บทที่ 236 ยังจำน้องชายรองคนนี้ได้ไหม

เพียง2-3วันหลังจากนั้น วันที่15ของเดือน กันยายนในปฏิทินจันทรคติก็มาถึง

ช่วงเช้า หลังจากที่ฉินหลังกินอาหารมื้อเช้าที่ลม เตรียมไว้เสร็จ ก็พูดกับสาวสี่คน ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์ ว่า “วันนี้คือวันที่สองตระกูลใหญ่ตระกูลหยู และตระกูลหลงแต่งงาน เมืองหลินอานอาจจะสนุก สนานมากๆ พวกเธอสี่คนไปเที่ยวดูสิ!”

เริ่มตั้งแต่เข้ามาพักในวิลล่า สาวสี่คน ลมดอกไม้ หิมะ พระจันทร์ก็คอยตามติดตัวรอบๆ ตลอด ฉินหลั่ง รู้สึกเกรงใจพวกเธอมากๆ

ทุกครั้งที่ให้พวกเธอออกไปเที่ยว พวกเธอกลัวว่า จะไม่ได้รับใช้ดูแลฉันดีๆ แค่ไปเที่ยวละแวกข้างๆ ถ้า ไม่ใช่เพราะฉินหลั่งไม่ให้ไปโรงเรียนด้วย พวกลมจะ ต้องตามไม่เว้นระยะห่างแน่นอน!

ลมเสิร์ฟชาให้ฉินหลั่งและพูดว่า “พวกเราสีคนได้ อยู่เคียงข้างของคุณชายฉินก็คือเรื่องที่มีความสุขมาก ที่สุดมากที่สุดแล้ว”

พวกดอกไม้ยืนข้างฉินหลั่งยิ้มหวานและพยัก

หน้า

ฉินหลังสงสัยและถามว่า “เพราะคำสั่งเสียของ คุณยาย พวกเธอก็เลยดีกับฉันขนาดนี้หรอ?”
พวกลมรีบสายหัวพร้อมกันลมพูดว่า “ทีแรก พฟวก เราอาจจะทำเพราะคำสั่งเสียของนายหญิงแถมคุณยัง เป็นเจ้านาย แต่หลังจากที่ได้ใช้ชีวิตหลายวันที่ผ่านมา พวกเรารู้สึกกว่าคุณคือคนที่เมตตา เรื่องที่รับใช้คุณก็ เลยกลายเป็นเรื่องที่พวกเรายอมทำด้วยความเต็มใจ”

ดอกไม้ก็มองไปทางฉินหลั่งด้วยสายตาที่อ่อน โยนและพูดว่า “คุณชายฉิน คุณเองก็ดีกับพวกเรามาก คุณเป็นถึงเจ้านาย แต่ยังเป็นห่วงพวกเรา ให้พวกเราพัก ผ่อนเช้าๆ ทุกคืน พวกเราจะอาบน้ำ ทำให้เตียงนอนอุ่นๆ คุณก็ไม่ยอม คุณคิดเพื่อพวกเราขนาดนี้ พวกเราสี่คนก็ เลยชอบคุณมากๆ ดังนั้นพวกเราจะต้องดูแลคุณให้ ครอบคลุมทุกด้าน ทำแบบนี้พวกเราถึงจะไม่รู้สึกผิด”

หิมะและดวงจันทร์พยักหน้า

มองไปทางผู้หญิงสี่คนที่ใสซื่อเหมือนกระดาษ แผนสีขาว ในใจของฉันหลังก็เต็มไปด้วยความ ปลาบปลื้ม เขามองไปทางหญิงสี่คนตามลำดับ “โอเค พวกเธอดีกับฉันด้วยความจริงใจ ฉันจะจดจำไว้ในใจและ ไม่มีวันลืม”

หญิงสี่คนหน้าแดงพร้อมกันในเวลาเดียวกัน นี่ เป็นการเขินอายจากผู้ชายครั้งแรกในชาตินี้ แก้มแดง เหมือนแอปเปิล ท่าทางที่เขินอาย ดูแล้วน่ารักมาก

ลมบิดตัวๆ ไปมาอย่างไม่รู้ตัว มองไปทางฉินหลั่ง และพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “คุณชายฉิน พวกเราไม่ ได้บอกว่าต้องการให้คุณทำอะไร ที่จริงแล้วก่อนหน้านี้ที่ คุณไม่อยู่ พวกเราเคยคุยกันว่า แค่ให้พวกเราอยู่เคียงข้างคุณ รับใช้คุณเงียบๆ เห็นคุณมีความสุขทุกวัน นนก คือความหวังอันใหญ่สุดของพวกเราแล้ว”

ดอกไม้หิมะดวงจันทร์ต่างก็ก้มหน้าและพยักหน้า

ฉินหลั่งไม่รู้ควรจะพูดอะไรแล้ว ในใจมีความรู้สึก ที่มีความสุขปรากฏขึ้น

ผ่านไปหลายวินาทีฉินหลังตบมือและพูดว่า “ลม ดอกไม้ หิมะ ดวงจันทร์ วันนี้ฉันพาพวกเธอไปเที่ยวที่ เมืองหลินอาน ! พวกเธอไปเตรียมตัว !”

พวกลมรีบพยักหน้า ต่างก็กลับไปที่ห้องจองตัว เอง คงจะไปแต่งตัว

ฉินหลั่งหยิบโทรศัพท์ออกมา ค้นเบอร์ของหลง เย็น ทีแรกเขาหวังที่หลงเย็นจะส่งการ์ดเชิญให้เขา แต่ จนถึงเวลานี้ เขาไม่ได้รับข่าวสารใดๆ จากหลงเย็นเลย

วันนี้คือวันแต่งานของเธอ แต่หลงเย็นกลับไม่ เชิญตัวเอง แต่ฉินหลังรู้สึกว่าตัวเองควรโทรไปยินดี หน่อย!

หลงเย็นในเวลานี้ อยู่ที่ห้องของพี่หลงหลิง

ในห้องแต่งด้วยทีมมงคล หลงหลิงใส่ชุดเจ้าสาว สีขาว นั่งอยู่บนเตียงสีแดง อีกไม่กี่ชั่วโมง เธอก็จะกลาย เป็นเจ้าสาวของหยูหมิงแล้ว หลงหลิงรู้สึกไม่ค่อย สบายใจ ก็เลยให้น้องสาวมาคุยเป็นเพื่อน

“พี่ พี่จะต้องจำความรู้สึกในวันนี้ไว้นะ รอให้ฉัน แต่งงานพี่ก็สอนประสบการณ์ให้ฉัน ถึงเวลาจะได้รู้” หลงเย็นจับมือของหลงหลังแล้วพูดอย่างเฮฮา

หลงหลิงรู้สึกตลกกัลคำพูดของหลงเย็นก็เลยยิ้ม อ่อนๆอารมณ์ที่ตึงเครียดเริ่มหย่อนลง

และในเวลานี้โทรศัพท์ของหลงเย็นดังขึ้น เป็น สายจากฉินหลั่ง หลงเย็นและหลงหลิงสบตากัน จากนั้น เธอก็รับสาย

“หลงเย็นยินดีด้วยที่เธอแต่งงานวันนี้ ฉันไปงาน แต่งเอไม่ได้ก็เลยโทรมายินดี หวังว่าเฮจะรับเจตนาของ ฉันไว้นะ”

หลงเย็นและหลงหลิงตัวแข็งที่อ ในใจของหลง เย็นขัดแย้งกันไปหมด ไม่รู้ว่าควรจะบอกฉินหลั่งไหมว่า คนที่แต่งงานไม่ใช่เธอ แต่เป็นพี่สาว

หลงหลิงคิดว่า ถ้าให้ฉันหลั่งรู้ว่าวันนี้คือวันแต่ง ของตัวเอง ไม่รู้ว่าเขาจะทำเรื่องบ้าๆ อะไร เธอไปจับที่ มือของหลงเย็นแล้วส่ายหัวให้หล่อน

หลงเย็นตั้งสติและพูดว่า “ขอคุณนายมากๆ ไม่ ได้เชิญนายมาวันแต่งงานของฉัน ขอโทษจริงๆ นายอย่า โกรธนะ”

“ไม่มีทาง เธอแต่งงานฉันแค่รู้สึกดีใจและอวยพร ให้ก็พอแล้ว! โอเค ตอนนี้เธอต้องมีเรื่องทำมากมาย แน่นอน ฉันไม่รบกวนเธอแล้ว! บ้ายบาย!” พูดจบฉินหลั่ง ก็ตัดสายทิ้ง

“บ้ายบาย..” หลงเย็นพูดตะกุกตะกัก หลอกฉิน หลั่งทำให้ใจของเธอรู้สึกว่างเปล่า และมีความรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไร ! เธอรู้ว่าฉันไม่ชอบเขา ถ้าให้เขารู้ อาจจะทำเรื่องอะไรที่บ้าๆ รอให้ฉันแต่งงานกับคุณชายห ยูเสร็จ เขาก็จะเข้าใจจริงๆ ฉันไม่ใช่แฟนของจริงๆ จงยู่ หลงเย็น นี่เธอกำลังปกป้องเขา ไม่ต้องรู้สึกผิด” หลง หลิงปลอบใจ

“แต่ว่าฉัน…” หลงเย็นก็รู้สึกผิดอยู่ดี

“อย่าแต่ว่าแล้ว วันนี้คือวันที่ฉันแต่งงาน เธอจะ ต้องมีความสุขสิ ไม่อย่างงั้นฉันก็ไม่มีความสุขนะ ฟังที่ ฉันพูดสิ ยิ้มอย่างมีความสุขหน่อยได้ไหม?” หลงหลิง พูด จากนั้นก็เห็นหลงเย็นยิ้มที่มุมปากหลงหลิงยิ้มปน พูด “แบบนี้แหละ ยิ้มแล้วสวยจริงๆ ! ”

หลงหลิงเอาหยกรูปหงส์ออกมาจากหัวเตียง และยืดให้หลงเย็น “หลงเย็น วันนี้ช่วยใส่อันนี้และไป สถานที่งานแต่งกับฉัน”

หลงเย็นพูดด้วยความตกตะลึง “พี่ พ่อบอกกว่า หยกอันนี้เก็บไว้ที่ห้องพี่เท่านั้น ห้ามเอาออกไป เต็มไว้ที่ เดิมเฮอะ”

หลงหลิงสายหัว พูดว่า “ฉันรู้สึกคุ้นเคยกับหยก มาก แต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ ฉันอยากจะใส่ร่วมงานด้วย! ไม่ว่ายังไงหลังจากที่แต่งงานเสร็จฉันก็ต้องเอาหยกนี้ ไปด้วย หลงเย็นช่วยฉันเอาไว้เถอะ ไม่อย่างงั้นฉันจะ รู้สึกว่างานแต่งขาดอะไรไป”

“นี่…นี..” หลงเย็นลำบากใจจริงๆ ก่อนหน้านี้พ่อ เคยย้ำว่า หยกอันนี้ของพี่ห้ามให้คนอื่นเห็น แต่ตอนนี้หลงหลิงจะให้ตัวเอาไปร่วมงานด่วย หลังเยนมองไป ทางสาวตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังของพี่สาว สุดท้ายก็พยักหน้า “ก็ได้ฉันจะช่วยใส่ไว้”

ฉินหลั่งพา ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์ ออกจาก วิลล่าแล้ว เรียกแท็กซี่และไปที่ใจกลางเมืองเมืองหลิน อ่าน

ฉินหลั่งและพวกเธอไปถึงที่ถนนเหอฝั่ง นี่เป็น ถนนคนเดินที่มีชื่อเสียงในเมืองหลินอาน และมีสถานที่ สนุกๆ พร้อมน้ำพุดนตรีด้วย มีนักท่องเที่ยวมากมาย

ผู้ชายบนท้องถนนเห็นฉินหลั่งพาสาวสวยสี่คนมา

ต่างก็อิจฉากัน มีชายหนุ่มคนหนึ่งกินเต้าหู้ไปด้วย ดูพวก ของฉินหลั่งไปด้วย จนไปชนใส่เสาไฟแดงไฟเขียวและ แกงเต้าหูก็หกใส่ที่ตัว

พวกลมหัวเราะไม่หยุด ฉินหลั่งเห็นสาวสี่คน หัวเราะอย่างมีความสุข ในใจของเขาก็มีความสุขไปด้วย

หลังจากที่ฉินหลั่งพาพวกเธอเดินเล่นครึ่งชั่วโมง ก็ไปนั่งพักอยู่ที่ไม่หินอ่อนข้างทาง หิมะยืนอยู่ข้างหลัง ของฉินหลั่งและนวดไหล่ให้เขา ดวงจันทร์นั่งข้างฉิน หลั่งและนวดขาให้เช่า ลมและดอกไม้เดินไปทางไม่ ไกล

ฉินหลั่งรีบพูดกับหิมะและดวงจันทร์ว่า ไม่ต้อง สนใจฉัน พวกเธอก็นั่งลงพักผ่อน

หิมะและดวงจันทร์ยิ้มปนพูด “คุณชายฉันพาพวก เราเดินนานขนาดนี้ หน้าผากก็มีเหงื่อออกแล้ว ร่างกายก็เหนื่อยแล้วแน่ๆ เลย พวกเรานวดให้คุณชายัฉันไม่ใช่ เรื่องใหญ่อะไรเลย”

ฉินหลั่งพูดว่า “ตอนนี้ยังอยู่ด้านนอกอยู่เลย พวก เธอสองคนนวดให้ฉัน ไม่เหมาะสม หยุดเร็วๆ

หิมะและดวงจันทร์พูดว่า : “ไม่มีอะไรไม่เหมาะ สม พวกเราคือคนรับใช้ นวดให้คุณชายฉินเป็นเรื่องที่ ต้องทำคุณชายฉินอยู่นิ่งๆ นวดอีก5นาที ความเหนื่อย ของคุณก็จะหายแล้ว”

ลมและดวงจันทร์ก็กลับมาแล้ว ในมือของลมถือ ถุงแฮมเบอร์เกอร์ไว้ ดวงจันทร์ถือถึงน้ำโคก ทั้งสองเดิน ไปตรงหน้าของฉินหลั่ง เปิดถุงยิ้มปนพูดว่า “คุณชายฉิน เอาก่อนหนึ่งอัน/ขวด”

“เออ…”ฉินหลั่งก็เลยเอาน้ำโคกและ แฮมเบอร์เกอร์จากลมและดวงจันทร์ พูดกับพวกเขาว่า “พวกเธอก็กิน”

“อิ่ม ! “ผู้หญิงสี่คนพยักหน้าพร้อมกันเอา แฮมเบอร์เกอร์และน้ำโคก นั่งกินข้างฉินหลั่ง

ผู้ชายที่อยู่รอบข้างต่างตะลึงไปหมด มี ผู้ชาย10กว่าคนเดินไปตรงหน้าของฉินหลั่งอย่างไม่รู้ตัว มองไปทางฉินหลั่งด้วยสายตาที่อิจฉาและพูดพึมพำ ว่า : “ดูสิ นั่นคือผู้ชาย แค่คนเดียวก็มีหญิงสี่คนตาม

“ผู้หญิงสี่คนนี้สตรีมากเลยอ่ะ”

“นั่นน่ะ พวกเรามันโสดเขาคนเดียวแต่ครองเยอะ ขนาดนี้ ไม่ยุติธรรมจริงๆ เลย”
“ฉันยากจะปีนเข้าบ้านไอ้หมอนี่จริงๆ เลย ไปดูว่า ตอนกลางคืนบ้าของมันจะเป็นยังไง”

ฉินหลั่งได้ยินคำพูดที่พวกผู้ชายคุยกัน ทำให้เขา ทำตัวไม่ถูก มองไปทางผู้หญิงสี่คน พวกเธอกำลังกิน อย่างเอร็ดอร่อย ไม่สนใจว่าผู้ชายพวกนี้จะพูดอะไรฉิน หลั่งยิ้มอย่า

ขมขึ่นและส่ายหัว

กินแฮมเบอร์เกอร์เสร็จ ภายใต้สายตาอันโกรธ แค้นของชายทั้งหลาย ฉินหลั่งรีบพาผู้หญิงสี่คนไปทาง ปากซอย

ที่นี่ก็มีคนไม่น้อย แต่ผู้คนไม่ได้มองมาทางสาวสี คนที่อยู่กับฉินหลั่ง แต่มองไปทางอีกด้าน

มีคนร้องอย่างมีความสุข “รถแต่งงานมาแล้ว”

ฉินหลั่งต่างก็เป็นรถมองไปทาถนน มีรถสีดำขับ มาช้าๆ ทั้งหมดเป็นรถปอร์เช่ รถคันที่อยู่ตรงกลางโรลส์

– รอยซ์แฟนทอมสีขาวคือรถเจ้าบ่าวเจ้าสาว

ทุกคนต่างก็เอาโทรศัพท์ถ่ายขบวนรถ

ฉินหลั่งและพวกลมยืนอยู่หลังผู้คน ตอนที่ขบวน รถผ่านเขาตั้งใจมองไปรถเจ้าสาวเจ้าบ่าว แต่ถูกผ้าม่าน ปิดไว้ เห็นแต่หน้าของหยูหมิง ไม่เห็นหน้าของเจ้าสาว

ไม่นานขบวนรถก็ผ่านไป ทุกคนเหมือนยังดูไม่อิ่ม ผู้หญิงที่ใส่แว่นดำผมยาวพูดว่า “ขบวนรถแต่งงานของคุณชายหยูจะเดินทุกซ่อกมุมของเมืองหลินอาน สุดทาย ตอน11:30ถึงจะถึงบ้านตระกูลหยู 12:00แต่งงานกับ คุณหนูตระกูลหลง ตอนนี้ฉันจะไปรอที่ตระกูลหยู มีใคร จะไปด้วยไหม?”

ผู้หญิงพูดจบ มีคนส่วนมากเป็นคนที่อยากรู้อยาก เห็นเหมือนเธอก็เลยมีคนจะไปด้วยมากมาย! ไม่นาน คน ก็หายไปเกือบครึ่ง

ฉินหลั่งเห็น ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์ สี่คนก็ เหมือนอยากจะไป ก็เลยพูดว่า “ถ้าพวกเธออยากไป งั้น ฉันพาพวกเฮไป พอดีคนที่แต่งงานคือเพื่อนของฉัน”

พวกลมดีใจจนจูงมือของซึ่งกันและกัน พูดกับฉิน หลังว่า “ขอบคุณค่ะคุณชายฉิน ! คุณดีกับพวกเราจริงๆ เลย พวกเรายังไม่เคยเห็นงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มา ก่อนเลยอยากจะไปดูมาก”

ฉินหลั่งส่ายหัวเบาๆ ในใจคิดอยู่ว่าเขาดีกับพวก เธอจะสู้ที่พวกเธอดีกับเขาได้ยังไง?

ฉินหลั่งกำลังจะพาสาวสี่คนไปที่ตระกูลหยู และ ในตอนนี้ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เป็นเบอร์จาก ตระกูล !

เบอร์ของคนในตระกูลฉินหลั่งจะไม่เหมือนกับคน อื่น 7และ8เห็นได้บ่อยมาก เพราะ”7″ และ “ฉิน” มีเสียง ใกล้เคียงกัน “8” ก็เหมือนคนทั่วไปเป็น เลยมงคล พอ เห็นเบอร์นี้ “–717888” ความรู้สึกแรกของฉินหลั่งก็ คือ นี่เป็นเบอร์ที่โทรมาจากตระกูล
ฉินหลัง ! สวัสดิ์ ชายร้องคนน ได้ ใหม? เสียงหนุ่มที่สดใสเต็มไปด้วยความมั่นใจและความฉลาด ดังขึ้น แค่ฟังเสียงก็ทำให้รู้ว่าต้องเป็นผู้ชายที่หน้าตาดี แน่ๆ