล้ามเนื้อไปด้วย แล้วก็มองหน้าซ่งอวี่พร้อมกับเอ่ยถาม

ซ่งอวียังไม่ทันจะพูดอะไร ก็ได้ยินเสียงที่ไม่เบา

และไม่ดังเท่าไหร่ ดัง “ปัง” ซ่งอวี่ใจเต้น เขารู้ว่านี่คือเสียง

ของประตูคฤหาสน์ที่ถูกเปิดออก

“ใคร! แม่ง ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อแล้วใช่ไหม?” ฟางเจิ้งเองก็ได้ยินเสียงประตูเปิดเหมือนกัน ตอนแรกเขา ก็ตกใจ หลังจากนั้นก็กลายเป็นโกรธ แต่ว่าเขาไม่ได้รู้สึก ถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามาเลย
“เดี๋ยวต้องทำไปตามสถานการณ์นะ นายต้องฟัง ฉัน” ซึ่งอวี่พยายามบังคับให้ตัวเองสงบลง เดินเข้าไปหา ฟางเจิ้งแล้วก็กระซิบบอกเขาเบาๆ

“อะไรนะ! ” ฟางเจิ้งมีนงง เขาไม่รู้เลยแม้แต่นิด เดียวว่าซึ่งอวี่หมายความว่ายังไง

“ตึก

ตึก

ตึก”

ตอนนี้เอง ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นในคฤหาสน์ ซ่งอวี่ และฟางเจ๋งก็ต่างมองไปยังประตูห้องนอน แล้วผู้ชายทั้ง สองคนก็ค่อยๆ ปรากฏตัวต่อหน้าสายตาของพวกเขา

“แกนั่นเอง….”พอเห็นร.ป.ภ.ตัวน้อยอย่างฉินหลั่ง ฟางเจิ้งก็เหมือนกับเห็นผียังไงยังงั้น เขาผลักสาวๆออ กช้าๆ แล้วก็ยืนอยู่ที่พื้น

“เฉิงเหมิ่ง แกกล้าหลอกฉันงั้นเหรอ ยังไม่รีบฆ่าไอ้ ร.ป.ภ.คนนี้อีก! ” ฟางเจิ้งตะคอกออกมาด้วยความโกรธ ดู ท่าทางของฉินหลั่งที่กำลังจ้องมาที่เขา เขาก็รู้สึกตื่น ตระหนก

เฉิงเหมิ่งก้มหน้าลงไม่พูดอะไร เขาจะพูดอะไรได้ ล่ะ กระสุนก็ยังไม่สามารถทำอะไรฉินหลังได้ เขาไม่ใช่คู่ ต่อสู้ของฉินหลั่งเลยด้วยซ้ำ

“พวกแกทั้งสองคนสนุกสนานดีนิ! ” ฉินหลั่งมองไป ที่คนที่ร่างกายเปลือยเปล่าทั้งสองคน แล้วก็พูดด้วยสีหน้า ที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม
“แกจะทำอะไร! ” ทันใดนั้นฟางเจ๋งก็รู้สึกได้ว่ามี บางอย่างที่ผิดปกติ เขาจ้องไปที่ฉินหลั่งอย่างตื่นตัว แล้วก็ ค่อยๆ ถอยหลังไปเรื่อยๆ

“ฉันจะทำอะไรยังงั้นเหรอ? ฉันกับพี่ต้ายก็แค่ไม่ให้ พวกแกเข้าไปในบ้านของครอบครัว พวกแกก็อยากจะฆ่า พวกเราแล้ว ถ้าเกิดว่าเป็นแก ตอนนี้แกอยากจะทำอะไรยัง งั้นเหรอ? ” ฉินหลั่งถามกลับ เพียงแค่ประโยคเดียว ก็ทำ ให้ซ่งอวี่กับฟางเจิ้งรับรู้ได้ถึงอันตรายของการที่ฉินหลั่งมา ในครั้งนี้

“พี่ชาย เรื่องนี้ฉันไม่รู้เรื่องด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว นะ ฉันไม่รู้เลยว่าเขาจะไปฆ่าพวกนาย! “จู่ๆ ซ่งอวี่ก็มอง หน้าฉินหลั่งแล้วก็พูดออกมา

เฉิงเหมิ่งกับฟางเจ๋งก็ต่างอึ้งไป ทั้งๆ ที่ซ่งอวี่ให้เขา ไปฆ่าฉินหลั่งแท้ๆ ทำไมตอนนี้ถึงได้ทำตัวเหมือนไม่มี ความผิดแบบนี้?

เฉิงเหมิ่งมองสายตาของซ่งอวี่ ก็เห็นว่าสายตาของ

ซึ่งอวี่ค่อยๆ เปลี่ยนไป แล้วเขาก็เข้าใจในทันที ว่าซ่งอวี่ อยากจะให้เขาช่วยเล่นละครต่อไป “พี่ชาย …ฟางเจิ้งแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา

เขายังไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ คำพูดของซ่งอวี่

เป็นการปัดความรับผิดชอบจริงๆ ซ่งอวี่ก็ตัดบทเขาก่อน

“ฟางเจิ้ง ทำไมถึงไม่ปรึกษาฉันก่อน ถ้าเกิดว่าฉันรู้ ล่ะก็ ฉันไม่มีวันปล่อยให้นายทำแบบนั้นแน่นอน ทั้งๆ ที่ เมื่อตอนบ่ายพวกเราผิดเองแท้ๆ ” ซ่งอวีิ่มองไปที่ฟางเจิ้ง แล้วพูด แล้วเขาก็ขยิบตาให้ฟางเจิ้งเหมือนกัน
พอนึกถึงที่ก่อนหน้านี้ซ่งอวี่บอกตัวเองว่า “ต้องฟัง ฉัน” ตอนนี้เองฟางเจิ้งถึงได้เข้าใจว่าซ่งอวี่บอกเป็นนัยว่า ให้ตัวเองรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด

แต่ถ้าเกิดว่ายอมรับว่าตัวเองเป็นคนบงการเฉิงเห มิ่ง แล้วใครจะไปรู้ว่าฉันหลั่งจะแก้แค้นเขายังไงบ้าง?

ฟางเจิ้งก็ไม่ได้โง่ แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการจะรับ เรื่องทั้งหมดมาอยู่ที่ตัวเอง แต่ว่าถ้าเกิดว่าตัวเองไม่เชื่อใน สิ่งที่พี่ชายพูด แม้ว่าจะผ่านพ้นวันนี้ไปได้ เขาก็จะสูญเสีย

ความไว้วางใจจากพี่คนนี้ไป

กำลังอำนาจของตระกูลซ่งอวี่ที่เย็นจีนนั้นไม่ใช่ อะไรที่ตระกูลของฟางเจิ้งจะไปเปรียบเทียบได้ ธุรกิจ หลายๆ อย่างของตระกูลฟางเจิ้งก็อาศัยความสัมพันธ์ของ ลูกพี่ลูกน้องของตระกูลซ่ง ถึงได้ดำเนินการไปอย่างราบ

รื่น ถ้าเกิดว่าสูญเสียการสนับสนุนจากตระกูลซ่งไป สำหรับกิจการของตระกูลของฟางเจิ้งแล้วนั้น ก็ถือว่าได้รับ การกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง

ตอนนี้ฟางเจิ้งก็เลยจำเป็นต้องทำตามซ่งอวี่ แบก รับเรื่องทั้งหมดไว้คนเดียว

“ผมไม่รู้ว่าเฉิงเหมิ่งจะจัดการเขาไม่ได้ พี่ แล้วตอน นี้ทำยังไงดีล่ะ?” ฟางเจิ้งมองซ่งอวี่แล้วเอ่ยปากถาม

“พูดแบบนี้หมายความว่าแกเป็นคนบงการให้เฉิงเห มิ่งมาฆ่าพวกเราคนเดียวใช่ไหม! ” สายตาของฉินหลังมอง ไปที่ฟางเจิ้ง เหมือนกับงูพิษที่กำลังจ้องเหยื่อของมัน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ