บทที่ 225 พลังไปอยู่ในตัวฉินหลั่งหมดแล้ว

หลินจู สาวทั้งสี่ “ลม ดอกไม้ หิมะ ดวงจันทร์” กษัตริย์แห่งบรูไนและคนอื่น ๆ ต่างก็รีบวิ่งไปที่ทะเลสาบ เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ฉินหลั่งและคนอื่น ๆ ก็พบว่า ทะเลสาบรอบ ๆฉินหลั่งร้อน ยิ่งพวกเขาเข้าใกล้ฉินหลั่ง อุณหภูมิก็จะยิ่งสูงขึ้น

หลินจูยื่นมือลงไปเทสน้ำในทะเลสาบข้างฉิน หลัง พบว่าอุณหภูมิสูงถึง 30- 40 องศา! หลินจูตะโกน ด้วยความตื่นตระหนก “แย่แล้ว ไอ้ขี้แพ้จะไม่ละลายพลัง ภายในจากการดูดพลังจากยาย ปีหวู้และท่านจูเหรอ พลังภายในสะสมอยู่ในร่างกายของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ และมันก็เริ่มเปลี่ยนเป็นความร้อน!”

กษัตริย์แห่งบรูไนมองไปที่จูชุยส่วยอย่างเป็น ห่วง และเขาอยากจะยื่นมือออกไปดึงจูชุยส่วยออกมา

หลินจูตะโกนเป็นภาษามลายู “อย่านะกษัตริย์ ตอนนี้พระราชินีติดอยู่ในแรงดูด พระองค์ไม่สามารถดึง ออกมาได้ ไม่เช่นนั้นพระองค์จะได้รับอันตราย!”

กษัตริย์แห่งบรูไนแสดงสีหน้าขมขื่นและพูดเป็น ภาษามลายูว่า “จะทำอะไรดี…ราชินีของฉัน …” หญิงสาวทั้งสี่ “ลม ดอกไม้ หิมะ ดวงจันทร์” ก็ยืน

อยู่ข้างๆยายปัหว้อย่างใจจดใจจ่อ พวกเขาได้รับการ

เลี้ยงดูโดยยายปัว ในใจของพวกเขายาย ปัหว้เป็นทั้ง

เจ้านาย อาจารย์และแม่
หลินจุยืนอยู่ใน น้ำ จับมือทั้งสองข้างไว้ สมอง หมุนอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ฉิน หลั่งและพูดว่า “ฉินหลั่งฉันสอนวิธีถอนพลังภายในให้ เธอทำตามที่ฉันบอกนะ!”

ฉินหลั่งถูกพลังภายในทั้งสองป้อนเข้าร่างกาย อย่างต่อเนื่อง เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้ มัน เหมือนฝันร้ายในตอนกลางคืน แม้แต่ขยับนิ้วก้อยก็ไม่ได้ แต่เขาสามารถรับรู้ทุกอย่างปกติ!

ฉินหลั่งดีใจมาก เมื่อเขาได้ยินหลินพูดว่า เธอ กำลังจะสอนวิธีแก้ให้เขา เขารู้สึกเหมือนว่าร่างกายของ เขาใกล้จะระเบิดแล้ว ไม่ว่าวิธีการที่หลินจพูดจะได้ผล หรือไม่ ก็ดีกว่าต้องตายไปแบบโง่ ๆ

หลินจูพูดกับฉินหลังว่า “ฉันเริ่มแล้วนะ คุณใช้ หัวใจเรียนรู้หากคุณหายใจไม่ถึงเทพเจ้า หายใจไม่ ออก และคุณหายใจไม่ออก ถ้าคุณหายใจได้พอเหมาะ คุณสามารถนำเทพเจ้าและวิญญาณมารวมกันได้.

หลินจอยู่กับจูชุยส่วยตั้งแต่เด็ก และจูชุยส่วยก็จะ สอนศิลปะการต่อสู้ให้เธอเช่นกันในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา แม้ว่าหลินจูจะไม่ได้ใช้มัน แต่วิธีการนั้นเธอก็จำได้ ชัดเจน

หลังจากหลินจูพูดจบ ฉินหลั่งก็ปฏิบัติตามสูตร นั้นทันที เขาระดมเลือดลมและชีพจร และพยายาม ละลายพลังภายในทั้งสองในร่างกาย เขาพยายามสอง ครั้งแรกไม่เป็นผล แต่ครั้งที่สาม เมื่อเขาลองอีกครั้ง เขา รู้สึกได้อย่างชัดเจน ว่ามีพลังภายอย่างหนึ่งในสลายในร่างกายของเขาสำเร็จ

จิตวิญญาณของฉินหลั่งถูกปลุกขึ้น เขาตัดสินใจ ทำตามสูตรที่หลินจูบอกด้วยความมุ่งมั่น เพื่อแก้ไขพลัง ภายในของยายปหวู้และจูชุยส่วยในร่างกายของเขา ทันที

จู่ๆลมก็อุทานขึ้นมา “ยาย ปั้หวู ใบหน้าของคุณ . โปรดปรึกษากับจูชายส่วยและถอนฝ่ามือออกพร้อมกัน มิ ฉะนั้นจะต้องเสียพลังทั้งหมด!” ตอนนนี้เองฉินหลั่งก็มีโอกาสเหลือบมองไปที่

ยาย ปัก วู และเขาก็ต้องผงะ เมื่อเห็นว่าใบหน้าที่สวยงาม

ของยาย ปีหมูกำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว สำหรับเธอ แล้ววินาทีก็เหมือนปี ผ่านไปแค่10วินาที ก็รู้สึกว่ายายปี หวัดแก่ลง4-5ปี!

ทันใดก็ได้ยินเสียงกษัตริย์แห่งบรูไนตะโกนอย่าง ตื่นเต้นอีกครั้ง และเขาก็ถูกพยุงโดยองครักษ์ที่อยู่ข้างๆ ทั้งสอง

ฉินหลั่งเหล่ตาไปที่จูชายส่วย เห็นเพียงใบหน้าที่ ซีดเผือด ริมฝีปากไม่มีเลือด รอบศีรษะเต็มไปด้วยไอ ร้อน ท่าทางของเธอดูอ่อนแอมาก

ในเวลาเดียวกัน ฉินหลั่งรู้สึกว่าพลังภายในที่ทั้ง สองถ่ายเข้ามาในร่างกายของตน ลดลงอย่างกะทันหัน ในเวลานี้ทั้งสองก็เกือบจะถึงจุดที่จบแล้ว!

ไม่ว่าใครจะเกลี้ยกล่อมยังไง ยายีหวูและจูชุย ส่วยก็ไม่สนใจ สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการเห็นศัตรูที่พวกเขาเกลียดที่สุดในชีวิตใกล้จะถึงจุดดับสูญ! อยาก เห็นอีกฝ่ายตาย! ดังนั้น แม้ว่าเขาจะเข้าใจว่า ในเวลานี้ เขาได้มาถึงจุดที่ “ทำร้ายศัตรูหนึ่งพัน ตัวเองเจ็บแปด ร้อย” เขายังคงถ่ายเทพลังภายในลงในร่างกายของฉิน หลั่งเต็มกำลัง

ฉินหลั่งรู้สึกกังวลมากที่สุด ในใจของเขาไม่ ต้องการให้ทั้งสองคนเป็นอะไรไป แต่ตอนนี้นอกจาก สลายพลังของทั้งสอง เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีก

เห็นได้ว่ายาย ปีหวู้แก่ไปถึงอายุ 70-80 ปีแล้ว ใบหน้าของจูชุยส่วยก็ซีดเซียวราวกับหิมะ! พลังภายใน ของทั้งคู่กำลังจะหมดไปแล้ว ไม่สามารถยกมือขึ้น ประสานแล้ว ฝ่ามือของพวกเขาก็ออกจากร่างของฉิน หลั่ง และทั้งคู่ก็ล้มลงในน้ำ

เดิมที่ร่างกายของฉันหลั่งกำลังสลายพลังของ คนทั้งคู่ แต่ก็พลังหายไปทันทีสภาพแวดล้อมในร่างกาย ของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ทำให้พลังภายในทั้ง สองพันกันอย่างไม่ปกติ พลุกพล่านเหมือนน้ำที่หยดลง ในน้ำมันเดือด

ฉินหลั่งเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตหลายพันโวลต์ช็อต

ในสมองมีเสียง “จี๊ด” ไม่ได้สติ เขาเซไปด้านหลัง แล้ว ล้มลงไปในน้ำ หลินจูรีบวิ่งลงไปในน้ำ ใช้พลังทั้งหมดที่มี แต่ก็ ไม่สามารถพาฉินหลั่งไปที่ฝั่งได้ เขาทำได้เพียงใช้

ร่างกายของตัวเองชั้นตัวเขาไว้ ปล่อยให้ร่างกายส่วนบน

ของเขาลอยเหนือผิวน้ำ เพื่อป้องกันไม่ให้เขาจมน้ำตาย
“ฉินหลั่ง! ฉินหลัง!” หลินจูเรียกฉินหลั่งเสียงดัง

ฉินหลั่งค่อยๆลืมตาขึ้น และเห็นว่าหลินจูกำลัง พยุงร่างของเขาอยู่ในน้ำ เขารู้สึกขอบคุณมากและรีบ ขยับตัวนั่งลงด้วยตัวเอง พร้อมพูดกับหลินจูว่า “ผม สบายดี ขอบคุณ”

“คุณเป็นอย่างไรบ้าง” หลินจูถามอย่างกังวลขณะ ยืนอยู่ในน้ำ

ฉินหลังรู้สึกว่า พลังภายในส่วนใหญ่ในร่างกาย ของเขาได้สลายไปแล้ว ในเวลานี้มีเพียงพลังภายใน เพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่ปะทะกัน เมื่อกี้มันโจมตีฉินหลัง โดยไม่ทันตั้งตัว ในเวลานี้ฉินหลั่งใช้วิธีการที่หลินจูสอน ตน พลังภายในทั้งสองจึงสลายเข้าสู่ร่างกายอย่าง รวดเร็ว

เขาใช้วิธี “เทียนหนานเทียนเป่ย” ในการเก็บพลัง ภายใน เขารู้สึกสงบราวกับทะเลที่ไม่มีลม ฉินหลังยืนขึ้น จากน้ำและพยักหน้าให้หลินจู “ผมสบายดี”

“ดีมาก” หลินจูถอนหายใจด้วยความโล่งอก จาก นั้นก็จ้องมองไปที่ฝั่ง

ตอนที่หลินจูวิ่งไปช่วยฉินหลั่ง ยายปีหวูและจูชุย ส่วยก็ได้รับการช่วยเหลือจากลูกสาวทั้งสี่ “ลมดอกไม้ หิมะดวงจันทร์”และกษัตริย์บรูไน

หลินจูวิ่งไปหาจุชุยส่วยและร้องว่า “ราชินี..” ฉินหลั่งรีบวิ่งไปที่ฝั่งทันที แต่เขารู้สึกว่าก้าวของ เขาเบาลงกว่าเดิม และร่างกายของเขาก็สบายเหมือนถูกชะล้าง

ฉินหลังพูดกับทั้งสองคน ยาย ท่านจูเป็นยังไง เราเรียกรถพยาบาลแล้ว เดี๋ยวจะพาพวกคุณไปโรง พยาบาล!”

ยาย ปีหวูแก่ไม่เป็นท่า เธอได้สาวใช้สี่ทั้งคนพยุง ไว้ และพูดด้วยน้ำเสียงแก่ ๆ :

“ไอ้เด็กเหม็นเขากับฉันก็ไม่ต่างจากหมดพลัง แม้ว่าฮัวโต๋จะยังมีชีวิตอยู่ก็ไร้ประโยชน์แกมันโชคดีเห้ๆ ฉันและนังสารเลวนั่นฝึกพลังภายในมาทั้งชีวิตตกไปอยู่ ในตัวแกแล้ว! อย่าลืมที่ยายบอกก่อนหน้านี้ แกต้องเป็น เจ้าแห่งยาวเย่วกง หากยาวเย่วกงพังด้วยน้ำมือแก ถึง ยายจะเป็นผีก็จะไม่ปล่อยแกได้ยินไหม! แค่ก แค่ก แค่ก…”

ยายปีหวไออย่างรุนแรง

ฉินหลังเกรงจะทำให้เขาโกรธและพูดอย่างรีบ ร้อน “ครับ…ยายไม่ต้องกังวล”

จูชุยส่วยนอนในอ้อมแขนของกษัตริย์บรูไน ตา ของเธอละห้อย เธอยิ้มจาง ๆ “ฉินหลั่ง ถึงตอนนี้แล้วยัง

ไม่อยากเรียกฉันว่าอาจารย์อีกหรือ?”

ฉินหลั่งมองสภาพของจูชุยส่วยในเวลานี้รู้สึก เศร้าจริงๆ เขาพูดว่า “ไม่ ผมถือว่าคุณเป็นอาจารย์ของ ผมมาตั้งนานแล้ว!”

จุงชุยส่วยมองไปที่ฉินหลั่งและยิ้มอย่างเศร้า ๆ “ดี มาก ศิษย์ที่ดี!”
เธอจับมือหลินจูเบา ๆ และพูดกับฉินหลั่ง “เธออยู่ กับฉันมานานกว่า 10 ปี หลังจากที่ฉันจากไป เธอจะไม่มี ญาติอีกแล้ว โปรดดูแลเธอแทนฉันด้วย”

หลินจูน้ำตาไหลและกล่าวว่า “ไม่ ราชินี ฉันจะไม่ ตามทั้งนั้น ฉันจะติดตามแต่ท่าน”

ฉินหลังพยักหน้าและกล่าวว่า “ครับอาจารย์ ผม จะดูแลหลินจูให้ดี”

จชุยส่วยพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็พูดภาษา มลายูสองสามคำ กับกษัตริย์ฮัสซานัลแห่งบรูไนที่กำลัง โอบเธออยู่ ฮัสซานัลทั้งพยักหน้าและส่ายหัว ใบหน้า ของเขาซบลงที่แก้มของเธอ ชายชาตรีก็อดไม่ได้ที่จะ หลั่งน้ำตาออกมา!

ยาย ปีหว้หัวเราะเยาะและพูดว่า “อีดอกจะตายอยู่ แล้วยังมีหน้ามาพลอดรักกับไอ้ต่างชาติคนนี้ ไม่น่า แปลกใจที่ศิษย์น้องเกลียดแก รอแกตาย ฉันจะกลับไป อยู่กับศิษย์น้องที่ภูเขาเทียนตลอดกาล!”

จชุยส่วยกล่าวว่า “สาวพรหมจารีอายุ 70-80 อย่างเธอ ศิษย์พี่ไม่มีวันชอบเธอหรอก คนที่อยู่ในหัวใจ ของเขาคือฉัน หลังจากที่เธอตาย ฉันกับศิษย์พี่จะได้ ครองรักกันเป็นเทพธิดาเทพบุตรตลอดไป”

ยาย ปีหวักล่าวว่า “ฉันเป็นคนที่เขาชอบ” จชุยส่วยพูดต่อ “คนที่ศิษย์พี่ชอบคือฉัน” ทั้งสองพูดแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเสียงของพวกเขา ค่อยๆเงียบลง จนกระทั่งเสียงนั้นเงียบลง และลมหายใจขาดหายไป ทั้งสองก็จากโลกนี้ไป

“ลมดอกไม้ หิมะดวงจันทร์” หญิงสาวทั้งสี่วาง ร่างของยายปีหัวลงบนพื้น ทั้งสี่คนคุกเข่าลงบนพื้นและ เคาะหัวสามครั้งต่อหน้าศพ

กษัตริย์บรูไนกอดศพจูชุยส่วยแล้วร้องไห้!

หลินจูนอนอยู่ที่ร่างของจูชุยส่วย นอนกัมและ สะอึกสะอื้นไม่หยุด

ฉินหลั่งก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศกเช่นกัน เขา โค้งคำนับสามครั้งต่อขยายปีหมูและท่านจูในเวลานี้เสียง ไซเรนของตำรวจดังขึ้นรอบ ๆ และจากนั้นหัวหน้า สำนักงานตำรวจหลินอานเย่เถิง ก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับ ตำรวจกว่า 20 นาย เขาได้รับแจ้งจากโรงแรมและรีบ กลับมา

ตำรวจตกใจมาก เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่สองคนที่ไม่รู้ ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ที่ประตู เย่เถิงก็ตกใจมาก ยิ่งขึ้น เมื่อเห็นจูชุยส่วยที่ตายแล้วในอ้อมกอดของ กษัตริย์แห่งบรูไน เขาตกใจจนสติแทบหลุดแล้วตะโกน ว่า “พวกคุณเป็นใคร”

เย่เถิงหันปืนไปทาง “ลมดอกไม้ หิมะดวง จันทร์”ผู้หญิงทั้งสี่คน

“ลมดอกไม้ หิมะดวงจันทร์” ผู้หญิงทั้งสี่คน กระโดดขึ้นอย่างรวดเร็วและยืนอยู่ด้านหน้าร่างของยาย ปัหว้

กษัตริย์แห่งบรูไนหันศีรษะและตะโกนภาษามลายูสองสามคำถึงเย่ เถิง ล่ามของโรงแรมแปลว่า “กษัตริย์แห่งบรูไนขอให้คุณออกไปโดยเร็ว คุณไม่ต้อง ยุ่งเรื่องที่นี่ และเขาจะไม่ยกระดับเรื่องนี้เป็นงานทางการ ทูต!”

เย่เถึงงงกับสถานการณ์?

กษัตริย์แห่งบรูไนตะโกนอีกครั้ง ล่ามแปลกล่าว ว่า “กษัตริย์แห่งบรูไนตรัสว่า ถ้าคุณไม่ออกไปอีก เขาจะ จัดการเรื่องนี้อย่างรุนแรง!”

เย่เถิงไม่เข้าใจสถานการณ์ แต่ตอนนี้เขาทำได้ เพียงแค่ถอนตัวออกไป เขาโบกมือและพาคนของเขา

ออกจากโรงแรม

ที่แท้ก่อนที่จชุยส่วยกำลังจะตาย เธอสั่งเสียกับ กษัตริย์แห่งบรูไน ว่าเธอจะต้องไม่ให้การเสียชีวิตของ ตนนำความเสียหายสู่มาตุภูมิหรือบุคคลหนึ่งบุคคลใด มิ ฉะนั้นเธอจะไม่ให้อภัยเขาตลอดชีวิต!

กษัตริย์แห่งบรูไนปฏิบัติต่อจูชุยส่วยในฐานะ เทพธิดามาโดยตลอด จึงไม่กล้าขัดขืนความปรารถนา สุดท้ายของเธอ

“ลมดอกไม้ หิมะดวงจันทร์”หญิงสาวทั้งสี่ เดินขึ้น ไปหาฉินหลั่ง ทำความเคารพ แล้วถามว่า “นายท่าน ท่านจะจัดการศพของนายหญิงอย่างไร”

ฉินหลั่งผงะและจำได้ว่า เขาเพิ่งสัญญากับยาย เรื่องเจ้าสำนัก “ยาวเย่วกง”ในตอนนั้น เขาเพียงต้องการ ทำให้ยายรู้สึกสบายใจ ฉินหลั่งไม่ได้มีเจตนาที่จะเป็น”เจ้าสำนัก” แต่ตอนนี้เกิดขึ้นแล้ว เมื่อยายเพิ่งเสียชีวิต ไป ในตอนนี้เขาจึงปฏิเสธไม่ได้ จึงลอยตาน้ำไปก่อน แล้วค่อยหาวิธีเปลี่ยนเจ้าสำนักในภายหลัง

เขาจึงพูดว่า “โอเค ผมไม่รู้ว่ายาวเย่วกงมี พิธีกรรมอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่มี ยายก็ไม่มีญาติที่ไหน ผมคิดว่าจะติดต่อสถานฌาปนกิจศพและเผาศพยาย ทันที”

หญิงสาวทั้งสี่จ้องมองกัน ยาย ปีหวู้เป็นเจ้าสำนัก คนแรกของยาวเย่วกง ไม่เคยมีพิธีศพของเจ้าสำนักมา ก่อน เนื่องจากฉินหลั่งเป็นเจ้าสำนักคนใหม่ จึงควรฟัง เขาเป็นธรรมดา ทุกคนตอบอย่างพร้อมเพรียง “น้อม รับคำสั่งของนายท่าน