บทที่ 269 ดูว่าคุณจะมาทันเวลาไหม

เย็นจีนถนนชิงเฟิงถนนชิงเฟิง เขตเฟิงถาย ที่นี่มี บ้านเช่าเยอะมาก ราคาตั้งแต่500 ถึง 5000แตกต่างกัน ไป ในเมืองเย็นจีน ยากที่จะหาบ้านเช่าที่มีค่าเช่าต่ำกว่า ที่นี่แล้ว

ต้ายเฉียนโป๊กับน้องสาวต้ายเฉียนหลิ่วอยู่ที่นี่ที่ ชั้นใต้ดินของซอย ห้องพักกว้าง 25 ตร.ม. มีเตียงสอง ชั้นหนึ่งตัว ค่าเช่าเดือนละ 1000หยวน

ต้ายเฉียนโป้มาจากสถานีรถไฟใต้ดิน ตรงไปที่

บ้านของตัวเอง

ก่อนจะจากมหาวิทยาลัยเย็นจีนมา เขาได้ทาน บะหมี่ถ้วย 10หยวนที่ในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย เย็นจีนมาแล้ว เย็นจีนที่มีเศรษฐกิจดี บะหมี่หนึ่งถ้วยก็

15 หยวน ประหยัดได้ก็ต้องประหยัด

อีกสองซอย ไทยเฉียนโป๊ก็จะถึงบ้านแล้ว

คนที่อาศัยอยู่ที่นี่คือคนที่ทำอาชีพระดับล่างทั้ง นั้น มีคนเป็น รปภ.เหมือนต้ายเฉียนโป๋ ทำงานก่อสร้าง ทำร้านตัดผม ที่พวกคุณชายทั้งหลายต้องการก็มีหมด กลุ่มสตรีข้างถนนในแถวนี้มีตลาดใหญ่

ในขณะนี้ก็มีผู้หญิงแต่งหน้าจัดๆหลายคน นั่งอยู่ ข้างถนน เพราะอากาศค่อนข้างหนาว พวกเธอก็เลยไม่ ได้สวมใส่ผ้าบางๆเหมือนช่วงหน้าร้อน

แต่สองขาที่สวยงามนั้นถูกห่อหุ้มด้วยถุงน่อง ยังคงเปิดโชว์อยู่บ่อยครั้ง บวกกับรองเท้าส้นสูงสีดำที่เท้า ดูน่าลิ้มลองมาก ๆ

เมื่อผู้ชายเดินผ่าน พวกเธอก็จะเข้าไปพูดคุยด้วย อย่างอัตโนมัติ เช่นเดียวกับต้ายเฉียนโป๊เดินผ่านหน้า พวกเธอในตอนนี้

“คนหล่อ เล่นไหม แค่300 รับรองว่าคุณจะมี ความสุขทั้งคืน” สาวข้างถนนคนหนึ่งขวางทางของต้าย เฉียนโป๊ไว้ถามด้วยเสียงเบาๆ

สาวข้างถนนจงใจปลดกระดุมเสื้อ ให้คอเสื้อ หลวมๆ ให้ด้ายเฉียนโป๊เห็นหน้าอกขาว ๆ ของเธอและ ร่องลึก

“ไม่ดีกว่า ไว้ครั้งหน้าเงินเดือนออกค่อยมาหาคุณ เล่น” ต้ายเฉียนโป๋ยิ้มและผลักสาวข้างถนนออกเบาๆ

ถ้าเป็นตอนอายุ20กว่า ตายเฉียนโป๊อาจจะเข้า ห้องไปกับสาวข้างถนนแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่ทำแล้ว เงิน ของเขาจะต้องส่งน้องสาวเรียน ไม่สามารถสูญเปล่ากับ พวกเธอได้

สาวข้างถนนดูแล้วไม่น่าจะทำธุรกิจกับต้ายเฉียน โป๊ได้ หันกลับไปนั่งที่เก้าอี้ของตัวเอง แล้วมองด้าย เฉียนโป๊อย่างดูถูก พึมพำในปากว่า “ไอ้ยาจก ถึงแม้คุณ จะมีเงิน ฉันก็ไม่อยากทำธุรกิจกับคุณ”

ต้ายเฉียนโป๊เดินกลับไปที่พักของตัวเองในห้อง ใต้ดิน ยืนอยู่หน้าห้อง แล้วเคาะประตู

ไม่นาน ประตูก็ถูกเปิดออก คนที่เปิดประตูเป็นหญิงสาวที่สวมใส่ชุดนักเรียนเห็นเธอมัดหางม้า ไม่มี เครื่องสำอางบนใบหน้า ดูเรียบๆ เธอเป็นน้องสาวของ ต้ายเฉียนโป่-ต้ายเฉียนหลิ่ว

“พี่ พี่กลับมาแล้ว” เมื่อเห็นพี่ชาย ต้ายเฉียนหลิ่ว ใบหน้าที่ระวัง ก็เริ่มมีความสุขขึ้นมาทันที

เธอรีบเปิดประตู ให้พี่ชายเข้ามาในห้อง

“เฮ้ย เด็กน้อย คิดถึงพี่แล้วใช่ไหม”

ไทยเฉียนโปจับแก้มน้องสาวแล้วยิ้ม ได้เจอน้อง สาว ปัญหาและความเศร้าโศกทั้งหมดของเขาก็หายไป

ต้ายเฉียนโป๊ใช้จมูกดม เห็นบนโต๊ะหนังสือมีถ้วย วางอยู่หนึ่งใบ ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดว่า

“ต้ายเฉียนหลิว เธอกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอีกแล้ว เหรอ พี่เคยบอกแล้วไง ของนั่นมันไม่มีสารอาหาร ตอน นี้เรียนมัธยมปลายแล้ว และเป็นช่วงเวลาสำคัญในการ เติบโตของร่างกาย จะกินแต่งของแบบนี้ได้ยังไง”

“พี่ วันนี้การบ้านเยอะ ฉันทำเพื่อความสะดวก จึง ได้กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ปกติฉันก็กินโรงอาหารที่ โรงเรียน” ต้ายเฉียนหลิ่วพูด

เธอรู้ว่าพี่ชายหาเงินลำบาก เงินเดือนก็ แค่5000หยวนต่อเดือน มันไม่พอสำหรับค่าใช้จ่ายของ สองคนที่เย็นจีน

ต้ายเฉียนหลิ่วกินข้าวในโรงอาหารที่ถูกที่สุด ก็ 6หยวนแล้ว แต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปซองละแค่ 2หยวน ดังนั้น ถ้าเธอไม่หิวมาก เธอก็จะกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหนึ่ง ซองทุกคืน

เธอคิดไม่ถึงว่าวันนี้พี่ชายจะกลับมา ดังนั้นเธอจึง พูดโกหกไป

“ต้ายเฉียนหลิว เธอไม่ต้องโกหกพี่ พี่หาเงินได้ ไม่เยอะ แต่แค่ให้เธอกินข้าวให้อิ่มหนึ่งมื้อที่โรงอาหารก็ ไม่ใช่ปัญหาใหญ่นะ หลังจากนี้เชื่อฟังพี่ ห้ามกินบะหมี กึ่งสำเร็จรูปอีก จะต้องกินข้าวที่โรงอาหารทุกมื้อ ตกลง ไหม” ตายเฉียนโป๊กับน้องสาวพึ่งพาซึ่งกันและกันมา หลายปี แล้วทำไมจะอ่านความคิดของน้องสาวไม่ออก

“ตกลง ฉันเข้าใจแล้วพี่ พี่ไม่ต้องกังวลนะ ต่อไปนี้ ฉันจะกินในโรงอาหารทุกวัน” ต้ายเฉียนหลิ่วพูด เธอพา พี่ชายไปนั่งที่ขอบเตียง แล้วพูดว่า “พี่ หอพักที่โรงเรียน สร้างใกล้จะเสร็จแล้ว เมื่อถึงเวลานั้นฉันก็สามารถย้าย เข้าไปอยู่หอได้แล้ว พี่อยู่ที่มหาวิทยาลัยเย็นจีนก็มี หอพัก พวกเราก็จะสามารถคือห้องนี้ให้เขาได้แล้ว”

ต้ายเฉียนหลิวเรียนที่โรงเรียนมัธยมเอกชน

มณฑลเหอหนานแห่งหนึ่ง เพิ่งเปิดได้ 3 ปี ปีนี้เมืองเย็น จีนออกคำขอ โรงเรียนแห่งนี้ต้องรับนักเรียนจำนวน 300 คนที่เป็นลูกหลานของแรงงานต่างถิ่นเข้าโรงเรียน

ต้ายเฉียนหลิ่วถึงมีโอกาสได้เข้าเรียนที่โรงเรียน แห่งนี้ เนื่องจากหอพักของโรงเรียนไม่พร้อม ต้ายเฉียน โปจึงต้องเช่าห้องนี้ให้น้องสาวอยู่

“อืม เมื่อถึงตอนนั้นก็ดีมาก” ต้ายเฉียนโป๋พูดอย่างปลื้มใจ “งานบ้านทำเสร็จหรือยัง ตอนนี้ก็เกือบ จะ10โมงแล้ว ทำเสร็จแล้วก็รีบเข้านอน ถ้วยนี้เดี๋ยวพี่ ล้างให้ พรุ่งนี้เช้าพี่ปลุกเธอไปโรงเรียน”

“ขอบคุณค่ะพี่” ต้ายเฉียนหลิวยิ้มแล้วพูด มีพี่ชาย อยู่ด้วย เธอรู้สึกปลอดภัยมาก ต้ายเฉียนหลิ่วถอด รองเท้า เข้าไปในผ้าห่ม

ต้ายเฉียนโป๊เอาถ้วยวางลงในอ่างล้างถ้วย เตรียมเปิดน้ำแล้วล้างจาน

“ปังปังปัง”

ขณะนั้น ประตูก็ดังขึ้น

ต้ายเฉียนโป๊แปลกใจ เขาอยู่ที่นี่ไม่มีคนสนิท ใน เวลานี้ทำไมมีคนมาเคาะประตู หรือว่าเป็น..

ในขณะที่ต้ายเฉียนโป์ในใจกำลังสงสัย ก็ได้ยิน เสียง “ปัง” ประตูถูกเปิดออก

ต้ายเฉียนโป๊สองพี่น้องช็อกมาก หัวใจหดตัว จนถึงระดับที่แน่นที่สุด ต้ายเฉียนหลิวร้องลั่นด้วยความ ตกใจ

ผู้ชายร่างกายแข็งแรง อายุประมาณ 35ปีเดินเข้า มา เขาสวมแจ็คเก็ตสีดำ ด้านในเป็นเสื้อก๊กสีขาว หน้า เหลือง รูปหน้าผอมจ้องมองไปที่ตายเฉียนโป๊ด้วยรอย ยิ้ม ใบหน้าของเขาดูคมกริบและเฉียบแหลม

ผู้ชายคนนี้คือเฉิงเหมิ่ง

“ต้ายเฉียนโป๊ คุณกล้ามาก กล้ายั่วโมโหคนอื่นไปเรื่อย วันนี้ฉันจะให้คุณรู้ คนบางคนเมื่อคุณเจอ คุณทำได้ แค่กระดิกหางเท่านั้น ถ้ากล้าออกเสียงแม้แต่นิดเดียว จุดจบของคุณก็คือความตาย”

เฉิงเหมิ่งยิ้มอย่างเย็นชา เขาปิดประตู สำหรับ สองพี่น้องต้ายเฉียนโป๊ที่อยู่ในห้อง เขาในเวลานี้ก็คือ อสูรในนรก

เฉิงเหมิ่งก้าวเข้ามาหาต้ายเฉียนโป๊ทีละก้าว

“พี่ พี. .” ต้ายเฉียนหลิ่วกลัว เรียกพี่เบาๆ เธอรู้สึก ได้ว่าผู้ชายคนนี้จะทำร้ายพวกเขาสองพี่น้อง

“พลัวะ”

เฉิงเหมิ่งยกฝ่ามือขึ้น จากบนลงล่าง ตบไปบนหัว ของต้ายเฉียนโป๊ กะละมังในมือของตายเฉียนโป๊ตกลง บนพื้น ถ้วยแตกกระจาย เขารู้สึกว่าสมองของเขากำลัง สั่น เหมือนไฟฟ้าช็อต

ความรู้สึกที่เจ็บนี้ เจ็บเป็นครั้งที่สอง ความรู้สึก ของต้ายเฉียนโป๊ในขณะนี้คือความกลัว

“พี่” ต้ายเฉียนหลิ่วเห็นพี่ชายโดนตบ ลงจาก เตียงด้วยเท้าเปล่า พุ่งไปที่เฉิงเหมิ่ง ใครกล้าดีพี่ของ เธอ เธอก็จะตีคนนั้น

แต่ต้ายเฉียนหลิ่วเพิ่งจะพุ่งถึงหน้าเฉิงเหมิ่ง เฉิง เหมิ่งก็ผลักเธอออก ตายเฉียนหลิ่วก็ล้มไปบนเตียง

“สาวน้อยอ่อนละมุนขนาดนี้ รอจัดการพี่ชายของ คุณแล้ว พี่ใหญ่จะให้น้องได้สัมผัสกับความรู้สึกที่น้องไม่เคยสัมผัสมาก่อน แม้ว่าเตียงสองชั้นนี้จะมีขนาดเล็ก แต่พี่มีทักษะที่ดี รับรองว่าน้องจะไม่ตกจากเตียง แน่นอน….” เฉิงเหมิ่งพูด

ได้ยินคำพูดของเฉิงเหมิ่ง ต้ายเฉียนโป๋กังวลมาก ถ้าเขาจะต้องตายก็ไม่เป็นไร ขอแค่น้องสาวของเขา ปลอดภัย

ต้ายเฉียนโป๊ใช้โอกาสตอนที่เฉิงเหมิ่งกำลังคิด ร้ายกับน้องสาว ทันใดนั้นก็กอดขาสองข้างของเฉิงเหมิ่ง ไว้มองไปที่น้องสาวแล้วตะโกนว่า “รีบหนี ไม่ต้องสนใจ พี่ รีบหนีเร็ว”

“ไอ้เลว” เฉิงเหมิ่งนั่งลง ใช้ศอกศอกลงสันหลัง ของต้ายเฉียนโป์

ต้ายเฉียนโป๊ “ปัง” เสียงดังขึ้นแล้วนอนลงกับพื้น อาเจียนน้ำเปรี้ยวในปากออกมา ร่างกายเหมือนถูกเฉิง เหมิ่งตีจนแตกกระจายไปรอบๆ

“ในเมื่อคุณรีบไปพบยมบาลขนาดนี้ ฉันก็จะช่วย คุณเอง” เฉิงเหมิ่งพูดอย่างโหดเหี้ยม พูดจบ เฉิงเหมิ่งยกขาขวาขึ้น กระทืบลงบนหลัง ของเฉิงเหมิ่ง เพราะความเร็ว กางเกงก็เลยมีเสียง

“ควาก ๆ”

“โอ้..” เฉิงเหมิ่งตะโกนร้อง เพราะความเจ็บ เงยหน้าขึ้นเอ็นที่ยื่นออกมาที่คอ หน้าแดงเหมือนเหล็ก ร้อน ดวงตาจะทะลักออกมา พื้นผิวของลูกดาปกคลุมไป ด้วยเส้นเลือดสีแดงและสีเขียว
“ฮี” เฉิงเหมิ่งส่งเสียงเย็นชา แสดงรอยยิ้มที่เย็น ชา ต้ายเฉียนโป๊ทำให้เขานึกถึงตอนอยู่บนเวทีมวย ประสบการณ์ในการฆ่านักสู้คนอื่น ๆ ทำให้เขารู้สึกเสพ ติดความสุขหลังจากการฆ่านองเลือด

“ให้ฉันเข้าไป” เฉิงเหมิ่งใช้มืออันใหญ่ยกต้าย เฉียนโป๊ขึ้นมา ตอนนี้ต้ายเฉียนโป๊อ่อนแรงไปหมด ไม่มี แรงต่อต้านแล้ว

“ฉันจะไปหาแม่แก” เฉิงเหมิ่งด่าว่า ต่อยไปที่หน้า ของต้ายเฉียนโป๊อย่างแรง

ต้ายเฉียนโป๊ชน ตู้ “เสียงของสิ่งที่แตกหักออก จากกัน” ตู้แตกเป็นช่องว่าง

เฉิงเหมิ่งจับที่เสื้อของต้ายเฉียนโป๊อีกครั้ง ดึกมา ที่ด้านหน้าตัวเอง เห็นหน้าของต้ายเฉียนโป๊บวมเหมือน แอปเปิ้ล มีคราบเลือดติดอยู่

“ฮ่า ดูสภาพของคุณตอนนี้ น่าสงสารยิ่งกว่าหมา ข้างถนนอีก” เฉิงเหมิ่งยิ้มอย่างเย็นชา รูม่านตาของเขาหดลงเท่ารูเข็มอีกครั้ง กล้ามเนื้อ ในมือปูดขึ้นอีกครั้ง โยนต้ายเฉียนโป๊ไปที่กระจกบนตู้

“พลัก”เสียงของตกลงพื้น”

กระจกแตกกระจาย มาพร้อมกับเสียงกรีดร้องอัน น่าเศร้าของต้ายเฉียนโป๊

“อ้า”

ต้ายเฉียนโป๊หัวแตกยาว 5 ซม มีเลือดไหลออกมา

ครึ่งบนของกระจกแตกกระจาย ครึ่งล่างยังอยู่ ความคมของรอยแตกสามารถปาดคอคนให้ตายได้

ไปตายซะ” เฉิงเหมิ่งกัดฟัน จับที่คอต้ายเฉียน โป๊ ชนไปที่รอยแตกของกระจก ถ้าชนเข้าไป หลอดลม ของต้ายเฉียนโป่จะถูกตัดขาดแน่นอน

เฉิงเหมิ่งกำลังจะออกแรง เสียงเรียกเข้าที่ ไพเราะของโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในห้อง เฉิงเหมิ่งหยุด ต้ายเฉียนโปัตกใจมาก หายใจแรงมาก ต้ายเฉียนหลิ่วก็ พุ่งเข้าด้านหน้าของต้ายเฉียนโป๊ กอดหัวของต้ายเฉียน โป๊ไว้

“ปิดโทรศัพท์ของคุณซะ” เฉิงเหมิ่งพูด ตอนที่ฆ่า คนเขาไม่ชอบให้มีเสียงอื่นรบกวน

ต้ายเฉียนโป๊หยิบ Coolpad S1ของหลายปีก่อน ออกมาอย่างสั่น เขากลัวมากจนแทบถือโทรศัพท์ไม่ไหว ต้ายเฉียนโป๊เห็นฉินหลั่งโทรมาตัวเอง

“ให้ฉัน” เฉิงเหมิ่งพูดแล้วแย่งโทรศัพท์ของต้าย เฉียนโป๊มา

วินาทีที่เขาเห็นชื่อ “ฉินหลั่ง มีความคิดอะไรดีๆ ล่อฉินหลั่งมาที่นี่แล้วฆ่าเขาซะ ฆ่าคนที่นึ่ง่ายกว่าไปฆ่า ที่มหาวิทยาลัยเย็นจีนเยอะ

เฉิงเหมิ่งกดปุ่มรับสาย ในมือถือมีเสียงของฉิน หลั่งส่งมา “พี่ต้าย กลับถึงบ้านหรือยัง”
ฉินหลั่งเสร็จภารกิจของวันนี้ และทานอาหารค่ำ ของจงยู่แล้ว หลังจากรอดูไฟห้องของจงยู่ดับไป เขา รู้สึกเป็นห่วงต้ายเฉียนโป๊ ดังนั้นจึงโทรมาถาม

“ฉินหลัง….” เฉิงเหมิ่งเรียกอย่าเย็นชา น้ำเสียง ของเขาทำให้ฉินหลั่งเกร็งในทันใด ฉินหลั่งรู้สึกมีลาง สังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดี เขารีบถามทันทีว่า “คุณเป็นใคร”

“ตอนนี้ต้ายเฉียนโป๋อยู่ในมือของฉัน ถ้าไม่อยาก ให้เขาเป็นอะไร ตอนนี้ให้คุณรีบมาที่บ้านของเขาจำไว้ ห้ามแจ้งตำรวจ และพาคนอื่นมาด้วยหรือส่งเสียง ฉันขอ เตือนคุณก่อน วิธีพวกนี้ไม่ได้ผล จะทำให้เขาเร่งสังหาร ต้ายเฉียนโป๊เร็วขึ้นเท่านั้น”

เฉิงเหมิ่งหัวเราะอย่างเย็นชา

“ฉันขอเตือนคุณอย่าแตะต้องพี่ต้าย” ฉินหลั่งพูด อย่างตื่นเต้น

“ฮ่าๆ ก็ต้องดูว่าคุณมาทันเวลาไหม” เฉิงเหมิ่งฟัง

น้ำเสียงของฉินหลั่ง ก็รู้ว่าเขาจะต้องมาแน่นอน “ฉินหลั่ง ไม่ต้องมา เขาจะฆ่า…” ตายเฉียนโป๊ ตะโกนบอก เขาไม่อยากทำให้เพื่อนต้องเดือดร้อน

“โถ่ว ไอ่แม่เย็ดเอ๊ย” เฉิงเหมิ่งตบไปที่หน้าของ ต้ายเฉียนโป๊

“พี่ต้าย พี่ต้าย…” ฉินหลั่งเรียกอย่างกังวล

“ฉันบอกคุณชัดเจนแล้ว ภายในครึ่งชั่วโมงมาไม่ ถึง ฉันก็จะฆ่าเขา” พูดจบ เฉิงเหมิ่งก็วางสายทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ